† wipliwnúti, wl, wnu, fut. v. wiplúť. Wipin, u, m. expletum, impletura, oppletura, ae, f. das Ausgefüllte, töltelék. =wiplňení, á, é, p. c. expletus, impletus, oppletus, repletus, refertus, a, um: ausge füllt, voll gefüllt, bé (meg) töltetett. Syn. napĺňení, pl. ní. 2) impletus, adimpletus, exsecutioni datus: erfüllt, bételyesíttetett, véghez vitetett. Syn. wikonaní, wiri dení, zachowani. 3) verificatus, adimpletus, completus, eventu comprobatus: erfüllt, wahr gemacht (geworden): bétell yesedett, , meg-bizonyo dott. - Wiplňeňí, á, n. expletio, impletio, oppletio, repletio, nis, f. Ausfüllung, Bollfül lung: bé (meg) töltés. Syn. Naplňení. 2) satisfactio, impletio, adimpletio: Erfüllung, bé - tellyesítés, véghez - vívés. Syn. Witonání, Wirídeňí, Zachowani. 3) verificatio, adimpletio, completio, eventu comprobatio: Erfüllung: bé - tellyesedés, meg - bizonyodás, meg-igazodás. wiplňit, il, ím, V. P. imp. wiplň, Gamu: "explere, implere, opplere, replere fossam: ausfüllen, erfüllen, vollfüllen, z. B. einen Graben: ké (meg tölteni, p. o. a' vermet. Syn. naplňiť. Usus. Počet wiplňit, explere numerum, die Zahl erfüllen: a' számot bé tölteni. 2) Slub, Rozkaz, žákon: satisfacere promisso; implere (adimplere) mandatum, legem: Genüge thun, z. B. seinem Vers sprechen; erfüllen, z. B. den Befehl, das Gesch: verrichten: igéretinek eleget tenni, végTom. V. K 11 re, hez vinni a' parantsolatot wiplnitedelní, á, é, adj. ex- wiplosiť sa, il fa, ím sa, V. Wipluhaweňi, á, n. v. Wistás Wiploskáňí, á, n. v. Wiple. wipluskat, al, ám, V. P. imp. + wiplúki, wiplál, wiplowu Wiplúwáňí, á, n. Nom. Verb. wiplúwat, al, ám, V. I. imp. Wipluwer, wtu, m. sputum, wiplúzniť, il, ím, V. P. imp. sequi: ausfließen, entstehen: folyni, eredni, származni, támadni. Syn pochádzat stáwat sa, nasledowat. boh. wipliwati. 4) v. witect. Wiplzáňí, á, n. v. Wiplznući, Plecnúti. wiplzať, al, ám, V. I. imp. ag: v. wiplnút, plánúť. wipĺznení, a, é, p. c. v. wi. pluznení. Wiplzňeňí, á, n. v. Wipluz. wiplzňiť, il, im, V. P. imp. quae quod) pennas amisit (posuit); pennis privatus, a, um: der (die das) sich gemaust hat die Federn abgelegt hat: tollait hulasztó, eresztő. 2) de e: decalvatus, capillis (pilis) privatus, calvus, glaber, calvaster, a, um: depilis, ausgehärt, kahl, meg-kopaszittatott, kopasz, kopasz, kopár. Syn. wiplzli. Wiplznutí, á, n. amissio (positio) pennarum, das Mausen, Ablegung der Federn: a' tollnak hullasztása, el-eresztése, le - hányása. 2) defluvium capillorum, amisio crinium, calvitium, calvitas, calvities: Aushärung, Aushaarung, Ausfallen der Haare, die Kahlheit: a' hajnak (szörnek) el- menése, el- hányása, le-folyása kopaszság. Syn. Wiplz loft. Wiplzowáňí, á, n. Nom.Verb. ex seq. wiplzował, zowal, zugem, freq. ex wiplznúť. wipnúť, wipnul, wipnem, V. P. imp. wipni: v. wipat. 11. rec. wipnúť fa, v. wipať sa. wipnutí, á, é, p. c. v. wis patí. Wipnutí, á, n. v. Wipatí. † wipnúti, wipal, wipnu fut. v. wipat. Wipočinek, nku, m. v. Odpo. činet, Wipočinutí. wipočinút, nul, nem, V. P. imp. wipočín, sine vel cum dat. pers. fi (sebe): requiescere, respirare: ausruhen, ruhen von der Arbeit, ausraften: megnyugodui (megnyugszom). meg - pihenni (meg-pihenek.) 2) satis quiescere, genug ruhen, ausruhen, aubrasten: eleget nyugodni, pihenni. wipočinutí, á, é, p. c. qui (quae, quod) satis quievit, respiravit ausgerastet, ausgeruhet meg-pihentt, megnyugodott. Dobre wipočinutí Chlap. K 11* Wipočinuti, á, n. requies, ei, f. respiratio, nis, f. das Ausruhen, Ausrasten, die Ausru hung, Ausrastung: meg-pihenés, meg- nyugovás, nyugodalom, pihenés. twipočíst, wipočtl, wipočtu fut. imp. wipočtí, v. wipoče towat. † wipočítaní, á, é, p. c. v. wipočtowani. † Wipočítaňí, n. v. Wipočtowáňí. twipočítači, al, ám, fut. freq. v. wipočtował. Wipociwání, á, n. v. Wipoči. nutí. wipočiwat, at, ám, V. I. imp. ag: v. wipočinúť. Wipočtáreňí, á, n. Nom.Verb. ex sey. wipočtárit, il, ím, V. P. imp. tar: desinere esse (agere) Postae magistrum, finem imponere officio Postae magistri: aufhören ein Postmeister zu seyn : meg-szünni posta-mesterkedni, a' Pósta mesteri hivataltól megszünni; a' Postamester hivatalt el- végezni, annak véget vetni. Wipočtować, a, m. v. Wipoć. towatel. wipočtowačow, a, e, adj. poss. adj.poss. ex praec. wipočtowaní, á, é, p. c. computatus, in rationes assumtus (inductus), a, um: ausgerechnet, zusammen gerechnet, überrechnet, zusammen gerechnet, überrechnet, durch Rechnen übers schlagen: meg számláltatott, számba vett, vétetett. Syn. do počtu wzati, wirachowa. ní, wirátaní. 2) computando inventus, enumeratus: ausge= rechnet, durch Rechnen herausgebracht: számlálva fel-táláltatott, ki-számláltatott. 3) enumeratus, recensitus, or di dine prolatus: hererzählt, hergerechnet, erzählt, gezählt: elöszámláltatott. Syn. wičítaní wipočten. 4) numerando venditus (distractus), zahlweise verkauft, számlálva el - ada tott. Wipočitowáňí, á, n. compu- enumerare cessare a numeratione, aufhören zu zählen, meg-szünni számlálni (a' számlálástól). Wipočtowatèl, a, m. enumerator, recensitor, is, m. Het= erzähler: elő számláló. Syn. Wipočtować.. wipočtowatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Wipočuwać, a, m. speculator, wipočůwani, á, é, p. c. audi- wipočúwat, al, ám, V. P. imp. fli flifat. 3) observare Cic. speculari clancularie audire, observitare Apul. aures arrigere: beobachten, auf etwas Achtung geben, passen, lauern, nachforschen, abhören, verhören: fülelni, suttom ban halgatkozni, meg - kémlelni, Syn. wis tufámat. Usus. Clowek falefni po Rútoch wipočúwá, čo fa tse howori: homo dolosus clam observat, quid ubi loquantur? ein listiger Mensch forscht arglistiger Weise aus, tvo was geredet wird: tsalárd ember leselkedve halgatódzik, ki mit beszél, Wipočuwatel, a, m. v. Wipo. čuwać. wipoćuwatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Wipsćúwáwání, á,.n. Nom. Verb. ex seq. wipočúwćwať, al, ám, freq. ex wipoćúwat. wipodobení, á, é, p. c. v. wio. brazení. Wipodobeňí, á, n. v, Wiobrazení. wipodobit, il, ím, V. P. imp. dob: v. wiobraziť. wipodobňení, ¿, é, p. c. v. wiobrazení. Wipodobňeňí, á, n. v. Wiobrazení. wipodobrit, il, ím, V. P. imp. Wipodobowání, á, n. Nom. wipogčaní, á, é, p. c. mutua- geborgt, auf Borg genommen : költsönöztetett, költsön vett. Syn. wipožičaní. 2) commodatus, mutuo datus: gelichen, dargeliehen, geborgt, auf Borg gegeben: költsön - adott (adatott), költsönöztetett: Wipogčáňí, á, n. mutuum, i, n. mutuatio, mutuo sumtio: Entlehnung, Ausleihung, Borgung von Jemanden: költsönözés, költsön fel- vévés. Syn. Wipozićání, boh. Wipůgće ňí. Usus. Wipogćáňí (3dwibnutí) peňazí na Wiplateňí Dluhom, versura, das Aufborgen, Geldaufborgen, Geld aufnehmen zur Bezahlung der Schuld: adóssága meg-fizetéséért más adósságba - való maga verése. 2) commodatio mutuatio: das Ausleis hen, Darleihen, Borgung an Jemanden: költsön adás? wipogcat, al, ám, V. P. imp. čag: reg.gen, mutuari, summere mutuo (mutuum, am, um, os, as, a): entlehnen, ausleihen, borgen, von Jemanden, auf Borg nehmen: költsön fel-venni, költsönözni költsönt venni. Syn. wipoži čat, vulg. wipoftat, boh. wípůgčiti. Usus. Hik8e (fi) nemožem wipogčať peňazí, argentum nusquam invenio mutuum, ich kann nirgends ein Geld auf Borg bekommen, senkinél költsön pénzt nem találok. Wipogčať Peňáze na Wiplatení Dlubu, versuram facere Cic. Nep. Geld borgen, aufnehmen um die Schuld zu bezahlen: adóssága meg-fizetéséért más adósságba verni magát. 2) cominodare, mutuo (um, am ctc.) dare: auf Borg, geben, ausleihen, dar feihen: költsön adni. v. pog. čať et Wera. |