H ben) való akadozás; hebegés. Syn. Syn. Blbláňí, Zatrhowání w Reči. 5) crebra percussio, verberatio, das oftma. tige Prügeln, Schlagen: verdegélés, ütögelés. 6) na nečo: impulsus, offensio: Anstoßung an etwas, Anstoß, Verstoß: belé-ütközés, valamibe meg ütés. zarázat, al, ám, V. I. imp. žag, v. zaraziť 1, 2, et 3 Nris. boh. zarážeči. 4) w Re ci, Gazitem: haesitare lingua, balbutire: anstoßen mit der Zunge, stocken (stolpern) im Reden: a' beszédben akadozni. Syn. blbláť, zatrhowat. Usus. Gestli w Slowe zarážať (w Reci klasak) buSu? si verbo titubarint? wenn fie nur in einen Wörtchen stol. pern werden? ha beszédgyekben akadozni fognak?5) frequenter quempiam verberare, percutere: oftmal průgeln, schlagen jemand: ütögetni, verdegélni. 6) esse facie (specie), similem esse alicui, referre imaginem, habere physonomiam alicuius: sehen, aussehen, eine Gestalt haben: valakire ütni, hasonlítani valakihez. Syn. nanásať sa, zanásať sa, wihlédat. ; Usus. 27a Otca, matku zarážá: habet speciem patris, matris, est similis patri, matri; er· ficht dem Vater, der Mutter ähnlich: attyához, annyához hasonlít attyára, annyára ütött. Na teba zaráža, est similis tibi, er ficht dir ähn lich, hozzád hasonlit. II. rec. zarážať sa w Reči: v. zarásat 4. Nro. 2) v. zarazit sa. Zarážáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarážáwał, al, ám, freq. ex zarážať. zarazení, á, i, p. c. infixus, incussus, impactus, a, um: eingeschlagen: bele-ütött, belévertt. Syn. wbiti, wrazení, wtlučení, zabití. 2) inhibitus impeditus, repressus : gehemmt: megtartóztatott gátoltatott. 3) perturbatus, coufusus, adtonitus, consternatus, expavefactus, exterritus: bestürzt: el (meg)- rémittetett. Usus. Bol gako zarazení. 4) enecatus, mactatus, occisus: getödtet: megöletett, agyon ütött, verelt. Zarazeňí, á, n. infixio, incussio, Syn. zabití. impactio, nis: Einschlagung: belé ütés, kelé verés. Syn. Wrazení, Wbiti, Wtlučeňí, zabití. 2) inhibito, impeditio praepeditio: das Hemmen z. B. des Waffers: meg-tartóztatás, gátlás. 3) perturbatio, confusio, consternatio: Bestürzung: elrémítés. 4) enecatio, mactatio, occisio; das Tödten: agyon ütés. verés, mag ölés. Syn. Zabiti. zarážeči, žel, žím, v. za• rážať. zaraziť, il, ím, V.P. imp. 36taz: impingere, infigere, incutere: einschlagen um es zu befestigen z. B. Nagel sc., ein fügen: belé-ütni, belé-verni, bé-verni. Syn. wraził, wbił wtluct. 2) inhibere, sistere: hemmen z. B. das Waffer: tartóztatni, gátlani. Syn. zdr. zať, zastawić. 3) perturbare, confundere, percellere, consternere, exterrere, obstupefacere bestürzen, bestürzt machen: el-rémülni, el-rémíteni. Usus. Strach ma zarazil, timore perculsus sum; perculsit animum timor: die Furcht hat mich bestürzt: a' félelem el-fogta a' szívemet. 4) ene enecare, mactare: tödten, todtschlagen: agyon ütuí, agyon verni, el-veszteni, meg-ölni. Syn. zabiť. Usus. Bodag ta zarazilo! pereas utinam! Hole dich der Geyer! daß du einmal nicht stirbst! veszsz-el; bár elvesznél! Syn. zarážať. II.rec. zarazit sa perturbari, confundi, percelli: bestürzt wer den el-rémülni, megijedni. 