tsapra-ütve el-adattatott, kimérettetett, ki-tsapoltatott. Wičepowání, á, n. extractio (exemtio) e dolio, Ausjapfung, Herauszapfung: ki-tsapolás, tsapon lehúzás. 2) venditio e dolio, Auszapfung, Berkaufung durch Auszapfen : tsupra-ütve el-adás, ki-mérés, ki-tsapolás. wićepował, powal, pugem, V. P. imp. pug: e dolio promere (eximere, extrahere, detrahere), auszapfen, herauszapfen: ki-tsapolni, a' tsapon le-húzni. 2) e dolio vendere, auszapfen, vom Faße verkaufen: tsapra ütve el-adni, ki-tsapolni, ki-mérni. wicérání, á, é, p. c. v. wicerení. Wicéráňí, á, n. v. Wicereňí. wicérat, al, ám, V. I. imp. ag, v. wicerit. Syn. wisčérať. wicerent, á, é, p. c. nudatus, exsertus, a, um: gefletscht: ki-mutatott, vigyorított. Syn. wiftereni, wifterení, ofte reni, wistlebení. Wicereni, á, n. nudatio (exsertio) dentium, das Fletschen der Bähne, a' fogaknak ki-vigyoritása, ki-mutatása, Svn. Wis čereňí, Wiskereňí, Os tereni, Wistlebeňí. wicerit, il, ím, V. P. imp. wicer, Zubi: dentes nudare (exserere), ringi: die Zähne fletschen, ki-mutatni, ki-vigyorítani fogait. Syn. wifcerit, wisterit, ofterit, wistle bit. Wicerowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. Syn. Wiscerowas ňí 30. wicerowat, rowal, rugem, V. I. imp. rug, freq. ex wicerit. Usus. Wždi Zubi wiceruge, constanter exserit dentes. Syn. wifterował sc. wičerpaní, á, é, p. c. v. wičtení. wičerpať, pal, pem et pám V. P. imp. pag, v. wičceť. Wičertowáňí, á, n. v. Wihrefeňí. wilertowat, towal, tugem V. P. imp. tug v. wihrefit. wičesani, á, é, p. c. pexus, expexus, depexus, a, ausgefämmt:"ki - fésültt. Syn. očefaní 2) v. česaní 2. Nro. 3) v. wibití 1. Nro. wislahaní. um: Wičesáňí, á, n. pexio, expexio, depexio, nis, f. Auskám. men, Ausfämmung: ki - fésűlés. Syn. Očesaňí. 2) v. Če. fani 2. Nro. 3) v. Wibiti 1. Nro. Wislahání. wičesat, fal, sem V. P. imp. wičef: pectere, expectere, depectere auskämmen: ki-fésülni. Syn. očesat. 2) v. če. fat 2. Nro. 3) v. wibit 1. Nro. wislahat. Wičesáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq wičesáwał, al, ám, freq. ex wicefat. Wičesek, sku, m. usit. in plur. Wičesti, gen. ftow 1) [Roňa, v. Cefanina. 2) 3 Lenu ( Ros nopi, v. Počesti. 3) wíčesti 3 Wini, deterior a carminatione reliqua lana, faeces lanae: die schlechtere gehechelte Wolle, héheltt gyapjúnak gazza, Prov. Mnoho Witeskow, málo Wini: multum clamoris, parum lanae: viel Gefchrei, wenig Arbeit: nagy a' szája, tsekély a munkája. v. Mnoho prať, málo wéfat. Wičesowání, á, n. Nom. Ferb. icis, m. signum (vini venalis), i, n. der Weinkranz, das Weinzeichen: tzégér, szent Péter szakalla. Prov. Dobré Wino i bez Wichi wipigú, vino vendibili non opus est hedera. Bonum vinum se ipsum laudat: gut lobt sich selbst, tzegér nélkül-is elkél a' jó bor. A' jó bornak nem kell tzégér. Wichu wistrčil nań bo, prodidit (propalavit, diffamavit) illum, er hat ihn ausgeschrien, verrathen: ki-kiáltotta ölet. Wichu mu wiftrčili, eiecerunt (extruserunt) ipsum, man hat ihn ausgestoffen, ki-vetették eb-rúdgyán; ki tették a' szürét. Wichádzáňí, á, n. v. Wíchod. mégyen. Wichádza z Losi, exit de navi, er geht (kömmt) aus dem Schiffe hinaus (heraus, ki megy (jon) a' hajóból. a Role wichádza, ad agros egreditur, exire consvevit: er geht auf das Feld hinaus, a' szántó földekre szokott ki-járni, ki-menni. Prov. Wichádzat na staré Chodníčki, v. Cho. dníček. 