Obrázky na stránke
PDF
ePub

multum calorem praebens (adferens, dans, praestans): viel Wärme gewährend, sok meleget adó. Syn teplí, boh. weyrewni.

† witewni, á, é, adj. idem. Wirewnoft, i, f. calor, ardor,

Nom.

is, m. aestus, us, m. die Wärme z. B. des Ofens: melegség, forróság. Syn. 5orúcost. Teplost Rachel, neb Pecí. boh. weytewnost. + Wičewnost, i, f. idem. Wirewowání, à, á, n. Verb. ex seq. wirewowat, wowal, wugem, freq. ex wirewit. Wirez, u, m. exsectio, nis f. exsectura, ae, f. Ausschnitt, Ausschneidung ki- metélék, kimetszés. Syn. Wirezek. 2) venditio mercis per parles: Ausschnitt, einzelner Verkauf: a' portékának részenként, (egyenkent) való el- adása, ki-metélése. Syn. Wirezáňí, Wipredání.

:

Wirezanec, nca, m. v. Misko

wanec.

wirezani, á, é, p. c. excisus, exscissus, exsectus, a, um: ausgeschnitten, herausgeschnitten: kimetszettetett, ki-metszetett, ki - metéltetett, kivágattatott. 2) recisus, resectus, praecisus, amputatus, putatus: beschnitten, ausgeschnitten, herausgeschnitten: elmetszett, el- vágott, megnyesett. 3) excisus, scindendo (secando) confectus (consumtus, vacue factus): vers schnitten, ganz geschritten, durch Schneiden alle gemacht: egészszen ki (el) metéltetett, vagdáltatott. 4) scindendo destructus, conscissus, seccando corruptus: verschnitten, durch Schneiden verdorben: metszéssel meg-rontatott, el

metéltetett. Sy". porezani. 5) v. wimistowaní. 6) secando formatus, eformatus, excisus, exsculptus, caelatus: ausgeschnitten, ausgehauet mit dem Meißel, durch Schneiden. gemacht oder gebildet, ausge= geschnigt, ausgestochen: ki-metszett, ki- faragtatott, faragással kitsináltatott. boh. wiriti. 7) scindendo (secando) variatus, excissus, excisus: ausgeschnitten, durch Schneiden bunt gemacht, z. B. Bild: ki- metszett, faragással külömböztetett, tarkáztatott. 8) exscissus, scindendo (secando) sinuatus: durch Schneis den gekrümmt, ausgeschnitten: metszéssel kebelessé (öbbssé) sé tétetett, öblös formára ki-metszetett. 9) excisus, excavatus, caelatus, scalptus, sculptus ausgeschnitten, durch Schneiden hohl gemacht, ausge stochen mit dem Grabstichel: kimetszett, ki vájatott, ki-vésetett. boh. wirití. 10) singulatim (singillatim) vendiLus: einzeln (Stück für Stück, einzelner Weise) verkauft ; egyenkéntt eladatott, ki- metéltetett. Syn. wipredaní. Wirezáňí, á, n. excisio, exscissio, exsectio, nis, f, Ausschneidung, Herausschneidung: ki - metélés, ki- metszés, kivágás. 2) recisio, resectio, praecisio, putatio, amputatio: Beschneidung, Ausschneidung der Haare, Bäume: el-metszés, el-vágás, meg-nyesés, irtás. 3) excisio, conscissio, confectio (consumtio) per scissionem: Berschneidung, Al= lemachung durch Schneiden: egészszen való ki (el) metélés, darabokra vagdalás. 4) corruptio (destructio) per scissionem: Bershneidung

Ber

[ocr errors]

Berderbung durch Schneiden : metszéssel meg- rontás. 5) v. Wimiskowáňí, Wiklest'eni. 6) formatio, per scissionem, excisio, exsectio, exscissio, exsculptio, caelatio. Aushauung mit dem Meißel, Ausschneidung, Bildung, oder Machung durch Schneiden, Ausschnigung, Ausstechung: ki-metszés, ki- faragás. boh. Witití. 7) variatio per excisionem, excisio: Ausschneidung, Bunts machung durch Schneidung: kimetszés, faragással (metszés) által külömböztetés, tarkázás. 8) sinuatio per scissionem, exscisio; Ausschneidung, Krümmung durch Schneiden: öblös formára ki - metzés, metszéssel kebelessé (öblössé) tétel. 9) excisio, excavatio, caelatio, scalptura, sculptura: Ausstechung mit dem Grabstichel, Hohlmachung: ki-faragás, ki- metszés, ki- vésés, ki- vájás. boh. Wirití. 10) v. wirez 2 Nro. 11) v. Wislaháňí.

