imprimis, Attilâ Hunnórum rege Gallias invadente, cives Parisienses adhortáta est, ne, relictis sédibus, fortúnas suas áliò transferrent, affirmans urbem vanâ trepidatióne cón cuti, Rei veritátem probávit eventus, idque Genovélæ patrocínio datum. Grassante deinde fame, et in, máxima annónæ caritáte, urbem magnâ frumenti cópiâ, et pauperes innúmeros erogátis pánibus sustentávit. Neque tamen tot éditis miraculis effugere pótuit quin malevolórum ódio et contumeliis premerétur. Germánus iterùm in Britanniam profectúrus, váriis impetítam eam calúmniis divíno elóquio consolátus est. Absti néntiæ et jejuniis vacábat impensiùs. Miraculórum dono et multitúdine excél luit. Auditâ tot miraculó rum famâ, Simeon Stylítes ejus se précibus voluit commendátum. Ad annos octoginta in Christi servitúte consénuit. Lutetiæ sepulta est in basílica sanc tórum Apostolórum Petri et Pauli, qua subinde ipsíus Genovéfæ nomen ac cépit. Oratio. Eate Genovéfæ natali Bliv Genova nelésia tua, Dómine, devóta suscipiat; et fiat glorificatiónis ejus amore devotior, et tantæ fidei proficiat exemplo. Per Dóminum. VESPERÆ à Capitulo de Sequenti cum Com memoratione S. Genovefa, Ant. Vírgines, . Me propter p. xlj. et xl. Oratio, Beáta Genovéfæ, ut supra. DIE IV. JANUARII. IN FESTO SANCTI TITI, CRETENSIS EPISCOPI. Semiduplex. Omnia de Communi Pontificum, p. xvj. additis que sequuntur. Oratio, Exaudi, p. xix. L De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romanos. Lectio j. Cap. 7. Ex quidem saucta, et mandátum sanctum, et justum, et bonum. Quod ergo bonum est, mihi factum est mors? Ah sit. Sed peccátum, ut appáreat peccátum, per bonum operátum est mihi mortem; ut fiat supra modum peccans peccátum, per mandátum. * Scimus. enim quia lex spirituális est; ego autem carnális sum venúmdatus sub peccáto. Quod enim óperor non intélligo: non enim quod volo bonum hoc ago; sed quod odi ma→ luu, illud facio. Si autem quod nolo, illud fácio conséntio legi, quóniam bona est. Nunc autem jam non ego óperor illud, sed quod hábitat in me peccá nit, ante me factus est; quia prior me erat. Quâ causa vénerit, Joannes ipse testatur: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccăta mundi. gyptum: et esto ibi usque dum dicam tibi. Et réliqua. Homília S. Petri Chrysólogi. C Sermone 150. Hristus fugit, ut cedat témpori, non Heródi: neque enim mortem fugit qui vénerat de hoste reportare victós riam: neque humánas insídias expavescit, qui totas vénerat diabólica fraudis aperire versútias: neque tunc tímuit, quando infans et secundùm hóminem timére nescivit, et secundum Deum non potuit timére. Christus, fratres, si mactatus in illo grege lacténtium tunc fuisset, mors Lectio vj. Lle igitur párvulus, ille infántulus fuit, ut tu vir possis esse perfectus. Ille involutus in pannis, ut tu mortis láqueis sis absolú tus. Ifle in præsépibus, t tu in altaribus. Ille in te ris, ut tu in cœlis. Hilealium locum in eo divesó rio non habebat, tu plures habéres in coésti bus sédibus mansións. Qui cùm dives, inquit esset, propter vos paupe factus est, ut illius inopiavos diei casus fuerat, non voluntarémini. Meum ego pau tas, non virtus fuerat, sed pertas illa patrimonium infirmitas: necessitas, non est; et infirmitas Dómui potestas; et innocentia mea est virtus. Mäluit sii fuisset præmium, majèsegere, ut omnibus abu tátis glória non