Wez Wge Wha Whn Who ajtóban hagyni. Musi tu ne † wgedu ex wgett. Pričina wezet, causa gatá subest, dahinter + wezeli, es steckt eine Ursache Valami oka vagyon. zel, zím, idem. 3625 * wgesat, al, ám, V. P. imp. fag, v. wésat. † wgeti, wgel, wgędu fut. imp. wges, v. wewezt fa. II. rec. wgest sa, v. wezt fa. ezit, i, f. dem. turricula, wgezt, zol, zem, v. wezt. ae, f. das Thürmlein, Thürmchen: tornyotska, kis torony. Syn. Wežka, boh. Wižka. wezit, il, ím, V. I. imp. wez: tenere retinere: halten, zus rückhalten: tartani, meg-tartani, tartoztatni, akadályoztatni, hátráltatni, gátolni. boh. w'eziti. wezmem, praes. ex wzał. Westa, i, f. dem. v. Wežička. Wežník, a, m. canis villaticus (domesticus), Haushund, házi hutya, komondor. Syn. Somaci Pes. Weznit, a, m. idem. wezt, wezel, wezem, V. I. fut. powezem, imp. wez et po wez, wezmę, weze el powez= me, powezte (Powez et powezte: adhibentur, dum motus versus loquentem instituitur: secus wez et wezke locum habent) vehere, führen 3. B. Waaren, szekéren vinni. Prov. us ho wezú! iam illum habent! fie führen (ha= ben) ihn schon, már viszik ötet; már benne van: keleptzébe esett. II.rec. wezt sa na Roči (na Wozi) na Losi: vehi curru, nave; fahren, geführt werden auf einem Schiffe: kotsin, hajón menni, vitetni. 2) labi, rutschen, el- tántorodni, el-dülni, esni. Syn. finitat fa boh. wezt se. t wezti, wezl, wezu, fut. powezu, imp. wez, powez wez, wezte, powezte: V. west. II. rec. wezt se v. wezi fa. *Wgecha, i, f. v. Wicha. wgedno adv. v. wespolek. † wgití, n. v. Whod. † wgiti, wesel et wfel, wegdu fut. imp. wegsi: v. weist. 2) wgit fe, v. weist 2. Nro. † wgiz8eti, 8el, Sim, v. wewezt sa. whádzaní, á, é, p. c. v. who8eňí. Whádzáňí, á, n. v. whode ňí. whádzať, dzal, džem, V. P. imp. whadz, v. whosit. boh. whazeti. ́Whadzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. whadzował, zowal, zugem, freq. ex whádzať. wháňat, al, ám, V. I. imp. nag, v. wehnať. † whaňeti, nel, ňím, idem. † wházeti, el, im fut. freq. v. whádzati. Whňezdeńí, á, n. Nom. Verb. ex seq. v. Osadeňí, Wsadeňí. whňez8it, il, ím, V. I. imp. whnezsi: v. osasit, wsasit. II. rec. whňezdičsa, v. osaSit sa, wsasiť sa. Whod, u, m. placitum, beneplacitum, gratum, officium, i, n. gratia, ae, f. ein Gefallen, jó akarat, tetszés, kedv. Syn. 8ek. Usus. Whod ňe. Fomu učinit, gratum facere alicui, einem einen Gefallen thun, valakinek kedves dolgot tselekedni. Whodbog, a, m. nomen pro prium, viri, cin Mannsname, férjfiúi név. Y 10 * Who whoseňí, á, é, p. c. iniectus, † whozeni, á, é, v. whosení. servationes. wiarensowani, á, é, p. c. locatus, elocatus (vulg. exarendatus), a, um: ausge= miethet, verpachtet, vermiethet: ki-béreltt, ki-béreltetett. Syn. na úrok daní. 2) v. arendowani, úročení. Wiarendowání, á, n. locatio, elocatio (vulg. exarendatio), nis, f. Ausmiethung, Vermiet hung, Berpachtung: ki-áren Jálás, ki-bérelés. Syn. na Úrok Dáňí. 2) v. Arendowaňí, úročeňí. wiarendowat, dowal, dugem, V. P. imp. dug: locare, elocare (vulg. exarendare): auêmiethen, vermiethen, verpachten : ki-árendálni, ki-bérelni. Syn. na Úrok dať. 2) v. arendował, úročiť. Wiarendowatel, a, m. locator, elocator, is, m. Bermiether, Ausmiether, Verpachter: ki-bérelő, ki-árendáló. Syn. Urendowňít, úročitel. 2) v. 2rendás, úročníť. wibačení, á, é, p. c. v. od- wibadat, al, ám, V. P. imp. wibarweni, á, é, p. c. v. wie farbení. wibarwiti, il, im fut. v. wifarbiť. win wibáť sa, wibál fa, wibogím fa V. P. imp. wibog fa: v. ubáť sa. Wibawa, i, f. dos, dotis (paraferui) datio, dotatio, Aus stattung der Tochter, Aussteue rung: jegy ajándék, jegy ruha adás, meg-ajandékozás, móring, móring adás. Syn. Weno, Wibawení, Wibiti, Wiprawa. 