Obrázky na stránke
PDF
ePub

1

zatlačiť, il', ím, V. P. imp. zatlač: comprimere, zudrüs chen, zusammendrücken: meg (öszve) nyomni. Syn. zati knúť, zağňáwit. 2) Oči, c: claudere premendo, ju drücken, zumachen, verschließen, 3. B. die Augen: bé-nyomni. Syn. zatistnúť.

Zatlačování, á, n. Nom. Verb. ex seq. zatlačował, čowal, čugem, freq. v. zatlačit.

* zatičení, á, é, f. c. v. za: tlučení.

* Zatlčeňí, á, n. v. Zatlučeňí. *zatlet, zatĺkel, zatičem V. P. imp. zatli, v. zatlúct. zatikani, á, é, p. c. v. 3Qa tlúkaní.

* Zatĺkáňí, á, n. v. Zatlútání.

* zatikat, al, ám, V. I. imp. Fag, v. zatlúkať.

* Zatĺkáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq.

* zatlkáwak, al, ám, freq. ex zatikat, v. zatlúkáwat. * zatlknúť, knul (kel), kňem, V. P. imp. tni, v. zatluEnút.

* zatlknutí, á, é, p. c. v. 30tluknutí.

Zattenuti, á, n. v. 3atlu. knutí.

* Zatlkowáňí, &, n. v. Zatlułowáňí.

zatlkowat, kowal, kugem, freq. ex zatltnúť, v. zatlu. tował. zatlučení, á, é, p. c. infixus, defixus. incussus, a, um: eingeschlagen, hineingeschlagen: belé-vertt. Syn. zatlieni, wrazení, wbiti, zarazení. boh, zatlučen. 2) clausus, obstructus: verschlagen, zuge= macht: bé-tsináltt, bé-zártt, Syn. zapcaweni. 2) pulsatus, angellopft, kotzogattatott. Syn.

[ocr errors]

zachlopaní, zaklopení. vulg. zatlčení. Zatlučeňí, á, n. infixio, defixio, incussio, nis. f. Einschla gung, Hineinschlagung: bé-ütés, belé verés. Syn. Wrazení, wbití. 2) clausio, obstructio. Berschlagung, Zumachung: bétsinálás, bé-verés, bé-zárás. Syn. Zapraweňí. 3) pulsatio ianuae etc. Anflopfung, kotzogatás. Syn. Zachlopáńi, ze flopání. vulg. Zatlieni. † zatlúci, zatlúkl, zatluku (ću) zatlučes, fut. imp. zatluć, v. seq.

zatlúck, zatlúkel, zatlučem, V. P. imp. zatluč: infigere. defigere, incutere: einschlagen, hineinschlagen, z. B. einen Na gel, Pfahl: bé -ütni, beleverni. Syn. zabił, wbił, wra zeti. 2) claudere, obstruere. verschlagen, zumachen: bé-tsinálni, bé - verni. Syn. 3epte wit. 3) zatlúcť na ňečo, n Dwere : pulsare ostium etc. anklopfen an etwas, an die Thür: kotzogatni, kotzogni, az aj ton zörgetni. Syn. zachlopei, zabuchał, zaklopať. boh, za tlúci. vulg. zatlet. 3átlut, u, m. zotheca, ae, f. Plin. Ep. locus tabulis clansus: Berschlag: bé - szegezett láda, hely. vulg. Ferslog, zatlúkani, á, é, p. c. v. zatln.

čení.

Zatlúkáňí, á, n. v. Zatlučeňí. zatlúkať, al, ám, V. I. imp. tag, v. zatluck. Zatlutawani, á, n. Nom.Verb. ex, seq.

zatlukawat, al, ám, freq. ex zatlútatZatlukowáňí, á, n. Nom. Verb.

ex seq. zatlukowak, kowal, Engem, freq. ex zatluck.

zat.

apa

zatmaweni, á, é, p. c. 3atemnení.

1 Žatmaweňí, á, n. v. Zatem. není.

zatmawit, il, ím, V. P. imp. maw, v. zatemnit. II. rec. zatmawit sa, v. zatmiť sa. Zatmawowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. zzatmawował, wowal, wugem, freq. ex zatmawit. II. rec. zatmawował sa, freq. ex zatmawit (a.

