" Pater à nullo est factus, nec creátus, nec génitus. Filius à Patre solo est, non factus, nec creátus, sed génitus. Spiritus Sanctus à Patre et Fílio, non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens. Unus ergo Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres filii : * jam suprà dictum est et Unitas in Trinitáte, * et Trinitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergo salvus esse,*ita de Trinitáte séntiat.. Sed necessarium est ad æternam salutem, * ut Incarnatiónem quoque Dó-. mini nostri Jesu Christi. fidéliter credat. Est ergo fides recta, ut credamus, et confiteámur, * quia Dóminus noster Jesus Christus, Dei Filius, Deus et homo est. Deus est ex substantia Patris ante sæcula génitus;* et homo est ex substantia matris in sæculo. natus. Perfectus Deus, perfectus homo; * ex ánima rationáli, et humána carne subsistens. Equalis Patri secundúm divinitátem ; *minor Patre secundùm humanitátem. * Qui licèt Deus sit, et homo; non duo tamen sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitatis in carnem; sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno, uon con⭑ unus Spi- fusióne substantiæ, sed. unitáte persónæ. ritus sauctus, non tres spiritus sancti. Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; sed totæ tres persónæ coæterhi sunt, et coæquales. ómnia, sicut Nam sicut anima rationális, et caro unus est ho mo; ita Deus et homo u→ nus est Christus.. Qui passus est pro salúte nostra, descendit ad inferos, tértià die re surrexit à mortuis : Ascendit ad cœlos, sedet ad dexteram Dei Pa tris omnipotentis ; * inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Ad cujus adventum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis; * et redditúri sunt de factis própriis ratiónem. Et qui bona egérunt ibunt in vitam æternam : * qui verò mala, in ignem æternum.. Hæc est fides cathólica, * quam nisi quisque fidéliter, firmiterque crediderit, salvus esse non póterit. Glória Patri, etc. Ant. Benedictus es, Dó mine, doce me justificatiónes tuas. Ps. 118. Quæ sequuntur usque ad finem hujus Hora, di-, cuntur non solùm in Dominicis, sed in quibuscum que festis à populo feriatis, etiam quando dicti sunt Psalmi Feriales. Capitulum. 1. Tim. 1. Egi sæculórum imRmortali invisibili, soli Deo honor et glória in sæcula sæculórum. Amen. R. Deo grátias. R. breve. Christe Fili Dei vivi, * 7 miserére nobis. Rep. Christe Fili Dei vivi, miserére nobis. . Qui sedes ad dexteram P. tris. (Hic versus quandoque mutandus est, ut notatur in Proprio.) 1. Miserére nobis. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto. Rep. Christe Fili Dei vivi, * Miserére nobis. Matth. 16. Tob. 8. Hébr. 1. . Exurge, Dómine, adjuva nos; ád . Et rédime nos propter nomen tuum. Ps. 43. . Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Lector dicit alta voce: Jube, Domne, benedicere. solus verò, et privatim recitans, omisso Jube Domne, benedicere. dicit solùm benedictionem sequentem. Benedictio Bonitátem et disciplinam, et sciéntiam doceat nos Dóminus. Ps. 118. Deinde fit lectio Canonis, ut habetur in fine Breviarii, quá finita dicitur: Tu autem, Dómine, miserére nostri. B. Deo gratias. . Adjutorium nostrum in nómine Dómini, . Qui fecit cœlum et terram. Ps. 123. . Benedícite. R. Deus. . Dóminus nos benedicat, et ab omni malo defendat, et ad vitam perdúcat æternam. . Amen. Post quamlibet Horam, si aliud Officium non sequatur, dicitur submissa Deduc me in sémitam mandatórum tuórum : quia ipsam vólui. Inclina cor meum in testimonia tua; * et nou in avaritiam. Averte óculos meos, ne videant vanitátem : *in via tua vivifica me. Statue servo tuo elóquium tuum, * in timóre brántibus mihi verbum; * Hæc facta est mihi; * me quiajustificatiónes tuas exquisivi. Pórtio mea, Dómine, dixi custodíre legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: * míserére mei secundùm eloquium tuum. Cogitavi vias meas; * et converti pedes meos in testimónia tua. Parátus sum, et non sum turbátus; ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblítus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te, * et custodiéntium mandáta tua. Misericórdiâ tuâ, Dómine, plena est terra: * justificatiónes tuas doce me. Divisio Psalmi 118. Superbi iniquè agebant Bservo tuo, Dómine,* usquequáque:* à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à sæculo, Dómine, * et consolátus sum. * Deféctio ténuit me pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ,* in loco peregrinationis meæ. Memor fui nocte nomi nis tui, Dómine; todívi legem tuam. et cus secundùm verbum tuum. Bonitátem et disciplínam et sciéntiam doce me; quia mandátis tuis crédidi. Priusquam humiliárer, ego delíqui: * propterea elóquium tuum custodivi. Bonus es tu; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum : ego autem in toto corde |