2) negotium, Geschäft, Berrichtung: dolog, foglalatosság. Syn. Práca. wibaweni, d, é, p. c. aetus, faetus, confectus, effectus, perfectus executioni datus, a, um: verrichtet, gethan: megtett, véghez vitt. Syn. doto. nani, wikonaní. 2) dotatus, ausgestattet, ausgesteuert: jegy ruhaval meg-ajándékoztatott, moringoltatott. Syn. wibiti wipraweni, Wibaweni, á, n. effectio, confectio. perfectio, executio, nis, f. die Berrichtung, das Berrichten, z. B. der Sache: véghez-vivés. 2) v. Wibawa. wibawit, il, im, V. P. imp. baw agere, facere, conficere, efficere, perficere, exequi fungi, perfungi: verrichten, thun meg-tenni, véghez vinni, Syn. dokonať, wiko, nat. 2) Céru: filiam dotare, filiae dotem (parafernum, allaturam) dare; ausstatten aussteuern eine Tochter: jegy ruhát (marhát) adni, megajándékozni, moringot (jegyet) adni a' leánynak. Syn. wibit, wiprawit. Wibawowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wibawował, wowal, wugem, freq. ex wibawit. Us nemám. nić co wibawowat; wsecko sem dokonal: non habeo, quod agam: ich habe nichts zu vers richten: nints semmi dolgom (foglalatosságom); mindeneket el-végeztem. m. Wibeh, u, m. excursus Hirt. exitus, procursus, us, excursio Plin. Ep. procursio, nis, f. das Verreisen, die Reise, das Auslaufen, Herauslaufen eines Menschen, Schiffes, der Auslauf: ki-futás, ki-járás, ki-menés. Syn. Wibehá ňí, Wibehnutí. 2) eruptio excursio Caes. excursatio Val. Max excursus, us, m. Tacit. der Ausfall der Belagerten; Streif, Einfall, Streiferei, Angriff, Attafe: ki rohanás, ellenség ki-futás, ki-omlás, ki - útés. Syn. Wipad. boh. Stráf. 3) eminentia, prominentia, excursus, us, m. Plin. H. N. Auslauf, Hervorragung: kitetszés, küllyebb tetszés, kihajlás. Syn. Wipuklost. 4) effluvium, i, n. effluxus, us, m. das Auslaufen einer flüssi gen Dinge, ki-folyás, ki-futás. Syn. Witek, witeknutí. Wibehać, a, m. excursor, procursor, is, m. Auslaufer, kijáró, széllyel-járó. Syn. Wibehawač. 2) excursator Animian. excursor Val. Max. Parteigänger, einer aus den Borposten ellenségre kiütö. wibehaní, á, é, p. c. currendo obtentus, a, um: durch laufen erlangen: futással megnyerett, meg-kapott, el-értt. 2) excursus, a, um: abges loffen meg-futtatott. 3) cursu fessus, currendo defatigatus: durch Laufen ermüdet, mů de geloffen a' futásban megfáradott, megfárasztatott. Syn. ubehaní. 4) currendo firmatus, durch Laufen gestärkt, futással meg-újúltt, erősültt. Wibeháňí, á, n. adsecutio (consecutio) per cursum, Ab. laufung, Erlangung durchs Laufen & fen: futással meg-nyerés, elkapás, ki - futkosás. 2) defatigatio per cursum, Ermüdung durchs Laufen, a' futásban (szaladásban) való el-fáradás. 3) firmatio per cursum, Stärkung durchs Laufen, a' futásban való meg-újulás, erösödés.4)v.Wibeh per omnes Nros. wibebat, al, am, V. P. imp hag: currendo consequi (adsequi, obtinere): ablaufen, durch Laufen erlangen (bekom men) valamit futással el-érni, meg-nyerni, ki - futkosni. Syn. wibežať. boh. wib'es ́ hati. 2) Roňa: excurrere, ablaufen, meg-futtatni. 3) cursu fatigare, durch Laufen er. müden, a' futásban meg - fárasztani. II. rec. wibebat sa, satis (ad satietatem usque) currere genug (bis zur Sättis gung) laufen, sich auslaufen: eleget futui. 2) cursu faligari, defatigari currendo: sich müde laufen, a' futásban meg (ki) fáradni. Syn. ubehať sa. 3) currendo se firmare, sich auslaufen, sich durch Laufen stärfen: a' futásban meg-újulni, meg-erősödni, magát ki-futkosni. Syn. wibežat fa. boh. wib'ehat se. Wibeháwać, a, m. v. Wibehać. Wibeháwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wibeháwat, al, ám, freq. ex wibebat. II. rec. wibezáwat fa, freq. ex wibebat sa. Wibehlik, a, m. Geslo: increscens (assurgens, intumescens) pulmen, Auflauf, Aufs geloffenes, eine Speise: fel-futó kása étel neme. Syn. wi behnutá Rasa, boh. Wib'e blit. wibehnút, hnul (hel), hňem, V. P. imp. hni: excurrere, auslaufen, herauslaufen, z. B. ! ex seq. wibehowat, howal, hugem, V. P. imp. hug, freq. ex wibehnúť excursare, excurrere solere pflegen auszulaufen, kijárni. Wiber, u, m. v. Wibor, Wiberáňí. 