Obrázky na stránke
PDF
ePub

meg- emészteni, epeszteni sanyargatni, meg - éheztetni. Syn. wihlasit, gladem wisusit, wilačńiť, boh. wimočiti.

wimotani, á, é, p. c. v. wimatení.

Wimotáňí, á, n. v. Wimatení.

wimotat, al, ám et cem, V. P.

imp. tag. v. wimást. Usus. u sa s toho ( teg Weci) wimotal, ad umbiculum deduxit hoc negotium, er hat dieses Geschäft ausgemacht, véghez vitte (el végezte) már ezt a' dolgot. II. rec. wimo tať sa, v. wimásť sa. Wimotáwání, á, n. Nom.Verb. ex seq.

[ocr errors]

wimotáwat, al, ám, freq. ex wimotat. 11. rec. wimotawat fa, freq. ex wimotať sa. wimožení, á, é, p. c. ex wimoct: obtentus, impetratus, acquisitus, effectus, a, um : ausgewirkt, zuwege gebracht : meg (ki, el) nyertt, megnyerett, el-értt. Syn. obsáhnútí. 2) recuperatus, receplus, vindicatus, revindicatus, reacquisitus, wieder erlangt (be kommen): viszsza-nyertt, viszsza-vett, viszsza - foglaltatott. Syn. naspátek dostani. Wimožení, á, n. obtentio, acquisitio, consecutio, impetratio, nis, f. Auswirkung Zuwegebringung: meg (ki, el) nyerés, el- érés. Syn. Obfáhnutí. 2) recuperatio Cic. receptio, reacquisitio, vindicatio, revindicatio, Wiederer

[ocr errors]

werbung betreffend, viszsza-vételhez való. "Wimožné prá wo, recuperatorium iudicium Cic. Wímožňíť, a, m. recuperator, is, m. Wiedererwerber, Wieder verschaffer: viszsza - foglaló. wimret, rel, rem, V. P. imp. wimti: emori, inaniri morte, vacuefieri (vacuari) funeribus: aussterben, durch Sterben leer werden: ki-halni, halál által meg-üresedni, ki-pusztúlni. Syn. powimírat. boh. wimriti. Usus secci stebo Domu wimreli ɔc. 2) morte deleri, exstinqui, interire: aussterben, durch den Tod ges endigt werden: meg - halálozni, el-veszteni. Syn. pomret. wimretí, á, é, p. c. morte inanitus, emortuus, bus vacue factus ausgestorben, durch Sterben ker gemacht: ki-haltt, halál által meg-ürsedett, ki - pusztultt, Syn. wimrélí. 2) morte deletus (exstinctus). ausgestorben, durch den Tod geendigt: megholtt, halál által ki - végez

tetett.

[ocr errors]

Wimretí, á,

[ocr errors]
[ocr errors]

funeri

um:

n. inanitio per mortem vacue factio (evacuatio) per funera: Aussterbung, das Leerwerden durch den Tod: ki-halás, halál által meg-üre

sedés, ki-pusztulás. 2) morte deletio (exstinctio ), interitus, us, m. Aussterben, En digung durch den Tod: meg-halás, ki-mulás, el-vesztés. wimrežkowani, á, é, p mrežkowani.

C. V.

langung, Wiedererwerbung: Wimrestowani, á, n. v. Mrež,

viszsza-vétel, viszsza (meg) nyerés, viszsza - foglalás. wímožní, ά, é, adj. recuperativus, a, um : wiedererwerb

kowáňí. wimrezkowat, kowal, kugem, V. P. imp. tug, v. mrežko.

wat.

[ocr errors]

lich, viszsza - vehető. 2) re- wimrezowani, á, é, p. c. v.

cuperatorius, die Wiederer=

mrežłowani.

Wim

Wimrežowáňí, á, n. v. Mrežtowani. wimrezował, żowal, zugem, V. P. imp žug, v. mrežkowat.

† wimčići, wimřel, wimru fut. v. wimret.

† wimrstani, á, é, p. c. v. wislabani.

