ler Blasen: ki- hányódott, pöfeteges, pöffedékes, bibortsós, fakadékos, keléses, kelésekkel ki - hányattatott. Syn, wihádzaní', wirážaní, wirazení, wisipani. Wipukání, á, n. concusio, seria pulsatio, verberatio: Abpuffung, Abschlagung: megverés, meg-páholás, megpaskolás. Syn. Wibiti. 2) excussio, pustulis obductio (inductio) pustulatio Coel. Aur. der Ausschlag, die Ausschlagung, das Blasenbekommen: ki- hányódás, ki-hányás, pöffedék, fakadék, kelés, bi-. bortsó. Syn. Wihádzáňí, Wirázání, Wiražeňí, Misipáňí. wipukat, al, ám, V. P. imp. ag: concutere, bene ferire, verberare: gut abpuffen, ausschlagen: jól meg verni, páholni, paskolni. Syn. wibit. II. rec. wiputat fa: excuti, pustulis obduci (induci), pustulare Tertull. pustulari, et pustulescere Coel. Aur. fich ausschlagen, einen Ausschlag bekommen, Blasen (Bläschen) bekommen: ki- hányást (pöffedéket) kapni (nyerni), kihányodni,ki-hányattatni, fakadékokkal, kelésékkel etc Syn. wihádzať (wirážať, wirazit, wisipat) fa. Usus. Wfecet sa na Twári wikupal, wifipal: totus excussus est, sein ganzes Gesicht ist voller Bla-, fen, hat einen Ausschlag bekommen: egészen ki-fakadott az ábrázattya, pöfeteges. 2) v. wipucat. Wiputáwání, á, n. Nom. Verb. hervorragend, ki- álló, ki-állva, ki tetzve. Syn. wifedle. wipukli, á, é, adj. eminens, prominens, protuberans, tis: hervorragend, ki-álló, ki-látszó, ki-tetsző, ki-ülö, kinnülö, tettetes, látszó, fellyülhalladó. Svn. wifedli. Usus. Wiputlé telo, frons exporrecta, hohe (buckelige, bucklige) Stirn, Stirne: magos (kitetsző, horgas) homlok. Wiputlé Oči, oculi prominentes, hervorragende Augen, kinnülő szemek. Tipuklina, i, f. v. seq. Wipuklost, i, f. eminentia prominentia Vitruv. protuberantia, ae, f. Hervorragung, hervorragender Ort: ki-álló, (ki-tetsző) dolog, hely. Syn. Wipulling, Wisedlina, Wisedlost. wipuknúť, knul (kel), kňem, V. P. imp. tni, de uno actu: v. wiputat. II. rec. wipuEnút fa, v. wiputat sa. wipuknutí, á, e, p. c. putaní. Wipuknutí, á, n. v. Wipu. tání. v. wi Wipukowáňí, ά, n. Nom.Verb. ex seq. wipukowat, kowal, kugem V. I. imp. Eug, freq. ex wipu tnút. II. rec. wiputował sa, freq. ex wiputnúť sa. wipúsčaní, á, é, p. c. v. wipust'ení. Wipúsčáňí, á, n. v. Wipust'ení. wipuscat, al, ám, V. I. imp. tag: v. wipust'it. boh. wis pusteti. Usus. Rrawi napafu wipúsčať, exmittere vaccas ad pascuum, die Kühe auf die Weide treiben, darauf hüten: a' tehenyeket ki ereszteni a' legeltetésre', a' mezőre. Wóňu ze seba wipusčať, L 11 * ex exhalare (spirare) fragran- wipustawat, al, ám, freq. ex títtatott. Wipustateňí, á, n. vastatio, n. wipust'ení, á, é, p. c. emissus, wipusten. 2) omissus, lassen, weggelassen: el (k gyatott, hagyattatott. winechaní. 3) praeteritu bergegangen, ausgelassen halgatott, el-halgattatot mulatott, más által el-h tott. Syn. preisení. Wipust'ení, ά, n. emissi f. Auslassung, Heraus ki-botsátás, ki-ereszté ejtés. 