Obrázky na stránke
PDF
ePub

Löfegeld: váltságnak (szabaditásnak) ára, zsoldgya, dija. boh. Weyplata.

wiplatani, á, é, p. c. v. wifles towani.

Wiplatání, á, n. v. Wifleto. wání.

wiplatať, al, ám, V. P. imp. ag, v. wifletowať. wiplatení, á, é, p. c. solutus, persolutus, exsolutus, a, um ausgezahlt: ki-fizettetett, ki-fizetett. boh. wiplacen. 2) redemtus, ausgelöst, durch Bezahlung des Lösegeldes frei gemacht, . B. aus der Gefäng nik: meg (ki) váltatott. Syn. wikúpení, wimeňení. 3) explosus, exsibilatus, sibilo exactus, solutus, exsolutus: ausgepfiffen, ausgezahlt, abgefertigt ki-süvöltött, ki-fizettetett. Syn. wipistani. Wiplatení, á, n. v. Wiplata 1. et 2. Nris. Usus ad 1. Wipožičaními Penázi Dluha Wiplatení, versura, ae, f. Bezahlung durch Borgen, költsön vett pénzzel adósságnak meg - fizetése. 3) solutio, exsolutio exsibilatio, sibilo exactio: Auspfeifung, AuszahTung, Abfertigung: ki - süvöltés, ki-gúnyolás, ki - fizetés. Syn, Wipistání.

[ocr errors]

wiplatit, il, im, V. P. imp. wiplat: solvere, persolvere. exsolvere: auszahlen, bezahlen, z. B. Geld, meg (ki, le) fizetni, le-tenni a' pénzt. Usus. Dluhi swé nekomu wipla. tit, skrz druhého: debita solvere, dissolvere, solvere pecuniam alicui ab aliquo Cic. aes alienum Sallust. einem feine Schulden durch Jemanden bezahlen, az adósságát valakinek valaki által meg - fizetni. Pred ustanowenim skrz Zmluwu (Spis) D'ňem wiplatit;

[ocr errors]

Peňáze zložiť: repraesentare (praerogare) pecuniam, ante diem solvendo dictam numerare: vor dem gefeßten Termin das Geld niederlegen, abzahlen: a' meg-hagyott (el-rendeltt) nap előtt meg-adni (le-fizetni a pénzt. 3 wlastními (cudzími) Peňázmi wipláčiť: a se (ab alio) numerare, solvere: mit seinen (mit fremden) Gelde bezahlen: maga (más) pénzével fizetni az adósságot. 3dwihnutími (z wipožičani mi) peňazi Dluhi swé wiple fit, versura solvere (dissolvere) Cic. versuram facere Ter. durch Borgen (mit ges borgtem, entlehntem Gelde) feis ne Schulden bezahlen: adósságát újjobb költsön (vett) pénzzel fizetni meg. v. wipogtat. Cemoct wiplatit, non solvendo esse Cic. solvendo aere pro aeri), alieno non esse Liv. nicht bezahlen können, elégtelennek lenni a' meg-fizetésre. Nemo žem wiplatit, solvendo non sum, ich kann nicht bezahlen, nem nem vagyok elégséges, a' meg-fizetésre, Nemože (není w Stawe) swe Dlubi wiplatit: non est solvendo, er ist nicht im Stande feine Schulden zu bezahlen: a fizetésre elégtelen. Pre Boba! wiplak za mňa, có sem dlu. žen nomina mea. per um, expedi: zahle (mache mir richtig) meine Schulden um Gots tes Willen! kérlek az Isten' nevére, fizesdd- ki érettem azokat az adósságokat, a' mellyekel tartozom. 2) redimere, exsolvere, auslösen, durch Be zahlung des Lösegeldes Jemand, oder etwas frei machen, z. B. einen Gefangenen, ein Pfand: ki-váltani. 3) solvere, explodere, expedire, ex sibilare,

De

sibilo exigere aliquem: aus. machen, auspfeifen, abfertigen Jemand: ki-süvölteni, ki-fizetni valakit. Syn. wipistat, Usus. Gá teba té tak wi platím; spodobnú Mincá řa wiplácať budem: idem tibi reponam, ich werde schon dir dergleichen eines Bersehen (wies dergelten): és ugyan azt fogom neked felelni; azt fogom néked viszsza-adni. Re bis ho bol wiplatil, si solutus fuisset Pandect. wenn du ihn abgefertigt hättest, ha jól ki-fizetted vólna ötet. wiplatni, á, é, adj. liberatorius, redemtorius, a, um: zur Auslösung dienend, ki-váltásra szolgáló. Wiplatné Penáze, litrum, pretium, 'liberationis: Lösegeld: ki-váltásnak az ára, zsoldgya, dija.

twiplatňí, adj. omn. genit.

