Obrázky na stránke
PDF
ePub
[ocr errors]

tékezelt, tékeztetett; tik (li
mondatott.

Witáňí, á, na vossitatio, nis
f. das Ihrzen, Ihrheißen té
kezés, tik (ti) mondás.
wikapalí, áj é, adj. v. seq.
wikapaní, é, é, p. c. decrep
tus, a, um; qui, quae
quod crepuit (periil): crepit
auscrepirt, umgekommen : meg
(ki) döglött. Syn. widechli
widechnuti, wihinuli, wihi
nutí, wikapali.
Wikapáňí, á; n. interitus, w

Wikaséňí, á, n. suffitus, us,
m. suffitio, infamatio, nis, f.
Ausräucherung, Beräucherung:
ki- füstölés. bok. Wikúčeňí.
2) për suffitum abactio, Aus-
rauchung Bertreibung durch
Rauchen: ki- füstölés, füstö-
léssel-való ki-hajtás, ki-űzés.
3) per suffitum evacuatio (ex-
haustio), Ausräucherung, füs-
töléssel-való ki-üresítés.
wikasik, il, ím, V. P. imp.
witas, Jzbu, Swetlicu: in-
fumare, suffire cubile: aus
räuchern, beräuchern, des Gem.
ruchs wegen das Zimmer ɔ.
ki-füstölni. 2) fumo abigere,
ausrauchen, durch Rauchen ver
treiben füstöléssel ki-hajtani,
üzni, kergetni. 3) suffiendo
vacuefacere, exhaurire: aus=
rauchen, durch Rauchen leer
machen, ausleeren: ki- füstöl-
ni, füstöléssel ki-üresíteni.
witatani, á, é, p. c. v. wi
franí.

* wikatat, at, ám V. P. imp.
tag, v. wistat. II: rec. wis
takať sa, v. wifrať sa.^
Wikal, u, m. semen genitale,
sperma, atis, m: Sulp. Sev.
dee Same (Samm) der Mens
fchen und Thiere: mag. Syn.
pet rodné Semeno, člowěče
neb gowase. Tok Wikalu,
v. wikalni Tot.
wikalni, á, é, adj. spermati-
cus: a, um den Samen be-
treffend: maghoz tartozandó,
magvas. Usus. Wikalni Tok,
gonorrhoca, ae, f. Jul. Firm.
profluvium genitale : Samens
fluk, das Ausfließen des Sa
mens: magnak el- folyása.
witalné D'étti, spermatici
pori Coel. Aur. Samengänge,
mag-likok.
witani, á, é, p. c. vossitatus,

a, um ihr geheißen, geihrt:

crepatio, nis, f. das Kri piren, Auscrepiren, Umkow men: meg (-ki) döglés. Syi Widechnutí, wihinuti. wikapak, pal, pem V. P. im witap: crepare, perire, omnibus vel pluribus anima libus: umfommen, crepiren attscrepiten, meg (ki) dögleni, elveszni. Syn. podechnut, wide nut, wihinút. Usus Wecke Owoce mu wikapali omnes eius oves crepner periere) alle feine Schaf find crepirt, mind ki - döglöt a' juha. Wikapáwáňí, á, n: Nom. Verb ex seq.,

wikapáwał, al; ám, freq. e witapat.

wikaptaní, á, é', p. c. exstil latus, a, um ausgetrieft, aus getröpfelt, Ki-tsepegedett, tse pegelt. Syn. witlapkani. Wikaptáň, á, n. exstillatio, nis, f. Auströpfelung, Austriefung, Heraustriefung: kitsepegés. Syn. Wiklapkáňí. witaptat, al, ám, V. P. imp. tag exstillare austriefen. hereustriefen, austropfeln, tropf weife Herausfließen : ki ( le ) tsepegni 2) exstillare, desinere stillare aufhören zu tröpfeln (triefen): meg szünn a' tse

[ocr errors]
[blocks in formation]

wikarhať, al, ám, V. P. imp. ag, v. wihresit. witafani, á, é, p. c. succinc

tus, a, um gegürtet, geschürzt, aufgeschürzt: fel-kötött. Witafana Žena, succincta mulier Plaut. Syn. wihrnutí. Wikasáňí, á, n. succinctio,

nis, f. Gürtung, Schürzung, Aufschürzung: fel-kötés. Syn. Wibrnutí.. wikafani, á, é, p. e. v. witofení. 2) amputatus, geschröpft, beschnitten, írtott. Syn. pod tásaní, požínaní, prizinani. -Usus. witáfané Žito, amputatum triticum, geschröpfter Weizen, irtott búza. Wikájání, á, n. v. Wikoseňí. 2) amputatio tritici, die Schrd= pfe, das Schröpfen, Beschneiden des Weizens: búza-írtás. Syn. · Podřásáňí požínáňí, Prižínání. boh. požínki, přižín

ta.

wikafat, fal, fem, V. P. imp. witas, reg. acc. 08ew, Suknu: succingere (sube.), colligere vestem, togam gürten, schürzen, äufschürzen sein Kleid, Rock: fel kötni (felfogoi) a' ruháját, szoknyáját. II. rec. witasat sa, succingi, succingere se (vestem): fich aufschürzen: fel-kötni magát. Syn. wibenúť sa. wikásat, al, ám, V. I. imp. ag, v. witosit. 2) amputare triticum, schröpfen, verschneiden den Weizen búzát írtani.

