Obrázky na stránke
PDF
ePub

wibrat. II. rec. wibraweł sa, freq. ex wibrat sa. wibrázßení, á, é, p. c. exsulcatus, a, um: ausgefurcht, kibarázdaltt.

WibrdzSeňí, á, n. exsulcatio, nis, f. das Ausfurchen, ki-barázdálás.

wibrázsit, il, ím, V. P. imp. 38i: exsulcere, ausfurchen, kibarázdálni.

wibrðnút, dnul (del), dňem, V. P. imp. dni: evadare, auswaden, ki-lábbolni. Wibrdnutí, á, n. evadatio, nis, f. Auswadung, ki-lábbolás. wibreptani, á, é, p. c. v. wibl. blaní. 2) v. wisiekani. Wibreptání, á, n. v. Wiblblá. ňi. 2) v. Wisčekáňí. wibreptat, al, ám et cem, V. P. imp. tag, et wibrepci, v. wiblblat. 2) v. wisierat. wibrošení, á, é, p. c. prolutus, satis lotus, a, um: genug geschwemmit, meg (eleget) úsztatott.

wíbrodit, il, ím, V. P. imp. wibros: proluere, satis lavare: ausschwemmen, genug schwemmen z. B. Pferde, Scha= fe: meg (eleget), úsztatni, p. o. a' lovat, a' juhot. wibrokowani, á, é, p. c. reiectaneus Cic. reiiculus, reiectus, elustratus, a, um: ausgemärzt, ausgemustert, werflich: meg - hánytt, velett, a' többi közül ki-hánytt. vulg. wimustrowani. Wibrotowané Owce, oves reiiculae Varr. Märzschafe, meg-hánytt juhok.

vers

Wibrotowáňí, á, n. reiectio, elustratio, nis, f. Ausmärzung, Ausmusterung: meghányás, vetés, a' többi közül ki - hányás. vulg. Wimustrowání. wibrokował, łowal, kugem V.

P. imp. fug; reiicere, elustrare: ausmärzen, ausmustern: meg hányni, vetni, a' többi közül ki - hányni. vulg. wimustrowat.

a

wibrúsení, á, é, p. c. exacuendo demtus, a, um: ausgewest, herausgewegt: ki- köszörültetett. 2) acutus, acrefactus: geschliffen, ausgeschliffen, ausgewegt: meg - élesíttetett, meg-fenettetett. wibrusit, il, im, V. P. imp. wibruf: exacuendo demere ausweßen, herausweßen : tsorbulást ki - köszörülni. 2) acuere, exacuere, acrefacere: wezen, ausweßen, ausschleifen: meg-élesíteni, meg-fenni: ki - köszörülni. Wibrusowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wibrusowat, sowal, fugem, freq ex wibrúsiť. wibubnowani, á, é, p. c. tympani sono publicatus, significatus, a, um: ausgetrommelt, ki - doboltatott, dob - szóval ki hirdettetett. Wibubnowání, á, n. publicatio (significatio) tympano facta, das Austrommeln, ki-dobolás, dob szóval meg-jelentés, ki hírdetés. wibubnowat, nowal, nugem, V. P. imp. nug: tympano (tympani sono) publicare,significare, vulg. extympanisare: austrommeln, mit Trommels schlag bekannt machen: ki-dobolni, dob szóval meg-jelenteni, ki hírdetni. wibuchaní et wibúchaní, á, e, p. c. pugno caesus (percusus), a, um: abgepufft, mit der Faust geschlagen: ököllel meg-vererett (üttetett), meg-oklöztetett. 2) v. wibuchnutí. Wibuchání et Wibúchání, á n. pugno facta caesio (per

cus-,

cussio), Abpuffung: ököllelvaló meg verés, meg-öklözés. 2) v. Wibuchnutí. wibuchat et wibúchať, al, ám, V. P. imp. dag: pugno caedere (percutere ), abpuffen, mit der Faust schlagen: ököllel meg-verni, meg-öklözni. 2) V. wibuchnút. wibuchnut et wibúchnúť, chnul (chel), chňem, V. P. imp. ni effutire, eblaterare enuntiare ausschwaßen, aus. klatschen, ausplappern, ausplau dern: ki-fetsegni, ki-petyegni, ki-tsevegni, ki-tsátsogni, ki – mondani, ki- beszéllni. Syn. wiblblat, wiblaw= Eat, wibuchat, wifcfcat, wihubował, wiklebetat, wikle. betit wiłodkodákat kwokat, wiplúzňiť, wisčebotat, wisčekať, vulg. witárat', boh. probleknúti, wible knúti, wiblekotati, wibrep= tati. Usus. To mesčan, neb Sused wibuchnul: hoc municeps, aut vicinus nuntiavit Cic.

