Obrázky na stránke
PDF
ePub

H

ben) való akadozás; hebegés. Syn. Syn. Blbláňí, Zatrhowání w Reči. 5) crebra percussio, verberatio, das oftma. tige Prügeln, Schlagen: verdegélés, ütögelés. 6) na nečo: impulsus, offensio: Anstoßung an etwas, Anstoß, Verstoß: belé-ütközés, valamibe meg

ütés.

zarázat, al, ám, V. I. imp. žag, v. zaraziť 1, 2, et 3 Nris. boh. zarážeči. 4) w Re ci, Gazitem: haesitare lingua, balbutire: anstoßen mit der Zunge, stocken (stolpern) im Reden: a' beszédben akadozni. Syn. blbláť, zatrhowat. Usus. Gestli w Slowe zarážať (w Reci klasak) buSu? si verbo titubarint? wenn fie nur in einen Wörtchen stol. pern werden? ha beszédgyekben akadozni fognak?5) frequenter quempiam verberare, percutere: oftmal průgeln, schlagen jemand: ütögetni, verdegélni. 6) esse facie (specie), similem esse alicui, referre imaginem, habere physonomiam alicuius: sehen, aussehen, eine Gestalt haben: valakire ütni, hasonlítani valakihez. Syn. nanásať sa, zanásať sa, wihlédat.

;

Usus.

27a Otca, matku zarážá: habet speciem patris, matris, est similis patri, matri; er· ficht dem Vater, der Mutter ähnlich: attyához, annyához hasonlít attyára, annyára ütött. Na teba zaráža, est similis tibi, er ficht dir ähn lich, hozzád hasonlit. II. rec. zarážať sa w Reči: v. zarásat 4. Nro. 2) v. zarazit sa. Zarážáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq.

zarážáwał, al, ám, freq. ex zarážať.

zarazení, á, i, p. c. infixus, incussus, impactus, a, um: eingeschlagen: bele-ütött, belévertt. Syn. wbiti, wrazení, wtlučení, zabití. 2) inhibitus impeditus, repressus : gehemmt: megtartóztatott gátoltatott. 3) perturbatus, coufusus, adtonitus, consternatus, expavefactus, exterritus: bestürzt: el (meg)- rémittetett. Usus. Bol gako zarazení. 4) enecatus, mactatus, occisus: getödtet: megöletett, agyon ütött, verelt. Zarazeňí, á, n. infixio, incussio, Syn. zabití. impactio, nis: Einschlagung: belé ütés, kelé verés. Syn. Wrazení, Wbiti, Wtlučeňí, zabití. 2) inhibito, impeditio praepeditio: das Hemmen z. B. des Waffers: meg-tartóztatás, gátlás. 3) perturbatio, confusio, consternatio: Bestürzung: elrémítés. 4) enecatio, mactatio, occisio; das Tödten: agyon ütés. verés, mag ölés. Syn. Zabiti.

[ocr errors]

zarážeči, žel, žím, v. za• rážať.

zaraziť, il, ím, V.P. imp. 36taz: impingere, infigere, incutere: einschlagen um es zu befestigen z. B. Nagel sc., ein fügen: belé-ütni, belé-verni, bé-verni. Syn. wraził, wbił wtluct. 2) inhibere, sistere: hemmen z. B. das Waffer: tartóztatni, gátlani. Syn. zdr. zať, zastawić. 3) perturbare, confundere, percellere, consternere, exterrere, obstupefacere bestürzen, bestürzt machen: el-rémülni, el-rémíteni. Usus. Strach ma zarazil, timore perculsus sum; perculsit animum timor: die Furcht hat mich bestürzt: a' félelem el-fogta a' szívemet. 4)

ene

enecare, mactare: tödten, todtschlagen: agyon ütuí, agyon verni, el-veszteni, meg-ölni. Syn. zabiť. Usus. Bodag ta zarazilo! pereas utinam! Hole dich der Geyer! daß du einmal nicht stirbst! veszsz-el; bár elvesznél! Syn. zarážať. II.rec. zarazit sa perturbari, confundi, percelli: bestürzt wer den el-rémülni, megijedni. 2) occidere, (enecare, perimere, interficere) se; fich todts schlagen: agyon ütni (verni) magát. Syn. zabiť sa. Zarazowání, á, n. Nom. Verb.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

