Paupercula tempestáte convulsa, absque ulla consolatióne. Ecce ergo sternam per ordinem lápiles tuos, et fundábo te in sapphíris, et ponam jáspidem propugnacula tua; et portas tuas in lapides sculptos, et omnes términos tuos in lápides desiderábiles : universos filios tuos doctos á Dómino; et multitúdinem pacis filiis tuis, et in justítia fundáberis. R. Habentes, p. 161. Ad Magnificat, Ant. O. juxta est salus mea ut vé- malum. . Consolámini, p. 161. T non dicat Eunuchus: EEcce ego liguum ári. dum. Quia hæc dicit Dóminus Eunuchis: Qui custodíerint sábbata mea, et elégerint quæ ego vólui, et tenueriut fœdus meum, dabo eis in domo mea, et in muris meis locum, et nomen mélius à filiis et filiabus nomen sempiternum dabo eis quod nou períbit. Et filios advenæ qui adhærent Dómino; ut colant eum, et diligant nomen ejus ut sint ei in servos: omnem custodientem sábbatum ne pólluat illud, et tenentem fœdus meum, addúcam eos in montem sanctum meum, et lætificabo eos in domo oratiónis mca: holocausta eórum, et victimæ eórum placébunt mihi super altári meo, quia domus mea domus oratiónis vocabitur cunctis pópulis. . Prophétam, p. 161. Lectio in. It Dóminus Deus qui A cóngregat dispersos 1s raël Adhuc congregábo ad eum congregátos ejus. ad devorandum, universæ bestia saltûs. Speculatóres ejus cæci omnes, nesciérunt universi: canes muti non valentes latráre, videntes vana, dormientes, et amantes sómnia. Et canes impudentissimi nesciéruut saturitátem ipsi pastóres ignoravérunt intelligéntiam omnes in viam suam declinavérunt unusquisque ad avaritiam suam, á sum mo usque ad novissimum. R. Omnis vallis, p. 161. Si sit XXI. Decemb. ad Bened. dicetur Ant. Hos quinque, p. 167. Si verò sit XXIII. Ant Sanctífi Tim tra nobiscum,et iniquitátes eis qui rédeunt ab iniqui- aggravata est auris ejus ut Alpávimus sicut cæci Pparietem, et quasi abs que óculis attrectávimus : impégimus merídiè quasi in tenebris, in caliginosis quasi mórtui. Rugiémus quasi ursi omnes, et quasi columbæ meditantes gemémus: expectávimus judícium, et non est; salú tem, et elongata est à nobis. Multiplicatæ sunt enim iniquitátes nostræ coram te, et peccáta nostra respondérunt nobis;quia scélera nos R. Non immittet, p. 162. Si sit XXI. Decemb. ad Bened. dicetur Ant. Hos quinque, p. 167. Si verò XXIII. Ant. SanctifiIbid. ca, Sm Ad. Magníficat, Ant. O ut supra, p. 165. FERIA QUINTA. De Isaía Prophéta. Lectio j. Cap. 61. Píritus Dómini super me, eò quòd únxerit Dóminus me: ad annuntiandum mansuétis misit me, ut medérer contritis corde, et prædicárem captivis indulgéntiam, et clausis apertiónem: ut prædicárem annum placabilem Dómino, et diem ultiónis Deo nostro : ut consolárer omnes lugentes: ut pónerem lugéntibus Sion, et darem eis corónam pro cínere, óleum gáudii pro luctu, pállium laudis pro spíritu maróris : et vocabuntur in ea fortes justítiæ, plantátio Dómini, ad glorificandum. Et ædificábunt deserta à sæculo, et ruínas antiquas érigent, et instaurábunt civitates desertas, dissipátas in generatiónem et generationem. . Clamémus, p. 161. Lectio ij. T stabunt aliéni, et E pascent pécora vestra : et filii peregrinórum, agrícolæ et vinitóres vestri erunt. Vos autem sacerdótes Dómini vocabímini : ministri Dei nostri, dicétur vobis: Forti údinem géntium comedétis, et in glória eárum superbiétis. Pro coufusióne vestra dúplici et rubóre, laudabunt partem suam: propter hoc in terrà sua duplícia possidébunt, lætitia sempiterna erit leis. Quia ego Dóminus diligens judicium, et ódio habens rapínam in holocausto; et dabo opus eórum in veritáte, et fœ“dus perpétuum fériam eis. R. Accedamus, p. 161. Lectio iij. Cap. 62. Ropter Sion non tacéP bo, et propter Jerúsałem non quiescam, donec egrediatur ut splendor justus ejus, et salvátor ejus ut lampas accendátur. Et vidébuut gentes justum tuum, et cuncti reges íncly tum tuum; et vocábitur tibi nomen novum, quod os Dómini nominabit. Et eris coróna glória in manu Dómini, et diadema regni in manu Dei tui. Non-vocaberis ultrà derelicta; et terra Lua non vocabitur ampliùs desoláta: sed vocáberis voluntas mea in ea, et terra tua inhabitáta. Quia complacuit Dómino in te; et terra tua inhabitábitur. . Habentes, p. 161. Si sit XXIII. Decemb. dicetur ad Béned. Ant. Sanctífica, p. 167. Ad Magníficat, Ant. 0. ut supra, p. 165. U FERIA SEXTA. De Isaía Prophéta. Lectio j. Caput. 