+zagitření, á, é, p. c. v. sprí močení, zahnogeni. Zagitčeňí, n. v. Sprimote. ňí, Zahnogeňí. sagittiti fe, il fe, im fe. v. zağňáweni, á, é, p. c. pre- ex seq. zağňáwiť, il, ím, V. P. imp. * zagtragfi, á, é, adj. v. zís tragfi. hengerités. Syn. Zağúlení, Zawáláňí, Ödģúleňí, Odwalení, boh. Zakuleňí. zağúlať, al, ám, V. P. imp. lag: provolvere, devolvere, volvendo submovere (removere): wegrollen, wegwälzen, hinwegwalzen: el-gurítani, elhengeríteni. Syn. zağúliť, odğulať, odwálat. boh. zas tuliti, II. rec. zagúliť sa, provolvi, devolvi, volvendo submoveri: wegrollen neutr. weggerollt werden el-gurúlni. Syn. odģúlit fa, odwalit sa. zağulení, á, é, p. c. v. 3agu. lani. Zağúlení, á, n. v. Zağúláňí. zağúlik, il, ím, V. P. imp. ģul: v. zağúlať. II. rec. zas ģúlik fa, v. zağúlať sa. Zağulowání, á, n. Nom. Verb. zağúlowat, lowal, lugem freq. ex 3ağúlit. II. rec. zaģúlo. wat fa, freq. ex zağúliť sa. Zába, i, f. aestus ventriculi, Sodbrennen, gyomor égetés. Usus. Zába ma peče: aestu ventriculi laboro, das God. brennen behaftet (plagt) mich, éget a gyomrom. 2) boh. v. Zaba. zahačkowani, á, é, p. c. fibulatus, infibulatus, a, um : zugeheftelt, eingeheftelt : békaptsoltt. Syn. zahaklikowani. Zahačkowání, á, n. fibulatio infibulatio; das Zuhefteln, Einhefteln, die Buheftelung, Einheftelung: bé-kaptsolás. zahačkowat, towal, tugem, V. P. imp. tug: fibulare, infibulare, bibulis claudere : zuhefteln, einhefteln: bé - kaptsolni. Syn. ahaklikował. Zahackowáwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. Zagtrefeňí, á, n. v. Zítrese ňí. zagtresit, il, ím, V, I. imp. tref: v. zitresit. zagtresní, á, é, adj. v. zítragfi. žağúlani, é, é, p. c. provolutus, devolutus, a, um : weggerollt, weggewälzt, hinweggewälzt: el-gurúltt, el- guríttatott, el-hengerittetett. Syn. zağúlení zawálaní, odğúlaní, odğúlení, odwalení. boh. zakulení. Zağúláňí, á, n. provolutio, devolutio, nis, f. Wegrollen, zahaćkowáwat‚“al, ám, freq. Wegwälzen, Hinwegwälzen, die ex zahačtowat. Wegrollung: el-gurítás, el- Žahadlo, a, n. v. Žihadlo. rutus: zahádzaní, á, é, p. c. iacien- imp. zahádz: freq. ex za then, die Berbietung: meg-tiltás, tilalmazás. zahágiť, il, ím, V. P. imp. bag: prohibere, inhibere, pascua, prata: verbieten, nicht erlauben zu weiden: megtiltani, tilalmazni. 3ahágowáňí, ¿, n. Nom. Verb. ex sey. zabagował, gowal, gugem, riator, deses, idis, m. otiosus: Müßiggånger, hivalkodó, henyélő, ásó (kapa) kerülő. Syn. Postawać, boh. Zahale. Zahalačka, i, f. cessatrix, feriatrix, cis, f. deses (otiosa) femina: Müßiggängerinn: hivalkodó (henyélő) aszszony. Syn. Postawačka. 