Obrázky na stránke
PDF
ePub

wiwázģował, ģowal, ģugem, freg. ex wiwázšnúť. wiwagit, il, ím, V. P. imp. wiwag: exhaurire: educere: ausschöpfen, herausschöpfen: kimeríteni. Syn. wičret. 2) hauriendo consumere, exhaurire: ausschöpfen, durch Schöpfen ausleeren ki-meriteni, meritéssel ki-fogyasztani, ki-üresíteni. 3) libratim (per pondo) distrahere: pfundweise verkaufen, auswägen, z, B. Fleisch: fontonként ki- mérni fontszámra ki-vágni, el-adni, p. o. a' húst, sót.4) Dwere wiwazit: emovere (ejicere cardine, außheben, herausheben: ki-inditani, ki-mozdítani,sarkából ki-vetni az ajtót. Syn. wiwalik, wisa. Sit. 5) desinere ponderare, aufhören, zu wägen, meg-szünni mérni. 6) desinere haurire (educere), aufhören zu fchdpfen, nem meriteni, megszünni meríteni. † wiwáznúti, wiwázł,wiwáznu, fut. v. wiwázgnúť. Wiwazowání, a, n. v. Wiwá. zání.

[ocr errors]

Wiwazowáňí, á, n. v. Wiwá. zení. wiwazował, 30wal, zugem, freq. ex wiwázat. Syn. roz wazował, wiwázať.

+ wiwazowati, owal, ugi (u), freq. ex wiwasiť, v. wiwadzowat.

wiwazowat, zowal, zugem, freq. ex wiwážiť. Wiwečerání, á, n. Nom. Verb. ex seq.,

[ocr errors]

wiwečerať, al, ám, V. P. imp. ag: desinere caenare, aufhdren zu soupiren (Nachtmahl zu effen), meg-szünni vatsorálni, a' vatsorát el- végezni. Syn. dowečerať.

wiweden, a, o, part. abs. v. seq.

wiwesení, á, é, p. e. eductus,

[ocr errors]

a, um ausgeführt, heraus (hinaus) geführt: ki-vezettetett. boh. wiweden. 2) sursum ductus, eductus: hinauf (herauf) geführt, fel-vitetett, fel-vezettetett. 3) commissus, admissus, patratus, factus: angestellt, getrieben, gemacht: tselekedett, tett, tétettett. Syn. učinení, urobení. Wiwedení, n. v. seq. Wiwedení, á, n. eductio, nis, £. Aus (Heraus, Hinaus) - führung: ki-vezetés, fel-vivés. 3) admissio, commissio, patratio: Anstellung: tselekedés, véghez-vévés, tétel, tévés. Syn. učinení, Urobeňí. Wiwegti, tow, m. plur. exoretum, i, n. acus, eris, n. dasjenige, wovon das Getreide durch Worfeln gereinigt wird, die Spreu: rosta ally, utóly, otsú, polyva. Syn. Zhonti. + wiw'egti, u, m. plur. idem, wiwest', wiwedel, wiwedem, V. P. imp wiwes: educere, aus (heraus) führen, Menschen, Thiere: kivezetni. 2) sursum ducere, educere: herauf (bine auf) führen: fel-vezetni, felvinni. Usus. To Stawání gá až tam (na to mesto) wiwes Sem: aedificium hac explicaho (educam) ad illum usque locum, dieses Gebäu werde ich bis an jenes Ort ausführen (er weitern), ezt az épületet egész addig a' helyig fogom vinni (ki-nyújtani). 3) admittere, committere, patrare, facere, aliquid in aliquem: etwas an stellen, tenni, tselekedni, véteni. Syn. účínit, urobiť. Usus. Co nám wiwesel? quid nobis fecit? wos hat er, uns angestellt? mit tsináltt ö nékünk? II. rec. wiwest fa: evolare, nidum relinquere :

[ocr errors]

aus.

[ocr errors]

ausfliegen, von dem Fliegen der jungen Bogel aus dem Neste: ki-repülni, a' fészket el-hagyni. Syn. z 5ñezda, wileteť. + wiwest'i, wiwedl, wiwedu fut. imp. wiwes: v. wiwest' II. rec. wiwest se, v. wiwest fa.

† wiw'etrali, á, é, adj. v. wiwetreli.

twiwétrati, al, ám fut, v, wiwetret, wiwetrelí, á, é, adj. vapidus, a, um: verrochen, verrochert, abgestanden, z. B. Wein: felfordúltt, ki-inent szeszü p. o. a' bor. Syn. prestati, wiwetrení. boh. wiw'etrali. Wiwetreloft, i, f. vapiditas,

amissio odoris vel spiritus, evaporatio: Berriechung: felfordulás, szagnak vagy. erönek elvesztése, ki-gözölgés. wiwetrení, á, é, p. o. ex wiwetrit: eventilātus, perven tilatus, perflatus, a, um: ausgelüftert: ki - szellőztetett. 2) p. c. ex wiwetret, v. wis wetzeli.