2) exire, finiri, terminari: laufen, hinauslaufen, fich endigen: ki-menni, végezödni. Syn. dokonał fa. Usus. Na Smutet, in luctum, auf ein Trauern, szomorúsággal végződni. To na gedno wichádza, nihil differt, das läuft auf eins hinaus, az egyre megy-ki. 3) venire, provenire, prodire, enasci, existere: fommen, aufgehen, hervor kommen, wachsen, hervor wach fen: tsírázni, ki-jönni. Usus." us Gačmeň wichádza, hordeum jam prodit, die Gerste kömmt schon herouf, az árpa tsírazik már. 4) oriri, exoriri: aufgehen, sichtbar werden z. B. Sonne, Sterne: fel-tetszeni. Usus. Nowá 5wézda wichádzá, nova stella exoritur, ein neuer Stern geht auf, új, tsillag támad, tetszik-fel. us Slunce wichádzá, ˆjam sol oritur, die Sonne geht schon auf, fel-kél immár a' nap. Tropice wiil mi teprw Swetlo wichádza, nunc perspicio (intelligo) rem, nun geht mir ein Licht auf; nun gehen mir die Augen auf: most látom; most vészem észre a' dolgot. 5) aperiri, patescere: fich offnen, aufgeben: fel (ki) nyitódni, nyílni. 6) fermentesce re, effervescere: aufgeben z. B. der Teig: fel-menni, megkelni. Syn. nakisnúť. 7) absumi, consumi: aufgehen, verZ 10 * boh. Wicházeňi. 2) procidentia, ae, f. der Ausgang, das Hervorfallen, Hervortreten, die Hervortretung, z. B. eines Glie des, des Leibes, das hervor tritt, oder fältt: le esés, le - járás. Usus. Wichádzaňí Oka, procidentia oculi Plin. H. N.wi. chádzání Crew, procidentia intestinorum, Ausgang der Gedärme, a' bélnek le-járása. Wihádzaní zadného (rowného) Trewa, procidentia sedis (ani, intestini recti) Plin. H.N. Ausgang des Afterdarmes, véghurkanak le-esése, le-járása. Wichádzáňí matki, procidentia uteri, das Hervortreten des Mutterleibes (der Gebärmutter), méhe le-esése. Syn. Wi. stupowání. wichádzať, al, ám, V. I. imp. 3ag: egredi, exire: außkommen, ausgehen, hinaus (heraus) gehen, kommen: ki-jönni, kimenni. Syn. wichosit, wist wistupit. boh. wicházeti. Usus. 3 geho Domu (odta8) wichádza, ab eo egreditur, er geht aus seinem Hause binaus, aunak a' házából ki zehrt (verbraucht) werden: elköltetni. Usus. Mnoho mu wichádza, multum impendit, consumit er verzehrt viel, hat große Unkosten: sokat költ. 8) procidere, hervorfallen, oder. treten le-esni, le-járni. † Wicházení, n. v. Wichádzáňí. twicházeti, zel, zím, v. wie chádzať. percrebrescere, innotescere Ovid. fich verbreiten, bekannt werden: el híresedni, kihíresedni. Wichirilo sa, fama percrebuit Cic. increbruit fama Liv. sermo nonnullorum Cic. das Gerücht hat fich verbreitet: ki-hiresedett, nagy híre vagyon. Na Porekadlo sa wichirilo, proverbio increbruit Liv. ist zum Sprichs worte geworden, példa beszéd- · dé (közmondássa) lett. Wichirowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wichirowat, rowal, rugew, freq. wichistani, á, é, p. c. v. wi. twicher, chru, m. v. Wichor. wichistáňí, á, n. v. Wistro- wichistáwať, al, ám, freg. ex wichitaní, á, é, p. c. captura exhaustus, exceptus, ereptus, captus, a, um: weggefangen, ki-fogott, ki- fogdostatott. Syn. wilapaní. 2) v. wichitení. Wichitaňí, á, n. per capturam exhaustio, exceptio, ereptio: Wegfangung, ki-fogás, ki-fog do dosás. Syn. Wilapáňí. 2) v. Widíteňí. wichitať, al, ám, V. P. imp. tag, Zwer, Ribi: captura exhaurire, capere, excipere, eripere omnes feras pisces: wegfangen alles Wild, alle Fifche: ki-fogni, ki-fogdosni a' vadat, a' halat. Syn. wilapak. 2) v. wichitit. Wichitáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wichitáwat, al, ám, freq. ex wichitat. wichifení, á, é, p. c. ereptus, extortus, ablatus, ademtus, a, um : entrissen, ki-ragadttatott, ki-kapott. Syn. wichs wafeni, widrení. Wichiřeňí, á, n. ereptio, extorsio. ablatio, ademtio, nis, f. Entreißung, ki-ragadás, kikapás. Syn, Wichwałeňí, Wi drení. wiciťiť, il, ím, V. P. imp. widit: eripere, extorquere, auferre, adimere: entreißen Jemand etwas: ki-ragadni, ki-kapni valakinek kezéből valamit. Syn. widret, wichwatit. Usus. Wichitil mu z Ruki oz, kterím ho prepíchnúť chcel. II. rec. wichitit fa, cum dat. a) Staroft'ám: se liberare (exsolvere) curis, fich den Sorgen entreis fen, gondgyait (aggódásit) le tenni. b) Swetu sa wichitit: se segregare a rebus humanis, fich der Welt entreißen, a' világtól el-válni, bútsút venni. 