wiezat, zal, žem V. P. imp. wires exscindere, excidere, exsecare: ausschneiden, herausschneiden etwas, z. B. die Zunge: ki-metszeni, ki- metélni, kivágni. Syn. powirezował. boh. witezati. 2) resecare, recidere, praesecare, amputare, pulare ausschneiden, beschneiden, z. B. Haare: el-metszeni, el-vágni, meg-nyesni, nyesni, írtani, Usus, Stromi wirezat, putare arbores, beschneiden die Bäume, megnyesui a fát. 3) excidere, vacuefacere (conficere, consumere) scindendo, secando: ausschneiden, durch Schneiden alle machen, verschneiden, ganz schneiden: egészszen ki-(el) metszeni, fel-metélni. 4) cor

rumpere (destruere) scindendo, secando: durch Schneiden verderben, verschneiden: metszéssel meg-rontani, el-metszeni, el- metélni. 5) v. wi, miskowat. 6) secando formare, excidere, exsculpere, coelare, scalpere: ausschneiden in harter Materie, aushauen mit dem Meißel, durch Schnei-= den machen, oder bilden, z. B. Früchte, Männer sc. ausschni zen, ausstechen mit dem Grabstichel: ki-metszeni, metszéssel valamit ki-ábrázolni, kifaragni. boh. etiam Wiríti. Usus. Obraz na mesi wirezat, incidere in aes (in aere) iconem, cin Kupfer ausstechen, képet rézbe (értzbe, köhe, fába) faragni, metszeni, kimetszeni. 7) exscindere, scindendo (secando) variare: aus schneiden, durch Schneiden bunt machen z. B. Papier: ki-melszeni, ki-metélni, metszéssel külömböztetni, váltóztatni. 8) exscindere, scindendo (secando) sinuare, ex secare: ausschneiden, durch Schneiden frümmen: öblös formán kimetszeni. 9) excidere, secando cavare, coelare, scalpere, sculpere: ausschneiden, durch Schneiden hohl machen, ausstes chen mit dem Grabstichel: kivésni, ki-vájni, ki-metszeni. boh. wiriti. 10) singillatim vendere, cinzeln verkaufen, verschneiden: egyenként el-adni, ki-metszeni. Syn. wipredat. 11) cum dat. pers. netomu, v. wislahat nekoho. Usus. Dobre mu wirež, probe illum caedas, haue ihn brav ab: jól vágdd-fel ötet. † wirezati, witezal, wičezắm, witeži fut. idem per 5. Nros. Witezawač, a, m. excissor, excisor, is, m. Ausschneider,

Aและ

Ausschniger; ki-metsző, ki-vágó, ki- metélő. Syn. Wirezňít. 2) v. Rozbár.

wirezávaní, á, é, p. c. v. wirezani.

Wirezáwáňí, á, n. v. Wirezáňí.

wirezáwať, al, ám, V. I. imp. ag, v. wirezat. Syn. powirezáwat. Wirezbáreňí, á, n. cessatio a sculptura (scalptura), Aufhörung von Bildhauerei, megszünés a kép-faragástól. wirezbárik, il, ím, V. P. imp. bar: desinere agere sculptorem, aufhören ein Bildhauer zu seyn abba hagyni a' kép-faragást.

Wirezek, zku, m, dem. ex Wirez.

Wirezňík, a, m. v. Wirezawać.

wirezowani, á, é, p. c. v. wis rezaní. Wirezowání, á, n. v. Wirezá

ní.

[blocks in formation]
[ocr errors]

aufhören ein Richter zu seyn, nen biróskodni. Wirichtárowání, á, n. v. Wirichtárení.

wirichtárowat, rowal, rugem V. P. imp. rug, v. wirichtárit.

† witici (witict, wičknúři), wickl, wičknu fut. v. wirect, wireknúť.

wiriseni, á, é, p. c. perfectus, effectus, exsecutioni datus, peractus, absolutus, a, um: ausgerichtet, vollgezogen, zu Stande gebracht: bé-tellyesittetett, véghez vitetett, el végeztetett. Syn. wibaweni, witonani, wiplnení. boh. wičízení.

