Obrázky na stránke
PDF
ePub

ki-gyúrni. Syn. wimésit, wi. mifit. boh. wihńist'i. wihneteni, á, é, p. c. satis depstus, a. um: ausgefnetet, jól meg-dagasztatott, ki-gyúrattatott. Syn. wiméseni, wie miseni. Wihneteňí, á, n. sufficiens depstio, das Auskneton, - ung: jó meg-dagasztás, ki-gyúrás. Syn. Wiméfeňí, Wimíseňí. wihnewat sa, al fa, ám sa, V. P. imp. ag fa: desinere irasci, aufhören zu zürnen, meg-szünni haragudni. wihňígáňí, á, n. v. Wihňiťí. wihnígat, al, ám, V. I. imp. ag, v. wihnit. wihniličení, á, é, p. c. v. zhňi. ličení.

wihńiličet, čel, čím, v. zhňilí. čet.

† wihňíst'i, wihńetl, et wi hnetl, wihnetu et netu fut. v. wihnest. wihnit, hňil, hnigem (boh. bnigi et u fut.) V. P. imp. wihni intus putrescere (putrere), putredine intus consumi: ausfaulen: ki-rothadni, roshadni. wihňití, á, é, p. c. putredine intus consumtus, a, ausgefault, ki- rothadtt, roshadtt. Wihniti, á, n. interna putre

[ocr errors]

um:

dine consumtio, Ausfaulung, ki-rothadás, roshadás. wihnogeni, á, é, p. c. stercoratus, fimatus, a, um: gedüngt, bedüngt: meg-ganéjoztatott, trágyáztatott. Syn. pohnoge ní. 2) exulceratione sublatus, ausgeschwärt, meg - evesültt, meg-evesedéssel meg-gyógyúltt. 3) v. wifraní. Wihnogeňí, á, n. stercoratio, fimatio, nis, f. Düngung, Bedüngung: meg - ganéjozás, meg-trágyázás. Syn. Pohno

geňí. 2) exulceratione sublatio, Ausschwärung, meg-evesülés, meg - evesedéssel - való meg-gyógyulás. 3) v. Wiftá

ňí. wihnogit, il, im, V. P. imp. wihnog: stercorare, fimare: düngen, bedüngen: meg-ganéjozni, meg- trágyázni. Syn. pohnogit. II. rec. wihnogit fa, exulceratione (suppuratione) tolli, ausschären', megevesedni, meg-érni, meg - evesedéssel meg-gyógyúlni. 2) v. wisrat fa. Wihnogíwáňí, á, Verb. ex seq. wihnogiwat, at, ám, freq. ex

n. Nom.

wihnogit. II. rec. wihnogi. wat fa freq. ex wihnogit fa. wihnúť, hnul, hnem V.P. imp.

wihni, cum et sine dat. ne tomu s Cesti: excedere via (ex via), decedere de via alicui: Jemanden ausweichen vom Wege, aus dem Wege gehen, es geschehe Erenthalben, oder nicht: valakinek az útból kitérni. Syn. wibíbeť, wihíbať sa, wihnúť sa, wistúpit. Usus. Wihni, apage, apage te, apage sis Plaut. Ter. weg mit dir, geh: vakarj tova. Prov. Opilému Cloweku i Pan Boh s Cesti wihňe v. opili. 2) v. uhnúť, umknúť fa. II. rec. wihnúť sa, idem. Wihnutí (f Cesti), á, n. decessus, us, m. decessio, declinatio, nis, f. Ausweichung von Wege, ki-térés. Syn. Wibíbá» ňí, Wistúpení. 2) v. Uhnutí, umknutí.

wihoblení, á, é, p. c. v. wis hoblowani.