[ocr errors]

um: verflnstert, bé-sötétedett, bé-homályosodott. Syn. 3Amračení. boh. zatm'en. Zatmeňí, á, n. obscuratio, nis, f. Berfinsterung, z. B. des Himmels: bé-homályosodás, bé- borulás, bé-setétedés, fogyatkozás. Syn. Zat melost'. Syn. Zatmeni Slunca, mefáca: defectio (defectus. ecclypsis) solis, lunae : Berfinsterung der Sonne, des Mondes, Sonnfinsterniß, Mond finsterniß: fogyatkozás a' napban, holdban.

zatmít, il, ím, V. P. imp. tmi:
obscurare, obtenebrare, te-
nebris obducere: verfinstern,
3. B. Himmel, Stube: bé-sö-
téteni. homályosítani. Svn.
zamračiť. boh. zatmíti. II.
rec. zatmit fa: obscurari,
obtenebrari, tenebris obdu-
ci: sich verfinstern, bé-sötéted-
ni, bé- homályosodni, bé-
borúlni. Syn. zamračiť sa. 2)
deficere, de sole et luna: fich
verfinstern, von der Sonne und
Monde: meg-fogyatkozni, a'
napról, és holdról. Syn. zat.
met boh. zatmíti se.
zatmíti, m'el, mím fut. imp.
v. tmi, v. zatmít. II. rec.
zatmit se, v. zatmit sa.
zatmíwání, á, n. Nom. Verb.
ex seq;

zatmele, adv. obscure, tenebricose, sine luce: dunkel, finster, ohne Licht: sötétesen, zatmet, mel, mím, V. P. imp. setéten. Syn. tmawe, tmawo, zatmi, v. zatmiť sa. zatmene. 2) obscure, non clare, confuse, non intelligibiliter: undeutlich, unverständlich: nem értelmessen, homályossan. Syn. nezrozumite delne. boh. zatm'ele. zatmeli, á, é, adj. obscurus, tenebris obductus, tenebricosus, a, um: verfinstert, finster, dunkel, ohne Licht, z. B. ein Zimmer, Wald sc: sötét, setét, sötétes, setétes. Syn. zatmení, tmawi. 2) obscurus, confusus, non clarus. Dunkel, unverständlich, schwer einzusehen: homályos, értetlen. Syn. nezrozumitedelní. † zatm'elí, á, é, adj. idem. Zatmelost', i, f. v. Zatmeňí. 2) obscuritas, tenebricositas, tis, f. tenebrae, arum, f. pl. Dunkelheit, Finsterniß: sötétesség, sötétség, setétség. Syn. Tmawost'. 3) obscuritas, confusio, non intelligibilis conditio: Dunkelheit, Ünverständlichkeit, z. B. eines Worts: homályosság, értetlenség. Syn. Rezrozumitedelnost'. 3atm'eloft, i, f. idem. zatmene, adv. v. zatmele. zatmení, á, é, p. c. obscuratus, tenebris obductus, a,

[ocr errors]

zatmiwat, al, ám, freq. ex
zatmít. II. rec. 3atmiwat fa,
freq. ex zatmit sa.
zatnúť, tnul, tňem, V. P. imp.
zatni, v. zatat:
zatnutí, á, é, p. c. v. zaťa,
tí.
Zatnútí, á, n. v. Zatati.
zatočení, á, é, p. c. intortus,

circumactus, inversus gyra-
tus, rotatus, a, um: umge-
dreht, tekerített. Syn. zafrú-

1

tení, zatáčaní. 2) involutus, obvolutus: eingewickelt, eingewunden: be-takartt. Syn. za krútení, zamotaní, zawinutí.

Jatočení, á, n. intorsio. circumactio, inversio, nis, f. Eindrehung, tekerés, forgatás, 2) involutio, obvolutio: Cinwickelung: bé-takarás. Syn. Zakrútení, zamotáňí, Za. winutí.

[ocr errors]

zatočiť, il, ím, V. P. imp. za toč intorquere, circumagere, invertere: umdrehen: tekerni, forgatni. 2) involvere, obvolvere: einwickeln : bé-takarai. Syn. satrúčik,, zamos tał, zawinúť. II. rec. zato čit ja se vertere, convertere, circumagere: verti, circumagi, converti: fich umbre ben meg-fordúlni. 2) involvi, obvolvi, se involvère, obvolvere: fich einwickeln, ein gewickelt werden: bé-tekerődni, bé- takartatni. Syn. zakrútiť sa, zamotať sa, zawinúť sa. gátor, u, m. v. seq. Zátoka, i, f. sinus us, m. die Krúmine, z. B. des Flusses, Meeres: öböl, térés, hajlás. Syn. Rriwolákost. buh. Cho. bot. Usus. Zátoka morska (boh. Chobot more), sinus maritimus (mnaris). Meerbu fen, tenger kerületi, öbli. Mesta mnohé sláwné wisel we Swete, zátoki morské ; a wsak tu strhani w swem (doma) Mest'e ch 8i. Zátopa, i, f. inundatio, exundatio, nis, f. Uiberschwemmung, vizáradás, ki-öntés. Syn. Pos topa, powoden. 2) v. Zato peňí. Zatopenee, ńca, m. aquis mersus homo: im Wasser ertrun

