abbilden: a' gyermekeket emberségre (alázatosságra) tanitani. II. rec. wicwičiť sa, w umení: excolere se, animos doctrina Cic. vitam (per artes) Virg. excoli: fich bilden in der Kunst: az elmét gyakorlani. tanúlni, életét mesterségekben gyakorlani, megtanúlni. Wicwicowání, á, n. v. Wicwičení. wicwićowať, čowal, čugem V. I. imp. cug, v. wicwicit. wicwokaní, a, i, p. c. v. wipití. Wicwokání, á, n. v. Wipiti. wiewokat, al, ám V. P. imp. Fag, v. wipit. Wiewokáwání, á, n. v. Wipígání. wicwokáwat, al, ám freq. ex wicwokat, v. wipigat. wicwrkaní, á, é, p. c. guttatim effusus (evacuatus, exhaustus), a, um: tropfenwei fe ausgegoffen, ausgeschöpft, ausgeleert: tseppenként ki-öntetett, ki-üresittetett. Syn. wi= swrkaní. 2) guttatim ehibitus, exhaustus: tropfenweise ausgetrunken, tseppenként meg ivott. Syn. wipiti. 3) v. wikapkaní. Wiewrkání, á, n. per guttas effusio, evacuatio, exhaustio: Ausgießung, Ausschöpfung, Ausleerung tropfenweise: tseppenként való kiöntés, ki - üresítés. Syn. Wiswrkáňí. 2) per guttas ebibitio, exhaustio: Austrinfung tropfenweise, tseppenként való meg - ivás. Syn. Wipiti. 3) wikapkání. wicwrkat, al, ám V. P. imp. ag: guttatim effundere, exhaurire, evacuare: tropfenweife ausgießen, ausleeren, ausfchöpfen: tseppenként ki-önteni, ki - üresíteni. Syn. wis Tom. V. A 11 fwrkat. 2) guttatim ebibere, exhaurire: tropfenweise austrin= ken, ausleeren: tseppenként meg-inni. Syn. wipit. 3) v. wikapkať. Wicwrkáwáńí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wicwrkawat, al, ám freq. ex wicwrkował, kowal, kugem V. á, n. v. Widoge= ňí. widágat, al, ám, V. I. imp. ag, v. widogit. widagní, á, é, adj. nubilis, e: mannbar, tüchtig einen Mann zu nehmen, heirathmäßig: férjhez adható (menendő), el adó. adó. Usus. Widegná (na Widag, k Widagu fúcá) D'éwta, Panna: nubilis filia Cic. puella, Virgo: mannbare Tochter, Jungfer: el- adó leány. Widanek, nku, m. v. Widání 6 Nro. widaní, á, é, p. c. datus, redditus (vulg. extradatus), a, um: herausgegeben, zurückgege» ben: ki (viszsza) adatott. boh. dodaní. 2) datus, praestitus, redditus: gegeben, adott, adatott. 3) emissus, dimissus: ausgeliefert, herausgege ben, entlassen: bi-botsáttatott (eresztetett), ki- adattatott. Syn. wipust'ení. 4) editus, publicae luci datus, impressus: aus (heraus) gegeben, gedruckt: közre botsáttatott, ki-adattatott. 5) wen widaní, v. widáwení. 6) erogatus, consumtus, insumtus, impensus: ausgegeben, ausgezahlt: el-költött, el- költetett. Syn. naloženi, strowení. 7) elocatus, emaritatus: ausgeheirathet, verheirathet: férjhez adatott. Syn. widatí. 8) za ňečo, enuntiatus, publicatus: aus gegeben, bekannt gemacht: állatott, ki-mondattatott, kihirdettetett. Widáňi, á, n. datio, redditio, vulg. extradatio: Herausgebung, das Herausgeben: ki (viszsza) adás. boh. Dodání. 2) datio, redditio, praestatio: das Geben, adás. počtow Widání, ratiocinii praestatio: Rechenschaftgebung, szám - adás. 3) emissio, dimissio: Ausgebung, Entlassung, Auslieferung: ki-adás, ki-eresztés, ki-botsátás. Syn. Wipusteňí. 4) Rňihi Widání, editio libri, Ausgabe eines Buchs, könyvnek közre botsátása, ki-adása. 5) Wen Widáňí, v. Wi diweňí. 6) erogatio, nis, f wídaní, á, é, p. c. v. wi8ení. n. felix proven- + widačiti se, il, im se fut. idem. widarowani, á, é C. do, P. nando exhaustus, a, um: vers schenkt, durch Schenken ausges leert, ausgeschöpft: el (ki) ajándékoztatott. Syn. rozdas towani. 