Wihobleňí, á, n. v. Wihoblowání.

wihoblit, il, im V. P. imp. bli, v. wihoblowat. wihoblowaní, á, é, p. c. dedo

[blocks in formation]

wihoblował, lowal, lugem V. P. imp. blug: dedolare, (laevigare): abhobeln, aushobeln: ki-gyalulni (-lom). 2) lowe Fa, Mrawi: polire hominem, mores: abhobeln, Menschen, Sitten: ki-pallérozni. Wihod, u, m. compascuus ager, commune pascuum: cine gemeine Weide, közönséges legelő mező. Syn. obecní Pa, fénet, obecná pasa, Pastwa. Wihodek, dku, m. eiectamen

tum, reiiculum deterrimum quidque: Auswurf, Ausschuß, das Schlechtere, was ausgewors fen wird: el-hányó (el-ve: tendő meg- hánytt, megvetett) dolog. Syn. Wiberet. Plur. nom. Wihodki, gen. tow, H. wihosení, á, é, p. c. eiectus, proiectus, a, um ausgewor fen, hinausgeworfen: ki-vetett, ki hánytt. 2) reiectus, secretus: ausgefchoffen, ausges worfen, verworfen: meg-hánytt, ki (el, meg) vetett, el-választatott. Syn. wiberaní, wis braní. 3) subiectus, in sublime iactus: aufgeworfen, in die Höhe geworfen: fel hánytt, fel-vetett (vettetett). Syn. wihádzaní. Wihoseni, á, n. eiectio, pro

iectio, nis, f. Auswerfung, Hinauswerfung: ki-vetés, kihányás. 2) reiectio, secretio: Ausschießung, Auswerfung, Vers

[ocr errors]

werfung : meg - hányás, ki (el, meg) vetés, el- választás. Syn. Wiberáňí, Wibrá. ňí. 3) subiectio, iactio in aera: Aufwerfung, das Werfen in die Höhe: fel-hányás, felvetés. Syn. Wihádzáňí. wihosit, il, ím, V. P. imp. wibos: eiicere, proiicere; auswerfen, hinauswerfen Menschen, oder Dinge: kivetni, ki-hányni. 2) reiicere, secernere: ausschießen, auswerfen, verwerfen z. B. das Geld : meg-hányni, ki (el, meg) vetni, el- választani. Syn wiberat, wibrat. 3) subiicere, in sublime (in aera) ia-. cere aufwerfen in die Höhe werfen fel-vetni, fel-hányni. Syn. wihadzowat. Usus. Roň Zadkem wihodil. wihodní, á, é, adj. reiectaneus Cic. reiiculus, a, um: verwerflich, el-hányó, el-vetendo. Syn. wiberní. wihogeni, á, é, p. c. curatus, persanatus, a, um: ausgeheilt, völlig geheilt ki-gyógyíttatott, meggyógyúltt, ki- lábadezott, ki (meg) orvosoltatott, Syn. wizdraweni, wiléčení. Wihogeňí, á, n. persanatio, curatio, nis, f. Ausheilung, meg-gyogyulás, ki- labadozás, ki- orvosolás, meg-gyógyítás, meg- orvoslás. Syn. Uzdraweňí, Wiléčeňí. wihogit, il, ím V. P. imp. wibog: persanare, curare: vollig heilen, ausheilen: ki (meg) gyógyítani, ki (meg) orvosolni. Syn. uzdrawił, wiléčit. 11. rec. wibogit sa: curari, sanari, persanari: fich ausheilen, geheilt werden: meg (ki) gyógyulni, ki-orvosoltatni ki-lábolni. Syn. wizdrawet, wiléčiť sa.

Wi

[blocks in formation]

wiholiwat, al, ám, freq. ex wibolit.

dem.

Wihon, u, m. saltus communis, Gemeintrift, közönséges berek, liget. Syn. Berek. Wihonček, nečku, m. parvus saltus, ein kleiner Ges meintrift, kis berek. wihoneni, á, é, p. c. satis agitatus, a, um: genug ge= jagt, getrieben: eleget hajtott, kergetett. 2) agitando fatigatus (lassatus), abgejagt, abgetrieben, müde gejagt, durch Jagen ermüdet: meg-hajtott, meghajtatott, a' hajtásban ki fárasztatott. Syn. preHnati. wibonit, il, im, V. P. imp. wibon satis agitare (pellere), genug treiben, jagen: eleget hajtani, kergetni. Syn. wihádzať. boh. wihazeti, wimetati. 2) agitando (pellendo) fatigare, lassare: abjagen, abtreiben, müde jagen, treiben : meghajtani, nagy, hajtás ál

