Obrázky na stránke
PDF
ePub

† wipliwnúti, wl, wnu, fut. v. wiplúť. Wipin, u, m. expletum, impletura, oppletura, ae, f. das Ausgefüllte, töltelék. =wiplňení, á, é, p. c. expletus, impletus, oppletus, repletus, refertus, a, um: ausge füllt, voll gefüllt, bé (meg) töltetett. Syn. napĺňení, pl. ní. 2) impletus, adimpletus, exsecutioni datus: erfüllt, bételyesíttetett, véghez vitetett. Syn. wikonaní, wiri dení, zachowani. 3) verificatus, adimpletus, completus, eventu comprobatus: erfüllt, wahr gemacht (geworden): bétell yesedett, , meg-bizonyo

dott.

- Wiplňeňí, á, n. expletio, impletio, oppletio, repletio, nis, f. Ausfüllung, Bollfül lung: bé (meg) töltés. Syn. Naplňení. 2) satisfactio, impletio, adimpletio: Erfüllung, bé - tellyesítés, véghez - vívés. Syn. Witonání, Wirídeňí, Zachowani. 3) verificatio, adimpletio, completio, eventu comprobatio: Erfüllung: bé - tellyesedés, meg - bizonyodás, meg-igazodás. wiplňit, il, ím, V. P. imp. wiplň, Gamu: "explere, implere, opplere, replere fossam: ausfüllen, erfüllen, vollfüllen, z. B. einen Graben: ké (meg tölteni, p. o. a' vermet. Syn. naplňiť. Usus. Počet wiplňit, explere numerum, die Zahl erfüllen: a' számot bé tölteni. 2) Slub, Rozkaz, žákon: satisfacere promisso; implere (adimplere) mandatum, legem: Genüge thun, z. B. seinem Vers sprechen; erfüllen, z. B. den Befehl, das Gesch: verrichten: igéretinek eleget tenni, végTom. V.

K 11

re,

hez vinni a' parantsolatot
törvényt. Syn. wikonał, wie
rísit, zachował. 3) satisface-
re rei, exitum dare rei, ve-
rificare, implere, adimple-
V. g. vaticinium erfül
len, wahr machen, z. B. eine
Weissagung: bé - tellyesíteni,
p. o. a' jövendelést. II. passive.
wiplnit fa, impleri, adim-
pleri, compleri, verificari:
erfüllt (wahr) werden, bé-tel-
lyesedni, meg - bizonyodni,
megigazodni. Wtedi sa wi-
plňilo, čo strz Proroka po-
weseno bolo. Wiplňil fa mi
Sen oc.

wiplnitedelní, á, é, adj. ex-
plebilis, implebilis, opple-
bilis, e leicht zu füllen, bé-
telhető, bé-tellyesíthető.
Wiplňowani á, n. Nom.
Verb. ex seq.
wiplňowak, nowal, nugem,
V. I. imp. nug, ex wiplnit.
II. rec. wiplňowat, freq. ex
wiplnit fa.
wiplnut, nul, nem, V. P. imp.
wipln: v. wiplwał.
Wiplnuťí, á, n. v. Wiplwáňí.
Wiploseňí, a, n. v. Wirose-
ňí.

wiplosiť sa, il fa, ím sa, V.
P. imp. wiplos sa : v. wiro-
Sit fa.
wipluhawení, á, é, p. c. v. wis
franí.

Wipluhaweňi, á, n. v. Wistás
ni.
wipluhawiť, il, ím, V.P. imp.
haw, v. wistat. II rec. wi
pluhawit sa, v. wisrat sa.
wiplusčení, á, é, p. c. v. wis
plestani 3 Nro.
wiplusčeňi, á, n. v. Wiples
stání 3 Nro.
wiplusčiť, íl, ím, V. P. imp.
fei: v. wiplestat 3 Nro.
wipluskani, á, é, p. c. v. wis
plestani.

[ocr errors]

Wiploskáňí, á, n. v. Wiple.
stání.

wipluskat, al, ám, V. P. imp.
ag: v. wiplestat.
wiplút, wiplul, wiplugem, V.
P. imp. wiplug: exspuere,
exscreare: ausfpeien, ki-pök-
ni (-köm), ki- vetni. Syn.
wibosit. boh. wipliti, wie
pliwnúti.

+ wiplúki, wiplál, wiplowu
fut. v. wiplwať.
wiplutí, ¿, é, p. c. exsputus,
exscreatus, a, um: ausgespeis
en: ki-pökött, ki- vetett.
Syn. wihosení.
Wiplútí, á, n. exspuitio, ex-
screatio, nis, f. Ausspeiung:
ki-pökés, ki-vetés, Syn.
Wihodení.