2) dono distributus, verschenkt, an verschiedene ge fchenft: el- osztogatott, elajándékoztatott. Syn. poda. rowani, porozdáwani. Widarowání, á, n. exhaustio per donationem, Verschenkung, el (ki) ajándékozás. Syn. Roz darowání. 2) donatio, Bers schenkung, z. B. der Bücher, el- ajándékozás, el- osztoga tás, elosztás. Syn. Podarowání, porozdáwáňí. widarowat, rowal, rugem, V. I. imp. tug: donatione exhaurire, evacuare : verschenfen, el-ajándékozni, Syn. tozdarowak. 2) dilargiri, dono distribuere: verschenken an ver schidene schenken: el-ajándékozni, el-osztani, el-osztogatni. Syn. podarował, porozdá. wat. widak, al, ám, V. P. imp. wis Sag: reddere vulg. extradare: herausgeben, außerdem ges ben: ki (viszsza) adni. boh. dodati. Usus. Musis mu Žla» ti widat, unum florenum illi reddere debes, du must ihn einen Gulden herausgeben, egy forintot kell nékie visz6za adnod. 2) dare, reddere, praestare: geben, adni. Syn. Sat. Usus. Počet wisat, rationem dare (reddere), Res chenschaft geben, számot adni. 3) emittere, dimittere: ausgeben, herausgeben, entlassen, ausliefern: ki-adni, ki-ereszteni, ki-botsátani. Syn. wipus ftit. Usus. 3lodega widat: furem dimittere, den Dieb A 11 ausliefern, ki-botsátani a' tolvajt. 4) Rňihu (Rňižku) widat: edere (vulgare) librum, ein Buch herausgeben, im Druck ausgehen lassen: könyvet kiadni. 5) Wen widat, v. widawit. wseco ze seba wen widal (widáwil, wiwracal, wiwrátil), totum evomuit, egessit: alles hat er von sich herausgegeben, mindent magából ki-adolt, ki-okádott. 6) erogare pecuniam in rem, expendere, impendere: ausge ben, auszahlen z. B. Geld: kiadni, el-költeni a' pénzt. Syn. utrowit, winaložiť, witrowit. Usus. us fem wsecko widal, co sem mal: omnia erogavi, quae habui. 7) maritare, elocare, matrimonio jungere, nuptui dare (tradere) alicui filiam: an den Mann bringen, ausheirathen, verheira then, verehelichen, von Weibs. Personen: férjhez adni. Usus. Céru swu za Antoña widal, commisit filiam suam uxorem Antonio Ter. er hat seine Tochter dem Antonius ausgeheirathet, an den Antonius gebracht: maga leányát az Antalhoz adta férjhez. II. rec. widať sa, nubere, se matrimonio jungere alicui; matrimonium inire cum aliquo; enubere innubere Liv. sich verheirathen, verchelichen férjhez menni. Syn. widáwat fa. boh. wdát fa. Usus. 3le sa widala, male nupsit, fie hat mikgeheirathet, roszúl (szerentsétlenül) mentt férjhez. 3 urodeného (ze zemanského) Stawu biw= fif pánskeg krwi pochádzaí. ca) za obecného Cloweka (za Sedláka) sa widala: e nobilibus (e patriciis) enupsit; qua nobilis persona plebeio nupsit: von hohen, uralten Adel Adel abstammend', hat sie 'einem jezt (diese Zeit, in diesen Wetter) auf die Reise machest, be= gebest éppen semmi okod nintsen, hogy ebben az üdőben útra indúlly; útra adgyad magadat. 5) dɔ Nebez= pečenstwa sa widat, periculo (diserimini) se committere (objicere), periculum adire: fich in Gefahr begeben, veszedelembe ejteni magát. widať, al, ám, V. I. imp. Sag, freq. ex wiset: solere videre, pflegen zu sehen, látni. Usus. Newidali Chlapa! dréční Člowet! non des mihi virum! Du bist mir ein schöner Hecht! éppen bizony derék ember! widätí, á, é, p. c. nuptus, maritatus, a, um: verheira thet, verchelicht: házas, férj hez mentt, adatott. Usus. ús ge widatá, jam est nupta, maritata, viro juncta: sie ist schon verheirathet, sie hat schon einen Mann: már férjnél vagyon. 