2) occidere, (enecare, perimere, interficere) se; fich todts schlagen: agyon ütni (verni) magát. Syn. zabiť sa. Zarazowání, á, n. Nom. Verb. : liquid facturum: verreden geloben es nicht zu thun eros sen el-tekélleni magában v lamelly dolognak távoztatá sát, el-nem követését. S zareknúť sa, zapoweset (30 powedat) fa. (boh. zatíci je Usus. Zaretel sem sa tobo: serio negavi me id facturum; adseveravi me id non facturum: ich habs verredet: el-te kéllettem magamban, hogy, azt soha többé nem tselek szem. Zarekel sem sa tam wi ift: adseveravi me eo amplius haud iturum: ich has verredet, nicht mehr dorthin gehen, erössen meg-fogadtam, hogy oda többé nem menendek, Zarebotání, á, n. v. Rehot: ni, boh. Začehtáňí." zarehoiak, al, ám et zarehe cem V. P. imp. tag et zat hoc, de uno actu, v. th tať. boh. začeḥtati. ↑ Začehtáňí, n. v. Zarehotá ňí. + jatebtati, at, ám, et ju rebci fut. v. zarehotať. Zarétání, á, n. Nom. Verb. ex seq. boh. Zaříkáňí. zarétat, al, ám V. I. imp. tag, v. urétať. II. rec. zarétat (a, v. zarect (a. boh, zaříťati sę, Zarékáwáňí, á, ¤. Ñom.Verb. ex seq. zarékáwat, al, ám, freq. ex zarétat. II. rec. zatékáwat fa, freq. ex zarékat sa. zareknúť, knut (fel), knem V. P. imp. tni, v. uretnúť. 11. rec. zaretnúť sa, v. zarect fa. Zareknutí, á, n. v. Ureknutí, 2) v. Zarečeňí. Záreňí, á, n. v. Cerweňeňí. Zarepotáňí, á, n. v. Repotás ňí, zarepotať, al, ám, et cem V. incisura, ae, incisio, nis, f. tus, jugulatus, occisus, a, um: abgeschlachten: meg-öltt, meg-öleltetett, meg öletett. Syn. zabití. 2) incisus: cingeschnitten, hineingeschnitten: meg (fel, bé) metszett, ravátolti. Syn. wrezani. Zarezání, á, n. iugulatio, mactatio, occisio, nis, f. Abschlachtung: meg-ölés. Syn. Za bití, zakláňí. 2) v. Zárez. zarezat, zal, žem V. P. imp. žarez: mactare, occidere, iugulare: abschlachten: meg-ölni. Syn. zabit, zaklat. 2) incidere, einschneiden, hinein schneiden, graben, einräßen etwas in etwas: meg (fel, bé) metszeni. Syn. wrezat. zatezači, Zaričáňí, á, n. v. Ričáňí. Syn. Zaručáňí. zaričať, čal, čím V. P. imp. † zatikati, al, ám, v. zaré- ruendo inserere: einwühlen: bé-túrni, bé-urkálni. II. rec. zarit sa, ruendo penetrare, fich einwühlen, bé-túrni magát. žáriť sa, il sa, im fa V. I. † Zaříteňí, n. v. 3arútení, imp. žar fa, v. čerwenet sa. Zawaleňí. zarití, á, é, p. c. ruendo in sertus, a, um eingewühlt : bé-túrtt, turkáltt. 3arití, á, n. ruendo facta insertio: das Einwühlen, Einzatititi, il, im fut. v. 3a. wühlung bé-túrás, turkálás. rutit, zawalit. II. rec. za čítit se, v. zatúžiť sa, za. walit sa. : et zače rezal, zařezám † 3armúcení, et začeži fut. idem. ňí. n. v. Zarmúte Zarezáwání, á, n. Nom. * n. Nom. * zarmúciti, il, im, v. zara Verb. ex seq. zarezáwął, al, ám, freq. ex idem. Žári, á, n. Mejác: Septem- mutit. Zarmucowáňí, á, n. v. Zar- búbánat. Syn. Zarmútení Zarmútení, á, n. v. Zármus morgatni. Syn. žalost'iť, boh. Formútiti. II. rec. zarmutit fa: moerore (dolore) adfici, contristari, perturbari: trübt werden, sich betrüben: meg-szomorodni (keseredu), Žarnow, u, m. lapis molaris, ein Mühlstein, malo:n (örlö kö. Syn. mlinstí Rameň, boli. Žernow. Sarnownica, e, f. locus frangendorum lapidum molarium derjenige Ort, wo die Mühlsteine losgebrochen werden: malom - kő vágó hely. boh. Žernownice. Zarobek, bku, m. meritum, lucrum, i, a. quaestus, us, m. merces, dis, f. Verdienst, verdienter Lohn, Gewinn, Pers fit; auch alles, was man er wirbt haszony, keresmény, bér. Syn. Witobek. Usus. Lit máme žádného zárobku. zarobení, á, é, p. c. obseptus, clausus, septus, a, um: M Zarobení, á, n. obseptio, sep- meg meggyúrni, dagasztani. boh. zadelati. 