tékezelt, tékeztetett; tik (li Witáňí, á, na vossitatio, nis Wikaséňí, á, n. suffitus, us, * wikatat, at, ám V. P. imp. a, um ihr geheißen, geihrt: crepatio, nis, f. das Kri piren, Auscrepiren, Umkow men: meg (-ki) döglés. Syi Widechnutí, wihinuti. wikapak, pal, pem V. P. im witap: crepare, perire, omnibus vel pluribus anima libus: umfommen, crepiren attscrepiten, meg (ki) dögleni, elveszni. Syn. podechnut, wide nut, wihinút. Usus Wecke Owoce mu wikapali omnes eius oves crepner periere) alle feine Schaf find crepirt, mind ki - döglöt a' juha. Wikapáwáňí, á, n: Nom. Verb ex seq., wikapáwał, al; ám, freq. e witapat. wikaptaní, á, é', p. c. exstil latus, a, um ausgetrieft, aus getröpfelt, Ki-tsepegedett, tse pegelt. Syn. witlapkani. Wikaptáň, á, n. exstillatio, nis, f. Auströpfelung, Austriefung, Heraustriefung: kitsepegés. Syn. Wiklapkáňí. witaptat, al, ám, V. P. imp. tag exstillare austriefen. hereustriefen, austropfeln, tropf weife Herausfließen : ki ( le ) tsepegni 2) exstillare, desinere stillare aufhören zu tröpfeln (triefen): meg szünn a' tse wikarhať, al, ám, V. P. imp. ag, v. wihresit. witafani, á, é, p. c. succinc tus, a, um gegürtet, geschürzt, aufgeschürzt: fel-kötött. Witafana Žena, succincta mulier Plaut. Syn. wihrnutí. Wikasáňí, á, n. succinctio, nis, f. Gürtung, Schürzung, Aufschürzung: fel-kötés. Syn. Wibrnutí.. wikafani, á, é, p. e. v. witofení. 2) amputatus, geschröpft, beschnitten, írtott. Syn. pod tásaní, požínaní, prizinani. -Usus. witáfané Žito, amputatum triticum, geschröpfter Weizen, irtott búza. Wikájání, á, n. v. Wikoseňí. 2) amputatio tritici, die Schrd= pfe, das Schröpfen, Beschneiden des Weizens: búza-írtás. Syn. · Podřásáňí požínáňí, Prižínání. boh. požínki, přižín ta. wikafat, fal, fem, V. P. imp. witas, reg. acc. 08ew, Suknu: succingere (sube.), colligere vestem, togam gürten, schürzen, äufschürzen sein Kleid, Rock: fel kötni (felfogoi) a' ruháját, szoknyáját. II. rec. witasat sa, succingi, succingere se (vestem): fich aufschürzen: fel-kötni magát. Syn. wibenúť sa. wikásat, al, ám, V. I. imp. ag, v. witosit. 2) amputare triticum, schröpfen, verschneiden den Weizen búzát írtani. Syn. podkásať, požínať, prižínat. boh. přižínati. witaflaní, á, é, p. v. tussiendo eiectus, a, um: ausgehustet, durch Husten. hervorge bracht: ki köhögött, köhögéssel ki-vetelt. Syn. witudaní. Witaslání, ά, n. per tussim eiectio, das Aushusten, Aushustung, Hervorbringung durch Husten, ki-köhögés, ki-hurutolás. Syn. Witudání. wikaslat, lal, lem, V. P. imp. fli: tussi (per tussim, tussiendo) eiicere, extussire: aushusten, durch Husten hervor. bringen, z. B. das Blut: kiköhögni, ki-hurutolni. Syn. witudat. II. rec. witai lat sa: desinere tussire, zu husten aufhören, a' köhögéstől meg-szünni. wikaflați, lal, li et la fut. v. wikaflat. II. rec. witaf lat se, v. wikaflať sa. Wikafowání, d, n. Nom. Verb. ex seq. * wikasował, sowal, sugem, V. I. imp. ag: vos-itare: ihrzen, ihr heißen: tékezni, tik (ti) mondani. Prov. Pres tím si mi wikal, a wčil mi uf ti táp, v. titat. Wíkaz, ú, m. v. Wikázáňí. Usus. ad Amum a twog Wíkaz nič mi nedagú, ad tuam assignationem nihil mihi dabunt. wikázani, á, é, p. c. assigna tus, determinatus, a, um: angewiesen, durch Anweisung zugetheilt: ki-adatott, ki-adattatott, ki-szabott, ki-rendeltetett, valakire jegyzett, tulajdoníttatott. 