opráfit, f Prachu wibił (wifift'it), powiprasowat. 2) v. wiptat 4 Nro. II. rec. wiprá fit sa, v. wifrat sa. III. passive: wiptafit fa, pulvere purgari, depulverari, abgestaubt werden, ki-poroltatni. Wiprasowání á, n. Nom. Verb. ex seq. wiprasowat, sowal, fugem, freq. ex wiptásit. II. rec. wiprasowat( sa, freq. ex wiprásiť sa. & menter (bene, serio) verbe- wipratani, á, é, p. c. v. wis * wipratí, á, é, p. c. v. Wipráňí. Wipráti, á, n. v. Wipráňí. Wipratowáňí, n. Nom. Verb. ex seq. wipratował, towal, tugem, freq. ex wipratat. Syn. wi kludzowat. Wiprawa, i, f. expeditio, ablegatio, nis, f. Absendung ci nes Menschen, valakinek elküldése. Syn. Wislání, Wichistání. 2) armatura (instructio, armatio) militum: Auss rüstung der Soldaten: a' katonaknak fel-készítése, fegyverkezése. Syn. Ozbrogeňí. 3) v. Wibawa. boh. Wey. prawa. wiprast, wiprádel, wiprasem, * Wipráwać, a, m. narrator, ers relator, commemorator, is, m. Erzähler, beszillö. Syn. Wiprawować, Wiprawowatel. wipráwani, á, é, p. c. narratus, relatus, commemoratus, expositus, a, um: zählt, beszéllett, meg (elö) beszéllett, elő-hozatott. Syn. howorení, rozpráwaní, wipoweseni, wipraweni, powedaní, praweni. Wipráwání, á, n. narratio, relatio, commemoratio, expositio, nis, f. Erzählung: beszéllés, meg-beszéllés, előhozás. Syn. Soworeňi, po wee wedání, Rozpraweňí, Praweňí. wipráwať, al, ám, V. I. imp. ag: narrare, referre, commemorare, exponere, praeterita: erzählen etwas Berz gangenes: beszélleni, el (meg) beszélleni, elő hozni. Syn. howorit, powedat, prawit, rozpráwat, wipoweSet, wiprawit. Usus. Hegétu Wec wipráwit, aliquid enarrare, Sendung, Abschickung, Absens dung: el (ki) küldés, követségben küldés. Syn. Wislání. 6) solutio, dissolutio, persolutio, exsolutio: Entrich tung, Bezahlung: meg-fizetés, ki-pótolás. 7) v. Wiba wa. 8) v. Wipráwání. wiprawit, il, im, V. P. imp. praw: v. wipowe8et 1, 2, et 3 Nris. 4) emandare, repurare, reficere: ausbessern, etwas erzählen, valamit elő-meg-igazítani, ki- pótolni, beszélleni. Gestliže tomu tak gest, gat wiprámás (powe8ás), tak wseco gestrateno a prehrano: si vera praedicas, actum est: wenn deme also ist, wie du erzählest, so ist alles hin, und verloren: ha igazak, a' mellyeket mondasz oda vagyunk. wiprawcow, a, e, adj. poss. ex seq. Wiprawec, wca, m. v. Wipráwać. wipraweni, á, é, p. c. v. wipowesení 1, 2. et 3 Nris 4) emendatus; reparatus, refectus, a, um ausgebeffert, megigazított meg-jobbított meg-jobbíttatott, ki- pótoltatott. 4) expeditus, missus, exmissus, ablegatus: abgefertigt, abgeschickt, geschickt, aus geschickt, ki (el) küldetett. Syn. wislaní. 6) solutus, dissolutus, exsolutus, persolutus: entrichtet, gezahlt, kifizettetett. 7) v. wibawení 2 Nro. 8) v. wipráwani. Wipraweňí, á n. v. WipoweSeňí 1, 2. et 3 Nris. 4) emendatio, reparatio, réfectio, nis. f. Ausbesserung: megigazítás, meg-jobbítás, kipótólás. Syn. Napraweni, Popramení. 5) expeditio, missio, exmissio, legatio, ablegatio: Abfertigung, Schickung, meg - jobbítani. Syn. napta wit poprawit. 5) na Cestu (do Cesti) wiprawił: expedire, mittere, exmittere, legare, ablegare (allegare): abfertis gen, schicken, oder abschicken, 3. B. einen Boten: el (ki) küldeni, küldeni valakit követségbe. Syn. wislat, wistrogit. 6) Dluhi wiprawił: solvere, exsolvere, persolvere, dissolvere aes alienum ents rechnen, bezahlen, die Schulden: meg (ki) fizetni, ki-pótolni az ádosságot. Syn. wiplas tit, zaplatiť. 7) Céru, Dewtu wiprawit, v. wibawit 2 Nro. 8) v. wipráwat. II. rec, wiprawit fa: decedere, re, proficisci abgehen, abs reifen el költözkedni, elindútni, el- menni. Syn. odist, pohnúť sa. Usus. Wi prawit sa do Cesti, accingere se itineri, fich reißfertig mas chen, útra indúlni. 2) 3 Dlu how sa wiprawit, exire aere alieno; dissolvere nomina: aus den Schulden kommen, megszabadulni (ki-fejtődni) az adósságból. wiprawne, adv. v. rozpráwne. wiprawni, á, é, adj. v. toz′ práwní. Wiprawowání, á, n. Nom.V ́erb. ex seq. abi wiprawował, wowal, wugem, freq. freq. ex wiprawit. II. rec. Wiprcháwáňí, á, n. Nom. Verb. wiprawował fa, freq. ex wiprawit sa. † wiprázdnení, á, é, p. c. v. wiprázňení. + wiprázdniti, il, ím fut. wiprázňiť. v. + wiprazdňowati, owal, ugi Wipražeňí, á, n. v. Wismažeňí. wiprázniť, il, ím, V. P. imp. Wiprazňowání, á, n. Nom. Wipražowání, á, n. v. Wis- wiprażował, żowal, Zugem, wiptchaní, á, é, p. c. v. wie ex seq. wiprcháweż, al, ám, freq. ex wiprchat. wiprchnúť, chnul (hel), cňem, wiprchnutí, ¿, é, p. c. deci- wiprchował, chowal, chugem, Seni. wiprdat, al, ám, V. I. imp. wiprdnutí, á, é, p. c. v. wipr Sení. Wiprdnutí, á, n. v Wipršeňí. wipréčení, “á, ê, p. c. disputando ereptus, disceptando evictus (obtentus) a, um: ausgestritten, abdisputirt: vetekedéssel meg- nyerett. Syn. wipreti. 