3) cum vel sine st (febe): labore mereri,-promereri, quaerere, acquirere, obtinere, merere, parare, lucrifacere, lucrum facere: vers dienen mit der Arbeit, erwerben, gewinnen: ki-keresni, ki-dolgozni. Syn. wirobit. Usus. Tebo Rotu nič sem nezarorobil. Pritom nič sme nezarobifi nihil lucri fecimus, da bei haben wir nichts verdient, a' mellett semmit sem kerestünk ki. 4) cum dat. netomu zarobiť, v. zabosorował, začarowat. Usus. mufel mu ňekdo zarobit. Zarobíwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarobiwať, al, am, freq. ex zarobit. boh. zadelawati. Zárod, u, m. feturatum (fetificatum) ovum, befeuchtetes Ei olly tyúkmony, mellynek szeme vagyon, mellyből baromfi lesz. Contrarium Zás prd, Záprdeṛ. boh. Puławec. zaroseni, á, é, p. c. de vola tilibus, feturatus Tertull. fetus Colum. Virg. fetatus, a, um: befruchtet, was eine Frucht (des Leibes, oder eine andre) hervorbringen wird: költt. Zarodeňí, á, n. de volatilibus, fetura (foetura), ae, f. Varr. fetus (foetus). us, m. Virg. Plin. H. N. Befruchtung, das Hecken, vom Geflügel: költés. zarosit, il, ím, V. P. imp. za. ros: fetificare, fetare (foetare) August. befruchten, heden, Frucht hervorbringen: költeni. II. rec. zarosiť sa: fetificari: geheckt werden: költeni, ki-költeni. Zaro8iwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarosiwał, al, ám, freq. ex zarosit. II. rec. zatosiwat fa, freq. ex zarodiť sa. Zarodzowáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq. zarodzował, zowal, zugem, freq. ex zarosit. II. rec. zarodzował sa, freq. ex za, rosiť sa. zarost, zarost'el, zarost'em, V. P. imp. zarost'i, v. zarostnúť. Zarostáňí, á, n. v. Zarost. nuti. zarostat, al, ám, V. I. imp. tag, v. zarostnúť. zarostáwáňí, á, n.Nom.Verb. ex seq. zarostawał, al, ám, V. I. imp. wag, freq. ex zarostat. zaroft'ení, á, é, p. c. ex zao rost': v. zarostnutí. Zarost'eňí, á, n. v. 3arostnutí. zarostnút, stnul (stel), ftňem, V. P. imp. ftni: exolescere, abolescere crescendo: verwach sen, zuwachsen, durch Wachsen vergehen, z. B. Blattergruben, Narben, Buchstaben,_in_der Baumrinde: bé - nőni. Syn. zarostat, boh. zarüst'i. 2) implicari adolescendo, concrescere: verwachsen, zusammen wachsen, oder in einander wachfen: öszve nöni. 3) succrescere, wachsen, auswachsen, in die Höhe wachsen, heranwachsen: meg nőni. Usus Brada mi zarostla: succrevit mihi barba, der Bart ist mir gewachsen; ich habe schon einen großen Bart: megnőtt a' szakállom. 4) deformem fieri, deformari crescendo (natura): verwach sen, ungestalt werden: növéssel meg-rutítatni. zarostnutí, á, é, p. c. crescendo implicatus, concretus, a, um: verwachsen : öszvenött. 2) crescendo exoletus, abolitus, disparens, reple tus: |