Wiwetreňí, á, n. Nom. Verb.

[ocr errors]

wiwetrit: eventilatio. perventilatio, nis, f. Ausläfterung, ki-szellőzés. 2) Nom. Verb. ex wiwetret: v. Wi. wetreloft. piwettet, trel, trim, V. P. imp. tri: evaporare, vim aut spiritum, vel odorem amittere (perdere): verriechen, fich verricchen, die Kraft verlieren: kiközölögni, erejét vagy szagát el-veszteni, fel- fordúlni, meg-erőtlenedni. boh. wiwétrafi. Usus. Wino wiwettelo: vinum factum est vapidum, amisit vim spiritum, vel odorem suum: der Wein hat sich verrochen:

suam,

meg-erötlenedett a' bor, ere→ jét el-vesztette.

wiwetrit, i, im, V. P. imp. tri eventilare, perventilare: auslüftern kiszellőzni. II. rec. wiwetrit fa: eventilare se, aërem captare: fich auslüftern, die Luft schöpfen: kiszellőztetni magát. Syn. prewetrit fa. Usus. Posme na Prechádzku, trochu sa wiwe. trime.

Wipetrowáňí, á, n. Nom. Verb, ex seq. wiwetrowak, rowal, rugem, freq. ex wiwetret, et wiwet Tit. II. rec. wiwetrowat sa, freq. ex wiwetriť sa. wiwezení, á, é, p. c. evectus, a, um: aus ( hinaus, heraus ) geführt, ausgefahren: ki-vitetett, ki (el) hordatott. Syn. wiwození. 2) evectus, subvectus, sursum vectus: hinauf, geführt, hinaufgefahren: felvitetett.

Wiwezení, á, n, evectio; nis, f. Ausführung, Ausfahrung: kivitel, ki-hordás, ki-vitetés, ki-hordatás. 2) currulis exitus, evectio; das Ausfahren, Abfahren: kotsin-való ki-menetel. boh. Wigetí. 3) evectio, subvectio, sursum versus: Hinauffahrung, das Auffahren in die Höhe, mit dem Wagen; kotsin - való fel-menés. boh. Wigeti. wiwezk, wiwezel, wiwezem, V. P. imp. wiwez: evehere: qusfahren, durch Fahren herausschaffen, oder ausführen z. B. Getreide, Mist, ki (el) vinni, ki-hordanni szekeren, p. o. a' gabonát. Syn. wiwo zit. boh. wiwezti. 2) sursum vehere, evehere, subvehere: hinauffahren, hinaufführen Jemanden, etwas: fel-vinni valakit, valamit. II. rec. wis

wezt

west fa: evehi, carru exire, foras: ausfahren (neutr.) wegs fahren kotsin ki - menni. Syn. na Roči (na Woze) wift. boh. wigett. 2) sursum evehi, auffahren, in die Höhe fahren, z. B. mit Wagen, Schiffe fel-menni kotsin, hajón. boh. wigeti. t wiwezti, wiwezl, wiwezu, fut. imp. wiwez, v. wiwezt.. wiwiganí, á, é, p. c. v. wiwis tí. Wiwigání, á, n. v. Wiwití. wiwigat, al, ám, V. I. imp. ag, v. wiwit.

wiwinani, á, é, p. c. v. wi
winuti.

Wiwínáňí, á, n. v. Wiwinu-
ti.
wiwínať, al, ám, V. I. imp.

ag, v. wiwinút. II. rec. wis
winat sa, v. wiwinúť sa U-
sus. Rúža sa us wiwiñá, ot.
wárá: rosa de hiscit, die Ro-
se geht auf, geht voneinander:
nyilik a' rósa.
Wiwinowáňí, á n. Nom.
Verb. ex seq.
wiwinował, nowal, nugem,
freq. ex seq.
wiwinút, nul, nem, V. P.
imp. wiwin: evolvere, expli-
care, aperire: aus (auf, los)
wickeln, los (auf, aus) winden,
fel-bontani, ki - nyitni, fel-
oldozni. Syn. wiwinat, roz.
winút. Usus. ubi fa na
Swetlo wiwinulo: ut in lu-
cem prodeat, damit es ans
Licht komme, hogy világos-
ságra jöjjön (gyöjjön). 2) con-
volvere, glomerare: aufwi
ckeln, aufwinden auf etwas :
fel
(reá) gombolyítani Syn, wis
motat, zwinút, zwit. 3) cri-
spare, involvere, intorquere,
capillos: aufwickeln, kräuseln
die Haare: fodorítani a' hajat.
Syn. witcútit. 4) subducere,