[ocr errors]

(el-süllyedtt) ember, Syr. Utopenec. zatopení, á, é, p. c. inunda tus, a, um: überschwemmt; ki-áradott, ki-öntött. 2) submersus, per aquain interfectus, aquis praefocatus: t tränkt, erfoffen: vízben halt, el-merültt, el-süllyedtt. Sya utopení, we wode zaduseni. Zatopeňí, á, n. v. Zátopa. 2) submersio, interfectio per aquam: Ertränkung: el-merités, el-süllyesztés. Syn. Uto peňí, we wose Záduseňí.3) pass. submersio: Erfaufung: vizben halás, el-merülés, elsüllyedés.

zatopiť, il, ím, V. P. imp. 321

་་

top: inundare: überschwemmen, meg - áradni, ki-öntení. ? necare aqua, mergere, submergere, aquis praefocare: ersäufen, erträufen: el-meriteni, el-süllyeszteni. Syn, v topit, we wose zadušiť. 3) boh. v. zatúrit. II. rec. 3 topit fa, inundari: th schwemmt werden: ki-öntödni. 2) submergi, per aquam interfici, aquis praefocari: fit erfaufen, sich ertränken: vízben halni, el-süllyedni, merülni. Syn. utopiť sa. Zatopíwáňí, á, n. Nom. Verb ex seq.,

zatopiwat, al, ám freq. ex zatopit. II. rec. zatopiwat fa, freq. ex zatopit sa. załów, a, e, adj. poss, generi,

dem Schwiegersohne gehörig : vöé, leányom férjéé (uráé). zatowski, adv. more generorum,

schwiegersöhnisch, vök módjára. zaťówití, á, é, adj. v. generos adtinens, die Schwiegersch ne betreffend, schwiegersöhnisch: vöket illető.

kener Mensch: vízben hóltt† zatracenec, nce, m. v. 3a

tratenec.

[blocks in formation]

† 3atracení, n. v. Zatrateňí. zatracit, il', ím, v. zatratiť. Zatracowáňí, ¿, n. Nom. Verb. ex seq.

zatracował, cowal, cugem, freq. ex zatratit. zatrásani, á, é, p. c. v. za trasení.

Zatráfání, á, n. v. Zatraseňí. zatráfet, al, ám, V. I. imp. sag, v..zatrást. II. rec. ¿àa trafat fa, v. zatrást sa. Zatrasowańi n. Nom.

Verb. ex seq. zatrasowaf, sowal, fugem freq. ex zatrásť sa.

zatrafení, á, é, p. c. quassatus, conquassatus, concussus, agitatus. exagitatus, a, um : crschüttert: meg-rázott, rázódott, rázogatott. Syn. potrafení. Zatrafeňí, d, n. quassatio,

conquassalio, succussio, concussio, exagitatio, nis, f. Erschütterung, meg-razás, rázogatás. Syn. Potrafeňí, Stra fení. 2) tremor, das Erbeden, die Erbebung: meg-reszkedés, reszketés.

zatrásť, zatráfel, zatrafem, V. P. imp. zatras, Zemú, Domu (instrum), vel cum acc. Zem, Domi, quatere, quassare, conquassare, concutere, succutere, exagitare, coagitare, commovere: erschüttern, z. B. die Erde, Häuser sc. megrázni, rázogatni. Syn. potrást. boh. zatřásti. 11. rec. zatrást fa: quati, concuti, quassari, conquassari, suecuti, exagitari, commoveri : ́erschüttern, erschüttert werden: meg-rázódni, rászkodni. Syn. potráft fa, stráft fa. Usus. Dom sa zatráfel, mota est domus, tas Haus erschütterte,

[ocr errors]

[ocr errors]

meg-razódott (rászkódott ) ház. 2) tremere, contremiscere: erbeben: neg-reszkedni, boh. zatčást se. zatřást'i, zatřásl, zatčesu fut. imp. zatief v. zatrást. II. rec. zatrást se, v. zatrást fa. Zatratenec, nca, m. damnatus, ad infelicitatem aeternam : der Berdamte: el- karhozott ember. bol. 3atracenec. 2) v. zatralení, 2. Nro. zatratení, á, é, p. c. ad infelicitatem aeternam damnatus, a, um verdamint, in der Hölle befindlich: örökké el-kárhozott, el-kárhoztatott. 2) sceleratus, scelestus: scelestus: gottlos: gonosz, istentelen. Syn. bezbožní, bohaprázní, Zatratenec. boh. zatracení, Zatra.

