Lectio ij. Uid ergo dicémus ? Quod gentes quæ non sectabantur justitiam, apprehendérunt justitiam; justítiam autem quæ ex fide est. Israël verò sectando legem justitiæ, in legem justitiæ non pervénit. Quare? quia non ex fide, sed quasi ex opéribus; offendérunt enim in lápidem offensiónis, sicut scriptum est: Ecce pono in Sion lapidem offensiónis, et petram scandali : et omnis qui credit in eum, non confundétur. subjugare: nec ideò natus Sermo sancti Fulgéntii In Epiph. 4. Lectio iij. Ad Benedictus, Ant. 2. B. Congrégabo vos de pópulis, et adunabo de terris in quibus dispersi estis. Ez.11. Fit Commemoratio sancti Guillelmi, Bituricensis Episcopi, Ant. Fidélis servus. . Dóminus exaltávit. Orat. Exaudi. ut in Communi Pontificum, p. xix. Magnificat, Ant. 7. F. Qrung? Pauper et dives, Scriptum est. Confitebor húmilis et sublimis. Quis est iste Rex Judæorum, qui portátur ut párvulus, adorátur ut Deus? párvulus in præsépio, immensus in cœlo; vilis in pannis, pretiosus in stellis: cujus nativitáte compertà, Heródes turbátus est, et omnis Jerosolyma cum illo. Quid est, quod sic turbáris, Heródes? Quóniam natum Regem Judæorum audisti; turbáris, suspiciónibus agitáris, invidiæ stímulis inflammáris, et ob hoc natum Regem occidere conáris. Inanis est ista turbatio tua, et vana prorsus cogitatio tua. Rex iste, qui natus est, non venit reges pugnando superáre, sed moriendo mirabiliter tibi in Géntibus, Dómine; DIE XI. JANUARII. Cap. 10. I confiteáris in ore tuo Dóminum Jesum, et in corde tuo credideris quòd Deus illum suscitávit à mórtuis, salvus eris. Corde enim créditur ad justitiam; ore autem conféssio fit ad salutem. Dicit enim Scriptúra: Omnis, qui credit in illum non confundétur. Non enim est distinctio Judæi et Græci; nam idem Dó minus ómnium, dives in omnes qui invocant illum. Omnis enim quicumque invocáverit nomen Dómini, salvus erit. Lectio ij. Uómodo ergo invocá Qbunt in quem non cre diderunt? Aut quómodo credent ei quem non audiérunt? Quomodo autem audient sine prædicante? Quómodo verò prædicábunt nisi mittantur? Sicut scriptum est: Quàm speciósi pedes evangelizántium pacem, evangelizántium bona! Sed non omnes obédiunt Evangélio. Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro? Ergo fides ex audítu; auditus autem per verbum Christi. Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eó rum. Sermo sancti Gregórii Papæ. Homil. 10. in Evang. Lectio iij. Agnum nobis áliquid M Magi innuunt, quòd in regiónem suam per áliam viam revertuntur. In eo namque quod admoniti fáciunt, nobis profectò insinuant quid faciámus. Régio quippe nostra paradísus est, ad quam, Jesu cógnito, redire per viam qua vénimus, prohibémur. A regióne étenim nostra superbiendo, inobediendo, visibilia sequendo, cibum vetitum gustando, discéssimus : sed ad eam necesse est ut flendo, obediendo, visibilia contemnendo, atque appetitum carnis refrænando, redeámus. Per áliam ergo viam ad regiónem nostram regrédimur; quóniam qui à paradísi gaudiis per delectamenta discéssimus, ad hæc per lamenta revocámur. Ad Benedictus, Ant. 1. C. Resíduum Israël innitétur super Dóminum sanctum Israël in veritáte : relíquia convertentur, reliquiæ inquam, Jacob ad Deum fortem. Is. 10. Ad Magnificat, Ant. 2. B. Cæcitas ex parte contigit in Israël, donec plenitúdo Géntium intráret, et sic omnis Israël salvus fieret. Rom. 11. DIE XII. JANUARII. DE OCTAVA. De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Romános. Lectio j. Cap. 12. Bsecro vos, fratres misericórdiam per Dei, ut exhibeátis córpora vestra hóstiam viventem, sanctam Deo placentem, rationabile obséquium vestrum. Et nolite conformári huic sæcu lo, sed reformámini in novitáte sensûs vestri; ut probétis quæ sit voluntas Dei bona, et benéplacens, et perfecta. Dico enim per grátiam quæ data est mihi, ómnibus qui sunt inter id es, apparitio sive ma Vos : Non plus sápere, quàm oportet sapere, sed sapere ad sobrietátem; et unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei. Sicut enim in uno córpore multa membra habemus, ómnia autem membra non eumdem actum habent; ita multi unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter altérius membra. Lectio ij. Cap. 13. nifestatio, appellátur, quia in ea