aufwinden, in die Höhe winden: fel-vonni. 5) Nohu, Ruku si wiwinúť v. wimknúť. wiwinuti, á, é, p. c. evolutus, explicatus, apertus, a, um: aus (auf, los) gewickelt, ges wunden: fel-bontott, fel-oldozott, ki-nyitott. Syn. wis winani, rozwinutí. 2) convolutus, glomeratus: aufge= wickelt fel - gombolyíttatott. Syn. wimotaní, zwinuti, swití. 3) crispatus, cincinnatus, intortus: gekräuselt, fodoríttatott. Syn. witrúteni. 4) subductus, in die Höhe ges wunden, aufgewunden: fel-vonatott. 5) v. wimknutí. Wiwinutí, á, n. evolutio, explicatio, apertio, nis, f, Aus (Auf, Los) wickelung, -windung: ki-óldás, ki - nyitás. Syn. Wiwiňáňí Rozwinučí. 2) convolutio, glomeratio: Aufwickelung, fel- gombolyitás, Syn. Wimotání, zwinuti 3witi. 3) crispatio, cincinnatio, intortio: Kräufelung: fodorítás. Syn. Wikrúčeňí, 4) subductio, Aufwindung, Aufwickelung, fel - vonás. 5) v. Wimknutí.

wiwíraní, á, é, p. c. v. wis
・ wreni.

Wiwíráňí, á, n. v. Wiwreňí.
wiwírat, al, ám, V. I. imp.
ag, v. wiwret.
Wiwiráwání,

á, n. Nom.
Verb. ex seq.
wiwirawat, al, ám, freq. ex
wiwirat.

wiwifeñe adv. elate, exaltate,

elevate erhoben, fel-emelve. 2) v. horedržanliwe, pisne. wiwiseni, á, é, p. c. exaltatus, elevatus, erectus, evectus, sublatus, a, um: erhöhet, erhoben, in die Höhe gehoben: fel-emeltt, fel-emeltetett. Syn. wizdwihnutí, powiseni. U

sus.

sus. Ne to milo wiwifeni: leviter eminens, ein wenig er= hohet, egy kevessé, magossabb, jobban ki tetszik. 2) promotus, evectus ad dignitates: erhöhet, erhoben, gestie gen, emporgebracht, in Ansehung der Würde x. nagyobb állapotra mentt felsöbb

poltzra emeltetett. Syn. po wiseni. 3) auctus, ampliatus, amplificatus: vergrößert, erhöhet, erhoben: meg-öregbíttetett, meg nagyobbíttatott, meg-nagyíttatott. 4) praedicatus, celebratus, laudatus, elatus: gepriesen, gerühmt, erhoben, erhöhet: meg-ditsértetelt,magasztaltatott. Syn. wich walowání. 5) v. horedržanli wi, nádherní, pifní. Wiwiseni, á, n. sublatio, elatio, erectio, exaltatio, nis, f. Erhöhung, 3. B. eines Thurms: fel-emelés, fel - vévés, fel-vitel. Syn. Powife ňí. 2) promotio, evectio, elatio, sublatio: Erhöhung ei nes Menschen in Ansehung der Würde s. Erhebung zu Ehren : nagyra menés, fel-emeltetés tiszségre. 3) auctio, ampliatio, amplificatio, auctus, us, m. Erhöhung, Vergrößerung: meg-öregbítés, nagyítás, nagyobbítás. 4) celebratio. praedicatio, laudatio: Erhöhung, Erhebung, Rührung, das Rüh men, Preisen, Loben: ditsirés, magasztalás. Syn. Wichwalowáňí. 5) v. 5oredržanliwost. Nádhernost, Picha. Wiwisenost, i, f. celsitas, tis, celsitudo, altitudo, elevatio, nis, f. die Höhe, magasság. Syn. Wifotoft, wisost. 2) v. Wiwiseni. wiwifit, il, ím, V. P. imp. wiwif: exaltare, tollere, adtollere, efferre, elevare, eri