2) v. Wiberek. Wiberač, à, m. exactor, perceptor, is, m. publicanus, i, m. Einnehmer, Zöllner: adó-szedő, bé-szedö. Syn. Wiberčík, Wiberní, Wiberňík. boh. Wib'erčí. Počtowni Wiberač, exactor rationum, Buchhalter, szám-vető, szám – visgáló. 2) selector Augustin. válogató, ki-választó, ki (külön) szedő. wiberaní, á, é, p. c. electus, delectus, selectus, a, um : ausgeklaubt, ausgewählt, ausgelesen, auserlesen: válogatott, ki-választott, ki (külön) szedett. 2) v. wibraní per omnes Nros. Wiberaňí, á, n. electio, selectio, nis, f. Cic. delectus, us, m. Ausklaubung, Auslesung, Auswählung, Auswahl: válogatás, ki - választás, ki (küJön) szedés. Syn. iber, wibor. 2) v. Wiberáňí per omnes Nros. wiberať, al, ám V. I. imp. ag: eligere, deligere, seligere, delectum adhibere (agere, habere): ausglauben, auswählen, auslesen: válogatni, ki választani, ki- szedni, meg meg - válogatni, javát ki-választani. 2) v. wibrat per omnes Nros. Usus. Wiberat med, mel excipere (eximere), Honig ausnehmen, a' mézet bi szedni. boh. přihlížeči. Wiberáwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wiberáwát, al, ám, freq. ex wibérat. twib'erčí, ého, m. v. Wiberač. Wiberčík, a, m. idem. Wiberek, rku, m. res selecta, selectum, das Ausgeklaubte, Ausgelesene: ki-válogatott (kü lön szedett) dolog. Syn. Wi bet. 2) reiectamentum, re iiculum, reiectaneum, deterrimum (pessimum) quidque ; Auswurf, Ausschuß, das Schlechteste in seiner Art: meg-hánytt, (vetett,a'többi közülki-hánytt) dolog. Wiberti, reiiculae merces, Ausschußwaare, meg-hánytt árúk. Syn. Odhodet, Wihodek. + wib'erek, rku, m. idem. Wíberka, i, f. v. Wiberáňí. wiberne adv. selective, ad selectum: mit (zum) Auswahl, auswählend, auswählbar: válogatva. Syn. na Wibor. Wibreni, ného, m. v. WibeTać. wiberní, á, é, adj, selectivus, a, um: auswählbar, zur Aus. wahl dienend: válogatható, válogatni való. Wibreňik, a, m. v. Wiberać. Wibernost, i, f. selectiva conditio, auswählende Beschaffen. heit, válogató tulajdonság. t wibeywati, al, ám, v. wi biwat ex wibu8em. wibežaní, á, é, p. c. v. wibe= hani, Wibežáňí, á, n. v. Wibeháňí. wibeżał, žal, žím V, P. imp. wibež, v. wibehať. II. rec. wibežať sa, v. wibehať sa. * wibgelení, á, i, p. c. v. wibílení. † wibgelit, il, ím, v. wibílit. wibicowani, á, é, p. c. V. ubicowani. wibicowat, čowal, čugem V. P. imp. čug, v. ubičowat. † wibídnuti, wibídl, wibídnu fut. imp. wibídni, part. pass. wibídnut, v. wiwolat 3 Nro. t wibídnutí, á, é, p. c. v. wiwolani 3 Nro. Wibídnutá Rwacka, v. Wiwolanka. † wibídnutí, n. v. Wiwoláňí 3 Nro. wibigani, á, é, p. c. v. wibití (ex wibit, wibigem) per omnes Nros. Usus. ad 1um. Wibiganá práca (boh. wibigene Dilo): toreuma, atis, n. Cic. Sallust, torreumatum, i, n. erhabne Arbeit, jede halb, oder flach erhobne Arbeit aus Holz, Metall c: esztergárból tsináltt edény Par. Pap.boh. wibigent. Wibígáňí, á, n. v. Wibití (ex wibit, wibigem ). wibigat, al, ám V. I. imp. ag, v. wibit (wibigem). boh. wi bigeti. Wibigáwáňí, á, n. Nom.Verb ex seq. wibigawat, al, ám freq. ex wibigat. † wibigeni, á, é, p. c. ex seq. v. wibiganí. + wibigeti, gel, gím, v. wi bigat. t Wibíhání, n. v, Wibehání. † wihihati, al, ám, v. wibe. hat. wibílení, á, é, p. c. P. c. dealbatus, inalbatus, tectorio inductus, a, um: ausgeweißt, ki- meszeltt, ki-meszeltetett, ki - fejéríttetett. Syn. wiličení. 2) candidus redditus, de |