Utcunque defecere mores Indecorant bene nata culpae.
Quid debeas, o Roma, Neronibus, Testis Metaurum flumen et Hasdrubal Devictus et pulcher fugatis
Ille dies Latio tenebris
Qui primus alma risit adorea, Dirus per urbes Afer ut Italas Ceu flamma per taedas vel Eurus Per Siculas equitavit undas. Post hoc secundis usque laboribus Romana pubes crevit et impio. Vastata Poenorum tumultu
Fana deos habuere rectos; Dixitque tandem perfidus Hannibal: Cervi luporum praeda rapacium Sectamur ultro quos opimus Fallere et effugere est triumphus. Gens quae cremato fortis ab Ilio Jactata Tuscis aequoribus sacra Natosque maturosque patres Pertulit Ausonias ad urbes, Duris ut ilex tonsa bipennibus Nigrae feraci frondis in Algido, Per damna, per caedes, ab ipso Ducit opes animumque ferro. Non hydra secto corpore firmior Vinci dolentem crevit in Herculem, Monstrumve submisere Colchi Maius Echioniaeve Thebae. Merses profundo, pulchrior evenit: Luctere, multa proruet integrum Cum laude victorem geretque Proelia conjugibus loquenda. Karthagini jam non ego nuntios Mittam superbos: occidit, occidit Spes omnis et fortuna nostri
Nominis Hasdrubale interempto. Nil Claudiae non perficient manus, Quas et benigno numine Juppiter
Defendit et curae sagaces Expediunt per acuta belli.
DIVIS orte bonis, optime Romulae Custos gentis, abes jam nimium diu ; Maturum reditum pollicitus patrum Sancto concilio redi.
Lucem redde tuae, dux bone, patriae: Instar veris enim vultus ubi tuus Affulsit populo, gratior it dies Et soles melius nitent.
Ut mater juvenem, quem Notus invido Flatu Carpathii trans maris aequora Cunctantem spatio longius annuo Dulci distinet a domo,
Votis ominibusque et precibus vocat, Curvo nec faciem litore demovet:
Sic desideriis icta fidelibus
Quaerit patria Caesarem.
Tutus bos etenim rura perambulat, Nutrit rura Ceres almaque Faustitas, Pacatum volitant per mare navitae, Culpari metuit Fides,
Nullis polluitur casta domus stupris, Mos et lex maculosum edomuit nefas, Laudantur simili prole puerperae,
Culpam poena premit comes.
Quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen, Quis Germania quos horrida parturit Fetus, incolumi Caesare? quis ferae
Bellum curet Hiberiae ?
Condit quisque diem collibus in suis Et vitem viduas ducit ad arbores ;
DIVE, quem proles Niobea magnae Vindicem linguae Tityosque raptor Sensit et Trojae prope victor altae Phthius Achilles,
Ceteris major, tibi miles impar Filius quamvis Thetidis marinae Dardanas turres quateret tremenda Cuspide pugnax.
Ille, mordaci velut icta ferro
Pinus aut impulsa cupressus Euro, Procidit late posuitque collum in Pulvere Teucro.
Ille non inclusus equo Minervae
Sacra mentito male feriatos
Troas et laetam Priami choreis
Falleret aulam;
Sed palam captis gravis, heu nefas heu,
Nescios fari pueros Achivis
Ureret flammis, etiam latentem
Ni tuis victus Venerisque gratae Vocibus divom pater annuisset
Rebus Aeneae potiore ductos Alite muros.
Doctor argutae fidicen Thaliae, Phoebe, qui Xantho lavis amne crines, Dauniae defende decus Camenae, Levis Agyieu.
Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem Carminis nomenque dedit poëtae. Virginum primae puerique claris Patribus orti,
Deliae tutela deae fugaces Lyncas et cervos cohibentis arcu, Lesbium servate pedem meique Pollicis ictum,
Rite Latonae puerum canentes, Rite crescentem face Noctilucam, Prosperam frugum celeremque pronos Volvere menses.
Nupta jam dices: Ego dis amicum, Seculo festas referente luces, Reddidi carmen, docilis modorum Vatis Horati.
DIFFUGERE nives, redeunt jam gramina campis Arboribusque comae ;
Mutat terra vices et decrescentia ripas
Flumina praetereunt;
Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet
Immortalia ne speres monet annus et almum
Frigora mitescunt Zephyris, ver proterit aestas Interitura simul
Pomifer Auctumnus fruges effuderit, et mox Bruma recurrit iners.
Damna tamen celeres reparant caelestia lunae: Nos ubi decidimus,
Quo pius Aeneas quo dives Tullus et Ancus Pulvis et umbra sumus.
Quis scit an adjiciant hodiernae crastina summae Tempora di superi ?
Cuncta manus avidas fugient heredis amico Quae dederis animo.
Cum semel occideris et de te splendida Minos Fecerit arbitria,
Non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas;
Infernis neque enim tenebris Diana pudicum Liberat Hippolytum,
Nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro Vincula Pirithoo.
DONAREM pateras grataque commodus, Censorine, meis aera sodalibus, Donarem tripodas, praemia fortium Graiorum, neque tu pessima munerum Ferres, divite me scilicet artium
Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas, Hic saxo, liquidis ille coloribus
Sollers nunc hominem ponere, nunc deum. Sed non haec mihi vis, non tibi talium Res est aut animus deliciarum egens. Gaudes carminibus; carmina possumus Donare et pretium dicere muneri. Non incisa notis marmora publicis, Per quae spiritus et vita redit bonis
« PredošláPokračovať » |