tátem, et quisquis violat caritátem, quodlibet maguum habeat, ipse nihil est. Si linguis hóminum loquátur et Angelórum, si sciat ómnia sacramenta, si hábeat omuem fidem ut montes transferat, si distríbuat ómnia sua paupéribus, si corpus suum tradat ut árdeat, caritatem autem non habeat, nihil est, nihil ei prodest. Universa inutiliter habet, qui unum illud, quo universis utátur, nou habet. Amplectámur itaque caritátem, studentes serváre unitátem spiritûs in vinculo pacis. Non nos sedúcant qui carnáliter intélligunt, et corporálem separatiónem facientes, ab Ecclésia frumentis toto orbe diffusis spiritáli sacrilégio separantur. Per totum enim mundum seminátum est bonum semen.

R. Audi, Israël, p. 3o6. Ad Benedictus, Ant. 1. A. Dómine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo? unde ergo habet zizania? et ait servis: Inimicus homo hoc fecit. Matth. 13. Oratio. Amiliam tuam , quæsumus, Dómine, contínuâ pietate custódi; ut quæ in sola spe grátiæ cœFestis innititur, tuâ semper protectióne muniátur. Per Dóminum.

F

Ad Maguificat, Ant. 6. A. Colligite priwum zizánia, et alligate ea in fasciculos

ad comburendum ; triticum autem congregate in hórreum meum. Matth.13. Oratio, ut supra ad Laudes.

FERIA SECUNDA.
De Epístola prima beáti
Pauli Apóstoli ad Timó-
theum.

Lectio j. Cap. 3.
Idélis sermo: Si quis
Episcopatum deside

de

rat, bonum opus siderat. Oportet ergo Episcopum irreprehensibilem esse, uníus uxóris virum, sóbrium, prudentem, ornatum, pudícum, hospitálem, doctórem; non vinolentum, non percussórem sed modestum; non litigiósum, non cúpidum, sed suæ dómui benè præpósitum, fílios habentem súbditos cum omni castitáte. Si quis autem dómui suæ præesse nescit, quémodo Ecclésiæ Dei diligentiam habébit? Non neóphytum; ne in superbiam elátus, in judícium incidat diaboli. Oportet autem illum et testimónium habére bonum ab iis qui foris sunt, ut non in oppróbrium íncidat, et in laqueum diaboli.

R. Qui timétis, p. 303.
Lectio ij. Cap. 4.
Emo adolescentiam tu-

NE

am contemnat; sed exemplum esto fidélium in verbo, in conversatióne, in caritáte, in fide, in castitáte. Dum vénio, attende lectióni, exhortatióni, et

doctrinæ. Noli negligere grátiam quæ in te est, quæ data est tibi per prophétiam, cum impositióne manuum Presbytérii. Hæc meditáre, in his esto, ut profectus tuus manifestus sit ómnibus. Attende tibi, et doctrinæ; insta in illis. Hoc enim fáciens, et teipsum salvum facies, et eos qui te áudiunt.

B. Nihil mélius est quàm timor Dei, p. 304. Lectio iij. Cap. 5. QU Ui benè præsunt Presbyteri, dúplici honóre digni habeantur; máximè qui labórant in verbo, et doctrína. Dicit enim Scriptúra: Non alligábis os bovi trituranti. Et : Dignus est operárius mercéde suâ. Adversùs Presbyterum accusatiónem noli recipere, nisi sub duóbus aut tribus téstibus. Peccantes coram ómnibus árgue; ut et ca

tor coram Deo et Christo Jesu, et electis Angelis, ut hæc custódias sine præjudício, nihil faciens in alteram partem declinando. Manus citò némini imposueris, neque communicaveris peccátis alienis. Teipsum castum custódi. B. Cantáte, p. 304.

FERIA TERTIA. Incipit Epístola secunda beáti Pauli Apóstoli ad Timótheum. Lectio j. Cap. 1. Aulus Apóstolus Jesu Christi per voluntátem Dei, secundùm pro

missiónem vitæ quæ est in Christo Jesu : Timótheo caríssimo filio, Grátia, misericórdia, pax à Deo Patre, et Christo Jesu Dómino nostro. Grátias ago Deo cui sérvio à primogenitóribus in conscientia pura, quòd sine intermissióne habeam tui memóriam in oratiónibus meis, nocte ac die desiderans te videre, memor lacrymarum tuarum, ut gaudio ímplear, recordatiónem accipiens ejus fidei, quæ est in te non ficta, quæ et habitávit primùm in avia tua Loïde, et matre tua Eunice, certus sum autem quòd et in te. Propter quam causam admoneo te; ut resuscites grátiam Dei, quæ est in te per impositiónem mánuum mearum. R. Sperate, p. 304. Lectio ij.

N test inquit in Denni Oli itaque erubescere. nostri, neque me vinctum ejus; sed collabóra Evangélio, secundùm virtútem Dei; qui nos liberávit, et vocávit, vocatióne suà sanctà, non secundùm ópera nostra, sed secundùm propósitum suum, et grátiam quæ data est nobis in Christo Jesu, ante témpora sæculária. Manifestáta est autem nunc per illuminatiónem salvatóris nostri Jesu Christi, qui destruxit quidem mortem, illuminávit autem vitam et incorruptiónem per Evangélium: in quo pósitus sum

ego prædicátor, et Apóstolus, et magister Géntium.

