Obrázky na stránke
PDF
ePub

abbilden: a' gyermekeket emberségre (alázatosságra) tanitani. II. rec. wicwičiť sa, w umení: excolere se, animos doctrina Cic. vitam (per artes) Virg. excoli: fich bilden in der Kunst: az elmét gyakorlani. tanúlni, életét mesterségekben gyakorlani, megtanúlni. Wicwicowání, á, n. v. Wicwičení. wicwićowať, čowal, čugem V. I. imp. cug, v. wicwicit. wicwokaní, a, i, p. c. v. wipití. Wicwokání, á, n. v. Wipiti. wiewokat, al, ám V. P. imp. Fag, v. wipit. Wiewokáwání, á, n. v. Wipígání. wicwokáwat, al, ám freq. ex wicwokat, v. wipigat. wicwrkaní, á, é, p. c. guttatim effusus (evacuatus, exhaustus), a, um: tropfenwei fe ausgegoffen, ausgeschöpft, ausgeleert: tseppenként ki-öntetett, ki-üresittetett. Syn. wi= swrkaní. 2) guttatim ehibitus, exhaustus: tropfenweise ausgetrunken, tseppenként meg ivott. Syn. wipiti. 3) v. wikapkaní. Wiewrkání, á, n. per guttas effusio, evacuatio, exhaustio: Ausgießung, Ausschöpfung, Ausleerung tropfenweise: tseppenként való kiöntés, ki - üresítés. Syn. Wiswrkáňí. 2) per guttas ebibitio, exhaustio: Austrinfung tropfenweise, tseppenként való meg - ivás. Syn. Wipiti. 3) wikapkání. wicwrkat, al, ám V. P. imp. ag: guttatim effundere, exhaurire, evacuare: tropfenweife ausgießen, ausleeren, ausfchöpfen: tseppenként ki-önteni, ki - üresíteni. Syn. wis Tom. V.

A 11

fwrkat. 2) guttatim ebibere, exhaurire: tropfenweise austrin= ken, ausleeren: tseppenként meg-inni. Syn. wipit. 3) v. wikapkať.

Wicwrkáwáńí, á, n. Nom. Verb.

ex seq.

wicwrkawat, al, ám freq. ex
wicwrtat.
wicwrknúť, knul (kel ), kňem,
V. P. imp. tni de uno actu,
v. wicwrtat. Syn. wifwrknút.
wicwrknutí, á, é, p. c. v. wis
cwrkaní. Syn. wiswtknutí.
Wicwrknutí, á, n. v. Wicwr-
tání. Syn. Wiswrknutí.
Wicwrkowání, á, n. v. Wi..
cwrkání.

wicwrkował, kowal, kugem V.
I. imp, tug, freq. ex wicwr-
tnút, v. wicwtkat.
wi8 2) per, sing. wiske 2) pers.
plur. imper. ex wiset: non-
ne? gelt? úgy é? Svn. hle,
tatli. v. wiset.
Wid, a, m. anonymus, i, m.
Plin. H. N. ohne Namen, der
keinen Namen hat: nevetlen,
kinek neve nintsen. Prov.
Na swatého Wida, čo nebu-
Se nikda: v. toritnačka (tes
koritnačka Zagáca prebehňe).
Widag, u, m. de feminis tan-
tum: nuptiae, arum, f. pl.
matrimonium, coniugium, i,
n. die Heirath, férjhez-me-
nés. Syn. Widáňí, Widává-
ni, Widawki. boh. Wdawki,
Snatet Usus. Na Widag,
v. widagní.
widáganí, á, é, p. c. v. wido-
gení.
Widágáňí, á

á, n. v. Widoge=

ňí. widágat, al, ám, V. I. imp. ag, v. widogit. widagní, á, é, adj. nubilis, e: mannbar, tüchtig einen Mann zu nehmen, heirathmäßig: férjhez adható (menendő), el

adó.

adó. Usus. Widegná (na Widag, k Widagu fúcá) D'éwta, Panna: nubilis filia Cic. puella, Virgo: mannbare Tochter, Jungfer: el- adó leány. Widanek, nku, m. v. Widání 6 Nro.

widaní, á, é, p. c. datus, redditus (vulg. extradatus), a, um: herausgegeben, zurückgege» ben: ki (viszsza) adatott. boh. dodaní. 2) datus, praestitus, redditus: gegeben, adott, adatott. 3) emissus, dimissus: ausgeliefert, herausgege ben, entlassen: bi-botsáttatott (eresztetett), ki- adattatott. Syn. wipust'ení. 4) editus, publicae luci datus, impressus: aus (heraus) gegeben, gedruckt: közre botsáttatott, ki-adattatott. 5) wen widaní, v. widáwení. 6) erogatus, consumtus, insumtus, impensus: ausgegeben, ausgezahlt: el-költött, el- költetett. Syn. naloženi, strowení. 7) elocatus, emaritatus: ausgeheirathet, verheirathet: férjhez adatott. Syn. widatí. 8) za ňečo, enuntiatus, publicatus: aus gegeben, bekannt gemacht: állatott, ki-mondattatott, kihirdettetett.

