inferno appropinquavit. Estimátus sum cum descendéntibus in lacum : *factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber:

Sicut vulneráti dormientes in sepulchris, quorum non est memor ampliùs ; et ipsi de manu tuà repulsi sunt.

Posuérunt me in lacu inferióri, * in tenebrosis, et in umbrâ mortis. Super me confirmátus est furor tuus, + et omues fluctus tuos induxisti super me.

Longè fecisti notos meos à me : * posuérunt me abominatiónem sibi.

Tráditus sum, et non egrediébar : ✦ óculi mei languérunt præ inópia.

Ant. Inclina, Dómine, aurem tuam ad precem

Ut quid, Dómine, repellis oratiónem meam, avertis fáciem tuam à me? Pauper sum ego, et in labóribus à juventúte meâ; * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbatus.

In me transiérunt iræ tuæ ; * et terrores tui conturbavérunt me.

Circumdedérunt me sicut aqua tolâ die, * circumdedérunt me simul. Elongasti à me amicum et próximum, * et notos meos à miséria.

Ant. Ad te, Dómine, clamávi, et manè orátio mea prævéniet te.

Ant. 8 A. In veritáte. Psalmus 142. Oratio pœnitentis

Dei

opem deprecantis. Omine, exaudi ora

D) tionem meam; au

ribus pércipe obsecratiónem meam in veritáte tuâ; *exaudi me in tuâ justítiâ. Et non intres in judicium cum servo tuo; quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.

*

Quia persecutus est inimícus ánimam meam : humiliávit in terrâ vitam

mean.

Numquid narrábit áliquis in sepulchro misericórdiam tuam, tátem tuam in perditióne? Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, et justitia tua in terrá

obliviónis ?

Memor fui diérum antiquórum, meditátus sum in ómnibus opéribus tuis : * in factis mánuum tuárum meditábar.

Expandi manus meas ad

te:

* ánima mea sicut terra sine aquà tibi.

Velóciter exaudi me, Dómine; * defécit spíritus

tum facies: * cùm irátu: fúeris misericórdiæ recordáberis.

Splendor ejus ut lux erit,* córnua in manibus ejus :

Ibi abscóndita est fortitúdo ejus : * ante fáciem ejus ibit mors.

Et egrediétur diabolus ante pedes ejus : * stetit, et mensus est terram.

Aspexit et dissolvit gentes; et contríti sunt montes sæculi.

Incurváti sunt colles mundi: ab itinéribus æternitatis ejus..

Pro iniquitáte vidi tentória Æthiopiæ, * turbabuntur pelles terræ Mádian.

Numquid in fluminibus irátus es, Dómine ? * aut in fluminibus furor tuus? vel in mari indignatio tua?

Qui ascendes super equos tuos, et quadrígæ tuæ salvátio.

Deo Jesu meo.

Sol et luna stetérunt in habitáculo suo, in luce sagittárum tuárum, ibunt in splendore fulgurantis hastæ tuæ.

In frémitu conculcábis terram: * in furóre obstupefacies gentes. Egressus es in salútem pópuli tui, in salútem cum Christo tuo. Percussisti caput de domo impii: * denudasti fundamentum ejus usque ad collum.

*

Maledixisti sceptris ejus, cápiti bellatórum ejus, venientibus ut turbo ad dispergendum me.

Exultátio eórum, * sicut ejus qui dévorat páuperem in abscóndito.

Viam fecisti in mari equis tuis, rum multárum.

in luto aquá

Audivi, et conturbátus est venter meus: * à voce contremuérunt lábia mea Ingrediatur putrédo in óssibus meis, * et subter me scáteat;

Ut requiescam in die tribulationis,ut ascendam ad pópulum accinc

tum nostrum.

Ficus enim non florébit; et non erit germen in víneis.

Mentiétur opus olívæ; * et arva non áfferent cibum.

*

Abscindétur de ovíli pecus; et non erit armentum in præsépibus.

Ego autem in Dómino gaudébo, * et exultábo in

Ant. Lætétur Israël in eo, qui fecit eum. Capitulum, Hymnus, et Versus, ut supra, p.

32.

Ad Benedictus, Ant. 2. B. Serviamus in sanctitáte, et justítia coram Dómino, ómnibus diébus nostris. Luc. 1.

Cætera, ut supra, p. 33 et seq.

AD PRIMA M.
Ant. 5. B. Cor meum.

Psalmus 83.

Suprema beatitudinis de

Q

sideria. Uàm dilecta tabernácula tua, Dómine virtútum ! * concupiscit et déficit anima mea in átria Dómini.

Cor meum et caro mea * exultavérunt in Deum vivum.

Etenim passer invénit sibi domum * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.

Altária tua, Dómine virtútum : * Rex meus, et Deus meus.

Beáti qui habitant in domo tuâ, Dómine!*in sæcula sæculórum laudá

Dómine Deus virtútum, exaudi oratiónem meam : * áuribus pércipe, Jacob.

Deus

Deus sa

et averte

Mitigasti omnem iram tuam, avertisti ab irâ indignatiónis tuæ. Converte nos, lutáris noster, iram tuam à nobis. Numquid in æternum irasceris nobis ? * aut extendes iram tuam à generatióne in generatiónem?

Deus, tu conversus vivificábis nos; * et plebs tua lætábitur in te.

Ostende nobis, Dómi

ne, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da no

Deus meus, sperantem in

te.

Miserére meî, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die * lætifica animam servi tui, quoniam ad te Dómine, animam meam levávi.

Quóniam tu, Dómine, suávis et mitis; * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.

Auribus percipe, Dómine, orationem meam " * et intende voci deprecatiónis meæ.

In die tribulatiónis meæ clamavi ad te ; ⭑ quia exaudisti me.

Non est similis tui in diis, Dómine, * et non est secundùm ópera tua. Omnes gentes quascumque fecisti, vénient et adorábunt coram te, Dómine, * et glorificabunt nomen tuum.

Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabilia ; tu es Deus solus.

Divisio Psalmi 85. Educ me, Dómine, in vià tuâ, et ingrédiar lætétur

DEduc

in veritáte tua :

cor meum, ut timeat nomen tuum.

Confitebor tibi, Dómine Deus meus, in toto corde et glorificabo no

meo

+