R. Ecce óculi Dómini, p. 305.

B

Lectio iij.

O quam causam étiam hæc pátior, sed non confundor. Scio enim cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem. Formam habe sanórum verbórum quæ à me audisti in fide, et in dilectióne in Christo Jesu. Bonum depósitum custódi per Spiritum sanctum qui há

bitat in nobis.
B. Sperantem, p. 305.
FERIA QUARTA.
De Epístola secunda beáti
Pauli Apóstoli ad Timó-

H

theum. Lectio j. Cap. 3. Oc autem scito, quòd in novíssimis diébus instábunt témpora periculósa erunt hómines seipsos amantes, cupidi, eláti, superbi, blasphemi, paréntibus nou obedientes, ingráti, scelesti, sine affectióne, sine pace, criminatóres, incontinentes, immítes, sine benignitáte, proditóres, protervi, túmidi, et voluptatum amatóres, magis quàm Dei: habentes spéciem quidem pietátis, virtutem autem ejus abnegantes. Et hos devíta.

. Diligite, p. 306.

EX

Lectio ij. X his enim sunt, qui pénetrant domos, et captivas ducunt mulierculas, oneratas peccatis, quæ ducuntur váriis desideriis;

semper discentes, et nun

quam ad scientiam veritátis pervenientes. Quemádmodum autem Jaunes et Mambres restiterunt Móysi; ita et hi resistunt veritáti hómines corrupti mente, réprobi circa fidem, sed ultrà non proficient: insipientia enim eórum manifesta erit ómnibus, sicut et illórum fuit. R. Voluntátem, p. 306.. Lectio iij.

U autem assecutus es Th meam doctrínam, institutiónem, propósitum, fidem, longanimitátem dilectiónem, patiéntiam, persecutiónes, passiónes, quália mihi facta sunt Antiochiæ, Icónii, et Lystris: quales persecutiones sustinui, et ex ómnibus eripuit me Dóminus. Et omnes qui piè volunt vivere in Christo Jesu, persecutiónem patientur. Mali autem homines, et seductóres proficient in pejus, errantes, et in errorem mittentes.

R. Audi, Israël, p. 306. FERIA QUINTA. Incipit Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Titum. Lectio j. Cap. 1. Aulus servus Dei, Apóstolus autem Jesu

P

dem electórum Dei, et agnitiónem veritatis, quæ secundùm pietátem est, in spem vitæ æternæ, quam promisit, qui non mentítur, Deus, ante témpora sæculária : manifestávit autem tempóribus suis verbum suum in prædicatióne, quæ crédita est mihi secundùm præceptum Salvatóris nostri Dei: Tito dilecto filio secundùm commúnem fidem; grátia et pax à Deo Patre et Christo Jesu salvatore nostro. B. Qui timétis, p. 3o3. Lectio ij.

Hujus rei gratiâ reliqui te Cretæ, ut ea, quæ desunt, córrigas, et constituas per civitates Presbyteros, sicut et ego dispósui tibi. Si quis sine crímine est, uníus uxoris vir, filios habens fidéles, non in accusatióne luxúriæ

:

aut non súbditos. Oportet enim Epíscopum sine crímine esse sicut Dei dispensatórem non superbum, nen iracundum, non vinolentum, non percussórem, non turpis lucri cúpidum sed hospitalem, benignum, sóbrium, justum, sanctum, continentem, amplectentem eum qui secundùm doctrinam est fidélem sermónem; ut potens sit exhortári in doctrína sana, et eos qui contradícunt arguere.

. Nihil mélius, p. 3o4. Lectio iij. Unt enim multi étiam

qui, et seductores; máximè qui de circumcisióne sunt; quos oportet redargui: qui universas domos subvertunt, docentes quæ non oportet, turpis lueri grátiâ. Dixit quidam ex illis próprius ipsórum prophéta: Cretenses semper mendáces, malæ béstiæ, ventres pigri. Testimónium hoc verum est. Quam ob causam increpa illos durè, ut sani sint in fide, non intendentes Judaïcis fábulis, et mandátis hóminum aversáutium se à veritáte. Omnia munda

mundis; coinquinatis au tem et infidélibus est mundum, sed inquinálæ sunt eórum et mens, et conscientia. Confitentur se nosse Deum, factis autem negant; cùm sint abomináti, et incredibiles, et ad omne opus bonum réprobi. R. Cantáte, p. 304. FERIA SEXTA. De Epístola beati Pauli Apóstoli ad Titum. Lectio j. Cap. 2. U autem loquere quæ decent sanam doctri

T

nam; senes ut sóbrii sint, pudici, prudentes, sani in fide, in dilectióne, in patientia: anus similiter in habitu sancto, non criminatrices, non multo vino servientes, benè docentes ut prudentiam doceant adolescentulas, ut viros suos ament, filios suos díligant, prudentes, castas sóbrias, domûs curam ha→