In te cantátio mea semper: tanquàm prodígium factus sum multis et tu adjútor fortis. Repleátur OS meum laude, ut cantem glóriam tuam, * totâ die magnitúdinem tuam. Et usque in senectam et sénium:* Deus, ne derelinquas me, * Donec annúntiem bráchium tuum generatióomni quæ ventúra ni est; Poténtiam tuam et justítiam tuam, Deus, usque in altíssima, quæ fecisti magnália: * Deus, quis similis tibi ? et Quantas ostendisti mihi tribulationes multas malas; et conversus vivificasti me ; et de abys sis terræ iterum reduxisti Multiplicasti magnificéntiam tuam ; * et conversus consolátus es me. Dicentes: Deus dereli- me. quit eum, persequímini et comprehendite eum ; quia non est qui eripiat. Deus ne elongéris à me: Deus meus, in auxilium meum réspice. * Confundantur, et deficiant detrahentes ánimæ meæ : * operiantur confusióne et pudóre qui quæ runt mala mihi. Ego autem semper sperábo, * et adjiciam super comnem laudem tuam. Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritátem tuam : * Deus ༣་ psallam tibi in cítharà, sanctus Israël. * Exultábunt lábia mea cùm cantávero tibi; et ánima mea, quam redemisti. Sed et lingua mea tota die meditábitur justítiam tuam : * cùm confúsi, et revériti fúerint, qui quærunt mala mihi. Ant. Esto mihi in Deum protectórem. Ps. 70. Parcet pauperi, et inoet ánimas pauperum Psalmus 71. Christi regnum pacificum, pi; amplum felixque. D gis. Eus, judicium tuum regi da, et justítiam tuam filio re Judicáre pópulum tuum in justítiâ et pauperes tuos in judício. Suscipiant montes pacem pópulo, * et colles justítiam. Judicabit pauperes pópuli, et salvos faciet filios pauperum, * et humiliábit calumniatorem. Et permanébit cum sole, et ante lunam, in generatióne et generatió salvas fáciet. Ex usuris et iniquitáte rédimet ánimas eórum ; et honorábile nomen eórum illo. Et vivet, et dabitur ei de auro Arábia, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei. Et erit firmamentum in terrâ in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus; et florébunt de civitáte, sicut foenum terræ. * * Sit nomen ejus benedictum in sæcula : ante solem pérmanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes maguificábunt Quam corde! Mei autem penè moti sunt pedes * penè effúsi sunt gressus mei; Quia zelávi super iní quos,* pacem peccatórum videns; Quia non est respectus morti eórum, * et firmamentum in plaga eórum. In labóre hóminum non sunt, ★ et cum hominibus nou flagellabuntur. Ideò ténuit eos superbia; *operti sunt iniquitáte, et impietate suâ. Prodiit quasi ex adipe iniquitas eórum: * transiérunt in affectum cordis. Cogitaverunt, et locúti sunt nequitiam : * iniquitátem in excelso locúti sunt. Verúmtamen propter dolos posuisti eis: * dejecisti eos, dùm allevaren- et pars mea, Deus, in æternum. Ps. 72. ta; * et nos non cognoscet ampliùs. Divisio Psalmi 73. Squequò, Deus, im properábit inimicus: * irritat adversárius nomen tuum in finem? Ut quid avertis manum tuam et déxteram tuam, * de médio sinu tuo in finem? Deus autem rex noster ante sæcula, * operatus est salutem in médio terræ. Tu confirmasti in virtúte tuâ mare: * contribulasti capita dracónum iu aquis. Tu confregisti cápita dracónis: * dedisti eum escam pópulis Ethiopum. Tu dirupisti fontes, et torrentes : tu siccasti flúvios Ethan. Tuus est dies, et tua est nox: * tu fabricátus es auróram et solem. Tu fecisti omnes términos terræ: *æstátem et ver tu plasmasti ea. Memor esto hujus, inimícus improperávit Dómino; et pópulus insí→ piens incitavit nomen tu um. * Ne tradas béstiis ánimas confitentes tibi, * et ánimas pauperum tuórum ne obliviscaris in finem. Réspice in testamentum tuum: quia repléti sunt, qui obscurati sunt terræ dómibus iniquitátum. Ne avertatur húmilis factus confusus : * pauper |