Wiplúwáňí, á, n. Nom. Verb.
ex seq. idem.

wiplúwat, al, ám, V. I. imp.
ag, freq. ex wiplut, boh.
wipliwati.

Wipluwer, wtu, m. sputum,
i, n. saliva, ae, f. der Griz
fer, Speichel, Spuhl: torha.
nyál, ki-pökés. Syn. Odplu-
wer, boh. Wezpliwek.
wipluznení, á, é, p. c. v. wí-
plestani 3 Nro.
Wipluznení, á, n. v. Wiple-
frání 3 Nro.

wiplúzniť, il, ím, V. P. imp.
3ňí: v. wiplestat 4 Nro.
Wiplwáňí, a, n. enatio, ena-
tatio, nis, f. Ausschwimmung,
Herausschwimmung: ki- úszás.
boh. Wiplinutí.
wiplwať, al, ám, V. I. imp.
ag: enatare: enare, elucta-
ri ex aquae periculo: auss
schwimmen, herausschwimmen;
der Gefahr des Wassers entges
hen: ki- úszni, a' viz vesze-
delemből ki- verekedni (ki-
verdödni), meg - menekedni.
boh. wiplinúti. 2) tropice.
fluere, manare, gigni, fieri,

sequi: ausfließen, entstehen: folyni, eredni, származni, támadni. Syn pochádzat stáwat sa, nasledowat. boh. wipliwati. 4) v. witect. Wiplzáňí, á, n. v. Wiplznući, Plecnúti.

wiplzať, al, ám, V. I. imp. ag: v. wiplnút, plánúť. wipĺznení, a, é, p. c. v. wi. pluznení.

Wiplzňeňí, á, n. v. Wipluz.
ňeňí.

wiplzňiť, il, im, V. P. imp.
zňi: v. wipluznúť.
Wiplzňowání, á, n. Nom.
Verb. ex seq;
wiplzňował, nował, nugem,
freq. ex wiplznút.
wiplznúť, znul (zel), zňem,
V. P. imp. 3ni: pennas armit-
tere (ponere), sich mausen,
die Federn ablegen: a' tollát
hullasztaní, el - hányni. Syn.
wiplchnút. boh. pelichati, wis
pelichati. 2) excidere, deflue-
re, de capillis, de pilis:
ausgehen, ausfallen: el-men-
ni. Syn. wiprchnút, wiprfat.
Usus. Wiplzli mu Wlasi,
amisit crines, defluxerunt ipsi
capilli: die Haare find ihm aus-
gefallen, mind el-mentt a'
haja. 3) neutr. glabrescere,
calvescere, amittere capillos,
privari pilis, depilem (cal-
vum) fieri: aushaaren, aus-
hören, kahl werden, die Haare
verlieren meg - kopaszodni,
meg - kopaszúlni, meg-ko-
párodni. Wiplzel sem, calveo,
amisi capillos, ich habe die
Haaren verloren, kopasz va-
gyok, meg-kopaszodtam.
wiplznutí, á, é, p. c. qui

quae quod) pennas amisit (posuit); pennis privatus, a, um: der (die das) sich gemaust hat die Federn abgelegt hat: tollait hulasztó, eresztő. 2)

de

e:

decalvatus, capillis (pilis) privatus, calvus, glaber, calvaster, a, um: depilis, ausgehärt, kahl, meg-kopaszittatott, kopasz, kopasz, kopár. Syn. wiplzli. Wiplznutí, á, n. amissio (positio) pennarum, das Mausen, Ablegung der Federn: a' tollnak hullasztása, el-eresztése, le - hányása. 2) defluvium capillorum, amisio crinium, calvitium, calvitas, calvities: Aushärung, Aushaarung, Ausfallen der Haare, die Kahlheit: a' hajnak (szörnek) el- menése, el- hányása, le-folyása kopaszság. Syn. Wiplz loft. Wiplzowáňí, á, n. Nom.Verb. ex seq. wiplzował, zowal, zugem, freq. ex wiplznúť. wipnúť, wipnul, wipnem, V. P. imp. wipni: v. wipat. 11. rec. wipnúť fa, v. wipať sa. wipnutí, á, é, p. c. v. wis patí.

Wipnutí, á, n. v. Wipatí. † wipnúti, wipal, wipnu fut. v. wipat.

Wipočinek, nku, m. v. Odpo. činet, Wipočinutí. wipočinút, nul, nem, V. P. imp. wipočín, sine vel cum dat. pers. fi (sebe): requiescere, respirare: ausruhen, ruhen von der Arbeit, ausraften: megnyugodui (megnyugszom). meg - pihenni (meg-pihenek.) 2) satis quiescere, genug ruhen, ausruhen, aubrasten: eleget nyugodni, pihenni. wipočinutí, á, é, p. c. qui (quae, quod) satis quievit, respiravit ausgerastet, ausgeruhet meg-pihentt, megnyugodott. Dobre wipočinutí Chlap.