Syn. podkásať, požínať, prižínat. boh. přižínati. witaflaní, á, é, p. v. tussiendo eiectus, a, um: ausgehustet, durch Husten. hervorge bracht: ki köhögött, köhögéssel ki-vetelt. Syn. witudaní. Witaslání, ά, n. per tussim

eiectio, das Aushusten, Aushustung, Hervorbringung durch Husten, ki-köhögés, ki-hurutolás. Syn. Witudání. wikaslat, lal, lem, V. P. imp. fli: tussi (per tussim, tussiendo) eiicere, extussire: aushusten, durch Husten hervor. bringen, z. B. das Blut: kiköhögni, ki-hurutolni. Syn. witudat. II. rec. witai lat sa: desinere tussire, zu husten aufhören, a' köhögéstől meg-szünni.

[ocr errors]

wikaflați, lal, li et la fut. v. wikaflat. II. rec. witaf lat se, v. wikaflať sa. Wikafowání, d, n. Nom. Verb. ex seq.

*

wikasował, sowal, sugem, V. I. imp. ag: vos-itare: ihrzen, ihr heißen: tékezni, tik (ti) mondani. Prov. Pres tím si mi wikal, a wčil mi uf ti táp, v. titat.

Wíkaz, ú, m. v. Wikázáňí. Usus. ad Amum a twog Wíkaz nič mi nedagú, ad tuam assignationem nihil mihi dabunt.

wikázani, á, é, p. c. assigna

[ocr errors][ocr errors][ocr errors]

tus, determinatus, a, um: angewiesen, durch Anweisung zugetheilt: ki-adatott, ki-adattatott, ki-szabott, ki-rendeltetett, valakire jegyzett, tulajdoníttatott. 2) edictus, interdictus, prohibitus: aufge= sagt, untersagt, verboten: ki (meg) tiltatott, ki-parantsoltatott, ki mondatott.. Syn. wipoweseni, wihnani.

Wikázáňí, á, n. assignatio, determinatio, nis, f. Anweißung, Butheilung valakire jegyzés, tulajdonítás, ki-szabás, kirendelés, ki-adás. 2) edictio, interdictio, prohibitio, edictum, interdictum, prohibitum, i, n. Auffagung, Üntersagung, Berbietung: ki-mondás, ki (meg) tiltás, ki- parantsolás. Syn. Wipoweseňí, Wihnání. wikázať, zal, žem, V. P. imp. wikas, nekomu nečo: assignare, determinare alicui rem : Jemanden etwas anweisen, durch Anweisung ihm etwas zutheilen, z. B. Aecker, Holz, ɔ. valakire jegyezni (jegyzeni), valakinek tulajdonítani, ki-adni, kiszabni, ki-rendelni, p. o.szántó földet, fát. 2) ňekoho, vel nekomu z nečeho: edicere, interdicere, prohibere: auffa gen, untersagen, verbiethen: kimondani, ki (meg) tiltani, ki-parantsolni. Syn. wipowe Set, wihnat. Usus. Kiekoho (nekomu) 3 Domu wíkázať: interdicere aliquem aedibus, Jemanden das Haus auffagen, verbieten: valakit ki-tiltáni a' házból. Hetoho (nekomu) z mesta witázat, aliquem urbe proscribere, Jemanden aus der Stadt verbannen, des Landes verweisen: valakit ki-tsapni, számkivetni. Sina, Zaťa wikázať; nechcel za Sina, za Zaťa swébo úznat: filium, generum abdicare, repudiare, reiicere: einen für seinen Sohn; Tochtermann nicht erkennen wollen, ihn verwerfen, verstoffen: valakit maga fiának, vöjének (vejének) ismérni (tartani) nem akarni; fiát, vöjét (vejét ) ki – tagad

ni.

wikazení, á, é, p. c. v. wihubení. Witazení, á, n. v. Wihubeňí.

wikaziť, il, im_V. I. imp. wikaz: wihubiť. twitaziti, il, im fut. v. witupit.

wikazowání, á, n. v. Wikázáňí.

witazował, zowal, zugem V. I. imp. zug, freq. ex witázat. witefowani, á, é, p. c. peniculo purgatus (eversus), a, um: ausgebürstet: ki-keféltetett, kikeféztetett.

