Obrázky na stránke
PDF
ePub
[ocr errors]

Buchs: ki- nyomtatás. Syn. Witlačeňí.

[ocr errors]

wiložit, il, ím, V. P. imp. wilož, nečo na Stol: ponere rem super mensam, imponere mensae': auflegen, auf. feßen, etwas auf den Tisch: tenni, fel tenni, fel – rakni valamit az asztalra. Syn. wiftá. dak, witlast. Usus. Penaze na Táňír wiložit, imponere numos orbi, Geld auflegen auf den Teller, ki-tenni pénzt a' tányérra. Za druhéhō wiložit, solvere pro aliquo, für Jemanden auslegen, i. e. bezahlen, valakiért meg-fizetni. 2) Rrám, Towar, Déta: expo

nere, proponere merces venales: auslegen, aussehen, herausschen die Waaren, aus dem Schiffe zum Verkaufe; öffentlich hinsehen, oder hinlegen: ki-tenni, ki-rakni az árát, a' portékát. Usus. Dar, Cenu, wilozit: exponere, proponere premium, pretium Be lohnung, Preis aussehen, ajándékot árát valaminek kitenni. Wartu wíložit, dispo nere excubias, Wache aussegen, strázsát rendelni, örizetet állítani. 3) exponere, adponere auffeßen, aussehen: feltenni. Syn. položit. To tés w prosebnem Liste wiloz c. 4) Nečo Stribrem, zlas tem: distinquere, caelare, auro, argento: furniren (von Tischlern), auslegen, in einer Bertiefung legen, und damit ausfüllen oder schmücken, z. B. Gefäß, Schrank, oder sonst ets was mit Silber, mit Golde: kirakní ezüstel, aranyal valamit. Syn. witlasat wiplňit. boh. furnirowati, 5) explicare, explanare, exponere, interpretari, dilucidare: ausle gen ausseßen, erklären, crör.

[ocr errors]
[ocr errors]

fern, aufnehmen: magyarázui, ki- fejteni, ki-fejezni, kivilágosítani. Syn. wilwetlit. 6) Pre chudobnich: definire, destinare pauperibus: aušseBen, bestimmen, für die Armen: el - rendelni el- szánni, a' szegényeknek számárá. Syn. urisit, ustanowił. 7) adsignare, ausweisen, aussehen: kiadni, osztani, el- rendelni, yalakire jegyezni, nékie tulajdonítani, elö-adni, mutatni. 8) cum dat rei: Nebezpečenstwú, pomluwe, . exponere, subiicere periculo, calumniae: aussehen, Preisges ben, bloß stellen, der Gefahr, Nachrede: veszedelembe, gyalázatba ejteni, vetni. 9) intermittere, omittere, negligere, unterlassen, ausseßen, félbehagyni,» et- mulatni. Syn. winechať, zanechat. 10) differe, ausschieben, ausseßen: el-hallasztani, függöben hagy ni. Syn. odložiť, odkládat. Syn. prodlímáti. 11) neto netomu: vituperare, repre hendere, exponere, vitio vertere, alicui aliquid (re aliqua) exprobrare: tadeln, aus feßen, als einen Fehler ausles gen: valakinek valamit szemére hányni (vetni) vétekül (hibáúl) tulajdonítani, valakit pirongatni, dorgálni (lom), szidalmazni, valamit panaszolni (-szolom) óltsárolni. Syn. Farhat, túpiť, wihosit, wi hadzował, wistrčit, wistiko. wat. Usus. Mám ti nečo wis lozit, possum te reprehendere, reprehendo; habeo, quod reprehendam: ich habe etwas auszusehen mit und ohne Grund: van okom a' dorgaLisra. 12) 5árek w Tlačárni: absolvere phyliram in typographia: aussehen, fertig sehen, j. B.

4. B. Bogen in der Druckerei: elvégezni, ki - tenni. Syn. wisasiť. 13) Rňihu wiložiť: librum typis exscribere, exprimere, imprimere; ein Buch auflegen, drucken: könyvet kinyomtatni. Syn. witlačit wíložni, á, é, adj. expositioni serviens, exposititius, a, um: zum Aussehen dienlich, ki-rakodó. Wiložní Dom, V. seg.

