nálni. II. rec. wisúchať sa: tarde sé expedire, tarde prodire: fich langsam abfertigen, fertig machen, herausgehen, her auskommen: késedelmessen kikészülni. Syn. wisuchowat sa. Usus. Redi sa len uf Ráz wifucha? quando tandem semet est expediturus? wenn wird er sich einmal abfertigen? mikor készül-ki (el) már egyszer? III. passive. deteri (excavari) calcando, aus getreten (ausgehöhlt) werden, el - koptatni, ki - vájattatni. 2) deteri gestando, abgetragen (durch Tragen abgenügt) werden, el viseltetni, viseléssel el-kopattatni, el-koptattatni. wisuchnut, chnut (chel), chňem, V.P. imp. dni, de uno actu: v. wilát, wisplechnut. 2) v. wiseptat. wifuchnutí, á, é, p. c. v. wi láti, wisplechnutí. 2) v. wis septani. Wisuchnutí, á, n. v. Wiláří, Wisplechnuti. 2) v. Wiseptání. wisuchotani, á, é, p. c. V. wifüchani. Wisuchotání, á, n. v. Wisú. victoria in processu: das Ge winnen (Siegen) im Processe, a' pörnek (processusnak) megnyerése. 2) deturbatio (exturbatio, ejectio) mediante processu, Austreibung durch den Proceß, pör által valakinek kitudása, ki-vetése. wisúsit, il, im, V. P. imp. wi fu8: vincere causa, triumphare in processu: gewinnen, siegen im Processe, den Rechtshandel gewinnen: pörét (a' pört, processust) megnyerni. 2) via juris (mediante processu) deturbare, exturbare, ejicere: durch den Proceß austreiben, pör által valakit ki-vetni, kitudni. 3) v. odsúdit, rozsú 8it. II. rec. wifú8it sa: multum (diu, ad satietatem) lite agere, litigare, certare cum aliquo in judicio: lange einen Proceß führen, sokáig törvénykedni valakivel. III.passive: via processus deturbari, ejici : durch den Rechtshandel ausgetrie ben werden, pör által ki-tudattatni. 2) v. odsúSit (roz; fúsiť sa. Wisudzowáňí, á, u. Nom. Verb. ex seq. wisudzował, zowal, zugem, freq. ex wifusit. wifúkaní, á, é, p. c. v. ufútani, 2) v. wilótání. Wifikání, à, n. v. usuráňí. 2) chání. wifuchotat, tal, cem, et tám, V. P. imp. tag, et wifichoc v. wisúchat. II. rec. wisucho. tať sa: v. wifüchak fa. wifúsení, á, é, p. c. via juris, victus, causa cadens, in pro- Wilokáňí. cessu succumbens. tis: der (die, das) seinen Rechtshandel (Proceß) verloren hat, megbuktatott, a' ki a' pörit elvesztette a' törvény-széken. 2) mediante processu deturbatus, exturbatus, ejectus: durch den Procek ausgetrieben, z. B. aus dem Hause: pör )processus) által ki-tudattatott, kivetteletett, p. o. a' házából. Wifúdeňí, ¿, n. triumphatio, wisukat, al, ám, V. P. imp. ag: v. ufúkat. 2) v. wilokat. 3) desinere torquere funem, aufhören zu drehen das Seil, dem Strick: meg-szünni sodoritani, verni, p. o. ' köleWisútáwání, á, n. Nom. Verb. telet, istrángot. ex seq. wifútáwat, al, ám, freq. ex wifúkať. wifu. wifulant, á, é, p. c. v. ufúlaní. wifülání, á, n. v. Usúláňí. wifilat, al, ám, V. P. imp.. ag: v. ufulat. Wisúláwáňí, á, ɑ. Nom. Verb. ex seq. wisüláwat, al, ám, freq. ex wisulkani, á, é, p. c. v. wi- láňí. Wifulowáni, á, n. v. Wisú wisulowat, lowal, lugem, V. P. openení. Wisumowání, á, n. v. Ope není. wisumowat, mowal, mugem, V. P. imp. mug; v. openiť. wisúpaní, à, è, p. c. v. wifit. pení. Wisúpání, á, n. v. Wisupeňí. wisúpak, át, ám, V. P. imp. pag: v. wifupit. wifupení, á, é, p. c. decorticatus, a, um abgeschält, hám→ zott, meg-hámzott. 