† Wimetání, n. v. Wislaháňi. wimestați, al, ám, fut. v. wislahat.

wimesteni, á, é, p. c. v. wislahnutí. 2) v. wimknutí. + Wimesteni, n. v. Wislahnutí. 2) v. Wimknutí. † wimistiti, il, ím fut. v. wislahnut. 2) v. wimknúť. wimeweni, é, é, p. c. v. widrobení. 2) v. witrúsení. Wimrweni, á, n. v. Widrobeňí. 2) v. Wikrúsení. wimewit, il, im, V. P. imp. wimrw, v. widrobit. 2) v. wikrúsiť. Wimrzání, á, n. v. Wímez nutí. wimrzat, al, ám, V. P. imp. zag, v. wimrznúť. Usus. Ten Bažant wimrzá. wimrznúť, znul ( zel), zňem, V. P. imp. 3ňi: gelu excoqui (decoqui), ausfrieren, ausges froren werden: ki (meg) fagyni. Syn. wimrzať. wimrznutí, á, é, p. c. gelu excoctus, a, um: ausgefroren, ki (meg) fagyott. Syn. wimrzli. Wimrznutí, ά, n. excoctio per gelu: Ausfrierung, ki (meg) fagyás. Syn. Wimrzáňí. Wimrzowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wimrzował, zowal, zugem, freq. ex wimrznúť.

+ Wimsteňí, n. v. Wipomst. wení.

+ wimst'itiffe, it se, im se fut. v. wipomstwit sa.

wimučení, á, é, p. c. expres sus, extortus, a, um: abge= nöthigt: ki-vett, ki-tsafartt, ki-présültt, erővel el- vett. Syn. winutení. 2) v. umučení,

Wimučení, á, n. expresssio,

extorsio, nis, f. Abnöthigung: ki-tsafarás, ki-présülés, ki (meg) vévés, erőszakos el-vévés. Syn. Winučeňí. 2) v. umučení.

wimučit, il, ím, V. P. imp. wimuč, nečo na nekom: exprimere, extorquere aliquid ab aliquo: abnöthigen, Jemand etwas valakitől ki-venni valamit, ki-tsafarni, ki-présülni, meg-venni valakin valamit, erővel ki-vonzani. Syn. widret, winutit, witisknút, wipresowat, utáhnúť. 2) v. umučit.

Wimučowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq.

wimucowať, čowal, čugem, freq. ex wimučiť. wimudrení, á, é, p. c. v. 3mu

v. 3mu.

drení. Wimudreňí, á, n. dreňí. wimudret, drel, drím, V. P. imp. dri: v. 3mudret. wimudrowani, á, é, p. c. subtiliter excogitatus, a, um: ausgeflügelt: elméssen (okossan, élessen) ki-gondoltatott, ki-gondoltt. Wimudrowání, á, n. subtilis excogitatio, Ausgeklügelung: éles (okos, elmés) ki-gondolás.

wimudrował, rowal, 'rugem, V. P. imp. tug: subtiliter excogitare: ausflügeln, okossan (elméssen, élessen) kigondolni.

wimúlení, á, é, p. c. v. wimPetí 6. Nro.

[merged small][ocr errors]

wimútit, il, fm, V. P. imp.

[ocr errors]

wimul: v. wimlet, 6. Nro. wimurowani, á, é, p. c. erectus, exstructus (lateribus, a, um ausgemauert, aufge mauert: köböl, vagy téglából építtetett, fel-állíttatott. Syn. umurowani, boh. wizdeni. Wimurowání, á, n. exstructio erectio (tegulis): Ausmauern, Aufmauern, Aufmauerung: téglából (köböl) - való fel(építés, fel-rákás, fel-állitás. Syn. Umurowáňí, boh. WizSeňí. wimurował, rowal, rugem, V. P. imp. tug: erigere, educere, exstruere (lapidibus, lateribus): ausmauern (mit Backsteinen), aufmauern: téglából (köböl) fel-építeni, felállítani. Syn. umurowat, boh. wiz8iti. wimustrowani, á, é, p. c. v. wibrokowani. 2) v. wicwičení. Wimustrowání, á, n. v. Wibrotowáňí. 2) v. Wicwičeňí. wimustrowat, rowal, rugem, V. P. imp. tug: v. wibrotowat. 2) v. wicwičit. Wina, i, f. culpa, ae, f. crimén, peccatum, i, n. die Schuld, das Bersehen, Verbre chen: vétek, hiba, gánts, bün, valamiben - való vétség. Syn. Prewiňení, Príčina. boh. etiam Winna. Usus. Moga Wina, culpa mea, meine Schuld, az én vétkem. Twoga, tua. deine, a' tied. Geho, eius, feine, az ö vétke. Gestli tu Wec nedokoná, má bude Wina; si rem non deducat ad exitum, meum vitium fuerit: wenn er es nicht zu Bege bringt, so will ich die Schuld davon tragen: ha ö véghez nem fogja vinni a'dol