Wikefowáňí, á, n. purgatio per

peniculum, Ausbürstung, kikefélés, ki- kefézés. wikefowat, fowal, fugem, V. P. imp.fug:peniculoeverrere(purgare), ausbürsten, ki-kefélni, ki - kefézni.

[ocr errors]

Wikew, gen. kwe, f. v. Wika. wíkidaní, á, é, p. c. effusus, eiectus, egestus, a, um: aus. geworfen, ausgeschüttet: ki-vetett, kivettetett, ki- töltetett. Syn. wikidnutí, 2) a stercore purgatus, ausgemistet, kiganéjozott, ganéjtől ki-tisztíttatott. Syn. ukidaní. Wikidáňi, á, n. effusio, eieclio, egestio, nis, f. Ausschüttung, Auswerfung: ki-vetés, ki - hányás, ki - öntés, ki-töltés. Syn. Wikidnutí. 2) purgatio a stercore, Ausmistung, ki - ganėjozás, ganéjtől való ki- tisztítás. Syn. uřídání.

wikidať, al, ám, V. P. imp.

ag effundere, eiicere: etwas schlüpfriges oder flüßiges auswerfen, ausschütten), ausgießen, eta gießen, hinwerfen, hinstürzen; ki-vetni, ki- hányni, kiönteni (töm), ki – tölteni (töm). 2) cum vel sine acc. 5 nog, Stageň ( Mastal): fimum (stercus) e stabulo egerere stabulum a fimo (stercore): ausmisten, kihányni a' ganéjt az istállóból;

az

az istállót a' ganéjtől megtisztítani, ki - ganéjozni. Syn. ukidat. Usus. Uf fem wikidal ze Stagni (3 mastale) Snog, iam stabulum a fimo depurgavi, ich habe schon den Stall ausgemistet, ki-hánytam immár az istállóból a' ganéjt (trágyát). II. rec. wikidat fa, effundi, effluere: sich er, gießen, ausgeschüttet werden,

wikipeť, pel, pím V. P. imp. witip: effervere, ebullire, coquendo effundi: überkochen, übersieden, im Kochen (Sieden) überlaufen, ki- forrni (ki-forrok), ki - forradni (- dok ). Syn. utipet, wiwret. Prov. Chudobnému iz hrnca wikipi (wiwte), qui non habet, et quod habet, auferetur ab eo. V. chudobni.

witipowání, á, n. Nom. Verb. ex seq.

wikipował, powal, pugem freq. ex wikipet.

ausfließen: kifolyni, ki-ön-twitip'eti, p'el, pím fut.idem.
tödni. kitöltödni. Syn. wis
tidnúť sa. boh. witidnút fe.
2) effundi, effundere se fich
hinstürzen, ausschütten, heraus-
schütten: ki- rohanni, ki-jön-
ni, ki - ütni. 3 mesta sa wi-
tidať, effundere sese e civi-
tate, fich aus der Stadt weg.
liefern, verschwinden: ki - ütni
a' városból.

Wikidáwáňí, á, n. Nom.Verb.
ex seq.
wikidáwat, al, ám, freq. ex
wikidat. II. rec. witidáwat
fa, freq. ex wikidať sa.
wifidnút, dnul (del), dnem
V. P. imp. dni: v. wikidat
1 Nro. II. rec. wikidnúť sa.
v. wikidať sa.

wikidnutí, á, é, p. c. v. wi-
tidaní 1 Nro.
Wikidnutí, á, n. v. Wikidá
ňí, 1 Nro.

twitisnúti, dl, dnu, fut. v.
witibnút. II. rec. witidnút
fe, v. wikidať sa.
wikipení, á, é, p. c. ebulliens,
tis; coquendo (bulliendo)
effusus (diffusus),
diffusus), a, um:
überfotten, überkocht, überloffen
im Sieden: ki- fortt, ki-fo-
rott. Syn. utipení.
Wikipeňí, á, n. ebullitio, ef-
fusio (diffusio) per bullitio-
nem, coctionem: Uiberkochung,
das Uiberlaufen im Kochen (Sie-
den): ki-forrás. Syn. Ukipe
ni, Wiwielost.
Tom. V.

Wikit, e, m, v. Wihlédka. † wikisali, á, é, adj. v. wi tisnutí.

Witisáňí, á, é, n. v. Witi. fnutí.

wikisat, at, ám, V. I. imp. ag, v. witifnúť.

† wikifati, al, ám, et wikisi, fut. idem.

