Deinceps usque ad Completorium Sabbati sancti exclusivè non dicitur Alleluia; sed ejus loco, post Deus, in adjutórium, et . Sicut erat, etc. dicitur: Laus tibi, Domine, Rex æternæ glóriæ.

DOMINICA

SEPTUAGESIMÆ.

Omnia ut in Psalterio,

additis et exceptis quæ sequuntur; et sic in Dominicis Sexagesimæ,et Quinquagesima.

IN I. NOCTURNO. Incipit liber Génesis. Lectio j. Cap. 1. N princípio creavit Deus cælum et terram. Terra autem erat inauis et vácua, et tenebræ erant super fáciem abyssi, et Spiritus Dei ferebatur super aquas. Dixitque Deus: Fiat lux, Et facta est lux. Et vidit Deus lucem quòd esset bona; et divisit lucem à ténebris. Appellavitque lucem, Diem, et tenebras, Noctem factumque est véspere et mane, dies unus. Dixit quoque Deus: Fiat firmameutum in médio aquarum; et dívidat aquas ab aquis. Et fecit Deus firmamentum, divisitque aquas quæ erant sub firmamento, ab his quæ erant super firmamentum. Et factum est ita. Vocavitque Deus firmamentum, Coelum; et factum est véspere et mane, dies secundus.

.j. Delectasti me, Dómine, in factúra tua, et in opéribus mánuum tuarum exultábo: * Quàm magnificáta sunt ópera tua, Dómine! . Tu in princípio, Dómine, terram fundasti;; et ópera mánuum tuarum sunt cœli : *Quàm magnificáta. Ps. 91. Hebr. 1. Lectio ij.

Dregentur aquæ quæ sub cœlo suut, in locum unum; et appareat árida. Et factum est ita. Et vocávit Deus áridam, Terram; congregationesque aquárum appellavit, Mária. Et vidit Deus quòd esset bonum. Et ait: Gérminet terra herbam virentem et facientem semen, et liguum pomiferum fáciens fructum juxta genus suum, cujus semen in semetipso sit super terram. Et factum est ita. Et prótulit terra herbam virentem et facientem semen juxta genus suum, lignumque faciens fructum, et habens unumquodque sementem secundùm spéciem suam. Et vidit Deus quòd esset bonum. Et factum est véspere et mane, dies tértius. Dixit autem Deus: Fiant luminaria. in firmamento cali; et dívidant diem ac noctem, et sint in signa et témpora, et dies, et annos; ut lúceant in firmamento cœli, et illúminent terram. Et factum est ita. Fecitque Deus duo, luminária magua : lumináre

Ixit verò Deus : Con

creatúram, cui líbera sérvitus expediret, se esse Dóminum commonébat; justa damnatio subsecuta est; talisque damnatio, ut homo qui custodiendo mandátum futúrus fuerat étiam carne spiritális, fíeret étiam mente carnális et qui suâ superbia sibi placuerat, Dei justítia sibi donarétur; nec sic ut in sua esset omnimoda potestate, sed à se ipse quoque disséntiens, sub illo qui peccáto consensit, pro libertale quam concupívit, duram miseramque ágeret servitutem; mórtuus spíritu volens, et córpore moritúrus invitus: desertor æternæ vitæ; étiam æternâ, nisi grátia liberá morte damnátus.

ret, . io. Videns Deus quod cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum, pœnítuit eum quòd hóminem fecisset in terra: * Delébo, inquit Deus, hóminem, quem creávi, à facie terræ. . Propter immunditiam

libidi

nem, concupiscentiam malam, venit ira Dei super filios incredulitátis.* Delébo. Gen. 6. Coloss. 3.

méritò magna obedientia prædicátur, quia, ut occíderet filium,es difficillima est imperáta; ità in paradiso tanto major inobedientia fuit, quantò id quod præceptum est, nullius difficultatis fuit. Et sicut obedientia secundi hóminis eò prædicabilior quò factus est obédiens usque ad mortem ; ità inobedientia primi hóminis eò detestabilior, quò factus est inobediens usque ad mortem. Ubi enim magna est inobediéntiæ pœna propósita, et res à Creatóre facilis imperáta ; quisnam satis éxplicet, quantum malum sit, non obedíre in re fácili, et tantæ potestatis império, et tanto terrenti supplicio?

R. v. Sicut aves laqueo comprehenduntur, * Sic capiuntur hómines in témpore malo, cùm eis extemplò supervenerit. . In diébus Noë erant comedentes, et bibentes, non cognoverunt, donec venit diluvium, et tulit omnes. *Sic capiuntur. Eccl. 9. Matth. 24.

