mus enim aliquando et nos insipientes, incréduli, errantes, servientes desidériis et voluptatibus váriis, in malítia et invidia agentes, odíbiles, odientes invicem. Cùm autem benignitas et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei ; non ex opéribus justítia, quæ fécimus nos sed secundùm suam misericórdiam salvos nos fecit, per lavácrum regeneratió

Dei salvatóris nostri ómnibus hominibus, erúdiens nos, ut abnegantes impietatem, et sæculária desidéria, sóbriè, et justè, et piè vivamus in hoc sæculo, expectantes beátam spem, et adventum glória magni Dei, et salvatóris nostri Jesu Christi; qui dedit semetipsum pro nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitáte, et mundáret sibi pópulum acceptábilem, sectatórem bonorum óperum. Hæc loquere, et exhortáre, et árgue cum omni império. Nemo

te contemnat.

R. Ecce óculi Dómini, P. 305,

Lectio iij. Cap. 3. Dmone illos principiAbus et potestatibus sub

ditos esse, dicto obedíre, ad omne opus bonum parátos esse; néminem blasphemáre nou litigiosos esse, sed modestos, omnem ostendentes mansuetudinem

sancti, quem effúdit in nos abundè per Jesum Christum salvatórem nostrum ; ut justificati grátiâ ipsíus, hærédes simus secundùm spem vitæ æternæ.

. Sperantem, p. 305.
SABBAT O.

Incipit Epístola beáti Pauli
Apóstoli ad Philémonem.

P

Lectio j.

Aulus vinctus Christi Jesu, et Timótheus frater; Philémoni dilecto et adjutóri nostro, et Appiæ sorori caríssimæ, et Archippo commilitóni nos tro; et Ecclésiæ quæ in domo tua est. Grátia vobis et pax à Deo Patre nostro, et Dómino Jesu Christo. Grátias ago Deo meo, semper memoriam tui fáciens in

oratiónibus meis, audiens caritátem tuam, et fidem quam habes in Dómino Jesu, et in omnes sanctos; ut communicátio fidei tuæ évidens fiat in agnitióne

omnis operis boni, quod est in vobis in Christo Jesu. Si fiat de Sabbato, R. sumentur è iij. Nocturno Dominica II. post Epiph. supra, p. 306.

Lectio ij.

Audium enim magnum

G habui, et consolationem in caritáte tua; quia viscera sauctórum requievérunt per te, frater. Propter quod multam fiduciam habens in Christo Jesu imperandi tibi quod ad rem pértinet, propter caritátem magis obsecro, cùm sis talis, ut Paulus senex, nunc autem et vinctus Jesu Christi óbsecro te pro meo fílio, , quem génui in vínculis, Onésimo: qui tibi aliquando inútilis fuit, nunc autem et mihi et tibi útilis, quem remisi tibi.

Lectio iij.

U autem illum, ut mea Tviscera, suscipe: quem

ego volueram mecum detinére, ut pro te mihi ministraret in vinculis Evangélii; sine consilio autem tuo nihil vólui facere, uti ne velut ex necessitate bonum tuum esset, sed voluntárium. Fórsitan enim ideò discessit ad horam à te ut æternum illum reciperes, jam non ut servum, sed pro servo caríssimum fratrem, máximè mihi : quanto autem magis tibi et in carne, et in Dómino? Si erga habes me socium,

suscipe illum sicut mé; si autem aliquid nócuit tibi, aut debet, hoc mihi inputa. Ego Paulus scripsi meâ manu : ego reddamn ut non dicam tibi, quòd et teipsum mihi debes.

Ad Magnificat, Ant. 8. A. Obedite præpósitis vestris, et subjacéte eis: ipsi enim pervigilant, quasi ratiónem pro animabus vestris reddituri. Hebr. 13.

Oratio, ut infra ad Laudes.

DOMINICA VI. post Epiphaniam. IN I. NOCTURNO.

Incipit Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebræos. Lectio j. Cap. 1. Ultifariam multisque modis olim Deus loquens pátribus in Prophetis, novissimè dié

M

bus istis locútus est nobis in Filio, quem constítuit heredem

per quem fecit et sæcula. Qui cùm sit splendor glóriæ, et figúra substantiæ ejus, portansque ómnią verbo virtútis suæ, purgationem peccatórum fᬠciens, sedet ad dexteram majestatis in excelsis: tantò mélior Angelis effectus, quantò differentius præ illis nomen hæreditavit. B. Qui timétis, p. 3o3. Lectio ij.

Ui enim dixit aliquan

meus es tu, ego hódie génui te? Et rursùm : Ego ero illi in Patrem, et ipse erit mihi in Fílium? Et cùm iterùm introducit Primogénitum in orbem terræ, dicit: Et adórent eum omnes Angéli Dei. Et ad Angelos quidem dicit : Qui facit Angelos suos spíritus, et ministros suos flammam ignis. Ad Fílium autem : Thronus tuus, Deus, in sæculum sæculi, virga æquitátis, virga regni tui. Dilexisti justitiam, et odisti iniquitátem; proptéreà unxit te Deus, Deus tuus, óleo exultatiónis præ participibus tuis.

R. Nihil mélius, p: 304

eos,

IN II. NOCTURNO.

Sermo S. Athanasii Epíscopi.

Orat. 1. contra Arianos.

S

Lectio iv.