:

liquid facturum: verreden geloben es nicht zu thun eros sen el-tekélleni magában v lamelly dolognak távoztatá sát, el-nem követését. S zareknúť sa, zapoweset (30 powedat) fa. (boh. zatíci je Usus. Zaretel sem sa tobo: serio negavi me id facturum; adseveravi me id non facturum: ich habs verredet: el-te kéllettem magamban, hogy, azt soha többé nem tselek szem. Zarekel sem sa tam wi ift: adseveravi me eo amplius haud iturum: ich has verredet, nicht mehr dorthin gehen, erössen meg-fogadtam, hogy oda többé nem menendek, Zarebotání, á, n. v. Rehot: ni, boh. Začehtáňí." zarehoiak, al, ám et zarehe cem V. P. imp. tag et zat hoc, de uno actu, v. th tať. boh. začeḥtati. ↑ Začehtáňí, n. v. Zarehotá

ňí.

[ocr errors]

+ jatebtati, at, ám, et ju rebci fut. v. zarehotať. Zarétání, á, n. Nom. Verb. ex seq. boh. Zaříkáňí. zarétat, al, ám V. I. imp. tag, v. urétať. II. rec. zarétat (a, v. zarect (a. boh, zaříťati sę, Zarékáwáňí, á, ¤. Ñom.Verb. ex seq. zarékáwat, al, ám, freq. ex zarétat. II. rec. zatékáwat fa, freq. ex zarékat sa. zareknúť, knut (fel), knem V. P. imp. tni, v. uretnúť. 11. rec. zaretnúť sa, v. zarect

fa.

Zareknutí, á, n. v. Ureknutí, 2) v. Zarečeňí. Záreňí, á, n. v. Cerweňeňí. Zarepotáňí, á, n. v. Repotás ňí,

[ocr errors]

zarepotať, al, ám, et cem V.
P. imp. tag et poc, de uno
actu, v. repotat.
Zareptání, á, n. v. Reptaňí.
Zareptat, al, am et cem, V. P.
imp. tag et repci, de uno
actu, v. reptat.
3árez, u, m. crena Plin. H. N.

incisura, ae, incisio, nis, f.
Einschnitt, Anschnitt, Kerbe
Einschneidung: meg (fel, bé)
metszés, ravátalás, metélés,
ravás, tzipkézet. 2) v. 3are-
záňí.
zarezani, á, é, p. c. macta-

tus, jugulatus, occisus, a, um: abgeschlachten: meg-öltt, meg-öleltetett, meg öletett. Syn. zabití. 2) incisus: cingeschnitten, hineingeschnitten: meg (fel, bé) metszett, ravátolti. Syn. wrezani. Zarezání, á, n. iugulatio, mactatio, occisio, nis, f. Abschlachtung: meg-ölés. Syn. Za bití, zakláňí. 2) v. Zárez. zarezat, zal, žem V. P. imp. žarez: mactare, occidere, iugulare: abschlachten: meg-ölni. Syn. zabit, zaklat. 2) incidere, einschneiden, hinein schneiden, graben, einräßen etwas in etwas: meg (fel, bé) metszeni. Syn. wrezat. zatezači,

Zaričáňí, á, n. v. Ričáňí. Syn.

Zaručáňí.

zaričať, čal, čím V. P. imp.
tič, de uno actu, v. ričať.
† začíci se, začekl se, zařeknu
fe fut. v. zarect sa.

† zatikati, al, ám, v. zaré-
Zaříkání, n. v. Zarékáňí.
tat. II. rec. začítat fe v.
zarétat la (venit a) zarect sa,
† začikáwał, al, ám, v. zaz
zarekel sa.
rétáwat. II. rec. zaříkáwat
zarit, til, rigem, V. P. imp.
se, v. zarékáwať sa.
zari: intro ruere,

ruendo inserere: einwühlen: bé-túrni, bé-urkálni. II. rec. zarit sa, ruendo penetrare, fich einwühlen, bé-túrni magát. žáriť sa, il sa, im fa V. I. † Zaříteňí, n. v. 3arútení, imp. žar fa, v. čerwenet sa. Zawaleňí.

zarití, á, é, p. c. ruendo in

sertus, a, um eingewühlt : bé-túrtt, turkáltt. 3arití, á, n. ruendo facta insertio: das Einwühlen, Einzatititi, il, im fut. v. 3a. wühlung bé-túrás, turkálás. rutit, zawalit. II. rec. za čítit se, v. zatúžiť sa, za. walit sa.

