Obrázky na stránke
PDF
ePub

re, aufhören zu schrecken, megszünni ijeszteni. wiftebeni, à, é, p. c. rimas, fissuras) habens, rimosus, a, um: Risen habend, ki-tsorbittatott. Syn. strbawi. Wistrbeňí, á, n. effectio rimae, Rigenchung, ki- tsorbi tás. 2) acceptio rimae, Rigs befommung, ki-tsorbítás. wiftrbit, il, im, V. P. imp. wistrb, oz, Rosu x. facere (efficere) rimam, fissuram in cultro, falce etc. einen Rig machen, ki- tsorbí tani. I rec. wis trbiť sa: rimam agere, Rig bekommen, ki-tsorbúlni.

Wistrbowáňí, án. Nom. Verb.

ex seq.

wiftebowat, bowal, bugem, freq. ex wiftrbit. II. rec. wiftrbowat fa: freq. ex wis Strbit fa. wistrčení, á, é, p. c. exsertus, protensus, a, um; hers ausgesteckt, z. B. der Kopf : ki-nyújtatott, ki- terjesztetett, p. o. a' fej, a' kéz. Syn, witrčení. 2) erectus, propositus: ausgesteckt, z. B. Fahne: felállittatott, ki-tétetett, p. o. a' zászló. Syn. wiložení, 3) v. wisoteni. Usus. Celen z radného Domu, ale i 3 mesta wistrčení (wipowedeni) gest: de palatio, atque de civitate eiectus est: nicht allein hat man ihn vom Rathhause abgeschaft, son dern auch ihm die Stadt verwies fen: nem tsak a' palotából, hanem a' városból-is ki-üzetett. 4) obiectus, aggestus, exprobratus, vitio ausgefeßt, ausgelegt, vorgerückt, vorgeworfen szemre hányatott, panaszoltatott, szemére vetett, vétekül tulajdoníttatott. Syn, wibosení, wiložení, wista.

versus:

weni, wistrkani, wistkowa. ni, wistrmeňení, witikani. boh. witeytaní. Wistrčeňí, á, n. exsertio, protensio, nis, f. Heraussteckung, ki - terjesztés ki - nyújtás. Syn. Witrčení. 2) erectio, expositio: Aussteckung, z. B. der Fahne: fel-állítása, kivetése, p. o. a' zászlónak, Syn. Wiložení. 3) v. Wifor teňí. 4) v. Wistrita. wistrċit, 'il, im, V. P. imp. wistrč: exserere, protendere: herausstecken, z. B. den Kopf: ki - nyújtani, ki - dugni, kiterjeszteni, küllyeb nyújtani, p. o. a' fejét. Syn. witriit. 2) erigere, proponere: au stecken, z. B. eine Fahne: felállatni, ki- tenni, p. o. a' zászlot. Syn. wiložit. Prov. Wistrčili mu Wichu: v. Wica. 3) v. wifotiť. 4) exprobrare, obiicere, obiectare, oggerere, vitio vertere, exponere aussehen, auslegen, vorwerfen, vorrücken, tadeln, als Fehler auslegen, beschuldis gen: szemre hányni, szemi re vetni, vétekül tulajdoni tani, panaszolni. Syn. wi hadzowat, wihosit, wiložit, wistet at, wistrkowat, wiste wit, wistrmeňit, wititat, boh. witeykati. Wistrite, i, f. crimen, nis, n. criminatio, exprobratio, obiectio , oggestio, nis, f. Borwurf, Borwerfung, Be schuldigung, Ausfegung, Aubles gung, Borrückung, das Tadeln: szemre hányás (vetés), vétekül tulajdonítás, vadolás, vétkesítés, panaszolás. Syn. Wihadzowani, wíhod, Wie boseni, Wiloženi, Wista weni, Wistrkáňí, wistikowani, Wistemeñení, Wititás ni, witta. boh. Weystrika, Wert

[ocr errors]

-Weytka, Witeytání. 2) materia, obiectum: der Gegen= stand, Stoff, Vorwurf: valaminek ellenébe vettetett tzél. Syn. Podhod. 3) rejiculum, i, n. pessimum quidque, vasa reiicula: Ausschuß, 3: B. von Gefäßen: meg - hánytt edény. Syn. Odhod, Õdhodek, Wihod, Wihodek. wistrebani, á, é, p. c. exsorptus, a, um: ausgeschlürfen, fel - hörpöltetett, fel-hörpögött, fel-hörpentetett, felszürtsöldögeltetett. Syn. wifr Fani, wistknuti, wistrebnutí. Wistrebaňi, á, n. exsorptio, nis, f. das Ausschlürfen, Ausschlürfung: fel (ki) hörpölés, hörpögetés, hörpentés, szürtsölés. Syn, Wisrkáňí, Wi. seknuti, Wistrebnutí. wiftrebat, bal, bem V. P. imp. wiftreb: exsorbere (bui, et psi, ptum): ausschlürfen, ausfaugen, ki-hörpölni, fel-hörpögni, fel-hörpenteni, felszürtsöldögelni. Syn. wift

Eat, wistknúť, frkat, wistrebnút.