64. Tinam dirúmperes cœlos, et descenderes! à fácie tuâ montes defluérent, sicut exústio.ignis tabescerent; aquæ ardérent igni, ut notum fietuis; à fácie tuâ gentes turret nomen tuum inimicis barentur. Cùm féceris mirabília, non sustinebimus: descendisti, et à fácie tuâ montes defluxérunt. A sæculo non audiérunt, neque áuribus perceperunt : óculus non vidit, Deus, absque te, quæ præparasti expectantibus te. Occurristi lætanti, et facienti justítiamin viis tuis recordabuntur tuî: ecce tu irátus es, et peccávimus: in ip P sis fuimus semper, et salvábimur. R. Consolámini, p. 161. Et T tunc, Dómine, pater noster est tu, nos verò lutum : et fictor uosfer tu, et ópera mánuum tuárum omnes nos. Ne irascáris, Dómine, satis, et ne ultrà memineris iniquitátis nostræ : ecce réspice, pópulus tuus omnes nos. Cívitas sancti tui facta est deserta, Sion deserta facta est, Jerúsalem desoláta est. Domus sanctificatiónis nostræ et glória nostræ, ubi laudavérunt te patres nostri, facta est in exustiónem ignis, et ómnia desiderabília nostra versa sunt in ruínas. Numquid super his continébis te, Dómine, tacébis, et affliges nos vehementer? . Prophétam, p. 161. Lectio iij. Cap. 65. Cce enim ego creo cœ novam:et non erunt in memória prióra, et non ascendent super cor. Sed gaudebitis et exultábitis usque in sempiternum, in his quæ ego creo; quia ecce ego creo Jerúsalem exultatiónem, et pópulum ejus gaudium. Et exultabo in Jerúsalem, et gaudébo in pópulo meo: et non audiétur in eo ultrà vox fletûs et vox clamóris. R. Omnis vallis, p. 161. Ad Benedictus, Antiph. Sanctífica, ut supra, p. 167. DIE XXIV. DECEMBRIS. IN VIGILIA NATIVITATIS Si occurrat in Dominica fit Officium hoc modo. AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium et Hymnus de Vigilia, ut infra. In I. et II. Nocturno omnia, ut in Dominică IV. Adventús, p. 192. In III. Noct. Psalmi, et Antiph. de eadem Dominica.. de Vigilia, Lect. de Hom. Vigilia, divisionibus ad** astericos factis, omissá Homilia Dominicæ, cujus nulla fit Commemoratio. R. et reliqua de Vigilia, cum Psalmis de Dominica. Si autem Vigilia ista occurrat in Feriis, Officium fit ut sequitur. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Qui venturus est, et non tardábit, * Venite, adorémus. Psalm. Venite, p. 2. Hymnus,Verbum, p 160. Antiphonce et Psalmi de Feria. . Citò anticipent nos misericórdiæ tuæ ; . Quia pauperes facti sumus nimis. Ps. 78. De Isaía Prophéta. perit másculum. Quis audivit unquam tale? et quis vidit huic símile? nùmquid partúriet terra in die unâ? aut pariétur gens simul, quia paturivit et péperit Sion filios suos? Numquid ego, qui álios párere fácio, ipse non páriam, dicit Dóminus? si ego, qui generatiónem cæteris tribuo, stérilis ero, ait Dóminus Deus tuus? Ætámini cum Jerúsa Llena, et exultate in eâ, omnes qui diligitis eam : gaudéte cum ea gáudio, universi qui lugétis super eam, ut sugatis, et repleámini ab úbere consolatiónis ejus ut mulgeátis, et delíciis affluátis ab omnimoda glória ejus. Quia hæc dicit Dóminus: Ecce ego declinábo super eam quasi fluvium pacis et quasi torrentem inundantem glória géntium quam sugétis: ad uberâ portabimini, et super génua blandientur vobis. Quomodò si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos, et in Jerúsalem consolabí mini. B2. Sanctificámini; * Cras ením fáciet Dóminus inter vos mirabilia: sciétis quòd Dóminus Deus in médio vestri est. . Qui justus est, justificétur adhuc; et sanctus, sanctificétur adhuc; * Cras enim Jos. 3, Apoc. 22. Lectio sancti Evangélii se C cundùm Matthæum. Lectio iij. seph, antequàm convenírent, inventa est in útero habens de Spíritu sancto. Et réliqua. Homília sancti Hieronymi Presbyteri. Lib. 1. Comm. in C. I Q Matth. Uare non de simplici virgine, sed de desponsáta concipitur ? Primùm, ut per generatiónem Joseph, origo Mariæ monstrarétur secundò, ne lapidarétur à Judæis ut adúltera: tértiò > ut in Egyptum fúgiens haberet solátium. Martyr Ignátins étiam quartam áddidit causam, cur à desponsáta conceptus sit: ut partus, inquiens, ejus celarétur diabolo ; dùm eum putat non de vírgine, sed de uxore generátum. Quod autem dicitur, antequàm conveuírent; non séquitur ut postea convenerent; sed scriptúra quid factum non. |