Christus, stella duce, Géntibus est manifestatus, et à Joanne hodie dícitur baptizátus, et aquam in vinum potestate divínå eum convertisse narrátur. Utinam, sicut per stellam novam hódie Christus redemptor noster ostensus est Géntibus; ita per cœleste desidérium vestris ipse semper manifestum se fáciat córdibus; et qui à servo suo hódie baptizari Obus sublimióribus sub- voluit, donet vobis, ut dita sit; non est enim potestas nisi à Deo : quæ autem sunt, à Deo ordinátæ sunt. Itaque qui resistit potestáti, Dei ordinatióni resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnatiónem acquirunt : nam príncipes non sunt timóri boni óperis, sed mali. Vis autem non timére potestátem? Bonum fac; et habébis laudem ex illa Dei enim minister est tibi in bouum. Si autem malum féceris, time: non enim sine causa gládium portat. Dei enim minister est : vindex in iram ei, qui malum agit. Ideò necessitáte súbditi estóte non solùm propter iram, sed étiam propter conscientiam. Sermo sancti Cæsarii Are. : latensis Episcopi. De Epiph. Lectio iij. Ies ista et festivitas D'quam hodie, fratres, celebrátis, ideò Epiphania, . Benedícite, Gentes, Deum nostrum, allelúia; . Et auditam fácite vocem laudis ejus, allelúia. Ps. 65. Ad Magníficat, Ant. 4. C. O Rex Géntium, inter cunctos sapientes, et in universis regnis nullus est símilis tuî, allelúia. Jerem. 10. Oratio ut infra ad Laudes, p. 288. Nulla fit Commemora tio Octava per totum hujus Dominic Officium. DOMINICA INTRA OCTAVAM, Quæ est I. Post Epiphaniam. Omnia sicut in die Epiphaniæ, p. 271. exceptis quoe sequuntur. Psalmi de Dominica per totum Officium. Responsoria iij. vj. et ix.in Officio Nocturno non repetuntur à principio; nec ad Vesperas dicitur Responsorium. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Verbum vitæ appáruit nobis;* Veníte, adorémus. 1. Joan. 1. Psal. Venite, p. ar Hymnus, En Pérsicis ex finibus, ut supra, p. 278. IN I. NOCTURNO. Ponitur initium Epistolæ primæ ad Corinthios, quæ inferius habetur in Dominica I. post Epiph. p. 296. et legitur sequenti bus diebus de eadem Epistola, omissis Lectionibus de Epistola ad Romanos, si quæ supersint. J IN II. NOCTURNO. Sermo sancti Leónis Papæ. In Epiph. 4. Lectio iv.. -Ustum et rationabile, dilectissimi, veræ pietátis obséquium est, in diébus qui divinæ ópera misericórdia protestantur, tolo corde gaudére, et honoríficè ea quæ ad salutem nostram gesta sunt, celebráre; vocante nos ad hanc devotiónem ipsâ recurréntium témporum lege, quæ nobis post istum diem in quo coæternus Patri Fílius Dei natus ex Vírgine est, brevi intervallo Epiphauiæ intulit festum ex apparitióne Dómini consecratum. R. Cùm natus, p. 273. Lectio v. IN quo fidei nostræ ma guum præsidium providéntia divina constítuit ut, dum solemni veneratióne cólitur adoráta in exordiis suis Salvatoris indocumenta probarétur vefántia, per ipsa originalią ri hóminis in ipso orta natúra. Hoc enim est quod justificat impios, hoc est quod ex peccatoribus facit sanctos, si in uno eodemque Dómino nostro Jesu Christo, et vera déitas, et vera credatur humánitas : déitas, quà ante ómnia sæcula in forma Dei æqualis est Patri; humánitas, quâ novissimis diébus in forma Lectio vj. D roborandum ergo A hanc fidem quæ contra omnes præmuniebátur errores, ex magna gestum ést divíni pietate consilii, ut gens in longinqua orientális plagæ regióne consistens, quæ spectandórum siderum arte pollébat, signum nati Púeri, qui supra omnem Israël esset regnaturus, acciperet. Nova étenim cláritas apud Magos stellæ illustrioris ap páruit : et intuentium ani mos ita admiratióne sui Cap. 2, Um factus esset Jesus Camórum duódecim; ascendéntibus illis Jerosó- Homília sancti Ambrósii Lib. 2. in Luc. exórdium; hic enim, præ- parentum, qui secundum Quid est quod me quæ rebátis ? nesciebátis quia in própria Patris mei oportet me esse? Duæ sunt in Christo generatiónes : una est paterna, materna áltera paterna illa divínior; materna verò, quæ in nostrum labórem usumque descendit. Et ideò quæ supra natúram, supra ætátem, supra consuetudinem fiunt, non humánis assignanda virtútibus, sed divinis referenda sunt po testátibus. Alibi eum ad A légimus, Dominica nióre miráculum. sumitur disputatiónis R. Apertis, p. 276. |