2) v. Za Hálčiwost'. v. Zahálči. zabalačne, adv. v. zahálčiwe. zahalační, á, é, adj. v. zabál čiwi. Zahalačnost, i, f. v. Zahál. čiwost'. Zaháláňí, á, n. v. wost'. zahálat, al, ám, V. I. imp. lag: otiari, feriari, desidem (otiosum) csse, otio (desidiae) indulgere, vivere otiose, vitam otiosam degere (agere): müßig seyn (gehen, Leben), faullenzen: henyélui, hivalkodni, henyélésben töl teni életét. Syn. postáwał. boh. zaháleči. Zaháláwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. zaháláwať, al, ám, freq. ex lač. zahálčiwí, á, é, adj. otiosus, a. um müßig, ohne Geschäfte, z. B. Mensch: henyélő, hi- ex zahamował. valkodó. Syn. zahalační, postawační. boh. zaháliwí. Zahalciwost', i, f. otium, i, n. otiositas, tis, f. cessatio, nis, desidia, ae, f. das Müfiggehen, henyelés, hivalkodás. Syn. Zahálka, Zahalač. nost, Zaháláňí, postáwání, postawka, Postawačnost'. boh. Zabáliwost. Usus. Od 3a. hálčiwost'i, prae olio, prae desidia: vor Müßiggang: a' henyéléstöl hivalkodástól. Prov. Zabálciwost' učí wseligaku Beprawost' (gest' wsedich Neprawost'i Počátek): multa mala docet otiositas. Otium pulvinar diaboli (malorum omnium radix, origo). Nihil agendo, male agere discimus: Müßiggang (lehret viel böses) ist aller Laster Anfang ; a' hivalkodás minden rosznak anya. zahamowźwať, al, ám, freq. zaháňaní, á, é, p. c. v. zah. naní. Zabalec, lce, m. v. Zahalač. † zaháleti, lel, lím, v. zahálat. + zaháliwe, v. zahálčiwe. + Zaháliwost, i, f. v. Zahál Zabáňáňí, á, n. v. Zahnáňí. zaháňat. II. rec. zaháňá. plnení. Zahatáňí, á, n. v. Naplňeňí, zahatat, al, ám, V. P. imp. níteni. 2) superare, vincere, zabaṭaní, á, é, p. e. v. nái post se relinquere, antecelfere, antecedere: beschämen, übertreffen: meg- gyözni, fellyül haladni, maga után hagyi. Syn. prew fit ňekoho. II. rec. zahanbit fa: erubescere, confundi, pudere, pudefieri, pudore adfici, pudo tag: v. naplnit. žahawe, adv. v. páliwe. zabawi, á, é, adj. v. páliwí. Zahawka, i, f. v. Žihlawa. abawost, i, f. v. Páliwost. freq. v. zabádzať. zahazowati, owal, ugi (1), v. zahadzował. zábi, adv, v. wćaf, aabibani, á, é, p. c. paululum motus (cominotas), 1, um, ein wenig bewogen: egy kevessé meg-indíttatott, megmozdíttatott, meg - indult, megmozdultt. 2) v. 301 bnutí. rem pati: fich schämen, bezaházeti, zel, zim, fut, schämt werden: megszégyenleni (al szégyenleni) magát, megszégyenülni, el- pirulni. Usus. Zahanbím fa, eruheseam, ich werde mich schä men, megszégyenlem magamat. zahanbowání, ά, n. Nom. Verb. ex seq. zahanbował, bowal, bugem, freq. ex sabanbit. II. rec. zahanbowať sa, freq. ex za banbit fa. zahaňení, á, é, p.. c. v. zha. á, p. v. 3haňeňí. n. Nom. Verb. záhaňik, il, ím, V. P. imp. V. B. imp. [ni, v. shafnit. ex seq. zahasowak, sowal, sugem, freq. ex zahafit. žáhať, al, ám, V. I. imp. bag ludere cum lumine, (luce) mit Lichte schökern: világgal játszani, 1 Zahíbáňí, á, n. modica com motio. exiguus molus: cine kleine Bewegung: egy kis megindítás, meg-mozdítas, meg indúlás, meg - mozdulás. 