DELICTA majorum immeritus lues, Dis te minorem quod geris imperas: Jam bis Monaeses et Pacori manus Paene occupatam seditionibus Fecunda culpae secula nuptias Primum inquinavere et genus et domos ; In patriam populumque fluxit. Motus doceri gaudet Ionicos Gaudia luminibus remotis; 14: Tempus agens abeunte curru. Damnosa quid non imminuit dies? Aetas parentum pejor avis tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem. CARMEN VII. QUID fles, Asterie, quem tibi candidi Thyna merce beatum, Constantis juvenem fide, Gygen? Ille Notis actus ad Oricum Atqui sollicitae nuntius hospitae, Tentat mille vafer modis. Ut Proetum mulier perfida credulum Maturare necem, refert. Narrat paene datum Pelea Tartaro, Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens; Et peccare docentes Fallax historias movet. Frustra nam scopulis surdior Icari Voces audit adhuc integer. Ne vicinus Enipeus At tibi Plus justo placeat cave; Quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur gramine Martio, Nec quisquam citus aeque Tusco denatat alveo. . Prima nocte domum claude neque in vias Sub cantu querulae despice tibiae, Et te saepe vocanti Duram difficilis mane. CARMEN VIII. MARTIIS caelebs quid agam Kalendis, Docte sermones utriusque linguae? Hic dies anno redeunte festus Sume, Maecenas, cyathos amici Mitte civiles super urbe curas: Servit Hispanae vetus hostis orae Neglegens ne qua populus laboret CARMEN IX. DONEC gratus eram tibi Nec quisquam potior brachia candidae Persarum vigui rege beatior. Donec non alia magis Arsisti neque erat Lydia post Chloën, Multi Lydia nominis Romana vigui clarior Ilia. 15 20 25 Thurini Calais filius Ornyti, L Pro quo bis patiar mori Ille est, tu levior cortice et improbo Tecum vivere amem, tecum obeam libens. CARMEN X. EXTREMUM Tanain si biberes, Lyce, Audis quo strepitu janua, quo nemus Ingratam Veneri pone superbiam, O quamvis neque te munera nec preces Nec vir Pieria pellice saucius Curvat, supplicibus tuis 10 15 20 10 15 |