Wiložnít, u, m. hospitium in-
fautum expositorum, Findel-
haus, el-vettetett tsetsemök
háza. Syn. wíložni Dom, w
tterém Wiloženci bíwagú.
Wilúčet, čtu, m. v. Wilúče
ňí.
wilúčení, á, é, p. c. segrega-
tus, separatus, diremtus, a,
um: abgesondert, el (külön)
választatott, ki - rekesztetett.
Syn. odlúčení. boh. wimise
ní. 2) v. wiobcowani.
Wilúteni, á, n. seperatio, se-
gregatio, diremtio, nis, f.
Absonderung, ki (külön) va-
lasztás, ki- rekesztés. Syn.
Odlúčeňí, Wiluček. 2) v. Wi-
obcowání.

[ocr errors]

wilúchani, á, é, p. c. v. wilo. taní.

Wilúdání, á, n. v. Wiloká-
ní.

wílúhať, al, ám, V. P. imp.
dag, v. wilotat.
Wilucháwáňí, á, n. Nom. Verb.
ex seq.

wilucháwat, al, ám freq. ex
wiluchat.
wilúčiť, il, im, V. P. imp. wis
luč: separare, segregare, di-
rimere: absondern, el (külön)
választani (-tom), ki-rekesz
teni (-tem.) Syn. odlúčiť.
boh. wimifiti. 2) v. wiobco-

wat.

[blocks in formation]

wilućowat, čowal, čugem, freq.
ex wilučit.
wilúdení, á, é, p. c. elicitus,
expetitus, exoratus, a, um :
ausgelockt, herausgelockt: ki-
tsalatott, ki-tsaltt.
Wilúsení, á, n. prolectio, ex-
petitio, exoratio: Auslockung,
Herauslockung: ki-tsalás.
wilúSit, il, ím, V. P. imp.
wilu8 elicere, prolicere
exorare, expetere: auslocken,
herauslocken: ki-tsalni. Usus.
Slowo z nekoho wiludit; Ge-
hot mluwenú priwest: eli-
cere vocem alicui, Jemanden
redend machen, Wort aus ihm
bringen: valakiből szót ki-
venni. Hetoho Tagemstwa wi-
lúsiť, elicere alterius arcana
Liv. Jemanden Heimlichkeiten
ausfischen: valaki titkait ki-
tanúlni. Uni Slowa sem s ne-
ho wilúsít (dostať) nemohel,
ne verbum quidem ex eo ex-
primere (extorquere) potui,
ich könnte nicht einmal ein Wort
von ihm herauslocken, aus ihn
bringen: egy szót sem vehet-
tem ki belőle, semmi kép-
pen reá nem vehettem, tsak
hogy egy szót szóllyon. II. rec.
wilusit sa se eripere, se sub-
ducere: fich herausstehlen: el-
illantani, el- tünni, valaki
elől el - szökni.
Wilúditel, a, m. elicitor, ex-

orator: der Auslocker: ki‐tsú-
bító, ki- tsaló.
wilusitelow, a, e, adj. poss.
elicitoris, dem Auslocker gehd.
rig: kitsálóé.
Wiluszowáňí, á, n. Nom.Verb.

[blocks in formation]

F 11

wi.

wiluhani, á, é, p. c. mendaciis.
(fallaciis) obtentus, a, um:
durch Lügen bekommen (erlan-
gen), hazugsággal (tsalfaság-
gal) meg-nyerett. Syn. wici-
dánení. 2) mentiendo expe-
ditus, herausgelogen, hazug-
saggal ki-mentetett.
Wiluhání, á, n. consecutio
per mendacia, Erhaltung durch
Lügen, hazugsággal
nyerés. Syn. Wiciģáňeňí. 2)
expeditio sui per mendacia,
Herauslügung, hazugsággal-
való ki-mentés.
wiluhat, wiluhal, wilužem

meg

V. P. imp. wiluž: mendaciis consequi, ementiri : durch Lü. gen erhalten, erlangen: hazugsággal (hamissággal) valamit meg - nyerni. Syn. wiciganit. boh. wilhati, wiklamaki. II. rec. wilubat fa: satis mentiri, zur Genüge lügen, eleget hazudni, 2) mentiendo se expedire, (exculpare, salvare), sich herauslügen, hazugsággal magát ki-menteni. Syn. wicigánit fa. boh. wilhat se. wilupaní, á, é, p. c. v. wilomení 6. Nro.