Wiriseňí, á, n. exsecutio, effectio, perfectio, effectuatio, peractio, absolutio, terminatio, nis, f. Ausrichtung, Vollzichung, ins Werk Richtung: be-tellyesités, véghez vévés, el-végezés. Syn. Wibaweňí, wikonání, Wiplnení. boh. Wičízení. Usus. Wiríseňt Pozdraweňá, nuntiatio salutis, Ausrichtung eines Grußes, köszöntés.

wirisit, il, im V, P. imp. wiris: efficere, perficere, exsequi, peragere, absolvere, defungi, perfungi: ausrichten, ins Werk, richten, vollziehen, ausführen, zu Ende (zu Stande) bringen véghez vinni, bé - tellyesíteni, el- végezni. Syn. wibawit, witonat, wiplňiť. plnit. boh. witíSiti. Usus. Pozdraweňí wirisit, salutem nuntiare, einen Gruß (ein Compliment) ausrichten, valakit köszönteni. Rozkaz wiriSit, exsequi imperium, mandatum: ausrichten einen Befebl, Auftrag: parantsolatot. végbe venni. i fem newis rísil; wsecka moga práca ge

[ocr errors]

1

stratená: mihi periit opera meine Mühe und Arbeit ist völlig hin, minden fáradságom semmit sem használ, oda van. Čím wiceg, nezli možeme, winaložíme; tím méňeg wirísíme, nežli slusno gest (nežli máme): cum plus etiam contenderimus, quam possumus; minus tamen faciemus, quam debemus : wenn wir uns auch über unsre Kräften, und unsres Vermögen würden bemühen, würden wir dennoch münder thun, als wir sollen: midön erönk felett-is fogunk iparkodni (igyekezni ), mégis kevesebbet viszünk végbe, hogy sem kellene. Wirišitel, a, m. exsecutor, executor, absolutor, effector, is, m. Bollzieher, Vollbringer, Ausführer: bé-tellyesítő. Syn. Wibawitel, Wiridzownit. Usus. Poručená (ostatneg Woli) Wiri8itel, exsecutor testamenti, Bollzieher des Te staments, testamentomnak véghez vévője.

+ witísiti, il, im, fut. v. wis rísiť.

* Wiridzeňí, á, n. v. Wiríde ňí. Wiridzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wiridzowat, zowal, zugem V. I. imp. 3ug: freq. ex wirisit. boh. witizowati. wirigani, á, é, p. c. v. wiriti. Wirígáňí, á, n. v. Wiričí. wirigat, al, ám, V. I. imp. ag: v. wirit.

Wirihač, a, m. eructator, is, m. Ausrülpfer, ki-böfögö, kiböffentö. 2) v. Dawić. wirihani et wiríhani, á, é, p. c. ructando editus (egestus) ausge rülpst, ausgekökt, hervorgeföft:

eructatus,

a,

um :

ki-böfögött, ki - böffentetett. 2) v. widámení: Wirihani, et Wiriháňí, á, n. eructatio, egestio (editio) per ructum Ausrülpfung, Ausf. fung, Hervorkökung: ki – böfögés, ki-böffentés, fel-böfögés. 2) v. Widáweňí. wirihat, et wiribat, al, ám V. P. imp. ag eructare, ructando edere, eiicere: auss rülpsen, ausköken, hervorköken: ki-böfögni, ki-böffenteni. Syn. wirihnúť. 2) v. wídáwit. II. rec. wirihat sa, et wirihat fa: satis ructare (eructare), genug rülpfen, sich ausrülpsen: eleget böfögni, ki-höfögui magát. 2) v. wídáwit fa. Wiriháwáňi, á, n. Nom. Verb.

ex seq.

wiriháwat, al, ám, freq. ex wirihat.

Wirihek, hku, m. eructatiti um, quod eructatur: was man ausrülpst, a' mit az ember ki-böfög (ki-böffent). 2) v. Widawek 3. Nro. wirihnúť, hnul (hel) hňem, V. P. imp. ni, de uno actu: V. wirihat. Usus. Witihlo Srdce mé Slowo dobré, eractavit cor meum verbum bonum. II. pass. impers. witi bnúť sa сит dat. pers. mi, ti, mu sc. v. wirihat. Usus. Wirihlo fa mi to, as ňi fam newím gako? wirihnutí, á, é, p. c. v. witis

baní.