D 11

wikifli, á, é, adj. v. witisnutí.
witisnut, fnul (set), sñem V.
P. fni: confervescere, defer-
vescere, deferbere: vergären,
ausgären, aufhören zu gären :
a' forrástól meg-állani, meg-
forrani (megforrok), meg-
forni. Usus. echagú ho wis
tisnut w Su8e, sinitur fer-
mentari in dolio, man läßt
ihn (den Wein) im Fake aus-
gären, meg várják, hogy jól
meg-forjon a' hordóban. 2)
fermentescere, gähren, meg-
kelni (-lek). Testo mi do.
bre newikislo.
witisnutí, á, é, p. c. quod
deferbuit, ausgegoren, meg-
fortt (forrott). Syn. wikifli.
boh. witifalí. 2) fermentatus,
gegoren, meg - költt.
Witisnutí, á, n. defervescentia,
ae, f. Bergärung, Ausgärung:
forrás. 2) fermentatio, Gäh❤
rung, meg - kelés.

Witi.

Wikisowáňí, á, n. v. Witis fnuti. wikisowať, sowal, sugem, V. I. imp. fug, freq. ex wi tifnút. Usus. Rdiž wikisugú w Piwnici Wina, wtedi fa nesúchag okolo Wina: dum depurantur (fermentant, defaecantur vina, fuge cellaria: da die Weine arbeiten (gähren) entferne dich von Kellern: mikor fornak (dolgoznak, tisztúlnak) a' borok, akkor a' pintzékben ne forogj. wikiwaní, á, é, p. c. emotus, agitando (motitando) exemtus, a, um : ausgewackelt, ausgeschüttelt, durch Wackeln herausgebracht, herausgenommen, herausgeschafft: ki-tsóváltatott, ki-lógattatott, lógatva ki- vett, ki- vetett, ki-mozdíttatott

ki -moz

dúltt, ki- taszíttatott. Syn. wiruseni, wiwalení, wiťňí. fani, witlátení. Witíwání, á, n. emotio, exemtio (exceptio, eiectio) per agitationem, per motita tionem: Auswackelung, Aus schüttelung, Herausbringung durch Wackeln: ki-tsóválás, ki-lógatás, lógatva - való ki-mozdítás, ki- taszítás, ki - vévés, ki-vetés. Syn. Witlátení, Witňífáňí, Wiruseni, Wiwas

lení.

wikiwať, al, ám, V, P. imp. ag: emovere, agitando (motitando) eximere (eiicere, excutere): auswackeln, außschütteln, durch Wackeln herausbringen, herausnehmen, herausschaffen: ki - tsóválni (-lom), ki-lógatni, lógatva ki-venni, ki- mozdítani, ki- taszítani. Syn. wiktátit, wikňísať, wirusit, wiwalit. II. rec. wis tiwat fa agitando (motitando) eximi, ejici, excuti: fich

ausschütteln (auswackeln), kilógattatni. Syn. wikńisať (wis fit, wiwalit) (a. 2) v. wie krátit (a.

Wiklad, u, m. explicatio, interpretatio, expositio, nis, f. Auslegung, Erklärung einer Sache: ki-fejtés (fejezés, ki-magyarázás. Syn. Wiklás dáňí, Wiložení, Wiswetle. ní, boh. Weyklad. Wikladač, a, (boh. e), m, expositor, qui merces etc. exponit: Ausleger, Herausleger: ki-rakó, ki-tévő. 2) trop. interpres, tis, expositor, explicator, explanator, is, m. Cic. Ausleger, Erklärer: meg (ki) fejtő, meg - magyarázó, ki-fejező. Syn. Wikladatel. Usus. Wikladač Reči (boh. Tlumač, Tlumočňíť): interpres, Dolmetscher, Ausleger: tolmáts, magyarázó. Skrz Wikladača ňečo robiť, per interpretem agere, durch einen Dolmetscher etwas thun, tolmáts által valamit tselekedni. Wikladač Sna, coniector somniorum, Ausleger der Träume, álom magyarázó. Wikladač pokoga, interpres pacis, Gesandter des Friedens, Fricdensbothe, Friedens - Unterhändler: békességet szerző követ. wikladaččin, a, e, adj. poss. ex seq. Syn. wikladatelčin. Wikladačka, i, f. explicatrix, expositrix, explanatrix, expositrix, cis, f. Cic. Erkläre rinn, deutliche Vortragerinn: megfejtőné, meg-magyarázóné. Syn. Wikladatelka. wikladačne, adv. interpretative, exegetice, hermenevtice, explanatorie: erklärend, magyarázva, magyarázó képen. Syn. wiložne. 2) v. wíkladne. witladační, á, é, adj. explanatorius, interpretativus, ex

ege

« PredošláPokračovať »