2) rixando obtentus, abgezankt, ki-pörültt, pörlekedéssel meg-nyerett. Syn wi wadení. Wipréčení, á, n. ereptio (evictio, adsequutio, obtentio) per disputationem, per disceptationem: Ausstreitung, Ausdisputirung: vetekedéssel-való megnyerés, el-érés. Syn. Wipreti. 2) per rixam obtentio, Abzankung, ki- pörlés, pörlekedéssel-való meg-nyerés. Syn. Wiwadeňí. 3) cessatio a disputatione, Aufhd rung von Disputiren, von Streiten : a' vetekedésnek meg szűnése. wipréčit, il, ím, V. P. imp. wipreč: disputando eripere, diceptando devincere, obtinere (adsequi): ausstreiten, abdisputiren: vetekedéssel megnyerni. Syn. wipret. 2) rixando obtinere, abzanken: pörlekedéssel meg-nyerni, ki-pörüleni. II. rec. wipréčiť sa: satis disputare (disceptare), genug streiten, eleget vetekedni, kötekedni. 2) satis rixari, fich abzanken, ki-pörülni magát, eleget pörülni. Syn. wis wasit fa. 3) desinere disputare, finem facere controversiae: ausdisputiren, ausstreiten, aufhören zu streiten: meg-szünni vetekedni (kötekedni). wiprechádzať sa, al sa, ám sa, V. P. imp. ag fa: satis deambulare, genug spaziren, fich ausspaziren: eleget sétálni, kisétálni (ki-járni) magát. vulg. wispacírowat fa. 2) desinere exire deambulatum, aufhören Wipredáňí, á, n. minutatim facta venditio (distractio), Aushökung, einzelne Verkaus fung: aprondonként-való -eladás. v. Predání. wipredat, ál, ám, V. P. imp. ag : minutatim distrahere (vendere), stückweise, verkau fen, aushöfen : aprodonként el-adni. v. predať. Wipredáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wipredáwak, al, am, freq ex Wipresowání, á, n. prelo ex pressio: Auskelterung, Auspresfung: ki-présülés. 2) finis expressionis prelaris, Aufhörung von Keltern, présülésnek megszűnése, el-végzése. 3) exemtio (solutio) per apertionem trochleae: Ausschraubung: kiprésülés. vulg. Wistofowani. wipresował, sowal, fugem, P. imp. fug: prelo exprimere: ausfeltern, durch Keltern erpressen, ausspressen, z. B. Del ki-présülni. 2) desinere exprimere, mustum prelo: aufhö ren zu feltern, auskeltern: meg V. szünni présülni p. o. a' törkölyt. 3) trochlea eximere (solvere, liberare), trochleam aperire: ausschrauben, ki-présülni. vulg. wistofował. wipret, wipret, prel, prem, V. P. imp. wipreti, á, é, p. c. v. witwo- + wipreystiti se, il se, ím se, wiprobowani, á, é, p. c. be- wiprobowat, bowal, bugem num: ausgebetenes Fallgut, kikértt (ki-koldúltt) jószág. wiprosení, á, é, p. c. precibus impetratus, precario obtentus, exoratus, oralus, petitus, a, um: ausgebeten, kikértt, kéréssel nyertt. Syn. wipitaní, wižádani. Wiprofeňí, á, n. precaria obtentio, exoratio, oratio, rogatio, petitio, nis, f. das Ausbitten, die Ausbittung: kikérés, kéréssel (könyörgéssel)való meg-nyerés. Syn. Wipí táňí, Wižádáňí. wiprosit, il, ím, V. P. imp. wiprof: rogando (orando, petendo, precario) obtinere: erbitten, ausbitten etwas: kikérni, könyörgéssel (kéréssel) valamit nyerni, meg-nyerni. Syn. wipitat, wižádat, Usus. Od teho Clowera gá to wiprosiť (geho s Prosbú zmakčit) músim: mihi hic homo exorandus est, diesen Menschen werde ich mit Bitten erweichen, ezt az embert nékem kérnem, 's hozzája igen szépen reménykednem kell. Gá sem wiprofil, abi to zlé, a ta Rriwda na teba neprisla: injuriam illam a te abprecatus sum, ich hat aus, damit dir dieses Unrecht nicht zugefügt werde: én esedeztem, hogy ezen méltatlanság (betstelenség) néked ne tételnék. Tat ma dlúho prosil a žádal, až wiprofil: usque adeo me rogavit, quoad (donec) perpulit: so viel und so lang hat er mich gebeten, daß er mich genöthigt. und erbeten hat solches zu bewilligen: mind addig kért engem, méglen arra nem kénszerített, még . reá-vett. wiprositedelní, á, é, adj. exorabilis, placabilis, e; erbitt= |