2) omissio, W Auslassung: elhagyás mulatás, Syn. Wined praeteritio, transitio: gehung, Auslastung: eltás, el-mulatás, el-fe által-menés. Syn. Prek † wipústeti, tel, tím, púfcat. wipust'it, il, ím V. P. wipust: emittere: aus herauslaffen: ki-ereszten botsájtani, kiejteni. Rew wipust'it, sang mittere, das Blut au die Ader eröfnen, zur sen: vért ereszteni, ere ni. Smradlawu Wonn ftit, faetorem emitte nen Stank (üblen Gerud laffen: nagy büdösséget teni. Dusu wipustit, animam exhalar rare, Geist aufgeben, sterber Seele aushauchen, le adni, meg-halai. W wiput'il, nunc exp eben ist gab er seinen Ge éppen tsak most szaka belöle a' lélek. adnit wa sem z ust mogi newipustil, nullam difficilius emisi (etuli tuli), ich ließ aus Munde kein Wort hårt egy szót sem ejtettem a, um: ausgelassen, herausge hezebben a számból. fassen: ki (el) eresztetett, ki botsáttatott, ki-ejtetett. boh. mittere verba: ausleffa lassen, z. B. Wörter: bag hagyni, belé hagyni. Syn. winechat. 3) praeterire, transire: auslaffen, übergehen: elhagyatni, el-felejteni, általmenni, el-múlatni. wipustkowi, á, é, adj. Wípusttowi Dom, domus praedita podio, Erferhaus, erkélyes (folyósoval való) ház. Syn. powlałowi. boh. atříčowi, pawlackow, wikiťowi. wiputnaní, á, é, p. c. compedibus (vinculo pedali) solutus, a, um: losgefesselt, losgeknüpft, ausgeknüpft: ki-nyügözött. Syn. odputnaní, rozputnaní. Wiputnání, á, n. solutio pedicae equestris (vinculi pedalis), Losfe sfelung der Pferde, Losknüpfung des Fußbandes an den Pferden: ki-nyűgözés. Syn. Odputnání, Rozputna ní. wiputnať, al, ám, V. P. imp. ag, Rone: pedica (vinculo pedali, stapede) solvere equos: losfeffeln die Pferde, losknüpfen das Fußband an den Pferden: ki-nyügözni a' lovakat. Syn. odputnat, rozputnať. Wiputnávání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wiputnáwat, al, ám, freq. ex wiputnať. Wiputowání, á, n. finis per- wiputował, towal, tugem, Waffers, Wasserwirbel: örvény. Wira, i, f. fides, ei, f. der Glaube, in der Theologie: hit. Wira w Boha, w Rrista: fides in Deum, in Christum Glaube an Gott, Christum: Istenben, Krisztusban való hit. Prov. Pre Wiru a Oltár bogowat: pro aris et focis pugnare: um die Religion streiten, a' hitért fegyvert fogni. 2) fiducia Dei, das Bertrauen, die Zuversicht: bizodalom. Syn. Dowernost, Dúfanliwost. 3) Religio, Re ligion, Glaube, religió. Rrestánská Wira, Religio Christiana, christliche Religon, Keresztény hit. 4) symbolum, formula fidei. Glaube, Glaubenslehre, Glaubensbekenntniß: hit-vallás. 5) fides, adhibitio fidei, Glaube, wenn man etwas glaubt: hitel, el-hitel, hit. ečemu, nekomu Wiru dat, v. werit. Nad Wiru; wíc, nežli Člowek werit mo že: supra, quam cuique credibile est Salust. mehr, als man glauben fann: hihetetlenül, több hogy sem hihesse az ember. 