Widáňi, á, n. datio, redditio, vulg. extradatio: Herausgebung, das Herausgeben: ki (viszsza) adás. boh. Dodání. 2) datio, redditio, praestatio: das Geben, adás. počtow Widání, ratiocinii praestatio: Rechenschaftgebung, szám - adás. 3) emissio, dimissio: Ausgebung, Entlassung, Auslieferung: ki-adás, ki-eresztés, ki-botsátás. Syn. Wipusteňí. 4) Rňihi Widání, editio libri, Ausgabe eines Buchs, könyvnek közre botsátása, ki-adása. 5) Wen Widáňí, v. Wi

diweňí. 6) erogatio, nis, f
impensa, ae, f. sumtus, us,
m. Ausgabe, Ausgebung, z. B.
des Geldes; was ausgegeben wird,
Aufwand, Kosten: költség. Syn.
Náklad, Nákladek, wida-
nek, Widawek. 7) maritatio,
elocatio filiae: Ausbeirathung,
Berheiratung, Bercheligung der
Tochter: férjhez adás. 8) v.
Widag. 9) Widáňí seba na
nečo, publicatio, enuntiatio,
professio:Bekanntmachung, Auss
gebung für etwas: valaminek
maga tartása, állítása, ki-
hirdetése.

wídaní, á, é, p. c. v. wi8ení.
widání, á, n. v. Wiseñi.
widarení, á, é, p. c. prospe-
re cedens, proveniens, tis:
gut gerathen, jól, szerentsé-
sen ki-esett. Syn. wisčast'e-
ní.
Widareňí, á

n. felix proven-
tus, successus, m. dos Wohl-
gerathen, jó, és szerentsés ki-
esés, ki-menetel, valaminek
jó vége. Syn. Wisčast'eňi.
widarit fa, it fa, ím sa, V. P.
imp. widar fa: provenire,
prospere cedere. succedere,
respondere. spei: gerathen,
gut von Statten gehen, der Hoff-
nung entsprechen, glücken, z. B.
von Kindern: jól, és szeren-
tsésen esni, ki-esni. Syn. po-
darit sa, wisčast'it sa. Usus.
Widaril sa Chléb, successit
pistura panis, provenit panis:
das Brod ist gut gerathen: jól
ki-sültt a' kenyér. Widatili
sa mu D'eti, proles respon-
derunt spei eius, die Kinder
find ihm gerathen, helyes gyer-
mekei vannak. Zle sa mu wis
darili Deti non responderunt
spei eius (spem destituere)
proles: die Kinder sind ihm übel
gerathen, roszszak a gyerme-
kei.
† wi-

[ocr errors]

+ widačiti se, il, im se fut. idem. widarowani, á, é

C.

do, P. nando exhaustus, a, um: vers schenkt, durch Schenken ausges leert, ausgeschöpft: el (ki) ajándékoztatott. Syn. rozdas towani. 2) dono distributus, verschenkt, an verschiedene ge fchenft: el- osztogatott, elajándékoztatott. Syn. poda. rowani, porozdáwani. Widarowání, á, n. exhaustio per donationem, Verschenkung, el (ki) ajándékozás. Syn. Roz darowání. 2) donatio, Bers schenkung, z. B. der Bücher, el- ajándékozás, el- osztoga tás, elosztás. Syn. Podarowání, porozdáwáňí. widarowat, rowal, rugem, V. I. imp. tug: donatione exhaurire, evacuare : verschenfen, el-ajándékozni, Syn. tozdarowak. 2) dilargiri, dono distribuere: verschenken an ver schidene schenken: el-ajándékozni, el-osztani, el-osztogatni. Syn. podarował, porozdá.

wat.