[ocr errors]

:

et zače rezal, zařezám † 3armúcení,

et začeži fut. idem.

ňí.

n. v. Zarmúte

Zarezáwání, á, n. Nom. * n. Nom. * zarmúciti, il, im, v. zara

Verb. ex seq.

zarezáwął, al, ám, freq. ex
zarezat.
Zarezowání á, n. Nom.
Verb. ex seq.
zarezował, zowal
,zowal, zugem
freq. ex zarezat.
+ zatezowati, owal, ugi (u),

idem.

Žári, á, n. Mejác: Septem-
ber, bris, m. Herbstmonath a
szent Mihály hava.
† září, n. idem.

mutit.

Zarmucowáňí, á, n. v. Zar-
mútení.
zarmucowat, cowal, cugem,
V. I. imp. cug, freq. ex zar
mútiť. II. rec. zarmucowat
Zármutek, tku, m. tristitia,
fa freq. ex 3armútiť sa.
moestitia, molestia, ae, f.
moeror, dolor, is, moesti-
tudo: perturbatio, nis, f.
Betrübniß, Gram, Leid, Trau-
rigkeit: szomorúság, fájdalom
bú-

[ocr errors]

búbánat. Syn. Zarmútení
Smutek, ál, Zalost'. boh.
Rormúcení, 3armúceňi. U-
sus. Zármutek robiť, dolore
adficere; moestum reddere :
Betrübniß verusachen, betrüben,
betrübt machen: meg-szomorí-
tani, szomorúságot okozni,
R mogému zármutku (na
mog Zármutet) pocul sem:
cum meo dolore audivi: zum
meiner Betrübniß hörte ich : szo¬
morúságomra hallottam. Prov.
Po Zármutku nasleduge Ra-.
dost, a po Plači Sméch: ve-
nit post multos una serena
dies. Post nubila phoebus:
auf Leid folgt Freude. Leiden
bringt Freuden: szomorúság
után gyönyörü vigasság kö-
vetkezni szokott.
zarmútení, á, é, p. c. moe-
stus, contristatus, moerore
(dolore) adfectus, a, um,
tristis, e, betrübt, traurig,
szomorú, szomorúságos, ke-
serves. Syn. fmútni, zálost-
ni, zalost'iwi. boh. zarmucen.
Prov. Cef zarmúteného w Bi
Se gebo; neb i ti preges sebe,
Pokesení wtweg Úzkost'i: so¬
lamen miseris adfer; nam et
tu in tuis angustiis solari
peroptas: trôite den kummer-
vollen in seinem Elende, denn
auch du wünschest dir Trost in
deinem Anliegen: vigasztallyad,
a' szomorúakat, mert te - is
szomorúságidban vigasztaltat-
ni kívánsz.

Zarmútení, á, n. v. Zármus
tek. boh. Zarmúceňí, Kormú»
ceňí.
zarmútiť, il, ím, V. P. imp.
mut: moestum reddere, do
lore adficere aliquem, mole-
stiam alicui exhibere (adfer-
re) perturbare, contristare:
betrüben, betrübt machen: va-
lakit meg szomorítani, szo-

morgatni. Syn. žalost'iť, boh. Formútiti. II. rec. zarmutit fa: moerore (dolore) adfici, contristari, perturbari: trübt werden, sich betrüben: meg-szomorodni (keseredu), Žarnow, u, m. lapis molaris, ein Mühlstein, malo:n (örlö kö. Syn. mlinstí Rameň, boli. Žernow. Sarnownica, e, f. locus frangendorum lapidum molarium derjenige Ort, wo die Mühlsteine losgebrochen werden: malom - kő vágó hely. boh. Žernownice.

Zarobek, bku, m. meritum,

lucrum, i, a. quaestus, us, m. merces, dis, f. Verdienst, verdienter Lohn, Gewinn, Pers fit; auch alles, was man er wirbt haszony, keresmény, bér. Syn. Witobek. Usus. Lit máme žádného zárobku. zarobení, á, é, p. c. obseptus,

clausus, septus, a, um: M
macht, zugemacht: bé-tsinált,
bé-kerített, Kerittetett. Sya
zapramení, zahradení, bah
zadelaní. 2) subactus, a, um,
eingemacht, z. B. der Teig:
ki-gyúrtt. dagasztott. boh
zadelaní. 3) v. Zabosorowa-
ní.