2) v. wis strucení. 3) desquanimatus, abgeschuppt, héja le- vakarta tott. Wisupení, d, n. decorticatio, wifupit, it, fm, V. P. imp. wifup: cortice (putamine) privare (nudare), decorticare: abschälen, z. B. Nüße, Bohnen: hámzani, kopátsolni, meg-hamzani, p. o. a' diót. 2) v. wistručit. 3) desquammare, abschuppen, hal ̃héját le-vakarni. Wisupowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wifupowat, powal, pugem, freq. wisúsaní, á, é, p. c. v. wisus Wisusčáñí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wisusčat, cal, čim, V. P. imp. wifufti desinere strepere (strepitare), aufhören zu rau schen, meg-szünni suhogni. wisusene adv. exsiccate, macre: mager, soványon. Syn. dudo, boh. zastudle. wisuseni, á, é, p. c. siccatus, exsiccatus, exsuccus, aridus siccus, a, um ausgetrocknet, tros cfen gemacht, dürre, trocken, getrocken: meg-(ki)száríttatott, száradott. Syn. wischlf. 2) arefactus, exarefactus; ausge dörrt, dürre gemacht: ki (meg) száraztatott. 3) vesculus, macilentus, macer: mager, scvány. Svn. dudí, schudli, pfotni, mizerní, boh. bubeni, zafkudli. Wisuseňí, á, n. siccatio, exsiccatio, nis. f. Austrocknung, Trockenmachung: meg-szárítás. 2) arefactio, exarefactio: Ausdörrung, Dürremachung: ki (meg) száraztás, száradás. Wisusenost, i, f. ariditas, sic citas, tis, f. die Dürre, Tro. ckenheit: szárazság. 2) macilentia, macies: die Magerkeit R 11* cortice nudatio: Abschälung, Ausschälung, z. B. der Nüße: hámzás, hántás. 2) v. Wistručení. 2) desquammatio. Ab schuppung, das Abschuppen: hal héjának le-vakarása. ösztövérség, soványság. boh. Zaskudlost'. wisusit, il, ím, V. P. imp. wis fuf: siccare, exsiccare: austrocknen, trocken machen: meg(ki) szárítani. 2) arefacere, exarefacere: ausdörren, dürres machen: ki- (meg) száraztani. 3) Sklenicu (Flasku) wisusit: exsiccare lagenam, Q. Cic. in Cic. Ep. vina Horat. den Wein (die Flasche) austrinken: ki-innya a' palatzkból a' bort. II. passive: wifufit fa: siccari, exsiccari, siccescere: austrocknen, trocken werden: ki (meg) - száradni. 2) arescere, exarescere: ausdorren, dürre werden: ki-száradni, fonnyadni. wisustani, é, é, p. c. v. wiseptání. Wisusťáňí, á, n. v. Wiseptá ňi. wisuskat, al, ám, V. P. imp. ag. v. wiseptat. II. rec. wis sustat sa: v. wiseptal sa. wisusňaweni, é, é, p. c. per nares prolatus, Aristili modo edictus, a, um: durch die Nase herausgesagt, orrán által ki-mondatott. Wisusňaweňí, á, n elocutio (edictio, prolatio) per nares, Aussprechung durch die Nase, orran által való ki-mondás. wisusowat, sowal, sugem, freq. ex wifufit. wisustani, á, é, p. c. v. witte ní, 1. Nro. 2) v. wihádžas ní. 3) v. wilátí, wisplechnu tí. 4) v. wislahani. 5) v. wibuchnutí. . Wisůstání, á, n. Witreñi 1. Nro. 2) v. Wihádzáňí. 3) v. Wiláti, wisplechnutí. 4) v. Wibiti, Wislaháňí. 