[ocr errors]
[ocr errors]

got (ha o abban jól nem jár), bár én vádoltassam helyette. On ge tomu Wina, culpa huius in ipso residet, er ist Schuld daran, ö ebben a' vétkes. Winu spáchať, ňečo prewinit: culpam comittere, contrahere Cic. commerere, in se admittere Ter. die Schuld begehen, sich etwas zu Schulden kommen lassen: véteni valamiben. Winu trpet, culpam rei sustinere Cic. Schuld tragen, haben: a' vétkért szenvedni. Swu Winu uznat, culpam confiteri, feine Schuld bekennen, a' vétkét meg-vallani. Ketomu Winu dawet, arguere aliquem culpa. dare aliquid crimini alicui: Schuld geben Jemanden, valakit valamiért vádolni. mñe winu Sáwagú, že: mihi vitio vertunt (hoc mihi vitio, et culpae dant), quod: fie geben mir Schuld, daß: ők nékem ezt vélkül tulajdoníttyák hogy. Ketomu ňećo Winu dá. wat, ponere in culpa Cic. aliquid culpae dare Cic. sträfs lich machen, eines Verbrechens (Versehens, einer Schwachheit) beschuldigen: valamit vétekül tulajdonítani. Winu na seba brat, culpam in se recipere, culpam sustinere: die Schuld auf sich nehmen, magára venni a' vétket. Winu na dru hého klast, skládat, strkat: culpam in aliquein conferre Cic. transferre Liv. conicere, derivare, verlere: Schuld auf Jemanden schieben, legen: másra kenni a' vétket, mást okozni. Winu od seba odstrkowat, oulpam a se demovere, die Schuld von fich schieben, magától a' vétket elharítani.. Wini nemat, bez Wini bit; winowatím nebit: culpa

die

[ocr errors]

culpa carere (vacare) Cic. esse extra culpam (noxam) Cic. außer Schuld seyn, keine Schuld haben: nem lenni vétkesnek. Bez Wini gest, nemá Wini; není winowatí: extra culpam est, abhorret a culpa; culpa procul ab ipso est Cic. er hat gar keine Schuld daran: ist fchuldlos: vétek nélkül vagyon; nem vétkes abban. Čisti od Wini, castus a culpa, rein von der Schuld, tiszta a' vétektől. W podob. neg Wine bit, simili in culpa esse, gleiche Schuld haben, hasonló vétekben lenni. 3 mogú Winú, culpa mea, Cic. durch meine Schuld. Za Winu stáť, praestare culpam, für die Schuld stehen, a' vétkért állani. Winachádzáňí, á, n. conditio status, us, m. das Befinden, die Befindung, der Zustand: állapot, sors. Syn. Postawa, Staw.boh.Winacházení. Usus. podle Winachádzáňá Weci, pro re, pro (e) re nach Befinden der Sache, so wie die Sache es mit sich bringt: a' mint a dolog kivánnya, magával hozza. 2) valetudo, Gesundheitsbeschaffenheit, Befinden: egésségnek állapottya. Usus. Gaté gest swé (geho) Winachádzání? gat sa má? quomodo valet? qualis est eius valetudo? wie ist sein Be finden? mint szolgál egéssége ? 3) sententia, opinio, votum: Gutachten, Befinden: vélekedés, értelem, itélet, gondolat. Syn. Umisel. Usus. Wedla mého Winachádzáňá, de mea sententia; mea opinione: nach meinem Befinden, az én értelmem (vélekedésem) szerént. winachádzať, al, am, V. P. imp. 3ag: invenire, intellige

nata:

[ocr errors]