Wilupáňí, á, n. v. Wilomeňí 6. Nro.

wilúpaní, á, é, p. c. v. wilúpeni.

wilúpání, á, n. v. Wilúpeňí. wilupat, al, ám, V. P. imp. pag, cum dat. pers. nekomu, v. wilomit 6. Nro. wilúpak, pal, pem (boh. pám, fut. freq.) V. P. imp. pag: v. witúpit. Wilupek, pku, m. culeolum, i, n. Fest. culeola, ae, f. Par. Páp. eine zeitige Nuß, welche aus ihrer äußern weichen Schale am Baume heraus fällt: kopátslékja a' diónak. wilúpení, á, é, p. c. decorticatus, cortice exutus (nuda

tus, privatus), enucleatus,
cortice exemtus, a, um : aus-
geschält, hámzolt, kopátsoltt.
Syn. wilúpaní. 2) folliculis
nudatus, ausgehülst, tokjából
(toklaszából) ki-fejtetett. Syn.
wilúsčení, wilúskání. 3) ef-
fossus expunctus erutus :
ausgestochen, herausgestochen, z.
B. ein Auge: ki- szúrtt, ki-
szúrattatott, ki-ásott, ki-vá-
jatott. Syn. wiklani, wiftu-
chnutí.

Wilúpeňí, á, n. decorticatio,
enucleatio, e cortice exem-
tio: Augfhälung: hámzás, ko-
pátsolás. 2) folliculis exuitio
(nudatio), Aushülsung, tok-
jából (toklászából) való ki-
fejtés. Syn. Wilúsčeňí, Wi-
Lútaní. 3) effossio, expun-
ctio, eruitio: Ausstechung,
Herausstechung: ki - ásás, ki-
vájás, ki-szúrás. Syn. Willd.
ňí, Wistuchnutí.
wilúpiť, il, ím, V. P. imp.
wilup: decorticare, fodicare,
enucleare, cortice nudare
(exuere), e cortice eximere:
ausschälen, z. B. Nüsse, Bohnen,
eine zeitige Nuß, welche aus ih,
rer äußern weichen Schale am
Baume, herausfällt: hamzani,
kopatsolni, p. o. a' diót, ba-
bot etc. 2) folliculis privare
(nudare, exuere), e siliquis
eximere: aushülsen, tokjából
(toklászából, héjából) ki-
fejteni, ki-vájni, ki - szedni.
Syn. wilúfcit, wilúskať. 3)
effodere, expungere, eruere:
ausstechen, herausstechen, z. B.
ein Auge: ki-vájni, ki‐ásni,
kiszúrni, p. o. a' szemet.
Syn. wiklat, wistuchnúť.
wilúpnúti, pl, pnu fut. i-
dem.
Wilupowáňí, ¿, n. Nom. Verb.
ex seq.

wis

wilupował, powal, pugem, V. I. imp. pug, v. wilúpiť. wilúčení, á, é, p. c. v. wis Lúpení.

Wilúsčeňí, á, n. v. Wilúpe-ní. wilúfeit, il, im, V. P. imp. fi, v. wilúpit. wilustani, á, é, p. c. v. wilú pení. wilúskání, á, n. v. Wilúpeňí. wilúskať, al, ám V. P. imp. ag: v. wilúpiť.

Wiluftowani, á, n. Nom. Verb. ex seq.

wiluskowat, kowal, kugem, V. I. imp. tug, freq. ex wi lúskat.

† wiluzowati, owal, ugi (u), v. wiludzowat. wim, praes. ex weset. Wima, gen. Wimena, n. v. Wimeno.

wimáčaní, á, é, p. c. intiugendo exhaustus (vacuefactus, consumtus), a, um: ausges taucht, ausgetunft: ki- mártatott, ki-mártogatott, mártással ki-fogyott, ki-fogyasztatott. 2) v. mimočení. Wimáčání, à, n. exhaustio per intinctionem, Austauchung, Austunkung: ki- mártás, kimártogatás, mártással ki-fogyás, ki-fogyasztatás. 2) v. Wimočení.

wimáčať, al, ám, V. P. imp. tag: intingendo exhaurire (vacuefacere, evacuare): austunken, austauchen, z. B. die Brühe, die Tinte: ki-mártani, ki-mártogatni, mártással, kifogyasztani, ki-üresíteni. boh. wimáčeti.

wimáčat, al, ám, V. I. imp. ag: v. močit, wimočiť. wimáčeti, čel, čím fut. v. wimáčať V. P. wimačģaní, á, é, p. c. expres

F 11 *

[blocks in formation]

wimačğat, al, ám, V. P. imp. gag, wodu ze Sat: exprimere: ausdrücken, z. B. Waf fer aus dem Kleide: ki-fatsar ni, p. o. vizet a' ruhából. boh. wimačkati. 5ubu wimačgat, spongiam exprimere, den Schwamm ausdrücken spongyiát ki-fatsarni. Wimačğáwáňí, ά, n. Nom. Verb. ex seq.

wimačģáwať, al, ám freq. ex wimacgat. boh. wimačkáwati.