gere, evehcre: erhöhen, z. B. einen Thurm sc. in die Höhe heben, erheben: fel- emelni, fel-vinni. Syn. powisit, wi wisowat. 2) promovere, evehere, efferre, tollere, attollere erhöhen, in Ansehung der Würde, des Ansehens sc. erheben, emporbringen, z. B. Ehren: tiszt viselővé (tiszté) tenni, nagyobb állapotra) fel- emelni, fel - magasztalni. 3) augere, ampliare, amplificare: vergrößern, z. B. den Wert, erhöhen sc. meg - nagyobbítani, nagyítani, meg - öregbíteni. Wiwifili Cenu zbožnu. 4) praedicare, celebrare tollere, effere: erhöhen, erheben, rühmen, preisen: ditsérni, felmagasztalni valakit. Syn. wá, liť, wichwálit. 5) v. wizdwihnút. II. rec. mimifit (a wiwisit sa, nad iních (boh. nad giné): se efferre supra alios, sich erheben über andre, stolz werden: fel - fuvalkodni, kevélykedni. Syn. wiwisowať sa. 2) v. wizdwihnúť sa. III. passive. promoveri, evehi, efferri, tolli, adtolli: emporkommen, aufsteigen, erhobon werden: felemeltetni valamire. Syn. wist na nečo.

wiwisowani, á, é, p. c. v wi-
wiseni.
Wiwisowańí, á, n. v. Wiwi.
feňí.

wiwisowat, sowal, sugem, V.
I. imp. fug: v. wiwifit. II.
rec. wiwisowat (á: v. wiwi-
fit sa.
wiwisowne, adv. auctione pu-
blica), versteigerungsweise, kó-
tya-velyével, litzitálva. U-
sus. Wiwisowne predať, pre-
dáwat: vendere auctione,
auctionari, hastae subiicere,
subhastare, sub hasta vende-
re: versteigern, verauctioniren,

[blocks in formation]

ne.

wiwifugicni, á, é, adj. v. wiwilowni. Wiwifugicnost, i, f. v. Wiwi. sownost.

wiwik, wiwil, wiwigem, V. P. imp. wiwi: v. wiwinút. 2) desinere glomerare, involvere fila: aufhören zu winden, zu wickeln: meg-szünni gombolyitani. 2) desinere ululare, aufhören zu Eilen, megszünni ordítani.

wiwiti, á, é, p. cv. wiwie nutí. Wiwití, á, n. v. Wiwinuti. 2) cessatio a glomeratione, Aufs hórung vom Winden, megszünnése a' gombolyításnak. 3) finis ululatus, Ende des Heulens, ordításnak vége. wiwláčaní, á, é, p. c. v. wis wlečení.

Wiwláčáňí, á, n. v. Wiwle čeňí.

wíwláčať, al, ám, V I. imp. ag, v. wiwlect. bok. wiwla. čéti.

wiwláčení, á, é, p. c. v. wis wlečení. 2) occando evulsus, exoccatus, a, um: ausgeeget, ki - boronáltatott. Syn. wi bráňení. Wiwláčení, á, n. v. Wiwlačení. 2) evulsio per occationem, exocatio: Auseggung, ki-boronálás. Syn. Wibráňeňí.

Nom.

† wiwláčeti, čel, čím, fub freq. v. wiwláčat. wiwláčik, il, ím, V. P. imp. wiwlač, v. wiwlect. 2) occando evellere, exoccare rem: auseggen, ki-boronálni, boronával kiszaggatni. Syn. wibrániť, bol. wiwláčeti. Wiwlačowáňí, ά, n. Verb. ex seq. wiwlačowat, towal, čugem, freg. ex wiwláčit. wiwlečení, á, é, p. c. extractus, a, um: aus (heraus, his naus) geschleppt, ki-hurtzoltt, ki-hurtzoltatott, ki vonatott, ki-vonszott. 2) eductus, extractus: aus (hinaus, heraus) gezogen, ki-húzott, ki-húzattatott. Syn. witch. nutí.

Wiwlečeňi, á, n. extractio, nis, f. Aus (Heraus, Hienauss schleppung), ki-hurtzolás, kivonás, kivonszás. 2) eductio, Aus (Heraus, Hinaus) zichung, kihúzás. Syn. Wi táhnutí.

wiwleet et wiwlect, wiwlekel, wiwlečem, V. P. imp. wis wolec: extrahere, aus (heraus, hinaus) schleppen, ki – hurtzolni, ki-vonni, ki-vonszani. Syn wiwlici. 2) Ńiť z ucha ihelného wiwlect: educere (extrahere) filum ex acu, den Faden aus dem Öhre der Nadel herauszichen, a' fonalat (tzérnát) ki-húzni a' tö fokából. Syn. wiwléknúť, wis táhnút. boh. wiwlitnúti. wiwletani, á, é, p. c. v. wis wlečení.

Wiwlékání, á, n. v. Wiwleče« ňí.

wiwlékat, at, ám, V. I. imp. ag, v. wiwlect. wiwlekáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq.

« PredošláPokračovať »