2) odnekas, 3 Domu: aufugere, davon laufen, sich entrei ken: el (ki) futni. Syn. utect, wibehnut. wichitował, towal, tugem, V. I. imp. tug, v. wichitat. 2) v. wichitit. wichlasení, á, é, p. c. refrigeratus, a, um ausgekühlt, kühl gemacht, erkaltet, kalt gewor den: meg-hidegíttetett, meghüttetett, hältt. Syn. wiftuSeni. boh. wichlazení. Wichlasení, á, n. refrigeratio, nis, f. Auskühlung, Kühlmachung, Erkaltung: meg-hidegítés, hütés. Syn. Wistuseňí, boh. Wichlazení. wichlasit, il, im, V. P. imp. las refrigerare, auskühlen, fühl machen: meg - hidegíteni (tem), hivesíteni (tem), meghüteni. Syn. wistusit. 2) Swedka wichlasit, refrigerare (debilitare) testem, den Zeug auskühlen, schwächen: a' bizonyságot meg-erőtleníteni. II. rec. wichlasit sa: refrigerare se, refrigerari: fich auskühlen, meg - hülni. Syn. wistusit sa, wichladnúť? wichladnúť, dnul, (del), dňem, V. P. imp. dni: refrigerari, refrigescere: auskühlen, kalt (kühl) werden, erkalten, die Wärme; oder das Feuer verlieren: meg-hülni (- lök). Usus. us Wec wichládla, refrixit res, man redet nichts mehr davon, nem szól már senki arról a' dologrol. Newichladla Láska, non refrixit amor, die Liebe bleibt beständig, nem hült (nem tsökkentt) meg a' szeretet. wichladnutí, á, é, p. c. refri geratus, a, um; kühl gewor= den, ausgekühlt: meg-hültt. Wichladnuří, ά, n. refrigeratio, refrigescentia, ae, f. das Kühlwerden, Auskühlung: meghülés. Wichládzať, a, m. v. Chladič. wichladzačí, á, é, adj. v. chla Sici. Wichládzačka, i, f. v. Chlas Sička. wichládzaní, á, é, p. c. v. clas Seni, wichlasení. Sicka. Wichladzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wichladzowat, 30wal, zugem, freq. ex wichlasit, v. clasit. II rec. wichladzowat (a, freq. ex wichlasit fa. wichlastani, á, é, p. c. v. wiLotani. 2) v. wimastrlení. 3) v. wižraní. wichlastat, al, ám, V. P. imp. ag, v, wilokak. 2) v. wimas. kitit. 3) v. wižrať. wichlemtani, á, é, p. c. ex seq. wichleptat, al, ám et pcem, V. P. imp. tag et pci lambendo (more canum) ebibere, ausschlappern, hobsolva ki inni. Syn. wichlemtat. wichlipani, á, é, p. c. exsorptus, a, um: ausgeschlärfen, ki-szürtsöltt. Syn. wichlupani, wistrebaní. Wichlipání, á, n. exsorptio, sorbitio, nis, f. das Ausschlür. fen, Ausschlürfung: ki-szürtsölés. Syn. Wichlupání, Wistrebáňí. wichlipat, pal, pem, V. P. imp. wichlip: exsorbere, epitissare: ausschlürfen, ki-szürtsölni, ki-szürtsöldögelni, szürtsölve meg-inui. Syn. wichlupat, wi strebat. wichlipnúť, pnul (pel), pňem, V. P. imp. pni, idem. wichlipnutí, á, é, p. c. v. wichlipaní. Wichlipnutí, á, n. v. Wichlipáňí. Wichlipowáňí, é, n. Nom. Verb. ex seq. wichlipowat, powal, pugem, freq. ex widlipnúť. wichlopaní, á, é, p. c. v. wię Elopaní. wichlopat, al, ám et pem, V.P. imp. pag et wichlop, v. wi. Elopat. wichlopení, á, é, p. c. v. witworení. wichlopit, il, im, V. P. imp. chlop, v. witworit. wichloptat, al, ám, V. P. imp. ag, v. witloptat. wichlpatent, á, é, p. c. v. wich. lupatení. wichlpatet, tel, tím, V. P. imp. pat, v. wichlupatet. wichlpčeni, á, é, p, c. V. wie fčicowani. wichlpčit, il, ím V. P. imp. pči, v. wifčicował. wichlpeni, á, é, p. c. F. wis clupení, wichlpit, il, ím V. P. imp. wichip, v. wichlupit. wichlupaní, á, é, p. c. v. wichlipani. Wichlupáňí, á, n. v. Wichli. pání. wichlupat, pal, pem V. P. imp. .pag et wichlup, v. wichli. pat. wichlupaření, á, é, p. c. pilis carens, qui pilos amisit: auss gehaart, ausgehärt: meg-kopaszodott, a' kinek a szöre lementt. Syn. wichlpatení. wichlupatet, tel, tím, V. P. imp. pat: pilos amittere, aushaaren, aushären: a' szőrét el-veszteni. Syn. wichlpatet, Chlupi strafit, wileňiť sa. |