fuisset. darem. Me illius infántif vagientis abluunt fletus ves lacrymas illée delict lavérunt. Plus igitur, Dó mine Jesu, injúriis tuis de beo quòd redemptus sum quàm operibus quòd crea tus sum. Non prodes nasci, nisi rédimi profu 40 set. IN III. NOCTURNO Lectio sancti Evangélii es cundum Matthæum. Lectio vij. Cape N illo témperes Auging Dómini apparat bom nis Joseph, dicens: Srge, ét áccipe Puerum, et na trem ejus, et fuge in Lectio viij. Hquærebat diabolus per Heródem, qui videbat sibi Magos, quos habébat ia erróribus suis príncipes, aufugisse. Christus si vinctus pannis, si sub matris ubéribus occupatus, si tacens lingua, si latens ópere, si gressu nullus, diaboli sigaferos, hoc est, Magos, Erodes sed luces fidelíssimos commuavits perfectæ ætatis Christus quid posset facee, diabolus jam vidé b: et ideò movebat Jus das, instigabat Heródem; Christi suspectam sibi præveniret præveniret infantiam; ut vibus non dicitur Allel. futura virtútis ejus antici- sed resumptio fit ad pripáret insígnia; ut peremp- mum asteriscum *. tórium sibi, nobis victoriosíssimum vexillum crucis, callidus machinátor auferret. Lectio ix. erit de S. Fulgentio, vel de S. Genovefa, vel de S. Tito, secundùm occurrentiam. AD LAUDES. Psalmi de Dominica. Antiphona, Capitulum, Hymnus, ut in Laudibus Dominico intrà Octavam Nativitatis, p. 247. . Hic est Deus, Deus noster in æternum; R. Ipse reget nos in sæcula. Ps. 47. Ad Benedictus, Ant. 3. A. Ecce Angelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et accipe Púerum, et matrem ejus, et fuge in Ægyptum. Matth. 2. Oratio. AD VESPERAS. Psalmi de Dominica. Antiph. Capitulum Hymnus, ut in Laudibus Dominicae intrà Octav. Nativ. p. 247. . Hic est Deus; Deus noster in æternum; . Ipse reget nos in sæcula. Ps. 47. Ad Magnificat, Ant. 7. B. Secessit in Ægyptum, ut adimplerétur quod dictum est à Dómino per Prophé tam dicentem: Ex Ægypto vocávi Fílium Matth. 2. meum. Oratio, Deus, qui in uni. génito. ut in Laudibus. Fiunt Commemorationes occurr. DIE V. JANUARII. IN VIGILIA EPIPHANIE DOMINI, Si occurrat in Dominica, Deus, qui in unigénito fit Officium hoc modo. Filio tuo novam creatúram nos tibi esse fecisti > custódi ópera misericórdiæ tuæ, et ab ómnibus nos máculis vetustatis emunda; ut per auxílium gratiæ tuæ, in illíus inveLiamur forma, in quo tecum est nostra substantia. Qui tecum vivit. Fiunt Commemoratio nes occurrentes. AD PRIMAM, non dicitur Symbolum Quicumque. Ad Tertiam, Sextam, et Nonam, in . brePars Hiemalis. AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium, et Hymnus de Vigilia, ut infra. Antiph. et Psalmi de Dominica. In I. Noct. . de Dominica. Lect. de Scripturá ut infrà; de duabus tres fiant juxtà divisionem ** astericorum. In II. Noct. V. de Dominica. Lect. ut in Dominica inter Circumcis. et Epiph. p. 263. In III. Noct. . de Vi gilia, Lect. vij. et viij. de Homilia Vigilia, divisione 23 ad* asteriscum facta, et ix. Lect. de S. Simeone Stylita, ut infra: R. et reliqua de Vigilia sine Commem. de Dominicæ. Si autem hæc Vigilia occurrat in Feriis, fit Offic. ut sequitur. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Dóminus rex magnus super omnem terram ; Venite, adorémus. Ps. 94. Psalm. Venite, p. 2. Hymnus, Jesu redemptor omnium, p. 244. Ant. et Psalmi de Feria. sunt, quæ sunt spíritûs, sentiunt. Nam prudéntia carnis mors est; prudéntia autem spíritûs, vita et . Omnes gentes, plau- QU dite mánibus: R. Jubilate Deo in voce exultatiónis. Ps. 46. N De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romanos. Lectio j. Cap. 8. Ihil ergo nunc damnatiónis est iis qui sunt in Christo Jesu, qui non secundùm carnem ambulant. Lex enim Spíritûs vitæ in Christo Jesu liberávit me à lege peccati et mortis. Nam quod impossibile erat legi, in quo infirmabátur per carnem; Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccáti, et de peccáto damnavit peccatum in carne, ut justificatio legis implerétur in nobis, qui non secundùm carnem ambulámus, sed secundùm spíritum. Qui enim secundùm carnem sunt, quæ garnis sunt, sápiunt; qui verò secundùm spíritum carne sunt, Deo placére non possunt. Vos autem in carne non estis, sed in spíritu; si tamen Spíritus Dei hábitat in vobis. Si quis autem Spiritum Christi non habet, hic non est ejus. Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mórtuum est propter peccátum; spíritus verò vivit propter justificatiónem. * Quod si spiritus ejus, qui suscitávit Jesum à mórtuis, hábitat in vobis ; qui suscitavit Jesum Christum à mórtuis, vivificabit et mortália córpora vestra propter inhabitantem spíritum ejus in vobis. Ergo, fratres, debitores sumus non carni, ut secundùm carnem vivamus. Si enim secundùm carnem vixéritis, moriémini; si autem spíritu facta carnis mortificaveritis, vivétis. B. Congregabuntur omnes Gentes in nomine Dó~ mini in Jerúsalem; * Et non ambulábunt post pravitátem cordis sui péssimi. . Radix Jesse exurget régere Gentes, in eum Gentes sperábunt ; * Et non ambulábunt. Jerem. 3. Rom. 15. Lectio sancti Evangélii lus Dómini apparuit in Lib. 1. Comm. in C. 2. Matth. Débat shit pueri. Efuncti sunt qui quæ Ex hoc loco intellígimus non solùm Heródem, sed et sacerdotes et scribas eódem témpore necem Dómini fuisse meditátos. Qui surgens accepit Púerum, et matrem ejus, et venit in terram Israel. Non dixit: Accépit Filium suum et uxórem suam; sed Púerum et matrem ejus quasi nutritius, non maritus. * Audiens autem quòd Archélaüs regnáret in Judæa pro Heróde patre suo, tí muit illo ire. Multi labuntur errore propter ignorántiam História, putantes eumdem esse Heródem, à quo in passióne sua Dóminus irridétur, et qui nunc mórtuus esse refertur. Ergo Heródes ille qui cum Piláto postea amicítias fecit, hujus Heródis filius est, frater Archélaï. Quóniam Nazaræus vocábitur. Si fixum de Scriptúris posuisset exemplum, nunquam díceret, Quod dictum est per Prophétas, sed simplíciter, Quod dictum est per Prophétam ; phétas vocaus, ostendit se non verba de Scriptúris sumpsisse, sed sensum. Nazaræus Sanctus interpretátur : Sanctum autem Dóminum futúrum omnis Scriptúra commémorat. R. Omnes Gentes, quascumque fecisti, vénient, et Adorábunt coram te, nomen tium. . Domine Dómine; et glorificabunt rex sæculórum omnes Gentes vénient, et adorábunt in conspectu tuo. * Adorábunt. Glória.* Adorábunt. Ps. 85. Apoc. 15. Si sit Dominica, legitur pro ix. lectione de S. Simeone Stylita, ut sequitur. Imeou apud Cilices na tus, óvium pastor adhuc puer, ac póstea mónachus, morum candóre cœteros longè superábat, et hebdomadam totam sæpè jejunus explébat. Vitæ severióris desidério, in cisterua sicca delituit; ex qua eductus, tres annos in céllula egit, oratiónibus ad Deum únicè intentus; eâque abstinéntiâ, ut qua |