[ocr errors]

[merged small][merged small][ocr errors]

wihorení, á, é, p. c. ardendo absumtus, deflagratus, a, um; ausgebrannt, abgebrannt: elégett. Syn. doboreni, shorení. 2) conflagratus, exustus: abgebrannt, verbrannt: ki-égett, 3) intus combustus (exustus), ausgebrannt, inwendig verbrannt: belőről ki-égett, tüztől megemésztetett.

Wihorení, á, n. deflagratio, exarsio, ardendo causata absumtio: Abbrennung, Berzchrung durch Feuer: el- égés. Syn. Doboreni, Zhoreňí. 2) conflagratio exustio : Ab brennung, Berbrennung, das Ausbrennen ki- égés. 3) interna combustio (exustio): inwendige Berbrennung, belőről – – - való ki égés, megemésztés.

Wihorenisko, a, n. v. Pohore. listo.

wihoret, rel, rím V. P. imp. wihor deflagrare, exardere, desinere ardere, absumi, deficere: durchs Feuer verzehrt werden: el égni. Syn. Soporet, shoret. Usus. Wihotel Oben ignis desiit urere, das Feuer ist abgebrannt, elégett (el-alutt) már a' tüz. Wihorela mi Swička, desiit ardere (lucere) mihi candela, die Kerze ist mir abgebrannt, el- égett a gyertyám. 2) conflagrare, exuri: brennen, ausbrennen, verbrennen, durch das

das Fener vernichtet werden: ki- égni. Usus. wihotel sem, amisi mea vi flammarum; exustus sum, conflagrarunt mihi omnia: ich bin abgebrant, el- égtem. 3) intus comburi, exuri: ausbrennen (neutr.), inwendig verbrannt werden: belőről 4) poenas dare, luere: büfen, meg-adni az árát, meg-fizetni. Usus. Ti si prewinil, a gá (sem pre teba) wihoret musel: th peccasti (culpam admisisti), et ego poenas dedi: du hast dich verfündigt, und ich hab's büßen müssen: te bünhödtél, és én adtam meg az árát. wihospodareni, á, é, p. c. bona rei familiaris administratione paratus (comparatus, quaesitus, acquisitus, collectus), vulg. oeconomisatus, a, um : erwirthschaftet, durch gute Wirthschaft erworben: jól gazdálkodva szerzett, gyüjtott. Syn. wiğazdowani. Wihospodáreňí, á, n. bona rei familiaris administratione paratio (comparatio, quaesitio, acquisitio, collectio), vulg. oeconomisatio: Erwirthschaf tung, Erwerbung durch gute Wirthschaft: jó gazdálkodással való szerzés, gyűjtés. Syn. Wigazdowání.

wihospodáriť, il, im V. P. imp.

Sar: bene administrando rem familiarem parare (comparare, quaerere, acquirere ), vulg. oeconomisare: erwirthschaften, durch gute Wirthschaft erwerben gazdálkodni, jól gazdálkodva szerzeni, gyüjteni (tök). Syn. wiģazdował. Usus. Tak bisme zle wihsspodárili, sic male administraremus rem familiarem, so würden wir schlecht wirthschaften, igy roszszúl gazdálkodnánk.

Wihost, u, m. manumissio, liberatio, nis, f. Freylaffung eines Leibeigenen, fel-szabadítás, el-botsátás. Syn. Prepust'eňí. 2) litterae manumissionales (libertatem) dantes), Freiheitsbrief, in Ansehung der Leibeigenschaft, felszabadító levél a' jobbágyságból. Syn. wihostni (prepustní) Lift. Usus. Wihost dat Spols tom, communioni renuntiare, die Gemeinschaft aufkündigen, az egyességtől el - szakadni. wihost'ení, á, é, p. c. libertus, manumissus, libertati adsertus, a, um: freigelassen, von der Leibeigenschaft befreit: felszabadíttatott. Syn. f Poddanstwa prepust'ení. 2) convivio exceptus (honoratus), mit einem Schmause bewirthet, meg - vendégeltetett. Syn. wibostni, wičastowani, uhost'ení.