2) v. Zahnutí. zahibat, al, ám, et bem (bob. Bám et bi fut. V. P.imp bag: paululum movere, com movere: ein wenig bewegen, etwas körperliches in Bewegung fehen, oder rühren: egy ke vessé megindítani, meg mozditaui. Syn. pobibet, pohnút. II. rec. zabibat sa; paululum moveri : fich ein we nig bewegen: Syn. pohnúť sa. zaþíbat, al, ám, V. I. imp. bag: v. zahnúť. Zahibowání, á, u. Nom.Verb ex seq. zahibowat, bowal, bugem, freq, ex zabibat, v. zahnút. Zahináňí, á, n. v. Zahinuti. zahinat, al, ám, V. P. imp. nag. v. zabinúť. zahinúť, nul, ňem. V. P. imp. zahin: perire, interire, pessum ire, deperire, occidere: unterge untergehen, zit Grunde gehen (gerichtet werden), sein Ende erreichen, umfommen: el-veszni, oda lenni. Usus. Lose zahinuli (stratené fú), naves deperierunt Caes. die Schiffe find zu Grunde (ver= Johren) gegangen: el-vesztek a' hajók. Zahinuří, á, n. interitus, occasus, us, m, interitio. perditio, nis, ruina, ae, f.exitium, excidium, i, n. Un tergang einer Stadt, Sache, eines Hauses, Menschen: elveszés, romlás, veszély. Syn. Stazení, Zhubeňí, Zahládání, á, n. v. Zahlé. * zabládať, al, ám, v. 3ahledat. zahladení, á, é, p. c. v. zhlaSeni. Zahladeňí, á, u. v. Zahle- * zahlaseť, del, Sím, v. 3ahleset. záhladit, il, ím, V. P. imp. las, v. zahlasit. II. rec. zahlasiť sa, v. zhlasiť sa. zahladnuť, dnul (del), dnem, V. P. imp. dni: v. ohladnúť, zhladnúť. *zabládnut, dnul (dol), dnem, v. zahlédnúť. II. rec. 3a= hladnúť sa, v. zahlednúť sa. * Zahládnutí, é, n. v. 3ablednutí. Zahlafeni, á, u. v. 5láseňí. zablásiť, il, im, V. P. imp. hlás v hlásiť. Zabledání, á, n. torvitas vultus Plin. H. N. torvus in tuitus, adspectus: gräßlicher Anblick, das gräßliche Ansehen: komor nézés, tekéntes. vulg. Zahládání, boh. Zahlizeňí. zahlédať, al, ám, V. I. imp. dag, na ňekoho torva tueri Virg. torve (torvo vultu) : intueri quempiam :_jemand gräßlich, oder von der Seite an= sehen valakire komoron nézni, tekénteni. vulg. zahládať. boh. zablizeti. Prov. Zable dá gato do Gami padnutí Wit: vultum demittit, tamquam telephus er sicht den Menschen gräßlich (finster, schrecklich) an: komor mint a' verembe esett farkas. Zahlédáwáňí, á, n. Nom. Verb, ex seq. zahlédáwať, al, ám, freq, ex zahlédať. : Zahledeni, á, n. v. Zahlédnu tí. vulg. Zahladení. zahledet, del, Sim, V. P. imp. zabled,, v. zahlédnút. vulg. zahladet. zahlédnúť, dnúl, (del), dňem, V. P. imp. dni adspicere, conspicere, conspicari, visu (aculis) observare: erblicken: meg-látni, meg – sajdítani, meg-szemlélni. Syn. zazref. vulg. zahladnúť. boh. zaz hliðnúti. II. rec. zahlednúť fa: figere occulos nimium defigere, fixe diutius rem intueri etwas fest ansehen, anschauen, sokáig (merön) nézui valamire. Zahlédnutí, á, n. adspectus: conspectus, us, m. das Erblicken: meg - látás, megsajditás, szemlélés Syn. Zazéráňí, zazreňí. vulg. 3ahlednutí. † zahlídnúťi, dl, dnu fut, v. zahlédnúť. † zahlízeči, zel, žím, v. zahledat. zablufení, á, é, p. c. v. ohluseni. 2) v. zabití. Zahluseňi, á, n. v. Ohluseňí. v. Zabití. zahlusit, il, ím, V. P. imp. sablus, v. ohlusit. 2) v. zas bit. |