(wiplatní peníze), idem. Wiplatňík, a, m. persolutor, exsolutor, is, m. tribunus aerari: Auszahler, Zahlmeis ster: megfizető, ki - fizető. Syn. Wiplatní, vulg. Col= magster, boh. Colmiste. Usus. Polní (wogenski) Wiplatnit, diribritor libripens: Kriegszollmeister, hadi kintsnek gondviselője. 2) liberator, redemtor: Auslöser: kiváltó, ki-szabadító, 3) explosor, exsibilator: Auspfeifer, Auszahler ki-gúnyoló, ki-süvöltö, ki-fizető. wiplatňítow, a, e, adj. poss. exsolutoris, redemtoris, exsibilatoris dem Auszahler (Auslöser, Auspfeifer) gehörig: ki-fizetőé, meg - valtoé, kisüvöltöé.

wiplaweni, á, é, p. c. ablu

tus, elutus, a, um: ausge

schweimt, ausgeschwenkt: megusztatott. Syn. witúpaní. Wiplaweňí, à, n. elutio, ablutio, nis, f. Ausschwemmung, Ausschwenkung: meg-uszlatás. Syn. Witúpání. 2) enavigatio. Aussegelung, Ausschiffung : kievezés, hajón-való ki-menés, ki-jövés. boh. Wiplinuti Wiplutí.

[ocr errors]
[ocr errors]

wiplawik, il, ím, V, P. imp. wiplaw: eluere, abluere proluere, in fluvio lavare: ausschwemmen, ausschwenken : megasztatni. Syn. Wiplawil Rone we Wahu, abluit in vago equos, megúsztatta vágban a' lovákat. 2) enavigare, aus segeln, ausschiffen, schiffend herauskommen (gehen), ki - evedzeni, hajón ki-menni. boh. wiplinuti, wiplúti. II. rec. wiplawit sa: satis navigare, genug segeln, (schiffen), eleget evezni, hajózni, hájokázni. Wiplawowání, a, n. Nom. Verb. ex seq. wiplawował, wowal, wugem, freq. ex wiplawit. wiplazení, á, é, p. c. exsertus, exertus, a, um: ausgestreckt, herausgestreckt, hervorgestreckt: ki- nyújtatott, kinyúltt. Syn. wiplesčení. Wiplazeňí, á, n. exsertio, exertio, nis, f. Ausstreckung, Herausstreckung, Hervorstres cfung: ki-nyujtás. Syn. Wi plesceňí. wiplažit, il, ím, V. P. imp. wiplaz, Gazik :

exserere

(exerere) linquam, exertare Virg. herausstrecken (ausstrecken), die Zunge aus dem Munde nyelvét ki-nyújtani. Syn. wiplesčit. 2) eripere prorepere, ausschleichen, auskriechen, herauskriechen, ausschlüpfen : ki-mászni, ki - tsúszni. Syn. wen wilest. II. rec. wipla

zit fa: sursum repere: here auf (hinauf) schleichen, krie chen, klettern: fel-mászni ; feltsúszni, fel-hágni, fel-menni. Syn. hore wilezt. Wiplazowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. Syn. Wiples čowání. wiplazowak, zowal, zugem, freq. ex wiplazit. v. wiples cował.

wiplechaweni, á, é, p. c. v. opichnutí. Wiplechaweni, á, n. v. Opl. dnutí, plecawost.

wiplechawet, wel, wim V. P. imp. daw: v. oplchnúť. wiplechowani, á, é, p. c. v. oplechowani.

Wiplechowání, á, n. v. Ople. cowání.

wiplechowat, howal, hugem, v. oplechowat.

wipleğani, á, é, p. c. v. wi pletaní.

Wipleğáňí, á, n. v. Wipleká. ňí.

wiplegat, al, ám, V. P. imp. ag: v. wiplekat.

wiplekaní, á, é, p. c. nutricatus, lactando enutritus (educatus), a, um aufgefäugt, ernährt, ausgefüttert mit Milch : felneveltetett, tápláltatott, szoptattatott. Syn. wipláğaní, wipleğaní.