Wistrebáwání, á, n. Nom. Verb.

[blocks in formation]
[ocr errors]

ren zu springen (zu hupfen, herum zu laufen), meg-szünni ugrándozni (fitzkándozni). 2) desinere petulcire (nequiculari, lascivire): aufhören muthwillig zu seyn (Muthwille zu treiben), meg - szünni dévajkodni (tsintalankodni). II. rec. wisttečkował (a: satis saltitare (cursitare), zur Gen nüge springen, hupfen, herum laufen: eleget fitzkándozni, ugrándozni. 2) satis petulcire (nequam esse); jur Genü ge muthwillig seyn, Muthwille treiben: eleget dévajkodni. 3) de vaccis: a) desinere venerem adpetere (subare), aufhdren zu rindern, megszünni folyatni, meg-folyatni. b) satis subare, genug rindern, leget fitzkándozni, folyatni. wistrect, wistrehel, wistrežem, V. P. imp. wisttež: observando (aucupando) deprehendere, arripere: erlauern, durch Lau ern erwischen, ertappen, über etwas: meg (ki) lesni, leselkedéssel valakit rajta érni, rajta kapni. Syn. wistrehnút. wiftredení, á, é, p. c. medulla privatus, a, um: der Kru me beraubt, ausgekrumt; béle ki-vétetett, ki-béleztetett. Wistrešeňí, á, n. medullae exemtio (exceptio), medulla privatio: Beraubung (Heraus nehmung) der Krume, Auskrümung: bélnek ki-vetése, kibélezés.

wistresit, il, ím, V. P. imp.

wistred stres: medullam (car nem) excipere (eximere), medulla privare: die Krume (der inneren weicheren Theil des Brods) herausnehmen, der Krus me berauben, austrumen: kenyérnek bélit ki-venni, bélitől megfosztani. Usus. Wi stresil Chléb, a wsecku Stréd. tu

tu zedel, samu Rórku zanechal: totam medullam panis exceptam absumsit, die ganze Krume hat er aus dem Brode herausgenommen, und gegessen: kenyérnek a' bélit meg-ette, és a héját meg-hatta. wistrehnúť, hnul (hel), hňem, V. P. imp. bni: v. wistrect. wistrehnutí, á, é, p. c. v. wistrežení.

Wistrehnutí, á, n. v. Wistrežeňí.

Wistrehowání, a, n. Nom. Verb. ex seq.

wistrehowat, howal, hugem, freq. ex wiftrehnuť. wistrétani, á, é, p. c. sparsus, emissus, eiaculatus

[ocr errors]

a,

um ausgefprüßt: ki-fetskendeztetett, ki-lövöldöztetett. Syn. wistreknutí. 2) exstinctus aqua sparsa: durch Sprüben ausgelöscht, ausgesprüßt: fetskendezéssel el-óltatott. 3) infundendo impletus: durch Einsprüßen erfüllt, bé-fetskendezéssel meg - töltt. 4) spargendo (eiaculando) exhaustus, vacuefactus: ausgefprüßt: kifetskendeztetett fetskendezéssel meg-fogyatott (ki-üre

síttetett.

Wistrétáňí, á, n. sparsio, emissio, eiaculatio, nis, f. Aussprügung: ki - lövöldözés, ki-fetskendezés. Syn. Wistreknutí. 2) exstinctio ignis spar

sa

magossan fel-lövés. Syn. Wi siknutí, k. P. Rrwi. wistrékat, al, ám, V. I. imp. ag: spargere, eiaculari, evomere, emittere: aussprüßen (aussprisen), heraussprüßen, j. B. Wasser: ki-löni, ki-fetskendezni, ki-okádni, ki-botsájtani, p. o. a' vizet. Syn. wistretnúť. 2) exstinguere aqua sparsa: durch Sprüßen ausLöschen, aussprüßen: fetskendezéssel el-oltani. 3) infundendo implere: durch Einsprü tzen erfüllen, aussprüßen: befetskendezéssel meg - tölteni, ki-fetskendeni. 4) spargendo (eiaculando) exhaurire, vacuefacere: durch Sprüßen der Feuchtigkeit berauben aussprüßen, 3. B. das Wasser: fel-fetskendezni, fetskendezéssel ki-üresíteni. 5) exsilire, aufspringen in die Höhe springen, z. B. Blut: ki-ugrani, magossan fel-löni. Syn. wistretnút. 6) celeriter aperiri, aufspringen, schnell fich öffnen, z. B. Ader: hirtelen fel-nyílni. Wistrekáwáňí, á Verb. ex seq. wistrekáwak, al, ám, freq. ex wistretat, wistretnúť, knul' (kel), kňem,

[ocr errors]

n. Nom.