Wihost'eňí, á, n. v. Wihost. 2) convivio exceptio (honoratio, Bewirthung mit einem Schmause, meg - vendégelés. Syn. Wičaftowání, uboft'eňí. wihost'it, il, ím V. P. imp. wihost manumittere, liberare, libertati adserere: freilafsen, von der Leibeigenschaft be= freien felszabadítani a' jobbágyságból, ki - botsátani. Syn. s poddanstwá prepust'iť, od nebo oslobodit. 2) convivio excipere (honorare), mit einem Schmause bewirthen, meg vendégelni, vendégséggel megtisztelni. Syn. wi častować, uhost'it. wíhostní, á, é, adj. v. wiho

t'ení. Syn. wihostni Sin, libertinus, maiorennis: ein freigelassener Sohn, szabadságra mentt (maga szárnyaira botsátott) fiú.

wihotoweni, á, é, p. c. apparatus, praeparatus, paratus, factus, effectus, confectus, a, um: verfertigt, fertig gemacht: meg készíttetett, kész. Syn. dohotowení. Usus. Wec gest dokonale wipotowená, operi extrema suprema) manus accessit das Werk ist ganz (vollkommen) verfertigt, a' múnka egészen kész, végbe vitetett. Wihotoweňí, á, n. apparatio, praeparatio, effectio, confectio, nis, f. Verfertigung, meg-készítés. Syn. Doboto. weňí. wihotowit, il, im V. P. imp. tow: apparare, praeparare, facere, efficere, conficere: verfertigen, fertig machen: megkészíteni (tem). Syn. do botowit.

Wihotowitel, a, m. apparator, praeparator, effector, opifex : Berfertiger, meg - készítő mester ember. Wihotowowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wihotowowat, wowal, wugem freq. ex wibotowit. Wihowárać, a, m. v. Wimlúwać.

wihowárani, á, é, p. c. v. wimlúwani.

wihowárání, á, n. v. Wimlúwání. wihowárat, al, ám V. I. imp. ag, v. wimluwat. II. rec. wihowárať sa, v. wimlúwať fa. Wihowárka, i, f. v. Wimluwa. wihoweni, á, é, p. c. v. uho. weni.

Wihoweni, á, n. satisfactio, Genugthuung: elég-tétel. Syn. uhoweni, Dost'iučiňeňí. wihowet, wel, wim, V. P. imp. wihow cum dat. pers. netomu: satisfacere, Genüge thun,

[blocks in formation]

wa.

wihoworne adv. v. wímluwňe. wihoworni, á, é, adj. v. wí. mluwni.

Wihowornost, i, f. v. wi. mluwnost.

wihrabaní, á, é, p. c. rastro exemtus, erastratus, a, um: durch Rechen herausgebracht, aus, gerecht ki-gereblétt, gereblével ki-kapartatott, ki-szedett. 2) v. wihrebaní. Wihrabaňí, á, n. rastro exemtio, erastratio, nis, f. Ausrechung, Herausbringung durchs Rechen: ki-gereblélés, gereblével-való ki-kaparás, kiszedés. 2) v. Wihrebáňí. wihrebat, bal, bem, V. P. imp. wihrab rastro (pectine) eximere, erastrare: ausrechen, durch Rechen herausbringen: kigereblélni, gereblével ki-kaparni ki-szedni. 2) v. wis Hrebat.

† wihrabaťi, al, ám et bi et bu fut. v. wihrebat. Wihrabowání, a, a. Nom. Verb.

[ocr errors]

ex seq.

wihrabowat, bowal, bugem, freq. ex wihrabať. wihradení, á, é, p. c. v. ohra Sení, zahradení. Wihradeňí, á, n. v. Ohrase, ňí, Zahradení.

« PredošláPokračovať »