wis

wibuchnuti et wibúchnutí, á, é,

p. c. effutitus, eblateratus, enuntiatus, a, um: ausgeschwazt, ausgeklatscht, ausgeplaudert, ausgeplappert: kifetsegtetett, ki- petyegett, ki-mondott. Syn. wiblblani, wiblawkani, wihubowani wiklebetant, wiklebeteni, wi pluzňení, wikodkodákani witwokani, vulg. witáraní. Wibuchnutí et Wibuchnutí, à, n. effutitio, eblateratio, enuntiatio: Ausschwaßung, Ausplauderung, Ausklatschung, Ausplapperung: ki- fetsegés, kitsátsogás, ki- petyegés, kimondás. Syn. Wiblbláňí, Wiblawkáňí, Wibuchání, Wichubowání, Wiklebeteñí Wipluzňeňi, Wikodkodáfá=

[blocks in formation]

Wibuchowáňí, ά, n. idem. wibuchowat, chowal, chugem, V. I. imp. dug, freq. ex wi buchnúť.

wibudowani, é, é, p. c. v. zbudowaní.

Wibudowáňí, á, n. v. Zbudo, wání.

wibudowat, dowal, dugem, V. P. imp. dug, v. zbudowat.

† wíbůsti, wibodl, wibodu fut. v. wipichnút, witlat. Wic, wiceg (boh. etiam wice. gi), comp. ex mnoho: plus, mehr, több, többet. Syn. wác, wáce, wáceg. Usus. Wic pe= ňazi, plus, pecuniae, nicht Geld: több pénz. Wic Wogátow, plures milites, mehr Soldaten, több katonák. Mám wíc, než ti: plus habeo quam tu: ich habe mehr, als du: több jószágom vagyon, mint néked. Wic fem wisel, čítal: plura vidi, legi: ich habe mehr gesehen, gelesen: töb bet láttam, olvastam. iečo wic, paulo plus ein wenig mehr, valamivel több. wie, neb méňeg: plus minus (minusve), mehr, oder weniger, i. e. ungefähr több, vagy kevesebb. Nič wie nestogi, nihilo pluris constal, es kostet nicht mehr, nem ér többet. O nie wic, nihilo plus, um nichts mehr, semmivel többet. mám o gesen Prst wie (než druzi), habeo uno digito plus, ich habe einen Finger mehr (als andre), egy újjal több vagyon én nékem. Dáwám o tri Grose wic, do tribus grossis plus ich gebe drei Groschen mehr, háróm garassal többet adok. 2) amplius, praeterea : mehr, drüber: több, felett.

Usus.

>

Usus. U čo efie wic gest, quod amplius est, und was noch mehr ist a' mi több. uf nić wiceg? to esce from to ho? numquid praeterea? Ter. sonst nichts mehr? was noch drüber? semmi más egyebet nem? Wic, nežbi kdo trúfať mohel: supra spem, über Hoff, nung, reménység (varakozás) felett. Mám wic, než Sesat Rňižek: habeo amplius (plus) decem libros. ich habe mehr, ale zehn Bücher: tiznél több könyveim vannak. Wic žádal, nežli slusno bolo: plus, atque par erat) postulabat: er verlangte (begehrte) mehr, als es billig (recht) war: többet kértt, hogy sem illendő vala. 3) magis, plus: mehr, jobban, inkább, többet. Usus. Wic ma miluge, než teba: magis me diligit quam te: er licht mich mehr, als dich: ö jobban szeret engem, hogy sem téged. Wíc a wic, magis magisque, magis, ac magis: mehr und mehr, inkábbinkább. Wíc než mnoho, nimium, mehr als zu viel, igen sok. Wic než welki (mali), nimis magnus (parvus), mehr ale zu groß zu klein) igen nagy (kitsiny.) Wic, než ifti: certissimus, mehr als zu gewiß, i. e. sehr gewiß: igen. bizonyos. Wic, než welmi: nimiopere, nimis: mehr als au sehr, igen felette.