5) v. Wibuchnuti. wisüstat, al, ám, V. P. imp. wisüstáwat, al, ám, freq. ex staní. Wisustnučí, á, n. v. Wisůstá. ňí. Wisustowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. V. 2) cessatio a locutione per nares, Aufhörung vom Reden durch die Nase, orron által való beszédnek meg-szünése. wisusñawet, wel, wim, V. P. imp. wifufňaw: desinere per nares loqui, aufhören durch die Nase zu reden, meg-szünni or- wisutí, á, é, adj. pendens, ron által beszélleni, szóllani. wisusňawit, il, ím, V. P. imp. wifusnaw: per nares (Aristili more) proferre (eloqui, edicere etc.) durch die Nase ausfagen, herausagen, aussprechen: wisustowat, towal, tugem, dozni. .tis; pensilis, e; pendulus. suspensus, a, um: hangend: függő, tsüggő, Svn. wifici, wisací. Usus. Wisuti (3dwis bácí) most': pensilis pons die Aufzugbrücke, fel- emelő hid. hid. Wifutí Switňít: candelabrum pensile, hangender Leichter, Wandleichter: tsüggö (függö) gyertyatartó, fal gyertya-tartó. Wisutí Sintow, Roč: pilentum, hangender Wagen, függő hintó, kotsi. Wifutí zámet: sera pensilis, hangender Schloß, függö lakat. Wisutá polica: pensile scrinium, hangender Schrank, függő póltz. Wisuté 508ini: pensile horologium, hangende Uhr, függő óra. wisúžení, á, é, p. c. satis vexatas, fatigatus, divexatus, discruciatus, a, um: genug (sur Genüge) geplagt, gemar tert, gequält, abgeplagt: eleget gyötörtetett, kinoztatott, keserített, meg - gyötörtetett. meg-keseríttetett. Syn. wifu żowani, vulg. wistrapacírowani. Wisúžeňí, á, n. sufficiens vexatio (fatigatio), cruciatio, nis f. discruciatus, us, m. Abplagung, zur Genüge Plagung, elegendő gyötrés (gyötrelem, kínzás, keserítés), meg-gyötrés, meg-keserítés. Syn. Wifuzowání, vulg. wistrapacírowání. wisúziť, il, ím, V. P. imp. wisus: satis vexare, fatigare, divexare, discruciare, excruciare, malis (incommodis) adficere: zur Genüge (ge nug) martern, quälen, abpla= gen, alle Plage anthun: eleget gyötreni, kinzani, keseríteni, meg-gyötreni, meg-kinozni, meg - keseríteni. Syn. wifuzowat, vulg. wistrapacíromat. 2) conficere pavere, abängstigen, félelemmel megemészteni. 3) desinere angere (cruciare, vexare, fatigare), aufhören zu ängstigen (zu plagen), megszünni keserí teni (gyötreni, kínzani). II. passive, wifúžiť sa: satis vexari, divexari, discruciari, excruciari, incommodis (malis, pavore) confici: abgemartert (abängstigt) werden, sich abängstigen eleget gyötörtetni, félelemmel emésztetni. Wisužowání, á, n. Nom. Verb. ex seg. wifuzował, zowal, sugem, freq. ex wifúžiť. 11. passive, wisuzowat sa, v. wisúžiť sa. wifwácaní, á, é, p. c. v. wis. watení. Wiswácáňí, á, n. v. Wiswake. ní. wiswácať, al, ám, V. I. imp. ag: v. wifwatit. wiswacnút, cnut (cel), chem V. P. imp. cni: v. wislahnút. wiswacnutí, á, é, p. c. v. wi flahnutí. Wiswacnuti, á, n. v. Wislabnutí. Wiswacowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. wiswacowat, cowal, cugem, freq. ex wifwatit. wiswat̃eňí, á, é, p. c. benedi ctus, sacratus, consecratus, a. um ausgeweiht, ki (-meg, fel) szenteltetett. Wiswateňí, á, n. benedictio, inauguratio, sacratio, consecratio: Ausweihung: ki (meg, fel) szentelés. wifwatit, il, ím, V. P. imp. wiswat, Dom, Rostel: benedicere, sacrare, consecrare domum, templum, auswei hen, weihen, z. B. ein Haus einen Tempel: ki- (meg, fel) szentelni, p. o. a' házat, templomot. † Wisweceňí, n. Wiswałeňí. wiswedčení, á, é, p. c. testimonium pro se habens, testimoniis instructus (provisus), a, um: bezeugt, mit dem Zeug nisse. . nisse versehen: bizonyság levéllel fel-készültt. 