2) v. widaní. Widawać, a, m. a) Rňíþí, editor libri, Ausgeber eines Buchs, könyv-ki-botsátó, kiadó, közönségessé tévö. 2) promus, promus condus, i, m. vulg. dispensator, claviger: Ausgeber in der WirthSyn. schaft, sáfar, kultsár. Alučár. 3) elocator, Ausheinász. rather, férjhez adó, Syn. Widawatel. widawaćow, a, e, adj. poss. ex praec. Syn. widáwatelow. Wídáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex widáwat. widáwak, al, ám, freq. ex widat. II. rec. widáwat sa, freq. ex widat (a. Usus. ad Imum. Radabi sa widáwale, ledabi len muža mala. widawat, al, ám, freq. ex widat. Wisáwatel, a, m. v. Wida wać. widáwatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Syn. widawaćow. Widawek, wku, m. v. Widání 6. Nro. 2) redditum, i, n. quod redditur, supra datur: was herausgegeben (außerdem gegeben) wird: ki (viszsza)adaték, 3) vomitium, i, n. Mart. Cap. vomitio, nis, f. Plin. H. N. was man wegbricht: okádék, ki- okádék. Syn. to Clowek ze seba wen wide. widáweni, á, é, p. c. evomi tus, egestus, a, um: ausge= föft, hervorgefökt, weggebrochen, ausgeworfen, ausgespien, herausgegeben durch Erbrechen: ki-okádttatott, ki- okádott, ki-hántt. Syn. wiwracani, wen widani, witihani. Wid¿weňí, á, n. evomitio, egestio, nis, f. evomitus, us, m. Herausspeiung, Auskökung, Ausspeiung, das Brechen, Ausgeben, Auswerfen, Wegbrechen: ki-okádás, ki-hányás. Syn. Wiwracání, Wen Widání, Wiribáni. widáwit, il, ím, V. P. imp. widaw: evomere Cic. egerere: ausköken, ausspeien, ausgeben, brechen, herausgeben, herausspeien, durch Erbrechen (fpeiend) von sich geben, auswerfen, wegbrechen, ki-okádni, hi-hányni, ki-adni. Syn. wirihat, wiwracať, wen widat. II. rec. widáwit sa: satis vomere, fich genug erbrechen (übergeben), zur Genüge speien: eleget okádni, ki-okádni (kiokádozni) magát. Syn. wiri þat sa, wiwracat să. 2) desinere vomere, aufhören zu Föfen (zu speien), meg-szünni okádni. Widawki gen. wet, f. plur. v. † widchnúťi, widchl, widchnu fut. v. wifutat. 2) v. widichat. II. rec. widchnúť sobe (i) v. widichnúť si. Wiséčan, a, m. districtualis, condistrictualis, territorialis. conterritorialis, popularis, is, m. aus einem Districte (Gebiete) Landsmann, Districtsmann, Gebietsmann: vidéki, járásbéli, kerületbéli, egy kerületbéli, egy járásból (kerületböl) való, földi. Syn. Rra gán, Wisíčan. Plur. Wisé. čani, gen. now: i. e. Rras ganí: populares, Landsleute, Landsmannschaft: földiek. 2) exoticus, exterus, extraneus, ex alia vicinia, auterminus · i, m. ein Auswärtiger, Auswertiger vidéki, Plur. nom. Wisečaňí, gen. now: termini, extranei: die Auswärtigen, vidékiek. wiséčančin, a, e, adj. poss, ex seq. v. wisicančin. Wisěčanka, i, f. condistrictualis (popularis) fem. Gebietsmänninn, Landsmänninn: egy kerületből való (földi) aszszony, személy. Syn. Wisičanka. 2) exotica, extera, exextranea, autermina ; eine Auswärtige, vidéki személy. wiséćanow, a, e, adj. poss. ex Wiséčan. widechli, á, é, adj. v, witapaní. an widechnúť, chnul (cel)", &ňem, V. P. imp. dni: v. wikapat. widechnutí“, á, é, p. s. v. wis Łapaní. Wisechnutí, á, n. v. Wikapáňí. widéc. |