re, perspicere: befinden, fin= den, ersehen: találni, érteni, által latni. Syn. nachádzať. boh. winacházeti. 2) putare, credere: befinden, meinen, dafür halten: vélni, itélni, hinni. Syn. miflet, fúsit. Usus. Gá to za Dobré winachád. zám: a) puto (credo) esse bonum; videtur mihi esse bonum: ich finde (halte) es für gut, nékem jónak látszatik. b). i. e. fem teg misli: placet (videtur) mihi, ich bin der Meis nung, ich finde es für gut: nékem úgy tetszik, jónak látszatik. 3) decernere, beschlic ken, befinden, verordnen: végezni, rendelni. Syn. uridzowat, ustanowował. Usus. Winachádzám, decerno, ich beschließe, verordne: végezek, rendelek. II. rec. winachád. zat fa, w Trnawe, w Liebez pečenstwi: esse, versari, Tyrnaviae, in periculo: sich befin den, wo seyn, z. B. in Tirnau, in Gefahr lenni, forogni, p. o. Nagy-Szombatban, a' veszedelemben. boh. winacházet fe. 2) esse, se habere: fich bes finden, seyn, oder beschaffen seyn : jó vagy rosz állapotban lenni. Syn. mat fa. Usus. On, gak sa weil winachádzá,“preSiwnu Sláwu má: ille, ul nunc se habet, in admirabili gloria est in feinem gegenwär tigen Stande ist er in höchsten Ehren, und Werth: ö, a' maga állapottyához képest, most nagy ditsőségben vagyon. Tat sa Wec má, winachádza: res sic se habet, die Sache befin det fich so, így vagyon a' dolog. 3) se habere, valere: sich befinden, auf seyn, gesund oder nicht gesund seyn: lenni, találtatni, jó vagy rosz egészségben. Syn. mat sa. Usus. Gar

Gat sa winachászás ( wina, hádzagú)? a) quomodo te habes? quomodo vales? wie befinden Sie sich? mint vagy? mint van egésséged? b) quid agitur? wie stehts? mint vagy ? mint vagyon a' dolgod? Trochu lepseg sa winachádza, ge fním trochu lepseg: valet nonnihil melius, er befindet sich um etwas besser, immár jobbatskán vagyon (érzi magát), gyógyúl. + Winacházení chá Szaňí. wenacházeti, el, ím, v. wis nachádzať, II. rec. wina cházet fe, v. winachádzať sa. Winahrada, i, f. v. Winahra= Sení.

n. v. Wina

Winahrádek, Stu, m. idem. winahradení, á, é, p. c. expletus, suppletus, a, um : erfest: kipótoltatott. 2) pensatus, compensatus, repensus, refusus, resarcitus: vergütet, erfest: meg-jutalmaztatott, megfizettelett, helyre, állíttatott, hozatott, meg-téríttetett. Syn. winawráteni. Winahradení, á, n. expletio, suppletio, supplementum : der Erfah, die Ersehung, z. B. eis ner Stelle: ki-pótolás. 2) compensatio, repensio: Erschung des Schadens, der Kosten: megjutalmazás, meg-fizetés, helyre hozás, helyre-állitás, megtérítés. Syn. Winahrada, Nawrátent, Odmeñeni, wi nawráťeňí. winahradiť, il, ím, V. P. imp. hras: explere, supplere: ers sehen, z. B. eine Stelle: helyébe mást tenni, ki potolni. Syn. wiplňit. 2) pensare, compensare, recompensare, persolvere, remunerari, erse= ben, vergüten, z. B. Kosten: neg-jutalmazni, meg-fizetni,

[ocr errors]

.

helyre hozni (állítani), meg-a téríteni. Syn. odmenit, wis nawrátit. Usus. Gednakú (stagnú) Mírú winahradiť, odmerat: par (par pari, paria paribus) refferre: gleich mit Gleichen vergelten : költsön helyében költsönt adni, hasonló dolgot tselekedni. Što du učinenu winahradiť, resarcire (sarcire) damnum, einen Schaden ersehen, erstat ten: a' kart helyre hozni, meg-téríteni. winahraditedelne adv. compensabiliter, erseglich, helyre hozhatóképen. winabrasitedelní, á, é, adj. compensabilis, e; qui (quae, quod) compensari potest: et feglich: helyre hozható, kipótolható. Usus. Ta Škoda gest winahraditedelná, hoc damnum resarciri (compensari) potest; est reparabile Ter. der Schaden ist erseßlich: azt a kárt meg-lehet téríteni, helyre lehet állítani. winahradne adv. compensative, ersehungweise, ki - potolásképpen, helyre-hozva. winahradní, á, é, adj. compensativus, a, um: ersehend: ki-pótoló, helyre allító (hozó). Winahradzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. winahradzował, zowal, zugem, freq. ex winahradit. winakládaní, á, é, p. c. v. winaložení.

Winakládání, á, n. v. Winalozeňí.

winakládať, al, ám, V. P. imp. ag, v. winaložit. Usus. Čas, Starost, a Prácu na ňečo winakládať: ponere tem: pus, studium, curam in aliqua re: Zeit, Sorge, und Fleiß auf etwas anwenden: valami do

« PredošláPokračovať »