K 11*

Wipočinuti, á, n. requies, ei, f. respiratio, nis, f. das Ausruhen, Ausrasten, die Ausru hung, Ausrastung: meg-pihenés, meg- nyugovás, nyugodalom, pihenés.

twipočíst, wipočtl, wipočtu fut. imp. wipočtí, v. wipoče towat.

† wipočítaní, á, é, p. c. v. wipočtowani.

† Wipočítaňí, n. v. Wipočtowáňí. twipočítači, al, ám, fut. freq. v. wipočtował. Wipociwání, á, n. v. Wipoči. nutí.

wipočiwat, at, ám, V. I. imp. ag: v. wipočinúť. Wipočtáreňí, á, n. Nom.Verb. ex sey.

[ocr errors]

wipočtárit, il, ím, V. P. imp. tar: desinere esse (agere) Postae magistrum, finem imponere officio Postae magistri: aufhören ein Postmeister zu seyn : meg-szünni posta-mesterkedni, a' Pósta mesteri hivataltól megszünni; a' Postamester hivatalt el- végezni, annak véget vetni. Wipočtować, a, m. v. Wipoć. towatel. wipočtowačow, a, e, adj. poss. adj.poss. ex praec. wipočtowaní, á, é, p. c. computatus, in rationes assumtus (inductus), a, um: ausgerechnet, zusammen gerechnet, überrechnet, zusammen gerechnet, überrechnet, durch Rechnen übers schlagen: meg számláltatott, számba vett, vétetett. Syn. do počtu wzati, wirachowa. ní, wirátaní. 2) computando inventus, enumeratus: ausge= rechnet, durch Rechnen herausgebracht: számlálva fel-táláltatott, ki-számláltatott. 3) enumeratus, recensitus, or

[ocr errors]
[ocr errors]

di

dine prolatus: hererzählt, hergerechnet, erzählt, gezählt: elöszámláltatott. Syn. wičítaní wipočten. 4) numerando venditus (distractus), zahlweise verkauft, számlálva el - ada

tott.

Wipočitowáňí, á, n. compu-
tatio, rationum subductio,
in rationes inductio (assum-
tio), ratiocinatio, ratiocini-
um, computus, us, m. Aus-
rechnung, Uiberrechnung, Zu-
fammenrechnung, Uiberschlagung
durch Rechnung: fel (meg,
öszve) számlálás, számadás.
Syn. Wirachowání, Wirátá-
ní. 2) per computum inven-
tio (detectio), enumeratio:
Ausrechnung, Herausbringung
durch Rechnen: ki-számlalás,
számlálva fel-találás. 3) enu-
meratio Cic. recensio: Her-
erzählung nach der Reihe, Hers
rechung: elő-számlálás. Syn.
Wičitani. boh. Wipočítáňí,
Wipočtení.
wipočtowat, towel, tugem,
V. I. imp. tug: computare,
ratiocinari, rationes subdu-
cere: ausrechnen überrechnen,
durch Rechnen überschlagen, zu-
fammen rechnen: számba-ven-
ni (vetni), öszve (meg, fel)
számlálni. Syn. wirachowat,
wirátať. 2) computando (ra-
tiones subducendo) invenire,
Cic. ausrechnen,
durch Rechnen herausbringen,
z. B. eine große Summe, eine
einzelne Cache, einen Tag:
számlálva fel-találni, ki-szám-
lálni. 3) enumerare Cic. re-
censere, numerum inire:
hererzählen, herrechnen, erzäh-
len, zählen: elő - számlálni.
Syn. wičitať. boh. wipočítati,
wipočíst. 4) numerando ven-
dere, jahlweiße verkaufen, aus-
zählen: számlálva el-adni. 5)

enumerare

[ocr errors]

cessare a numeratione, aufhören zu zählen, meg-szünni számlálni (a' számlálástól). Wipočtowatèl, a, m. enumerator, recensitor, is, m. Het= erzähler: elő számláló. Syn. Wipočtować.. wipočtowatelow, a, e, adj. poss. ex praec.