wic west', magnus multo magis, um mehr größer, sokkal nagyobb. Co wic mislim, quanto magisque cogito, Tacit. jemehe ich denke, mennél tovább gondolkodom. 4) de tempore: amplius, mehr, länger, weiter, ferner: tovább. Syn. dáleg. Usus. Wic než tri RoEi (wife troch Rokow) tu bol,

amplius triennio (tres annos): hic morabatur, mehr als drei Jahre war er da, tovább há- ̈· rom esztendőnél itt vala. us wíc nežige, non amplius vivit er lebt nicht mehr, már nem él. Mne Slunce i mesic, nebude switit wic; neb us storo zbňigem w temto grobe ležíc: mihi sol et luna non ultra lucescet; quia meum corpus hic iam computrescet: die Sonne, und der Mond wird mir nicht mehr scheinen; weil mein Körper wird da bald zu Asche werden: (denn mein Körper wird hier im Grabe verwesen): nékem a' nap, és hold tovább (többé) nem világít; mert már az én testem por s' hamuvá válik.. wičachrení, á, é, p. c. v. wi

čarowaní.

Wičachreňí,á, n. v. Wičarowání. wicachrit, il, ím, V. P. imp. chri: v. wičarowat. Wičahrowáňí, á, n. v. Wičachorení. wicachrowat, rowal, rugem, V. P. imp. drug, v. wicachrit. wičakaní, á, é, p. c. v. wi

*

četaní.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

wićáraní, á, é, p. c. v. wizna čení.

Wičáraňí, á, n. v. Wiznačení. wićárat, al, ám, V. P. imp. ag, v. wiznačit. wičarowani, á, é, p. c. v. commutatus, permutatus, a, um : ausgetauscht, ausgewechselt: elváltott, tséréltt, (el meg) tseréltt. Syn. wicachrení, wičachrowani, wimeñení, frag. moćeni. 2) v. wiznačení. Wičarowáňí, á, n. commutatio, permutatio, nis, f. Austauschung, Auswechselung: el (fel-meg-tserélés, váltás. Syn. Wičareňí, Wičáchrɔwání, Wifragmočeňí, Wimenení. 2) v. Wiznačeňí. wićarowat, rowal, rugem, P. imp. rug commutare, permutare, per commutationem accipere: auswechseln, austauschen: el (meg, fel) tserélni, el - váltani. Syn. wis čachrit, wicachrowat, wime nit, wifragmočit. boh. wis m'eniti, wim'eñowati. 2) v. wiznaćiť.

V.

wičasení, á, é, p. c. serenatus, sudus, a, um: ausge heitert, meg-tisztúltt, ki-derültt, tiszta időre fordúltt. Syn. wigas neni.

Wičafeňí, á, n. serenatio, Ausheiterung, meg - tisztulás, kiderülés. Syn. Wigasňeňí. wičasit sa, silo sa, si sa, V. P. imp. nech sa wičafi: serenari, serenum fieri: sich ausheitern, ki- derülni, tisztúlni. .Syn. Wičafilo (wigasňilo) fa, coelum factum est serenum, der Himmel hat sich ausheitert, szépen ki- derültt, tiszta időre fordultt. Wičasi sa; dá sa na Čas: tempestas pulchra sequetur, der Himmel wird sich ausheitern, szép idő lészen.

Wićasowání, à, n. v. Wičaseni.

witásowat sa, freq. ex wičast

[a. wićastowaní, á, é, p. c. convi

tio exceptus, a, um: traftirt, mit einem Schmause bewirthet: jól tartott, meg - vendégeltetelt. Syn. best'ení, ucteni, wieteni. Wičastowáňí, d, n. convivio exceptio: Traktirung, Bewir thung mit einem Schmause: jó tartás, meg-vendégelés. Syn. Soft'ení, ucteňí, Wickeňi. wičastowat, towal, tugem V. P. imp. tug: excipere convivio, traktiren, mit einem Schmaufe bewirthen: meg-vendégelni. Syn. post'iť, ucčiť, wictit. wice, v. wic.

