tia mea in inferióribus terræ. Intellexisti cogitationes in occulto ; * et substánmeas meas de longe : * sémitam meam, et funículum meum investigasti; Et omnes vias meas prævidisti; quia non est sermo in lingua mea. * Ecce, Dómine, tu cognovisti ómnia novissima, et antiqua tu formasti me, et posuisti super me : manum tuam. Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non pótero ad eam. Quò ibo à spíritu tuo?* et quò à facie tuâ fúgiam? Si ascendere in coelum, tu illic es : * si descendero in infernum, ades: Si sumpsero pennas meas diluculo, * et habitávero in extrémis maris : Etenim illuc manus tua dedúcet me; * et tenébit me dextera tua. Et dixi: Fórsitan téne bræ conculcábunt me; * et nox illuminátio mea in delíciis meis. Quia tenebræ non obscurabuntur à te, et nox sicut dies illuminabitur : * sicut tenebrae ejus, ita et lumen ejus. Quia tu possedisti renes meos: * suscepisti me de útero matris meæ. Confilébor tibi quia terribiliter magnificátus es: * mirabília ópera tua, et ánima mea cognoscit nimis. Non est occultátum os meum à te, quod fecisti Imperfectum meum viderunt óculi tui, et in libro tuo omues scribentur: * dies formabuntur, et nemo in eis. Mihi autem nimis honorificáti sunt amici tui Deus : * nimis confortatus est principátus eórum.. Dinumerabo eos, et su per arénam multiplica buntur. exurrexi, et adhuc sum tecum. * Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum declinate a me; Quia dicitis in cogitatióne : * Accipient in va nitáte civitátes tuas. Nonne qui odérunt te Dómine, óderam ; et super inimicos tuos tabescébam? Perfecto ódio óderam illos; * et inimíci facti sunt mihi. Proba me, Deus, et scito cor meum : * intérroga me, et cognosce sé❤ mitas meas; Et vide si via iniquitatis in me est; * et de duc me in via eternâ. Ant. Suscepisti me Dómine, de útero matris Qui cogitaverunt ini fitebuntur nómini tuo; quitátes in corde: * totà et habitabunt recti cum die constituébant prælia. Acuérunt linguas suas sicut serpentis: * venenum áspidum sub lábiis eórum. Custódi me, Domine, de mano peccatóris, ab hominibus iniquis éripe me. et vultu tuo. Psalmus 140. Dó Lingua coercenda : in afflictionibus patientia. Omine clamavi ad Dom exaudi me; * in tende voci meæ, cúm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea sicut incensum in conspectu tuo: * elevatio mánuum meárum sacrificium vespertinum. Pone, Dómine, custódiam ori meo, * et ostium circumstantiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verbâ malitiæ, ad excusandas excusationes in peccatis, Cum hominibus operántibus iniquitatem; *et non communicábo cum electis eorum. Corripiet me justus in misericórdiâ, et increpábit me : * óleum autem peccatóris non impinguet ' caput meum. * Quóuiam adhuc et orátio mea in beneplacitis eórum :: absorpti sunt juncti petræ júdices eórum. Audient verba mea quóniam potuerunt: sicut crassitúdo terræ erupta est super terram. Dissipata sunt ossa nos A rà vivéntium. Intende ad depreca tiónem meam;* quia bu-, miliátus sum nimis. Libera me à persequéntibus me; * quia confortáti sunt super me. Educ de custódia ánimam meam, ad confitendum nómini tuo * expectant justi, donec retríbuas mihi. : me Ant. Tu es spes mea, Dómine, pórtio mea in terrâ vivéntium. Capitulum, Hymnus et Versus, ut supra,. P. 40. Ad Magnificat. Ant. 4. C. Esurientes implevit bonis, et dívites dimisit iuánes. Luc. I. Cætera, ut supra, p. 32. SABBATO, AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium, et Hymnus, ut supra, p. 31. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. C. Exaltáte. Psalmus 97. Christus celebrandus qui se sit omnibus exhibiturus, et orbem judi caturus. + suæ dómui Israël. Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri. Jubilate Deo, omnis terracantáte, et exultáte, et psallite. Psallite Dómino in citharà, in cítharâ et voce psalmi,* in tubis ductí libus, et voce tubæ cór nex. * Jubilate in conspectu regis Dómini : moveátur mare et plenitúdo ejus, orbis terrárum, et qui habitant in eo. Flúmina plaudent manu, simul montes exultábunt à conspectu Dómini; * quóniam venit judicáre terram. Judicábit orbem terrá→ rum in justítiâ, * et pópulos in æquitáte. Psalmus 98. Christi potestas : ejus vestigia adoranda : exempla patrum. Ominus regnávit irascantur pópuli; qui sedet super Cherubim, moveatur terra. scabellum pedum ejus; quóniam sanctum est. Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus, et Sámuel inter eos qui invocant nomen ejus. Invocábant Dóminum et ipse exaudiébat eos : in columnâ nubis loquebátur ad eos. Custodiébant testimonia ejus, et præceptum quod dedit illis. Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propitius fuisti eis, et ulcisceus in omnes adinventiónes eórum. Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adorate in monte sancto ejus; quóniam sanctus Dóminus Deus noster. Psalmus 100. Benè vivendi forma: fugiendi mali. Isericórdiam et judíMcium cantabo tibi, Dómine. Superbo óculo, et insa- num et áruit cor metiábili corde, cum hoc um; quia oblitus sum non edébam. comédere panem meum. * Non habitábit in mé dio domûs meæ, qui facit supérbiam : qui lóquitur iniqua, non direxit in conspectu oculórum meórum. * In matutino interficiébam omnes peccatóres terræ, ut dispérderem de civitáte Dómini omnes operantes iniquitátem. Ant. Exaltáte Dóminum IN II. NOCTURNO. Psalmus 101. Oratio ad Christum, quá post calamitates promis sa salus exoratur. Omine, exaudi oratiónem meam; * clamor meus ad te D véniat. et Non avertas fáciem tuam à me: in quâcumque die tribulor, inclína ad me aurem tuam. In quâcumque die invocávero te, velóciter exaudi me Quia defecérunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut crémium arue runt. A voce gémitûs mei* adhæsit os meum carni meæ. Similis factus sum pellicano solitúdinis:* factus sum sicut nycticorax in domicílio. Vigilávi, sum sicut passer solitárius in tecto. ✰ et factus * Totà die exprobrábant mihi inimíci mei; et qui laudabant me, adversum me jurabant. * Quia cínerem tanquàm panem manducabam et potum meum cum fletu miscébam. A fácie iræ et indignatiónis tuæ ; * quia élevans allisisti me. Dies mei sicut umbra declinavérunt; * et ego sicut fœnum árui. Tu autem, Dómine, i , in æternum pérmanes; * et memoriále tuum in generatiónem et generatió nem. Divisio Psalmi 101. Tris Sion, quia tenU exurgens miserébepus miserendi ejus, quia venit tempus. * Quóniam placuérunt servis tuis lapides ejus, terræ ejus miserebuntur. Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam ; Quia ædificávit DómiPercussus sum ut foe- nus Sion, * et vidébitur |