2) confirmatus, versichert, bezeugt: bizonyos, meg-bizonyíttatott erösíttetett. Syn. potwrdení. Wiswedčení, á, n. testatio testificatio, attestatio, nis, f. testimonium, attestatum, i, n. Bezeugung, bizonyság tétel, bizonyság levél, 2) confirmatio, Bersicherung, Bezen gung: meg-erősítés, meg-bizonyítás. Syn. Potwršení. + Wisw'edčení, n. idem. wiswedčit, il, ím, V. P. imp. wiswedi testari, testificari ; bezeugen, durch Zeugniße Berfichern meg bizonyítani. Pred Bohem, a Ludmi wiswedčit: testari Deum. et homines: vor Gott und Menschen bezeu gen: Istennél. és embereknél bizonyítani. 2) testari, confirmare: bezeugen, versichern: megerősíteni, meg-bizonyí tani. Syn. potwrsif. † wisw'edčiti, il, im fut, idem. Wiswesćowáňí, ¿, n. Nom. Verb. ex seq. wifwebcowat, čowal, čugem, V. I. imp. čug: freq. ex wife wedčit. + wiswedcowati, owal, ugi (u), idem. * Wisweteňí, á, n. v. Wiswa. teni. *wiswetič, it, ím, v. wiswa tit. wiswetlene, adv. enodate, clare, dilucide deutlich nyilván, világossan, meg-magyarázva. Syn. wiložne. wiswetleni, á, é, p. c. illustratus, illuminatus, dilucidatus, elucidatus, explanatus, explicatus, a, um erläutert, erklärt, ausgelegt, deutlich ges macht, erörtert meg-világosíttatott, meg-magyaráztatott. Syn. wiložení. Wiswetleńi, d, n. illustratio, illuminatio, dilucidatio, elucidatio, explicatio, expla natio, interpretatio, nis, f. Erläuterung, Erklärung, Aublegung, Erörterung: meg-világosítás, meg-magyarázás, kifejezés. Syn. Wiložeňi, Wis klad. † Wisw'etleňí, n. idem. wifwetlik, il, ím, V. I. imp, tli illustrare, illuminare, dilucidare, elucidare, explicare, explanare, interpretari erläutern, erklären, ausle gen, erörtern: meg - világosí tani, kifejteni, meg-magyarázni, ki-fejezni. Syn. wi lozit. Usus. Pochibně Weci wifwettit: aperire dubia, die Bweifel erläutern, a' kitséges dolgokat ki-fejteni. † wisw'etliti, il, ím, fut. idem. Wiswetlitel, a, m. illustrator, illuminator, explicator, dilucidator, explanator, interpretator, is, m. interpres, tis, m. Erläuterer, Erklärer, Ausle ger: megvilágosító, megmagyarázó, ki-fejtegető. Syn. Wikladač, Wikladatel, Wie fwetlowatel. wiswetlitelow, a, e, adj. poss. ex praec. Wiswetlowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wiswetlowat, lowal, lugem, freg. ex wifwetlit. Wiswetlowatel, a, n. v. Wis. wetlitel. wiswetlowatelow, a, e, adj. poss. ex praec. wifwihani, á, é, p. c. flagella (verbere) caesus, flagellatus, a, um: abgepeitscht: meg-sujtogattatolt, meg-ostoroztatott. Syn. wifwihani, wislahaní. Wiswihání, á, n. flagellatio, flagello caesio: Abpeitschung, meg |