[ocr errors]

cenec.

Zatračeňí, á, n. poena infernalis aeterna, damnatio ad infelicitatem aeternam : Berdamniß in der Hölle: el-kárhozás. boh. Zatracení. zatratit, il, im, V. P. imp. zatrat: damnare ad infelicitatem aeternam, flanmis (tormentis) inferni aeternis addicere verdammen: el-kárhoztatni. vulg. zatracit. zatrení, á, é, p. c. intritus, a, um: eingericben bé (hele) törsöltt, belé törött. 2) oblitus (ab oblino), tectus: verschmiert, vertuscht, weiß gemacht: bé-mázoltt, simozott, hámazott. 3) v. trení.

Zatrení, á, n. intritus, us, m. Einreibung: belé törsölés, törés. Syn. Wtreňí. 2) oblitus, us, m. tectio, celatio; Bers schmierung, Weißmachung, Bertuschung: bé-mazolás, símítás, hámozás. Syn, Zamezáňí. 3) v. Teeni,

zatrepaní, á, é, p c. iniectus, incussus, immixtus, a, um: hineingethan, hineingemischt, hineingeschlagen: belé-kevertt, haboritott, belé-ütött. 2) motus, concussus: geflattert, bewogen: vertt, tsattogtatott. Zatrepáňí, á, n. immixtio, iniectio, incussio, nis, f. das Hineinthun, die Hineinmischung, Hineinschlagung: belé-keverés. habarás, belé-ütés, belé-verés. 2) Rridlami zatrepáňí: motio (succussió, concussio) alarum: das flattern, Bewes gung der Flügeln: szárnyak öszve verése, tsattogtatása. Syn. Zatrepotáňí. zatrepať, pal, pem, V. P. imp. zatrep, cum accus. R. P. Mutu, neb Wagce do polewki: iniicere, immiscere, incutere, v. g. farinam vel ovum in iusculum: hinein thun, his ineinmischen, hineinschlagen, z. B. das Mehl, oder Ei in die Suppen: belé - keverni, haboritani, belé - ütni, belé - verni, p. o. lisztet vagy tojást a levesbe. 2) cum instrum. Krídlami zatrepat : movere (concutere) alas : flattern, die Flügel bewegen : szárnyait tsattogtatni. Syn. zas, trepotat, boh. zatčepaři. † zatřepaťi, al, ám fut. reg. instrum. v. zastubnút. 2) v. zatrepať 2 Nro. Zatrepáwáňí, á, n. Nom.Verb.

[ocr errors]

ex seq.

zatrepáwał, al, ám, freq. ex zatrepat. Zatrepotání, á, n. v. Zatre. páňí. zatrepotať, al, ám, et pɔcem, V. P. mp. tag, et poc, v. zatrepat. Zatrepotáwáňí, á, n. Nom. Verb. ex seq.

zatrepotáwať, al, ám, freq. ex zatrepotat. zatresčení, á, é, p. c. v. otus čení, zblázňeňí. Zatresčeňí, á, n. v. Ottesiv ňí, Zblázňeňí. zatreséit, il, ím, V. P. im fći: v. otrefčič, zblázňů. II. rec. zatref čiť sa, v. otus čit fa, zbláznit sa. Zatreskáňí, á, n. v. Tréskání. zatreskat, al, ám, V. P. im. tag, de uno actu, v. t stat. zatrésknúť, knul (kel), kňem,

V. P. imp. tňi, idem. Zatrésknutí, á, n. v. Tresknuti, zatret, trel, trem, V. P. imp.

zátti: interere, einreiben, belé-törsölni, törni (-rom) Syn. wtret. 2) oblinere, c lare, tegere, colocare: schmieren, vertuschen, weiß my chen: bé - mázolni, simozni. hámozni, szépíteni, titkola Syn. zamazať, zatagit. V Red zo zlého učiňá, hnedľo oňí zatrú. Niečo pred nekin zatret, os alicui oblinere Plaut. Jemanden das Maul verschmieren, beschmieren, etw weiß machen; jemanden hinter gehen: valakit meg-tsalni. valamit el-titkolni, szépétenni.

zatretí, á, é, p. c. v. 36
trení.

* Zatretí, á, n. v. Zatrení.
zatrhaní, á é
trhnutí.

, p. c. v. 36

Zatrháňí, á, n. v. Zatrhnutí. zatrhat, al, ám, V. I. imp. hag, v. zatrhnút. Zatrháwáňí, á, n. Nom.Verb.

ex seq.

zatrháwat, al, ám, freq. ex zatrhat. zatrhnúť, hnul (hel), hňem, V. P. imp. ni: scindere, findere, fissuram facere: cins

« PredošláPokračovať »