† wimáchati, al, ám, fut. v. wipláchat.

† wimačkați, al, ám, fut. v. wimacgat.

† wimackówați, al, ám, v. wimaćğawat. wimağlowani, á, é, p. c. v. wiwalkowani.

Wimağlowáňí, á, n. v. Wiwalkowańí. wimaglowat, lowal, lugem V. P. imp. ğlug: v. wiwaltował.

Wimahać, a, m. vindex, icis, m. Gell. repetitor, revindicator, requisitor: Anmasser, Behaupter, Zurückforderer, der einen Anspruch an etwas macht: kereső, viszszakívánó. Syn. Wihledáwač Wimchatel, Wimaháwatel. 2) recuperator. Wiedererwerber, Wiederverschaffer, Erreter: viszszafoglalo, hellyreállító, megszabadító. 3) impetrator, consecutor, obtentor: Erlanger, Auswirker, Zuwegebringer, Berschaffer: meg-szerző, meg (-el) nyerő. wimahačow, a, e, adj. poss. ex

[ocr errors]

praec.

wi.

wimáhaní, á, é, p. c. repetitus, quaesitus, vindicatus, a, um: zurückfordert, angemassen: viszsza-kívántt, keresett. Svn. wihledáwani. Usus. Wimá. hané Statti, repetita (vindicata) bona. Wimáháňí, á, n. repetitio, vindicatio, quaesitio, nis, f. Burückforderung, Anmaffung ei ner Sache, Behauptung, daß fie mir gehöre: keresés, viszsza - kévánás. Syn. Wihledá wání. Usus. Wimáhání Stattow vindicatio bonorum Traian. in Plin. Ep. wimáhat, al, ám V. I. imp. ag nečo: repetere, recupire, quaerere, vindicare aliquid Cic. zurückfordern, sich anmas fen, als sein Eigenthum, verlangen, Anspruch machen an etwas, es als das seine behaupten, oder zu behaupten suchen, fordern, als ihm gehörig: visz sza- kívánni, kérni. Syn. wiHledáwat.

Wimáhatel, a, m. v. Wimahač. wimáhatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Wimaháwać, a, m. v. Wimahac.

wimaháćow, a, e, adj. poss.

[ocr errors]

adj.

ex praec. Wimaháwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wimaháwat, al, ám, freq. ex wimáhat. Wimaháwatel, a, m. v. Wi. mchat. wimaháwatelow, a, e, poss. ex praec. wimákat, al, ám, V. P. imp. tag: v. wimoknúť. wimakčení, á, é, p. c. emollitus, a, um: erweicht, gemildet: meg-lágyított, meg-lágyíttatott. Wimakčeňí, á, n. emollitio,

nis, f. Erweichung, Milderung: meg-lágyítás.

[ocr errors]

wimakčit, il, im, V. P. imp. tči: emollire, remollire mollificare: erweichen, weich machen, mildern: meg-lágyítani (-tom).

Wimakłowání, ά, n. Nom. Verb. ex seq. wimakcował, čowal, čugem, V. P. imp. čug, freq. ex wis matčit. wimaknúť, knul (kel), kňem, V. P. imp. tni: mollescere, remollescere : emollescere, sich erweichen (mildern), weich werden: meg-lágyúlni (-gyúlok).

wimatnutí, á, é, p. c. emollitus, a, um; mollis, e: er. weicht, meg-lágyúltt. Wimaknuti, á, n. emollescentia, ae, f. Erweichung, das Weichwerden: meg-lágyúlás. wimalowani, á, é, p. c. pictus, depictus, expictus, a, gemahlen, ausgemalen: ki (le) iratott, ki-festett. 2) depictus, descriptus: abgemalen, mit Farbe, mit Worten; beschrieben: le- írtt, le- festett, festékkel, szóval.

um:

Wimalowáňí, á, n. expictio, depictio, perfectio picturae : Ausmalung: ki (le) irás, kifestés. 2) depictio, descriptio: Abmalung, Beschreibung, ̃le-írás. wimalował, lowal, lugem, V. P. imp. lug: expingere, ausmalen (Gemälde), ki (le) írni, ki-festeni. 2) depingere, describere: abmalen, mit Farbe, mit Worten beschreiben: le-írni, festékkel, szóval. wimanglowani, á, é, p. c. v. wiwalkowaní. Wimanģlowáňí, á, n. v. Wiwalkowání. wimanglowat, lowal, lugem

« PredošláPokračovať »