I persónam, rem et tempus verborum Apostoli cognovissent hærétici, non ea, quæ ad humánam pértinent natúram, transtulissent in divinitátem. Id autem is fácilè perspiciet, qui initium hujus loci rectè intellexerit. En enim Apóstoli verba: Multifariam multisque modis olim Deus locútus patribus per Prophétas hisce últimis diébus locútus est nobis in Filio. Deindè paulò post ait : Per seipsum purgatióne peccatórum nostrorum faciâ

sedet ad dexteram majes

tátis in excelsis, tanto præstantior factus Angelis, quantò excellentius præ illis nomen hæreditate accépit. Itaque Apostoli dictum temporis méminit quo nobis Deus in Fílio lófacta est purgatio. cutus est, et peccatórum

R. Speráte, p. 304.

Lectio v.

1

per Angelos est, deindèque advenit Filius ut ipse necessário ministraret hæc verba intulit: Tantò præstantior factus Angelis; ut scilicet ostenderet quantum servo præstet Filius, tantò éiam Filii administratiónem, servórum administratióne præstantiórem fuisse.

R. Ecce óculi, p. 305.

Lectio vj.

Eterem itaque et noVE vam administratiónem distinguens Apóstolus fidenter hæc ad Judæos scribit: Tantò præstántior factus Angelis. Quapropter nullâ hic usus est comparatióne, nec dixit Major, vel honorátior, ne quis illum ejusdem ac illos esse géneris suspicarétur; sed Præstántior dixit, ut naturæ Filii, et rerum creatárum differéntiam demonstråret.

R. Sperantem, p. 3o5. IN III. NOCTURNO. Lectio sancti Evangélii se

cundùm Matthæum. Lectio vij. Cap. 13, N illo témpore; Parábolam propósuit turbis Jesus dicens: Símile est regnum cœlórum grano sinápis, quod accipiens homo seminávit in agro suo. Et réliqua.

R

Presbyteri.

Lib. 2. in Matth.

Egnum cœlórum, prædicátio Evangélii est, et notitia Scripturárum, quæ ducit ad vitam, et de qua dícitur ad Judæos : Auferétur à vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus. Símile est ergò hujuscemodi regnum grano sinápis, quod accipiens homo seminávit in agro suo. Homo qui séminat in agro suo à plerisque Salvator intelligitur, quòd in ánimis credéntium séminet : ab aliis, ipse homo séminans in agro suo, hoc est, in semetipso, et in corde

suo.

R. Diligite, p. 306. Lectio viij. Uis est iste qui séminat, nisi sensus noster el animus; qui suscipiens granum prædicatiónis, et fovens sementem humóre fidei, facit in agro sui péctoris pulluláre? Prædicatio Evangélii mínima est ómnibus disciplinis. Ad primam quippe doctrinam fidem non habet veritatis, hóminem Deum, Christum mortuum, et scándalum crucis prædicans. Confer hujuscemodi doctrinam dogmátibus philosophórum, et libris eórum, et splendóri eloquéntiæ et compositióni sermónum : et vidébis quantò minor

sit cæteris seminibus sementis Evangélii.

. Voluntátem, p. 306.

SE

Lectio ix.

Ed illa cùm créverit, nihil mordax, nihil vívidum, nihil vitále demonstrat; sed totum fláccidum marcidumque ebullit iu ólera et in herbas quæ citò arescunt et córruunt. Hæc autem prædicátio, quæ parva videbatur in princípio cùm vel in ảnima credentis, vel in toto mundo sata fuerit, non exurgit in ólera, sed crescit in árborem ; ita ut vólucres cœli, quas vel animas credentium, vel fortitúdines Dei servitio mancipátas sentire debemus, véniant, et hábitent in ramis ejus.

R. Audi, Israël, p. 306. Ad Benedictus, Art. 7.F. Simile est regnum cœlórum grano sinapis, quod minimum quidem est ómnibus seminibus; cùm autem créverit, majus est ómnibus oléribus. Matth.

13.

Oratio.

P Ræsta, quæsumus, omnipotens Deus, ut semper rationabilia meditantes, quæ tibi sunt plácita, et dictis exequáinur et faclis. Per Dóminum.

Ad Magnificat, Ant. 1. B. Simile est regnum cœlórum fermento, quod ac ceptum múlier abscondit in farinæ satis tribus, do

nec fermentátum est totum. Matth. 13.

P

Oratio, ut supra.

FERIA SECUNDA. De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebræos. Lectio j. Cap. 2. Roptéreà abundantiùs oportet observáre nos fortè pereffluamus. Si enim ea quæ audivimus, ne qui per Angelos dictus est sermo, factus est firmus et omnis prævaricatio et inobedientia accépit justam mercédis retributiónem; quomodo nos effugiémus, si tantam neglexérimus salútem? quæ cùm initium accepisset enarrári audiérunt, in nos confirper Dóminum, ab eis qui máta est, contestante Deo signis et portentis, et vásancti distributiónibus seriis virtútibus, et Spíritûs cundùm suam voluntátem. . Qui timétis, p. 303. Lectio ij:

E

Um, qui módico quàm videmus Jesum, propter Angeli minoratus est, passiónem mortis, glória et honóre corouátum; ut grátià Dei, pro ómnibus gustáret mortem. Decébat enim eum, propter quem ómnia, et per quem ómnia, qui multos filios in glóriam adduxerat, auctórem salútis eórum per passiónem consummare. Qui enim sanctificat, et qui sanctificantur, ex uno omnes. Propter quam causam