manum tuam, et mitte in mundo renuntiáre statuisset, latus meum; et noli esse incré-in Egyptum, Palæstinam dulus, sed fidélis. Joan. 20. Orémus. ORATIO. Colesyriam et Mesopotámiam iter fecit, solitários in visúrus. Deinde in erémum Ponti secessit: ubi cóndito monastério, et collocátis juxta Anachorétas Cœnobilis, Da nobis, quæsumus Dómine, beáti Apóstoli tui Thomæ solemnitatibus gloriári; ut ejus semper et patrocíniis sublevémur, et fidem cón-monásticas régulas constígruâ devotióne sectémur; Per tuit. Tum ab Eusébio Cæsa Dóminum. réæ in Cappadócia Epíscopo Présbyter, licèt invítus, consecrátur. Ob cujus postea malévolum in se ánimum iterum in Ponti solitúdinem se recépit: unde Cæsaréam revocátus est aliquantò pòst, ut Eusébium, in persecutióne Valentis Imperatóris Ariáni laborantem, in Ecclésiæ Fit Commem. de Adventu; deinde de B. Virgine, 150. Ad Magnificat. Ant. 8. G. Quia vidisti me, Thoma. credidisti beáti qui non vidérunt, et credidérunt. Joan. 20. Fit Commem. de Adventu, per Ant. O. Officia Festorum quæ dein- || administratióne adjuváret. In ceps usque ad diem 2 Januarii summa annónæ caritáte pánin Calendario sequuntur, ha- peres Cæsaréæ in unum coabentur in Proprio de Tempore.] ctos sustentávit, suis étiam mánibus cibos ministrans, quos verbi divíni pábulo condiébat. Eusébio inter manus ejus defuncto, annitente Gregório Gregórii Nazianzéni patre, subrogátus est, et anno trecentésimo septuagésimo ante autumnum ordinátus. LECTIO III. DIE 2 JANUARII. S. BASILII MAGNI, EPISCOPI ET ECCLESIE DOCTORIS. Semiduplex. De Communi Doctorum. BASILIUS, LECTIO II. VALENTE iterum in Catholi ASILIUS, Cæsaréæ in Cap-cos sæviente, Modestum ejus padócia natus, propter do- Præfectum extréma sibi mictrinæ et morum excellén- nitantem tantâ libertáte retiam cognomento Magnus, pressit, ut pertérritus ille dicùm Cæsaréæ et Byzántii lít- xerit: Nemo me ad hanc teris óperam dedisset, Athé usque diem ita allocútus est. nas venit; ubi cum Gregório Cui Basilius: Neque enim Theólogo sanctæ amicitiæ forsan in Epíscopum incidifœdus iniit. Reversus in pá-sti. Admirátus tantam ánimi triam, cùm sanctæ Macrinæ fortitúdinem Modestus, VaVírginis soróris suæ consilio lentem adit: Imperátor, in quit, ab hujus Ecclésiæ Antístite victi sumus: minis supérior est, sermónibus fírmior, et verbórum blanditiis fórtior. Cùm igitur Valens, instantibus Ariánis, Basílium relegáre statuisset, et jam exílii decréto esset subscriptúrus, manum ejus Deus mirabiliter inhibuit. Modestum, ingravescente morbo, ut sibi ignosceret deprecan tem, sanitáti restituit. Ecelésiæ Orientális ab Ariánis vexátæ, et Antiochéno dissídio scissæ, calamitatibus permótus, egit apud sanctum Athanasium, et álios Orientis Epíscopos, ut auxílium ipsi ab Occidentálibus Episcopis postulárent. Mónachis leges sanctíssimas, totique Ecclésiæ probátas, pósuit. Nihil propter labóres contínuos de vitæ austeritáte remisit. Stratus erat humi léctulus; assíduæ vigíliæ, panis et sal pro obsónio, et aqua pro potu. Ex qua vivendi ratióne graves morbos contraxit; quibus confectus, óbiit primâ die Januárii, has inter voces: In manus tuas, Dómine, commendo spíritum meum. Illi paulò post óbitum, consecrátum festum diem refert ejus frater sanctus Gregórius Nyssénus. Orémus. ORATIO. EXCITA, quæsumus Dómine, intercedente beáto Basílio, tuórum corda fidélium; ut sacris intenta doctrínis, stú deant et amáre quod amávit, el ópere exercére quod dócuit; Per Dóminum nostrum Je sum Christum. Deinde (nisi sit Dominica) fit Commem. de tempore Nativitatis Domini, et Virgine Deipara, ut sequitur: Ant. Péperit María filium suum primogénitum, et pannis eum involvit, et reclinávit eum in præsépio. Luc. 2. y. Homo natus est in ea; R. Et ipse fundávit eam Altissimus. Ps. 86. Orémus. ORATIO. BEATA témpora celebrantes, quæ per temporálem Unigéniti tui Nativitátem, et partum Mariæ Virginis consecrasti: quæsumus Dómine, ut ejusdem Dei genitricis intercessióne, et in illo renasci, et tanti mystérii fructum júgiter in nobis conserváre mereámur ; Per eumdem Dómi num. AD HORAS, dicitur Doxolo gia Qui natus es, usque ad Epiphaniam. AD PRIMAM, in Ę br. ỹ. Qui natus es * de María Vírgine. AD TERTIAM, SEXTAM, ET NONAM, in Ry br. additur bis Allelúia, à quo fit reclamatio. VESPERE à Capitulo de sequenti: fit Commem. S. Basi lii: Ant. Qui docti. . Beátus vir, xxxij. Oratio ut su prà. DIE 3. SANCTÆ GENOVEFÆ, VIRGINIS. Semiduplex. De Communi