V. P. imp. tni, de uno actu: v. wistretat, boh. wistříknú

ti.

wistretnutí, ¿, é, p. c. v. wi

aqua: Auslöschung durch strétaní.

Sprühen, Aussprüßung: fets- Wistréknučí, á, n. v. Wistré. kendezéssel való el- oltása a'káňí.

tüznek. 3) impletio funden- Wistretowáňi, á, do: Erfüllung durch Einsprü Verb. ex seq.

n. Nom ben, meg-töltés bé-fetsken- wistrekowat, kowal, tugem, dezéssel. 4) evacuatio (vacue-freq. ex wiftretnúť, boh. wie factio, exhaustio) per sparsionem, per eiaculationem: Aussprüßung, z. B. Wasser, fetskendezéssel-való ké-üresítés. 5) saltus, Aussprüßung, ugvás,

střikowati. wistrélaní, á, é, p. c. v. wia strelení, 2) iaculando consumtus (vacuéfactus, exhaustus): durch Schießen verbraucht, lö

véssel el-fogyasztatott, megemésztetett. Wistréláňí, á, v. v. Wistrele ní. 2) consumtio per iaculationem, iaculando facta consumtio: Berbrauchung durch Echießen: lövéssel - való megemésztés, el-fogyásztás. wistrélat, al, ám, V. P. imp.

ag: v. wistrelit. 2) iaculando consumere: durch Schießen verbrauchen, z. B. Pulver, Ku gel, Papier .: lövöldözéssel meg-emészteni, el-fogyasztani, el-vesztegetni, ki - üresíteni, p. o. a' puska port. wisteelcow, a, e, adj. poss. ex

[ocr errors]

seq. Wistrelec, lea; m. eiaculator, is, m. Ausschießer, ki - lövö, ki-sütö. Syn. Wipalič, Distrelek, iku, m. ictus sclopi, explosio, eiaculatio, nis, f. das Losschießen, der Schuß: ki-lövése, ki-sütése, p. o, a' puskának. Syn, Wistreleňí, 2) palmes, flagellum, der Schöf ling von Gewächsen: új növés, gyenge hajtás. boh. Weysttes let. 3) zelini mladeg Wistre. Let (plur. Wistrelki): cyma, ae, f. et cyma, atis, n. Col. Plin. H. N. ein junger zarter Sprosse oder Keim, besonders am Kohle: tsirája valaminek, 4) additamentum in cerevisiae coctura: der Zusaß beim Bräuen, hozzá tétel a ser fözésben. boh. Wegstřelek, twisttelek, lku, m. idem 2 et 3. Nris. wistrelení, d, é, p c. iaculando eiectus, um: ausgeschoßen: ki- lövött, ki-lött, ki-lövetett. 2) emissus, explosus: losgeschoßen, ki-süttelett, ki-süllt.

a,

Wistreleňí, d, n. eiaculatio,

iaculando eiectio: Ausschießung, ki-lövés. 2) explosio, emis

sio ictus (teli, tormenti, sclopi etc.): das Losschießen, der Schuß, ki-lövése, ki-sütése a' nyílnak, ágyúnak, puskának. Usus. Na gedno Wistreleňí : ad unum sclopi ictum (iactum), auf einem Schuß, egy puska lövésnyire.

westreliť, il, im, V. P. imp. wistrel nečo: eiaculari, iaculando eiicere: ausschießen, herausschießen etwas: ki- lönni. Syn. Streleňím, wihodiť. 2) f Slinti . emittere ictum, explodere sclopum etc. schie Ben, ein Schießgewehr losgehen lassen, losschießen: ki (el-) sütni, el-ütni, p. o. a' puskát, ágyút. Syn. wipálit. Usus. Clewistrelila mu Slinta. + wistteliti, il, im fut. idem. Wistrelowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wistrelowat, iowal, lugem, freq, ex wiftrélat. † wistčelowati, owal, ugi (u),

idem.

wistrení, á, í, p. c. v. wistre, tí.