6) v. Wirichod. nost. 7) fides, creditum confidentia in sinceritate Glaube, Credit, z. B. daß man wahr rede: hitel. Usus. We = da Wira (Wernost) sa stra. tila; nikde us wiri není fides iam concidit, es ist kein Glauben (keine Redlichkeit, kei* ne Treue) mehr vorhanden; fie ist schon verdorben: minden hitel el-veszett már. wirábaní, á, é, p. c. v. wirobeni. boh. wiseláwaní. Wirábání, á, n. v. Wirobeňí, boh. Wiseláwáňí. witábat, al, ám, V. I. imp. ag: 1 3820 ag: v. wirobit, boh. wideláwati. wirabowani, á, é p. c. v. wibrani 4. Nro. 2) v. wito ristowani. Wir Wirabowání, á, n. v. Wibrá Nro. Wiradowání, á, n. finis, gau- gem sa: V. P. imp. dug sa: Wiráfáňí, á, n. pectinatio lini, f. Ausriffelung des Flachses, kigerebenlés, ki - gerebelezése a' lennek. Syn. Wischnuti. wiráfat, al, ám, V. P. imp. ag, Len: capitellis privare, pectinare linum: ausriffeln Flachs, ki kerebelezni a' lent. Syn. widrhnút. Wiráfowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. fowal, fugem, † wiragdowat, owal, ugi (u) rɔipatí. 3) boh. v. Wiklušeňí * wirastnutí, á, é, p. c. v. wis per 3 Nros. wiramomat, mowal, mugem, V. P. imp. mug, Čizmi, RožFu: ad listam (tendipellium vel formam quampiam ligneam) adtrahere. extendere, distendere, distentare: auf den Rahm aufziehen, ausspan= nen: rámara húzni, fára ütni, a' tsismát, bört. Syn. Rám (na Drewo) nabit, natáhnút, wipat, naramos wat. 2) ex lista (tendipellio). detrahere, decipere, solvere: ausspannen, abspannen aus dem Rahme: a' rámáról levenni, leszedni, le - vonni, le-húzni, le-fejteni Syn. wipat. 3) boh. v. witlusit per 3 Nros. a wiráňaní, á, é, p. c. v. wis wirancowani, a, é, p. c. v. ní 2 Nro. wirancowat, cowal, cugem, V. P. imp. cug, v. zberat * * 2 Nro. Wirasplowáňí, á, n. v. Wi- witasplowat, lowal, lugem, V. P. imp. lug, v. wipilit. wirast, stol, t'em, V. P. imp. wiraft'i, v. wiroft. wirastlí, á, é, adj. v. wirostli. *Wirastlina, i, f. v. Wirostlina. *wirastnúť, stnul (stol) st'em V. P. imp. ftni, v. wirost núť. rostnutí. Wirastnutí, á, n. v. Wirostnúti. wirátaní, a, é, p. c. v. wičís taní, wipočtowani per 4 Nros. Wirátáňí, á, n. v. Wičítáňí, Wipočtowání per 3 Nros. wirátať, al, ám, V. P. imp. ag: v. wičítať wipočtowat per 5 Nros. wirážaní, á, é, p. c. excussus, elisus, a, um: ausgeschlagen, herausgeschlagen: kiütött. Syn. wirazení, powirážaní, powirazowani. 2) erumpens, apparens, tis: ausschlagen, hervorgebrochen: kirohantt, ki-omlott, ki-ütött, kijött, meg-jelentt, magát ki-adó. Syn. prifli, uka zugici fa. 3) distractus, exhilaratus, delectatus, oblectatus: ergott, erfreut: megvidámultt, gyönyörködtetett, vidámíttatott, vigasztaltatott. Syn. obwefelowani, rozwese= lowaní. 4) expressus, signatus: ausgeprägt, ausgeschlagen: megbéllegeztetett, meg-jegyeztetett ki - nyomatott ki-ütött. Syn. wibití. 5) discusus, depulsus, dissipatus: vertrieben, széllyel veretett, el-széllyesztetett, el- hányatott, el-kergettetetett, elüzettetett. Syn. odháňaní, rozháňaní. 6) pulsando apertus, excussus, eiectus: ausgeschlagen, durch Schlagen geöffnet sarkából kivetett ki- ütött, ütéssel (veréssel) ki nyittatott. Syn. wiho8ení, wiwážení. 7) aversus, reiectus, repudiatus, negatus, denegatus: ausgeschlagen, abgeschlagen, weggeschlagen, nicht angenommen: meg-veletett. nem engedtetell. 8) aversus, de |