Zarobení, á, n. obseptio, sep-
tio, clausio, nis, f. das Ber
machen, Vermachung: bé -tsi-
nálás, bé - kerítés. Syn. 3a
praweni, Zahradení. 2) sub-
actio, nis. f. das Einmachen,
z. B. des Teigs: meg-gyúrás
dagasztás. boh. 3a8eláni. 3)
v. Zabosorowáňí.
zarobiť, il, ím, V. P. imp.
zarob, cum accus.
obsepire.
sepire, claudere: vermachen,
zumachen: bé- tsinálni, be-
keríteni. Syn. 3aprawit, 3
brasit. boh. zadelati. 2) sub-
igere: einmachen den Teig:

meg

meggyúrni, dagasztani. boh. zadelati. 3) cum vel sine st (febe): labore mereri,-promereri, quaerere, acquirere, obtinere, merere, parare, lucrifacere, lucrum facere: vers dienen mit der Arbeit, erwerben, gewinnen: ki-keresni, ki-dolgozni. Syn. wirobit. Usus. Tebo Rotu nič sem nezarorobil. Pritom nič sme nezarobifi nihil lucri fecimus, da bei haben wir nichts verdient, a' mellett semmit sem kerestünk ki. 4) cum dat. netomu zarobiť, v. zabosorował, začarowat. Usus. mufel mu ňekdo zarobit. Zarobíwáňí, á, n. Nom. Verb.

ex seq.

zarobiwať, al, am, freq. ex zarobit. boh. zadelawati. Zárod, u, m. feturatum (fetificatum) ovum, befeuchtetes Ei olly tyúkmony, mellynek szeme vagyon, mellyből baromfi lesz. Contrarium Zás prd, Záprdeṛ. boh. Puławec. zaroseni, á, é, p. c. de vola

tilibus, feturatus Tertull. fetus Colum. Virg. fetatus, a, um: befruchtet, was eine Frucht (des Leibes, oder eine andre) hervorbringen wird: költt. Zarodeňí, á, n. de volatilibus,

fetura (foetura), ae, f. Varr. fetus (foetus). us, m. Virg. Plin. H. N. Befruchtung, das Hecken, vom Geflügel: költés. zarosit, il, ím, V. P. imp. za. ros: fetificare, fetare (foetare) August. befruchten, heden, Frucht hervorbringen: költeni. II. rec. zarosiť sa: fetificari: geheckt werden: költeni, ki-költeni. Zaro8iwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarosiwał, al, ám, freq. ex

zarosit. II. rec. zatosiwat fa, freq. ex zarodiť sa. Zarodzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarodzował, zowal, zugem, freq. ex zarosit. II. rec. zarodzował sa, freq. ex za, rosiť sa.

zarost, zarost'el, zarost'em, V. P. imp. zarost'i, v. zarostnúť.

Zarostáňí, á, n. v. Zarost. nuti.

zarostat, al, ám, V. I. imp. tag, v. zarostnúť. zarostáwáňí, á, n.Nom.Verb.

ex seq.

zarostawał, al, ám, V. I. imp. wag, freq. ex zarostat. zaroft'ení, á, é, p. c. ex zao rost': v. zarostnutí. Zarost'eňí, á, n. v. 3arostnutí. zarostnút, stnul (stel), ftňem, V. P. imp. ftni: exolescere, abolescere crescendo: verwach sen, zuwachsen, durch Wachsen vergehen, z. B. Blattergruben, Narben, Buchstaben,_in_der Baumrinde: bé - nőni. Syn. zarostat, boh. zarüst'i. 2) implicari adolescendo, concrescere: verwachsen, zusammen wachsen, oder in einander wachfen: öszve nöni. 3) succrescere, wachsen, auswachsen, in die Höhe wachsen, heranwachsen: meg nőni. Usus Brada mi zarostla: succrevit mihi barba, der Bart ist mir gewachsen; ich habe schon einen großen Bart: megnőtt a' szakállom. 4) deformem fieri, deformari crescendo (natura): verwach sen, ungestalt werden: növéssel meg-rutítatni. zarostnutí, á, é, p. c. crescendo implicatus, concretus, a, um: verwachsen : öszvenött. 2) crescendo exoletus, abolitus, disparens, reple

tus:

« PredošláPokračovať »