Virginum. LECTIO II. ritu edixit: atque imprimis, accedente Attila Hunnórum rege, cives Parisienses adhortáta est, ne, relictis sédibus, fortúnas suas áliò transferrent, urbem pollicita, subversis áliis munitióribus, perstitúram. Rei veritátem probávit eventus; idque Genovéfæ patrocínio datum. Grassante deinde fame, et in máxima annónæ caritáte, urbem magnâ frumenti cópiâ, et páuperes innúmeros erogátis pánibus sustentávit. Neque tamen tot éditis miráculis effugere pótuit, quin malevolórum ódio et contuméliis premerétur. Germánus, in Británniam iterum profectúrus, eam ádiit, et váriis impetitam calúmniis divíno elóquio consolátus est; GENOVERA TENOVEFA, Nemptodúri in agro Parisiensi, Sevéro et Gerúntia paréntibus nata, inauditæ virtútis splendóre à téneris annis cláruit. Germánus Autissiodorensis in Británniam transmissúrus cum Lupo Trecensi, ut Pelagiánæ hæresis relíquias profligáret, conjectis in eam óculis, Deo caram et vitæ sanctitáte illustrem fore prædixit. Ab ea cùm postulasset num virginitátem Deo vellet consecráre, Genovéfa, vultu ad modéstiam compósito, statim respondit id unum se vehementer optáre. Germánus itaque ecclésiam frequenti pópulo ingressus, puellæ manus impósuit; et inter crebros Psalmórum concentus, prolixasque oratiónes, Vír-habitáque gravi ad pópulum ginem consecrávit. Postrídic oratióne, quanti esset apud sciscitanti an voti jam emissi Deum mériti expósuit, et memor esset, mémorem verò locum in quo preces illa funse, et in eo propósito per- débat, lácrymis ejus mademansúram, Deo operante, factum ostendit. Ab anno asseverávit. Ille nummum ætátis décimo-quinto ad usæreum signo crucis insigni- || que quinquagésimum, Dotum, nec sine Dei nutu, hu- || mínicâ tantùm die et quintâ mi conspicátus, collégit, Vír- || Féria jejúnium solvit, sumgini dedit, præcepitque ut pto pane hordeáceo, ac mócollo appensum gestáret, nec dico pulmento, quod ante ullis deinceps monilibus, quindecim dies coctum, ut quæ sponsæ Christi non con- minùs sápidum esset, frígidâ véniunt, ornári se paterétur. temperábat. Post id tempus, suadéntibus Epíscopis quibus MIRACULORUM dono et mulnon obtemperáre nefas putá titúdine excélluit, máximè bat, piscículis et lacte usa est. circa energúmenos, quos, Neque verò intra Gálliæ líóleo consecráto inungens, à mites tanta virtus continéri dæmonum tyrannide liberá pótuit. Simeon ille Stylites, bat. Plúrima prophético spí- || audítâ tot miraculórum fa LECTIO III. mâ, ejus se précibus vóluit commendátum. Méritis re Orémus. ORATIO. EFFUNDE super nos, Dómi quo ancillam tuam Genovéfam implevisti: ut sédulâ ejus imitatióne tibi sincérè obsequentes, fide tibi et ópere placeámus; Per. ferta migrávit ad Dóminum, ne, spíritum agnitiónis et dianno quingentésimo duodé-lectiónis tuæ, cimo, ætális suæ octogésimonono, tértio Nonas Januárii. Sepulta est in basílica sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, quam ipsâ suadente Clodovéus rex fundáverat. AD LAUDES, fit Commem. de Virgine Deipara. DOMINICA II POST EPIPHANIAM. IN FESTO SS. NOMINIS JESU. SOLEMNE-MINUS. Si incidat Septuagesima || mis et hymnis, cantantes et in Dominicam II post Epipha- psallentes in córdibus vestris niam, Festum SS. NOMINIS Dómino, grátias agentes JESU celebrabitur primá die semper pro ómnibus in nónon impedita Festo Semidu- mine Dómini Jesu Christi. plici aut suprà.] IN I VESPERIS. Psalmi de Feria. Ant. 1. D. Missus Angelus ad Virginem, ait ei: Ecce concípies, et páries filium, et vocábis nomen ejus Jesum. Luc. 1. Ant. 4. E. Angelus Dó R. Párvulus natus est nobis, et filius datus est nobis: *Et vocábitur nomen ejus, Admirábilis, Consiliárius, Deus, Fortis, Pater futúri séculi, Princeps pacis. y. Ipse salvum fáciet pópulum suum à peccátis eórum. * Et. Glória. *Et. Is. 9. Matth. 1. HYMNUS. mini apparuit Joseph, di- AD tuum nomen, cens Páriet María filium, et vocábis nomen ejus Jesum. Matth. 1. Ant. 6. F. Postquam con- || summáti sunt dies octo ut circumciderétur puer, vocátum est nomen ejus Jesus. Luc. 2. Ant. 8. G. Non áliud nomen est sub cœlo datum hominibus, in quo opórteat nos salvos fieri. Act. 4. Ant. 7. c. Omnis quicumque invocáverit nomen Dómini salvus erit. Act. 2. CAPITULUM. Ephes. 5. IMPLEMINI Spíritu sancto, loquentes vobismetipsis in psal omne nomen, super Gaudet, ô Jesus, chorus An gelórum : Gaudet et tellus, varióque Stat minax fluctus, resilitque Dæmonum cedit furor, in- O POTENS nomen ! recreas qua gentes |