Wipletání, á, n. nutricatus, us, m. Varro. nutritio, enutritio, nutricatio, nis, f. Gell. Varr. Auffäugung, Sâugung, Nahrung, Ernährung, Ausfütterung mit Milch: felnevelés, táplálás, szoptatás. Syn. Wipláģáňí, Wipleģáňí. wiplekat, al, ám, V. P. imp. ag, D'eti, Swine: nutricare pueros Plaut. porcos Varro. nutricari Cic. nutrire, enutrire, lactando educare: auffäugen, fäugen, nähren,

#

[ocr errors]
[ocr errors]

ernähren, Nahrung geben, mit Milch ausfüttern: fel- nevelni (-lem), táplálni (-lom), szoptatni. Syn. wipláğat, wiple= gat. 2) satis lactare, lactando satiare: genug säugen: eleget szoptatni. Wiplekáwáňí, á, n. Nom Verb. ex seq.

wipleťáwął, al, ám, freq. ex wiplekat. wipleňení, á, é, p. c. eradicatus, exstirpatus, a, um : ausgerottet, mit der Wurzel ausgerissen: ki- irtatott. Syn. wiklučowani, wikoreňení, wi. trhaní. 2) excisus, deletus : ausgerottet, zu Grunde gerichtet: el törültetett, ki-pusztíttatott. Syn. wihubeni, wi. Fazení. Wipleňeňí, á, n. eradicatio, exstirpatio, nis, f. Ausrots tung, Ausreißung: gyökerestöl ki-szaggatás, ki-irtás. Syn. Wiklučowání, Wikoreňeňí, Witrháňí. 2) excisio, deletio Ausrottung, ju Grunde Richtung: ki-törlés, kipusztítás. Syn. Wihubeňí, Wikazeňí.

[ocr errors]

*

wipleni, á, é, p. c. v. wie pletí.

Wipleňí, á, n. v. Wipleti. wiplenit, il, im, V. P. imp. wipleń: eradicare, exstirpare, ausrotten, mit der Wurzel ausreißen: gyekerestől ki-szaggatni, ki irtani. Syn. wis klučowat, wikoreňik, witrhat. 2) delere, excidere: ausrotten, zu Grunde richten, Dinge, Geschöpfe: el-törleni ki-pusztítani. Syn. wihubit, witazit. Aliud est. wipla ňit. Wipleñowání, á, n. Nom. Verb.

ex seq.

wipleñowat, nowal, ňugem, freq. ex wipleňiť.

[ocr errors]

wiplesčení, á, é, p. c. v. wiplažení. 2) v. wittesčení. Wiplesčeňí, á, n. v. Wiplas zení. 2) v. Witresčeňí. wiplesčiť, il, ím, V. P. imp. sči: v. wiplaziť.. 2) v., witrefcit.

Wiples cowání, á, n. n. Nom. Verb. ex seq. wiplesćował,cowal, čugem, freq. ex wiplefcit. wiplefiweni, á, é, p. C. V. opichnutí.

Wiplefiweni, á, n. v. Opl. dnutí.

Ŏszve

wiplefiwet, wel, wím, V. P. imp. fiw: v. oplcnút. wirlestani, á, é, p. c. palma (manu) caesus, a, um: abgeklatscht, abgeklafft, abgepufft: meg (ki) pirits keltetett, kitapsikáltatott, kézzel veretett. 2) explosus, complodendo abáctus: ausgeklatscht, durch Händeklatschen fortgejagt: kisüvöltetett, kéznek tsatlantásával ki - üzetett. 3) effutitus, eblateratus, enunciatus ausgeklatscht, ausge schwaßt, ausgeplappert, ausgeplaudert: ki- fetsegtetett, kilotsogtatott. Syn. wibuchnutí, wiklebeteni, wiplusčení, wi pluskani, wipluznutí. Wipleskáňí, á, n. ope palmae caesio, Ausflatschung, Abklat. schung, Abklaffung, Abpuffung: ki (meg) piritskelés, ki-tapsikolás, kézzel verés. 2) explosio, per complosionem abactio: Ausflatschung mit den Händen: a' kéznek öszve tsattantásával ki- üzés, ki-süvöltés. vulg. Wiplaskání. 3) enunciatio, eblateratio: Aus klatschung, Ausschwagung, Ausplauderung Ausplapperung: ki - fetsegés, ki- lotsogás. Syn. Wibucnuti, Wiklebe.

teni, Wiplusteni, Wipluská. ňí, Wipluzňeňí. wipleskat, al, ám, V. P. imp.

ag: palma caedere, pala ferire, de palmare: abflatschen, ausklatschen, abklaffen, abpuffen: meg (ki) piritskelni, ki-tapsikolni, kézzel verni. Chlapca po zadku wipleskat, v. plestať. 2) explodere, per complosionem eiicere: aus klatschen, durch Händeklatschen oder durch Beschimpfen fortja gen:ki-süvölteni, ki - tapsolni, tapsolással (a' kéznek öszve tsattantásával) ki (el) üzni, verni. vulg. wiplaftat. 3) desinere plaudere (plodeinsonare): aufhören zu klatschen (zu klitschen): megszünni tsattogtatni (tsattantani). Syn. prestak, pleskat. 4) effutire, eblaterare, enuntiare: ausklatschen, ausschwahen, ausplaudern, ausplappern: ki-fetsegni, ki- lotsogni (kotyogni, rebesgetni, tsátsogni, tsevegni, trétsülni. Svn. wis buchat, wiklebetik, wiplus čit, wiplustat, wiplitzňit. Wipleskáwání, á, n.Nom.Verb.