*wicecani, á, é, p. c. v. wis cicaní.

* wicecať, al, * wicecat, al, ám, v. wicicať. wicedení, á, é, p. c. excolatus, percolatus, a, um: ausgeseiht, meg-szürtt. Wiceseňí, á, n. excolatio, per

colatio, nis, f. das Ausseihen, die Ausseihung: meg-szűrés. wicesit, il, ím, V. P. imp. wis ce8: excolare, percolare: aus seihen, meg-szürni (szüröm). 2) exsorbere, ebibere, evacuare: ausschlürfen, einsaugen, austrinken, ausleeren: ki-szürtsölni (-löm), utolsó tseppig meg-inni, ki - üresíteni. Syn. wipit, wiprázniť. Wicedzowáňí, á, n. Nom.Verb. ex seq.

wicedzowat, 30wal, zugem, freq. ex wicesit. wiceg, v. wic.

wičeřaní, á, é, p. c. praestolatione (longa mora) obtentus, a, um ausgewartet, durch Warten bekommen: hoszszas várakozással meg-nyertt. 2) usque

finem exspectatus, ausgewartat, meg-vártt, váratott, megvárattatott. Syn. wickani. Wiletání, á, n. per longam moram consequutio (adsequatio, obtentio), Auswarrung, Erlangung durch Warten: hoszszas várakozással el (meg) nyerés, el-érés. 2) exspectatio finis rei, Auswartung, meg-várás. Syn. Wičkáňí. wifekat, al, ám V. P. imp. ag: longa mora obtinere (adsequi, consequi), auswarten, durch Warten erlangen: várakozással meg (el) nyerni, el-érni. 2) wićekať ńečo, kázeň: exspectare finem rei, orationis: auswarten etwas, eine Rede: meg-várni. Syn. wickať. Wicetiwání, á, n. Nom. Verb.

ex seg.

wičekávat, al, ám, freq. ex widekat. wieleni, d, i, p. c. redinteger, ra, rum; redintegratus, expletus, suppletus, a, um: ers gänzt, wieder ergänzt: helyre állatott, egészíttetett. 2) sanando clausus, incrustatus, conglatinatus: meg (öszve bé) forrt. Wicelená Rana, cicatrix, serharschte Wunde, vakseb.

incru

Wicelení, d, n. redintegratio, expletio, nis, f. supplementum, i, n. Ergänzung, Wieterherstellung: helyre állatás, egészités. 2) Wiceleni Rani: conglutinatio, clausio vulberis: Buheilen act. meg (bé) forrasztás. b) clausio, statio: das Buheilen, Berharfen, Suheilung, Berharschung: meg (öszsze bé) forrás. wuel, il, im, V. P. imp. witel: redintegrare Caes. explere, supplere: ergänzen, wieer ergänzen, ganz wieder here tellen: egészíteni, helyre ál

latni (-tom). 2) Ranu: claudere, conglutinare vulnus Plin. H. N. zuheilen act. meg (bé, öszsze) forrasztani. II. rec. wicelit fa, redintegrari, redintegrare se, redintegrascere, integrascere: fich ergän zen, wieder ergänzt werden: egészítetni, helyre jönni, megépülni. 2) claudi sanando, coire, incrustari, crustam (cicatricem ) ducere: zuheilen (neutr.). verharschen, megforrni. Usus. Rana sa wicelila, cicatrix coivit, vulnus est clausum, vulnus cicatricem (crustam), duxit: die Wunde ist zugeheilt: a' seb meg (bé, öszsze) forroit. Wicelowání, á, n. v. Wicele ňí. wicelowat, lowal, lugem V. I. imp. lug, v. wicelit. Usus. ad 2-dum Wińičowé Listi Rani wicelugú, vulnus conglutinant folia vitis, von den Weinblättern verharschen dieWun= de, meg (öszsze, bé) forrasztyák a' sebeket a' szölö levelek. II. rec. wicelowat sa, freq. ex wieelit fa. Usus. ad 2-dum Wiceluge sa Rana, cicatrix coit, die Wunde ers harscht, meg-forr a' seb. wičepčení, á, é, p. c. v. wibiti

1. Nro.

[blocks in formation]

Z 10

« PredošláPokračovať »