[ocr errors]

widak, al, ám, V. P. imp. wis Sag: reddere vulg. extradare: herausgeben, außerdem ges ben: ki (viszsza) adni. boh. dodati. Usus. Musis mu Žla» ti widat, unum florenum illi reddere debes, du must ihn einen Gulden herausgeben, egy forintot kell nékie visz6za adnod. 2) dare, reddere, praestare: geben, adni. Syn. Sat. Usus. Počet wisat, rationem dare (reddere), Res chenschaft geben, számot adni. 3) emittere, dimittere: ausgeben, herausgeben, entlassen, ausliefern: ki-adni, ki-ereszteni, ki-botsátani. Syn. wipus ftit. Usus. 3lodega widat: furem dimittere, den Dieb

[ocr errors][ocr errors]

A 11

ausliefern, ki-botsátani a' tolvajt. 4) Rňihu (Rňižku) widat: edere (vulgare) librum, ein Buch herausgeben, im Druck ausgehen lassen: könyvet kiadni. 5) Wen widat, v. widawit. wseco ze seba wen widal (widáwil, wiwracal, wiwrátil), totum evomuit, egessit: alles hat er von sich herausgegeben, mindent magából ki-adolt, ki-okádott. 6) erogare pecuniam in rem, expendere, impendere: ausge ben, auszahlen z. B. Geld: kiadni, el-költeni a' pénzt. Syn. utrowit, winaložiť, witrowit. Usus. us fem wsecko widal, co sem mal: omnia erogavi, quae habui. 7) maritare, elocare, matrimonio jungere, nuptui dare (tradere) alicui filiam: an den Mann bringen, ausheirathen, verheira then, verehelichen, von Weibs. Personen: férjhez adni. Usus. Céru swu za Antoña widal, commisit filiam suam uxorem Antonio Ter. er hat seine Tochter dem Antonius ausgeheirathet, an den Antonius gebracht: maga leányát az Antalhoz adta férjhez. II. rec. widať sa, nubere, se matrimonio jungere alicui; matrimonium inire cum aliquo; enubere innubere Liv. sich verheirathen, verchelichen férjhez menni. Syn. widáwat fa. boh. wdát fa. Usus. 3le sa widala, male nupsit, fie hat mikgeheirathet, roszúl (szerentsétlenül) mentt férjhez. 3 urodeného (ze zemanského) Stawu biw= fif pánskeg krwi pochádzaí. ca) za obecného Cloweka (za Sedláka) sa widala: e nobilibus (e patriciis) enupsit; qua nobilis persona plebeio nupsit: von hohen, uralten

Adel

[blocks in formation]

Adel abstammend', hat sie 'einem
gemeinen (unadlichen) Manne
geheirathet nemes vérből szár-
mazván (fő, és méltóságos
nemből lévén) közönséges (pa-
raszt) emberhez mentt férj-
hez. 2) za ňečo sa widať,
gerere se pro aliqua re, pro-
fiteri se aliquid, publicare,
dicere, euuntiare: sich ausge=
ben für etwas bekannt machen:
valaminek tartani, mondogál-
ni, állítani, állatni, ki-hir-
detni magát. Syn. držať. U-
sus. 3a mudrca, za Lekára
(Doktora) sa widat: gerere
se pro Philosopho, Medico,
Philosophum, Medicum se
profiteri: fich für einen Welt
weisen, für einen Arzt ausge
ben: magát böltsnek, orvos-
nak állatni, tartani, mondo-
gálni, ki-hirdetni. Za Neprá-
tela geho sa widal, držal:
gessit se pro ejus inimico, cr
trug wider ihn eine Feindschaft,
war ihm Feind, wollte ihm übel:
az ő ellenségének allította ma-
gát; nyilván való ellenkezést
tartott ellene. 3) S peňazí
sa widať, omnes pecunias
consumere (impendere), nu-
dare se omni aere (pecunia),
exhauriri: fich ganz ausgeben,
minden pénzét ki-adni, el-
költeni; minden költségéből
ki-fogyni. Syn. witrowił sa.
4) na Cestu sa widak (wi-
brat), iter suscipere, se da-
re in viam, committere (ac-
cingere) se itineri: sich auf die
Reise machen, begeben: útra in-
dúlni, útra adni magát. Usus.
Žadneg docela Príčini neňí
(nemas), abi si sa wčil (ten-
to Caf, tehoto Casu) na
Cestu widal (do Cefti wi-
bral): in viam, quod te des
hoc tempore, nihil est: du
hast gar keine Ursach, daß du dich

jezt (diese Zeit, in diesen Wetter) auf die Reise machest, be= gebest éppen semmi okod nintsen, hogy ebben az üdőben útra indúlly; útra adgyad magadat. 5) dɔ Nebez= pečenstwa sa widat, periculo (diserimini) se committere (objicere), periculum adire: fich in Gefahr begeben, veszedelembe ejteni magát. widať, al, ám, V. I. imp. Sag, freq. ex wiset: solere videre, pflegen zu sehen, látni. Usus. Newidali Chlapa! dréční Člowet! non des mihi virum! Du bist mir ein schöner Hecht! éppen bizony derék ember! widätí, á, é, p. c. nuptus,