[ocr errors]

re,

ex seq.

wipleskáwat, al, ám, freq. ex wiplestat.

wiplesknúť, knul (kel), kňem,
V. P. imp tni, de uno actu.
v. wiplestat.
wiplesknutí, &, é, p. c. v.
wiplestani.

Wiplestnutí, á, n. v. Wiples-
Fáňí.
Wipleskowáňí, á, n. Nom. Verb.
ex seq.

wipleskowat, kowal, kugem,
freq, ex wiplestnúť.
wiplest, wipletel, wipletem,
V. P. imp. wiplet: solvere,
dissolvere, retexere: ausflech
ten: meg (fel) oldani, ki-
fonni, ki bontani, ki-fej-

[ocr errors]

te

teni. 2) evolvere, explicare, expedire auswickeln, herauswickeln, auswinden: ki-fejteni, fel- óldozni, ki- szabadítani, ki - menteni. Syn. wi motat, witočiť, wislobosit. Il. rec. wipleft fa: se evolvere, explicare, expedire, evolvi, explicari, expediri: sich auswickeln (herauswickeln ) auswinden fel (ki, meg) szabadulni, meg-menekedni, ki- menteni (ki- bontani, kifejteni) magát. Syn. wimo tał (wikrútit) fa. Usus. S Pleter (3 negareg spleteneg Weci) sa wipleft: dissolvere se, fich aus seinem verwirrten Handel auswinden, magát valami bajból ki-menteni. Pros fim ta, dag mi Potog abich sa us Ráz f tích Weci wiplest mobel. Redi ale gá sa us gednúc 3 Dluhow (ze Skol) : wiplefem?

+ wipleft'i, wipletl, wipletu, fut. v. wiplest. II. rec. wis plest se, v. wiplesť sa. wiplet, wiplel, wiplegem V. P. imp. wipleg: eruncare, evellere: ausgäten, ausjäten: kigyomlálni. boh. wiplíti. wipletani, á, é, p. c. v. wie pletení.

Wipletání, á, n. v. Wiplečeňí. wipletat, al, ám, V. I. imp. ag: v. wipleft. II. rec. wis pletat fa, freq. ex wiplest fa. Wipletáwání, á, n. Nom. Verb.

9

ki

ausgewunden: ki-fejtetett. fel-óldoztatott, fel (ki, meg) szabadíttatott, kimentetett. Syn. wiflobosení. Wipleteňí, á, n. solutio, dissolutio, nis, E. Ausflechtung, ki - fonás, ki-bontás, fejtés, meg (fel) oldás. Syn. Wimotání, Witočeňí. 2) evolutio, explicatio, expeditio: Herauswickelung, Auswi. ckelung: ki- fejés, fel - oldozás, fel (ki, meg) szabadítás, ki-mentés. Syn. Wislo bodeňí.

wipletí, á, é, p. c. eruncatus, evulsus, a, um ausgejätet, ausgegätet: ki-gyomlállatott. vulg. wiplení. Wipletí, á, n. eruncatio, evulsio, nis, f. Ausgätung, Ausjätung: ki-gyomlálás. vulg. Wiplení. Wipletowáňí, á, n. Nom. Verb.

ex seq.

wipletowat, towal, tugem, freq. ex wiplest. Il. rec. wi pletowat sa, freq. ex wi plest sa.

† wiplinúti, nul, nu, fut. v. witect. 2) v. wiplwat. 3) v. wiplawił ́2 Nro.

† wiplinutí, n. v. Witečení. 2) v. Wiplwání. 3) v. Wis pławeňí 2 Nro. † Wiplísňeňí, n. ňí, † wiplísňiți, il, im, fut. v. wihrefit.

v. Wihrese.

+ wipliki, wiplil, wipligi (u), fut. v. wiplút. wiplíti, wiplil, wiplegi (u), fut. v. wiplet. + Wirlíwáňí, n. want.

ex seq. wipletáwat, al, ám, freq. ex wipletat. II. rec. wipletawatt fa, freq. ex wipletať sa. wiplečení, á, é, p. c. solutus dissolutus, a, um: ausge= flochten, ki-foatt, ki- fejtetett, ki (fel) bontatott. Syn. wimotani, witočení. 2) evolutus, expeditus, explicatus: herausgewickelt, ausgewickelt,

v. Wiplú.

† wipliwati, al, am, v. wie plúwať. 2) v. wiplawit. 3) v. wiplwat 1 Nro. † wipliwek, wku, m. v. Wi pluwek.

« PredošláPokračovať »