Wipočuwać, a, m. speculator,
observator, clancularius ex-
auditor: Beobachter, Nachfor
scher, Passer, Lauerer: fülelő,
suttomban halgatkozó kémle-
lö. Syn. Wipočuwatel.
wipočuwačow, a, e, adj. poss.
ex praec.

wipočůwani, á, é, p. c. audi-
tus, exauditus, a, um: ers
hört meg - halgatott, meg-
halgattatott. Syn. wislisaní.
2) ex integro auditus, aus.
gehört, ki- halgattatott. Syn.
wiflisani. 3) observatus, clan-
cularie auditus: beobachtet,
gepast, gelauert, nachgeforscht;
abgehört, verhört, ausgeforschen:
fülelit, meg kémlelit, sut-
tomba ki (meg) hallgattatott.
n. auditio,
Wipočúwáňí, ά,
exauditio, nis, f. das Erhd-
ren, Aushdren: meg - hallás,
meg-halgatás. Syn. Wislisäňí.
2) plenaria exauditio, Aushō-
rung, tellyes (végig-való)
meghalgatás. Syn. Wislisá.
ní. 3) observatio, specula-
tio, clancularia exauditio:
Beobachtung, Abbdrung, Berhd.
rung, Nachforschung, das Pas-
fen, Lauern: fülelés, futtom-
ba-való halgatkozás, meg-
kémlelés.

wipočúwat, al, ám, V. P. imp.
ag: audire, exaudire: erhd-
ren: meg-hallani, meg - hal-
gatni. Syn. wiflisat. 2) ex in-
tegro (rem totam, ad extre-
mum) audire: aushören: e-
gészen ki-halgatni. Syn. wi

fli

flifat. 3) observare Cic. speculari clancularie audire, observitare Apul. aures arrigere: beobachten, auf etwas Achtung geben, passen, lauern, nachforschen, abhören, verhören: fülelni, suttom ban halgatkozni, meg - kémlelni, Syn. wis tufámat. Usus. Clowek falefni po Rútoch wipočúwá, čo fa tse howori: homo dolosus clam observat, quid ubi loquantur? ein listiger Mensch forscht arglistiger Weise aus, tvo was geredet wird: tsalárd ember leselkedve halgatódzik, ki mit beszél,

Wipočuwatel, a, m. v. Wipo. čuwać.

wipoćuwatelow, a, e, adj. poss. ex praec. Wipsćúwáwání, á,.n. Nom. Verb. ex seq. wipočúwćwať, al, ám, freq. ex wipoćúwat. wipodobení, á, é, p. c. v. wio. brazení.

Wipodobeňí, á, n. v, Wiobrazení.

wipodobit, il, ím, V. P. imp. dob: v. wiobraziť. wipodobňení, ¿, é, p. c. v. wiobrazení.

Wipodobňeňí, á, n. v. Wiobrazení.

wipodobrit, il, ím, V. P. imp.
bni: v. wiobrazit.
Wipodobňowání, á, n. Nom.
Verb. ex seq.
wipodobňowat, nowal, ňu.
gem, V. I. imp. nug: ex
wipodobniť.

Wipodobowání, á, n. Nom.
Verb. ex seq.
wipodobowat, bowal, bugem,
V. I. imp. bug: freq. ex wi
podobit.

wipogčaní, á, é, p. c. mutua-
tus, mutuo sumtus, a, um :
entlehnt, gelichen, ausgeliehen,

[ocr errors]

geborgt, auf Borg genommen : költsönöztetett, költsön vett. Syn. wipožičaní. 2) commodatus, mutuo datus: gelichen, dargeliehen, geborgt, auf Borg gegeben: költsön - adott (adatott), költsönöztetett: Wipogčáňí, á, n. mutuum, i, n. mutuatio, mutuo sumtio: Entlehnung, Ausleihung, Borgung von Jemanden: költsönözés, költsön fel- vévés. Syn. Wipozićání, boh. Wipůgće ňí. Usus. Wipogćáňí (3dwibnutí) peňazí na Wiplateňí Dluhom, versura, das Aufborgen, Geldaufborgen, Geld aufnehmen zur Bezahlung der Schuld: adóssága meg-fizetéséért más adósságba - való maga verése. 2) commodatio mutuatio: das Ausleis hen, Darleihen, Borgung an Jemanden: költsön adás? wipogcat, al, ám, V. P. imp. čag: reg.gen, mutuari, summere mutuo (mutuum, am, um, os, as, a): entlehnen, ausleihen, borgen, von Jemanden, auf Borg nehmen: költsön fel-venni, költsönözni költsönt venni. Syn. wipoži čat, vulg. wipoftat, boh. wípůgčiti. Usus. Hik8e (fi) nemožem wipogčať peňazí, argentum nusquam invenio mutuum, ich kann nirgends ein Geld auf Borg bekommen, senkinél költsön pénzt nem találok. Wipogčať Peňáze na Wiplatení Dlubu, versuram facere Cic. Nep. Geld borgen, aufnehmen um die Schuld zu bezahlen: adóssága meg-fizetéséért más adósságba verni magát. 2) cominodare, mutuo (um, am ctc.) dare: auf Borg, geben, ausleihen, dar feihen: költsön adni. v. pog. čať et Wera.

« PredošláPokračovať »