Lectio vj.

et

DEnique, utbréviter di

catur, in illíus peccati poena, quid inobediéntiæ, uisi inobediéntia retribúta est? Nam quæ hóminis est alia miséria, nisi adversùs eum ipsum inobedientia ejus ipsius; ut quóniam nóluit quod pó

tuit, quod non potest velit? In paradiso enim, é tiamsi non ómnia póterat ante peccátum, quidquid tamen non poterat, non volébat ; et ideò póterat ómnia quæ volébat: nunc verò, sicut in ejus stirpe cognoscimus, et divina Scriptúra testatur: Homo vanitati similis factus est. Quis enim enumeret, quàm multa quæ non potest velit, dum sibi ipsi, id est, voluntáti ejus, ipse ánimus ejus, eóque inférior caro ejus, non obtémperat? Ipso namque invíto, et ánimus plerumque turbátur, et caro dolet, et veterascit, et móritur.

IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Lectio vij. Cap. 20.

N illo témpore; Dixit

perários in vineam suam. Et réliqua.

Homília sancti Augustini Episcopi.

Serm. 87. de verbis Evang. Anquam primâ horâ vocantur, qui recentes ab útero matris incipiunt esse Christiáni quasi tértiâ púeri, quasi sextâ juvenes, quasi nonâ vergentes in sénium, quasi undécimâ omníno decrépiti, unum tamen vitæ æternæ denárium omnes acceptúri. Sed attendite et intelligite, fratres mei, ideò quisque differat venire ad vineam, quia secúrus est quoniam quandocumque vénerit, ipsum denárium acceptúrus est. Secúrus est quidem quòd ipse denárius illi promíttitur, sed differre non jubétur.

ne

. vij. Ne dissipes, Dómine, testamentum tuum, neque auferas misericordiam tuam à nobis propter Abraham dilectum tuSecundùm multitúdinem um; sed fac nobiscum⭑ misericórdia tuæ. . Adjuva nos, Dómine, misertus nostri. * Secundùm. Dan.3. Marc. 9. Lectio viij. Uid ille datúrus sit, et quid facturus sit

QU

rábolam hanc: Simile est regnum cœlórum hómini patrifamílias qui éxiit primo mane conducere o

Tu quando vocaris, veni: merces enim cunctis æquá. lis promittitur; sed de ipsa hora operandi magna

quæstio

unam

quæstio est. Si enim illi, verbi grátiâ, qui vocati sunt horâ sexta, in hac ætate córporis constitúti, ubi juveniles anni fervent, sicut ipsâ horâ sextâ fervet; si dicerent illi juvenes vocáti Expecta, audívimus enim in Evangélio quia omnes mercédem acceptúri sunt, cùm senes facti fuerimus, horâ undécimâ veniémus, tantùmdem acceptúri quare ampliùs laboratúri? Responderétur eis, et dicerétur: Laboráre non vis, qui utrùm vivas usque ad senectam nescis ? Sextâ horâ vocáris, veni.

R. viij. Numquid, Dómine, perdes justum cum impio? Absit à te, ut Occídas justum cum impio, fiatque justus sicut impius. . Hi sunt convivantes sine timóre, quibus procella tenebrarum serváta est in æternum. *

rectè dícitur de infántibus, tanquam ad horam primam pertinéntibus ; si rectè dicitur de púeris, tanquam ad horam tértiam pertinéntibus ; si rectè dícitur de juvénibus, tanquam in horæ sextæ flagrantia constitútis; quanto magis rectè de decrépitis dícitur: Ecce jàm hora undécima est, et adhuc stas, venire piger es?

B. ix. Miserére nostri, Deus ómnium, * Réspice nos, et ostende nobis lucem miseratiónum tuárum. . Nisi Dóminus Sábaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essémus. * Réspice. Glória. Miserére. Eccli. 56. Rom. 9.

Ab hac die, usque ad Pascha, non dicitur Te Deum, nisi in Festis.

AD LAUDES. Ant. Imile est regnum 5. C. meló est patrifamílias qui éxiit primo manè conducere operários in vineam suam. Matth. 20.

Ant. 1. A. Conventióne factâ cum operáriis ex de❤ nário diurno, misit eos in vineam suam. Ibid.

Ant. 5. B. Egressus circa horam tértiam, vidit álios stantes in foro otiósos, et dixit illis: Ite et vos in vineam meam et quod justum fúerit dabo vobis, Ibid.

Ant. 2. B. Circa undé30