.

Wistreňí, á, n. v. Wistretí. wistret, wistrel, wistrem, V. P. imp. wiftri: extendere intendere, expandere, distendere, porrigere: ausspreis ten, ausspreißen, ausstrecken, strecken, z, B. Hände, Leib, sc. II. rec. wistret fa: pundiculari (lor, atus sum), se extendere: fich strecken (sich ausstrecken), nyujtózni (-tozom), ki-nyujtani, ki - terjeszteni. Prov. Ca tolko sa wistri, na kolko poplon (Pokrower, Prikriwadlo) stačí: ne ultra pedem calceus. Suo se modulo metiri. Se accomodare ad suas opes. Messetenus propria vive: nach der Decke sollst dich strecken: tsak addig nyujtózzál, a'mig a' lepel ér.

wistretí, á, é, p. c. extensus,
extentus, expansus, disten-
tus, porrectus, a, um: aus,
gespreitet, aufgespreißt, ausge=
streckt: ki-terjesztetett, ki-fe-
szültt, ki-nyújtatott.
Wistretí, á, n. extentio, ex-
tensio, expansio, distentio,
porrectio, nis, f. Ausspreitung,
Ausfpreizung, Ausstreckung: ki-
nyújtás, ki-terjesztés, killyeb
nyujtás.
wistrežení, á, é, p. c. aucu-
pando (observando, specu-
lando) deprehensus,

com

prehensus, arreptus, a, um: erlauert, durch Lauern ertappt, erwischt: meg (-ki) lesett, leselkedéssel meg-kapatott, éretett, rajta kapott. Wistrežeňí, á, n. deprehensio

per aucupationem observa-
tionem), Erlauerung, Ertap-
pung (Erwischung) durch Laus
ern: meg (ki) lesés, leselke-
déssel rajta érís, kapás.
wistrezweni, á, é, p. c. sobri-
us factus, a, um: der seinen
Rausch ausgeschlafen (verloren)
hat, ki (meg) józanodott, a'
ki a' részegséget ki-alutta.
Syn. witrézmení.
Wistrézweni, á, n. sobrietatis
recuperatio, Ausschlafung des
Rausches, ki (meg) józanodás,
a' részegségnek ki- aluvása.
Syn, Wittesweňí,
wistrézwet, wel, wim, V. P.
imp. wiftrézwi: sobrium red-
di (fieri, effici), crapulam
ammittere (exhalare): den
Rausch ausschlafen (verlieren),
ki (meg) józanodni, a' ré-
szegséget ki-alunni. Syn.
witrézwet.

Wistrezwowání, á, n. Nom.
Verb. ex seq.
wistrezwował, wowal, wugem,
freq. ex wiftrézwet. Syn. wi-
trezwowat.

Wistrih, u, m. exsectio, sec

tio, nis, f. Ausschnitt, Ausschneidung: ki- vágás, 2) venditio mercís per partes scissas: Ausschnitt, einzelner Ver fauf: a portékának részenkint-való eladása. Wistrihač, a, m. exscissor, is, m. Ausschneider, ki-metsző, ki - nyíró.

Wistríhač, a, m. monitor, prae-
monitor, praecautor, is, m.
Warner, intö. Syn, Wistra
hować. 2) custos, servator:
Bewacher, Beobachter: örizo,
vigyázó. Syn. Stražec.
wistrihačom, a, e, adj. poss.
ex Wistrihal.
wistrihačow, a, e, adj. poss.
ex Wistrihač.
wistrihani, á, é, p. c. forfi-
cibus exscissus, a, um: au
geschnitten mit der Schere, ki-
nyiratott. Syn. wistrihnuti,
wistribowani.

Wistribáňí, á, n. exscissio
forficibus facta, Ausschnei
dung mit der Schere, ki-nyi-
rás, ollóval való ki-metzés.
Syn. Wistrihnutí, Wistriho-
wáňí.

wistríhaní, á, é, p. c. monitus, praemonitus, cautus redditus, a, um: gewarnet, meg-intetett, Syn. Predkem napomenutí, predpomenutí. 2) custoditus, servatus: ben wahren, in Acht genommen: meg-öriztetetett, meg-tartatott. Syn. zachowani. Wistriháňí, á, n. cautio, monitio, praemonitio, cautela: Warnung, meg-intés. Syn. Predpomenutí. 2) custodia, servatio: Beobachtung, Bes wahrung: meg-örzés, megtartás. Syn. Zachowáňí. 3) custodia sui, cautio, cautela: Hütung seiner selbst, magára - való vigyázás. 4) fu

ga,

« PredošláPokračovať »