ɔc.

Wirihnutí, á, n. v. Wiribání. Wirihowáňí, ά, n. Nom.Verb.

ex seq.

witihowat, howal, hugem V. I. imp. bug, freq. ex wiri hat et wirihnúť. wirihodne adv. credibiliter Cic. probabiliter, ex motivo credibilitatis, fide digne: glaub haft, glaublich, glaubwürdig:

hi

hitelessen, hihetőképen. Syn. hodnowerne. wirihodní, á, é, adj. credibilis probabilis, e; fidedignus, a, um: glaubhaft, glaublich, glaubwürdig: hihető, hiendő hiteles. Syn. hodnowerní. Usus. Wec geft wírihodná, credibile est, es ist glaublich, hihető dolog. Wiribobné Me sto, locus credibilis, glaubwürdiger Ort, hiteles hely. Witihodné Lifti, tabularum fides glaubwürdige Schriften, hiteles levelek. Niekomu ne to wítihodním učinit, fidem facere (adferre, credibilem) reddere, alicui: Jemanden et was glaubwürdig (glaublich) mas hen: valamit valakivel el-hitetni, valami dolgot megmutogatni, hogy úgy vagyon. Pár. Pap. eni Wec wirihodná, absonum fidei, es ist nicht glaublich, nem hihető dolog. U mňa není wirihod. né, non est (non fit) mihi credibile: es ist mir nicht glaub lich, nékem nem hihető dolog. Wirihodnost, i, f. credibilitas, fide dignitas, auctoritas, tis, f. Glaubhaftigkeit, Glaublichkeit, Glaubwürdigkeit, das Anschen: hitel, tekéntet, hitelesség. Svn. 5odnowernost. Usus. Wiri hodnost fpófobit, mať: fidem facere, habere: Glaubwürdigs keit verschaffen, haben: haben: hitelt szerezni, hitelnek lenni. Mám u neho (u nho) Wirihodnost, mihi fides apud eum est, ich habe Glaubwürdigkeit bei ihm, hitelem vagyon nála

[ocr errors]

Par. Pap.

á, é, p. c. v. wis

† wiříkaní, á titaní. † Wittkáňí

n. v. Witétáňí.

é, p.

witipani et wiripant, á,
c. v. wititi.
Wiripáňí et Wirípáñí, ¿, n. v.
Wititi.

twititati, at, am, v. wité

tat.

Tom. V.

wiripat, et wirípak, pal, pem
et pám V. P. imp. witip,
v. wirit.
Wiripáwáňí, á, n. Nom.Verb.
ex seq.

wiripáwať, al, ám, freq. ex
wiripat.

Wiripowání, á, n. Nom.Verb.

ex seq.

wiripował, powal, pugem, freq. ex wiripat. witiptazne adv. perfide, perfidiose, infideliter, infide, faedifrage: treulos, glaubensbrüchig, bundsbrüchig: hitit hagyva, hitit szegve, hírtelenül, Syn. newerne, sprenewerile. wíriprázní, á, é, adj. perfidus, perfidiosus, infidus foedifragus, a, um ; infidelis, e: treulos, glaubensbrüchig, bundbrüchig hitit hagyott, hite szegett, hitetlen, hivtelen. Syn. newerni, sprènewetili. Wiripráznost, i, f. pérfidia, ae, infidelitas, tis, f. foedifragium, i, n. Treulosigkeit, Glaubensbrüchigkeit, Bundsbrü chigkeit: hirtelenség. Syn. Ne wernost', Sprenewerilost.

wirit,

[ocr errors]

wiril, wirigem, V. P. imp. witi: eruere, rostro humum effodere, egerere: auswühlen, ki-túrni, ki-vájni. 2) ruere, eruere, proruere, regerere aufwühlen, z. B. die Erde: feltúrni, fel- vájni. wičiti, wítil, wirigi fut. imp. witi, wirez: idem. per 2 Nros. 3) v. wirezat 6 et 9 Nris.

wičiti, á, é, p. c. erutus,
effossus
egestus, a, um,
ausgewühlt, ki - túrtt, ki - vá-
gott. Syn. wiripání. 2) eru-

M 11

tus,

« PredošláPokračovať »