2) edictus, interdictus, prohibitus: aufge= sagt, untersagt, verboten: ki (meg) tiltatott, ki-parantsoltatott, ki mondatott.. Syn. wipoweseni, wihnani. Wikázáňí, á, n. assignatio, determinatio, nis, f. Anweißung, Butheilung valakire jegyzés, tulajdonítás, ki-szabás, kirendelés, ki-adás. 2) edictio, interdictio, prohibitio, edictum, interdictum, prohibitum, i, n. Auffagung, Üntersagung, Berbietung: ki-mondás, ki (meg) tiltás, ki- parantsolás. Syn. Wipoweseňí, Wihnání. wikázať, zal, žem, V. P. imp. wikas, nekomu nečo: assignare, determinare alicui rem : Jemanden etwas anweisen, durch Anweisung ihm etwas zutheilen, z. B. Aecker, Holz, ɔ. valakire jegyezni (jegyzeni), valakinek tulajdonítani, ki-adni, kiszabni, ki-rendelni, p. o.szántó földet, fát. 2) ňekoho, vel nekomu z nečeho: edicere, interdicere, prohibere: auffa gen, untersagen, verbiethen: kimondani, ki (meg) tiltani, ki-parantsolni. Syn. wipowe Set, wihnat. Usus. Kiekoho (nekomu) 3 Domu wíkázať: interdicere aliquem aedibus, Jemanden das Haus auffagen, verbieten: valakit ki-tiltáni a' házból. Hetoho (nekomu) z mesta witázat, aliquem urbe proscribere, Jemanden aus der Stadt verbannen, des Landes verweisen: valakit ki-tsapni, számkivetni. Sina, Zaťa wikázať; nechcel za Sina, za Zaťa swébo úznat: filium, generum abdicare, repudiare, reiicere: einen für seinen Sohn; Tochtermann nicht erkennen wollen, ihn verwerfen, verstoffen: valakit maga fiának, vöjének (vejének) ismérni (tartani) nem akarni; fiát, vöjét (vejét ) ki – tagad ni. wikazení, á, é, p. c. v. wihubení. Witazení, á, n. v. Wihubeňí. wikaziť, il, im_V. I. imp. wikaz: wihubiť. twitaziti, il, im fut. v. witupit. wikazowání, á, n. v. Wikázáňí. witazował, zowal, zugem V. I. imp. zug, freq. ex witázat. witefowani, á, é, p. c. peniculo purgatus (eversus), a, um: ausgebürstet: ki-keféltetett, kikeféztetett. Wikefowáňí, á, n. purgatio per peniculum, Ausbürstung, kikefélés, ki- kefézés. wikefowat, fowal, fugem, V. P. imp.fug:peniculoeverrere(purgare), ausbürsten, ki-kefélni, ki - kefézni. Wikew, gen. kwe, f. v. Wika. wíkidaní, á, é, p. c. effusus, eiectus, egestus, a, um: aus. geworfen, ausgeschüttet: ki-vetett, kivettetett, ki- töltetett. Syn. wikidnutí, 2) a stercore purgatus, ausgemistet, kiganéjozott, ganéjtől ki-tisztíttatott. Syn. ukidaní. Wikidáňi, á, n. effusio, eieclio, egestio, nis, f. Ausschüttung, Auswerfung: ki-vetés, ki - hányás, ki - öntés, ki-töltés. Syn. Wikidnutí. 2) purgatio a stercore, Ausmistung, ki - ganėjozás, ganéjtől való ki- tisztítás. Syn. uřídání. wikidať, al, ám, V. P. imp. ag effundere, eiicere: etwas schlüpfriges oder flüßiges auswerfen, ausschütten), ausgießen, eta gießen, hinwerfen, hinstürzen; ki-vetni, ki- hányni, kiönteni (töm), ki – tölteni (töm). 2) cum vel sine acc. 5 nog, Stageň ( Mastal): fimum (stercus) e stabulo egerere stabulum a fimo (stercore): ausmisten, kihányni a' ganéjt az istállóból; az az istállót a' ganéjtől megtisztítani, ki - ganéjozni. Syn. ukidat. Usus. Uf fem wikidal ze Stagni (3 mastale) Snog, iam stabulum a fimo depurgavi, ich habe schon den Stall ausgemistet, ki-hánytam immár az istállóból a' ganéjt (trágyát). II. rec. wikidat fa, effundi, effluere: sich er, gießen, ausgeschüttet werden, wikipeť, pel, pím V. P. imp. witip: effervere, ebullire, coquendo effundi: überkochen, übersieden, im Kochen (Sieden) überlaufen, ki- forrni (ki-forrok), ki - forradni (- dok ). Syn. utipet, wiwret. Prov. Chudobnému iz hrnca wikipi (wiwte), qui non habet, et quod habet, auferetur ab eo. V. chudobni. witipowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wikipował, powal, pugem freq. ex wikipet. ausfließen: kifolyni, ki-ön-twitip'eti, p'el, pím fut.idem. Wikidáwáňí, á, n. Nom.Verb. wikidnutí, á, é, p. c. v. wi- twitisnúti, dl, dnu, fut. v. Wikit, e, m, v. Wihlédka. † wikisali, á, é, adj. v. wi tisnutí. Witisáňí, á, é, n. v. Witi. fnutí. wikisat, at, ám, V. I. imp. ag, v. witifnúť. † wikifati, al, ám, et wikisi, fut. idem. D 11 wikifli, á, é, adj. v. witisnutí. Witi. Wikisowáňí, á, n. v. Witis fnuti. wikisowať, sowal, sugem, V. I. imp. fug, freq. ex wi tifnút. Usus. Rdiž wikisugú w Piwnici Wina, wtedi fa nesúchag okolo Wina: dum depurantur (fermentant, defaecantur vina, fuge cellaria: da die Weine arbeiten (gähren) entferne dich von Kellern: mikor fornak (dolgoznak, tisztúlnak) a' borok, akkor a' pintzékben ne forogj. wikiwaní, á, é, p. c. emotus, agitando (motitando) exemtus, a, um : ausgewackelt, ausgeschüttelt, durch Wackeln herausgebracht, herausgenommen, herausgeschafft: ki-tsóváltatott, ki-lógattatott, lógatva ki- vett, ki- vetett, ki-mozdíttatott ki -moz dúltt, ki- taszíttatott. Syn. wiruseni, wiwalení, wiťňí. fani, witlátení. Witíwání, á, n. emotio, exemtio (exceptio, eiectio) per agitationem, per motita tionem: Auswackelung, Aus schüttelung, Herausbringung durch Wackeln: ki-tsóválás, ki-lógatás, lógatva - való ki-mozdítás, ki- taszítás, ki - vévés, ki-vetés. Syn. Witlátení, Witňífáňí, Wiruseni, Wiwas lení. wikiwať, al, ám, V, P. imp. ag: emovere, agitando (motitando) eximere (eiicere, excutere): auswackeln, außschütteln, durch Wackeln herausbringen, herausnehmen, herausschaffen: ki - tsóválni (-lom), ki-lógatni, lógatva ki-venni, ki- mozdítani, ki- taszítani. Syn. wiktátit, wikňísať, wirusit, wiwalit. II. rec. wis tiwat fa agitando (motitando) eximi, ejici, excuti: fich ausschütteln (auswackeln), kilógattatni. Syn. wikńisať (wis fit, wiwalit) (a. 2) v. wie krátit (a. Wiklad, u, m. explicatio, interpretatio, expositio, nis, f. Auslegung, Erklärung einer Sache: ki-fejtés (fejezés, ki-magyarázás. Syn. Wiklás dáňí, Wiložení, Wiswetle. ní, boh. Weyklad. Wikladač, a, (boh. e), m, expositor, qui merces etc. exponit: Ausleger, Herausleger: ki-rakó, ki-tévő. 2) trop. interpres, tis, expositor, explicator, explanator, is, m. Cic. Ausleger, Erklärer: meg (ki) fejtő, meg - magyarázó, ki-fejező. Syn. Wikladatel. Usus. Wikladač Reči (boh. Tlumač, Tlumočňíť): interpres, Dolmetscher, Ausleger: tolmáts, magyarázó. Skrz Wikladača ňečo robiť, per interpretem agere, durch einen Dolmetscher etwas thun, tolmáts által valamit tselekedni. Wikladač Sna, coniector somniorum, Ausleger der Träume, álom magyarázó. Wikladač pokoga, interpres pacis, Gesandter des Friedens, Fricdensbothe, Friedens - Unterhändler: békességet szerző követ. wikladaččin, a, e, adj. poss. ex seq. Syn. wikladatelčin. Wikladačka, i, f. explicatrix, expositrix, explanatrix, expositrix, cis, f. Cic. Erkläre rinn, deutliche Vortragerinn: megfejtőné, meg-magyarázóné. Syn. Wikladatelka. wikladačne, adv. interpretative, exegetice, hermenevtice, explanatorie: erklärend, magyarázva, magyarázó képen. Syn. wiložne. 2) v. wíkladne. witladační, á, é, adj. explanatorius, interpretativus, ex ege |