maritatus, a, um: verheira thet, verchelicht: házas, férj hez mentt, adatott. Usus. ús ge widatá, jam est nupta, maritata, viro juncta: sie ist schon verheirathet, sie hat schon einen Mann: már férjnél vagyon. 2) v. widaní. Widawać, a, m. a) Rňíþí, editor libri, Ausgeber eines Buchs, könyv-ki-botsátó, kiadó, közönségessé tévö. 2) promus, promus condus, i, m. vulg. dispensator, claviger: Ausgeber in der WirthSyn. schaft, sáfar, kultsár. Alučár. 3) elocator, Ausheinász. rather, férjhez adó, Syn. Widawatel. widawaćow, a, e, adj. poss. ex praec. Syn. widáwatelow. Wídáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex widáwat. widáwak, al, ám, freq. ex widat. II. rec. widáwat sa, freq. ex widat (a. Usus. ad Imum. Radabi sa widáwale, ledabi len muža mala. widawat, al, ám, freq. ex widat.

[ocr errors]

Wisáwatel, a, m. v. Wida

wać. widáwatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Syn. widawaćow. Widawek, wku, m. v. Widání 6. Nro. 2) redditum, i, n. quod redditur, supra datur: was herausgegeben (außerdem gegeben) wird: ki (viszsza)adaték, 3) vomitium, i, n. Mart. Cap. vomitio, nis, f. Plin. H. N. was man wegbricht: okádék, ki- okádék. Syn. to Clowek ze seba wen wide.

widáweni, á, é, p. c. evomi

tus, egestus, a, um: ausge= föft, hervorgefökt, weggebrochen, ausgeworfen, ausgespien, herausgegeben durch Erbrechen: ki-okádttatott, ki- okádott, ki-hántt. Syn. wiwracani, wen widani, witihani. Wid¿weňí, á, n. evomitio, egestio, nis, f. evomitus, us, m. Herausspeiung, Auskökung, Ausspeiung, das Brechen, Ausgeben, Auswerfen, Wegbrechen: ki-okádás, ki-hányás. Syn. Wiwracání, Wen Widání, Wiribáni. widáwit, il, ím, V. P. imp. widaw: evomere Cic. egerere: ausköken, ausspeien, ausgeben, brechen, herausgeben, herausspeien, durch Erbrechen (fpeiend) von sich geben, auswerfen, wegbrechen, ki-okádni, hi-hányni, ki-adni. Syn. wirihat, wiwracať, wen widat. II. rec. widáwit sa: satis vomere, fich genug erbrechen (übergeben), zur Genüge speien: eleget okádni, ki-okádni (kiokádozni) magát. Syn. wiri þat sa, wiwracat să. 2) desinere vomere, aufhören zu Föfen (zu speien), meg-szünni okádni.

[ocr errors]

Widawki gen. wet, f. plur. v.
Widag.
Widawowání, á n. Nom.
Verb. ex seq.
widawował, wowal, wugem,
V. I. imp. wug, freq. ex wi
Sámit.

[ocr errors]

† widchnúťi, widchl, widchnu fut. v. wifutat. 2) v. widichat. II. rec. widchnúť sobe (i) v. widichnúť si. Wiséčan, a, m. districtualis, condistrictualis, territorialis. conterritorialis, popularis, is, m. aus einem Districte (Gebiete) Landsmann, Districtsmann, Gebietsmann: vidéki, járásbéli, kerületbéli, egy kerületbéli, egy járásból (kerületböl) való, földi. Syn. Rra gán, Wisíčan. Plur. Wisé. čani, gen. now: i. e. Rras ganí: populares, Landsleute, Landsmannschaft: földiek. 2) exoticus, exterus, extraneus, ex alia vicinia, auterminus · i, m. ein Auswärtiger, Auswertiger vidéki, Plur. nom. Wisečaňí, gen. now: termini, extranei: die Auswärtigen, vidékiek. wiséčančin, a, e, adj. poss, ex seq. v. wisicančin. Wisěčanka, i, f. condistrictualis (popularis) fem. Gebietsmänninn, Landsmänninn: egy kerületből való (földi) aszszony, személy. Syn. Wisičanka. 2) exotica, extera, exextranea, autermina ; eine Auswärtige, vidéki személy. wiséćanow, a, e, adj. poss. ex Wiséčan. widechli, á, é, adj. v, witapaní.

an

widechnúť, chnul (cel)", &ňem, V. P. imp. dni: v. wikapat. widechnutí“, á, é, p. s. v. wis Łapaní.

Wisechnutí, á, n. v. Wikapáňí. widéc.

« PredošláPokračovať »