ab omni nos adversitáte custódi. Per Dóminum. AD HORAS, Antiphone de Laudibus, quartá prætermissa. AD PRIMAM. . br. Deum : et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo. Luc. 18. Oratio, ut supra ad Laudes. FERIA SECUNDA. De libro Génesis. ut in Dominica. A sunt generatiónes Isaac filii Abraham : Abraham génuit Isa Capitulum, Si linguis. ac, qui cùm quadraginta ut in Laudibus. AD SEXTA M. Ant. 3. A. Tradétur. Capitulum. 1. Cor. 13. Aritas pátiens est, beCnigna est, non æmulátur, non agit perperam, nón inflátur, non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur, non cogitat malum. AD NONA M. Ant. 5. B. Ipsi. Capitulum. 1. Cor. 13. Unc manent fides, spes, cáritas; tria hæc, major autem horum est cáritas. AD VESPERAS. Antiphona et Capitulum, ut supra ad Laudes; Hymnus et Versus ut in Dominica, p. 30. Ad Magnificat, Ant. 1. C. Jesus dixit cæco: Réspice, fides tua te salvum fecit; et confestim vidit, et sequebátur illum maguificans esset annorum, duxit uxórem Rebeccam, filiam Bathuelis Syri de Mesopotamia, sororem taban. Deprecatusque est Isaac Dóminum pro uxore sua, eò quòd esset stérilis ; qui quaudivi eume, et dedit conceptum Rebecca. Sed párvuli; quæ ait : Si sic collidebantur in útero ejus mihi futúrum erat, quid necesse fuit concipere? perrexitque ut consuleret Dóminum. Qui respondens, ait: Duæ gentes sunt in útero tuo, et duo pópuli ex ventre tuo dividentur, populusque populum superabit, et major sérviet minóri. Jam tempus pariendi advénerat, et ecce gémini in útero ejus reperti sunt. Qui prior egrestus in morem pellis hispisus est, rufus erat, et todus; vocatumque est nomen ejus, Esau. Prótinus alter egrédiens, plautam fratris tenébat manu; et idcircò appellávit eum, Jacob. R. Delectasti me, Dómine, p. 345. Lectio ij. Cap. 27. Ixit Rebecca filio suo : DJacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo, et dicentem ei : Affer mihi de venatióne tua, et fac cibos ut cóme dam et benedícam tibi coram Dómino, antequàm móriar. Nunc ergo, fili mi, acquiesce Consiliis meis et pergens ad gregem, affer mihi duos hæ dos óptimos, ut fáciam ex eis escas patri tuo, quibus libenter véscitur: quos cùm intuleris, et coméderit, benedícat tibi priusquam moriatur. Abiit, et áttulit, deditque matri. Paravit illa cibos, sicut velle noverat patrem illíus. Et vestibus Esau valde bonis, quas apud se habébat domi, índuit eum: pelliculasque hædórum circúndedit manibus, et colli nuda protexit. Deditque pulmentum, et panes quos cóxerat, trádidit. Quibus illátis, dixit: Pater mi? At ille respondit: Audio. Quis es tu, fili mi? Dixitque Jacob Ego sum primogénitus tuus Esau. R. Primus homo, p. 346. Lectio iij. Ixitque Isaac: Accéde Dhuc, ut taugam te, fili mi, et probem utrùm tu sis filius meus Esaii, an non. Accessit ille ad patrem, et palpáto eo, dixit Isaac: Vox quidem, vox Jacob est; sed manus, manus sunt Esau. Et non cognóvit eum, quia pilósæ manus similitúdinem ma jóris exprésserant. Benedicens ergo illi, ait : Tu es filius meus Esai? Respondit, Ego sum. At ille : Affer mihi, inquit, cibos de venatióne tua, fili mi, ut benedicat tibi anima mea. Quos cùm oblátos comedisset, óbtulit ei étiam vinum; quo hausto, dixit ad eum: Accéde ad me, et da mihi ósculum, fili mi. Accessit, et osculátus est eun. Statimque ut sensit westimentorum illíus fragrantiam, benedicens illi, ait : Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dóminus. Det tibi Deus de rore cœli, et de pinguédine terræ abundantiam frumenti et vini. Et sérviant tibi pópuli, et adórent te tribus: esto dóminus fratrum tuorum, et incurventur ante te filii matris tuæ. Qui maledixerit tibi, sit ille maledictus; et qui benedíxerit tibi, benedictiónibus repleatur. R. Laudate Dominum, p. 346. FERIA TERTIA. De libro Génesis. Lectio j. Cap. 27. et 28. Derat semper Esau Jacob pro benedictióne quâ benedixerat ei pater; dixitque in corde suo Vénient dies luctûs patris mei, et occidam Jacob fratrem meum. Nu¤-, Vocans tiata sunt hæc Rebecca: quæ mittens et Jacob filium suum, dixit ad eum Ecce Esau frater tuus minátur ut occidat te. Nunc ergò, fili mi, audi vocem meam, et consurgens, fuge ad Laban fratrem meum in Haran: habitabisque cum eo dies paucos, donec requiescat furor fratris tui, et cesset indignatio ejus, obliviscaturque eórum quæ fecisti in eum: póstea mittam, et adducam te inde huc. Cur utróque orbábor fílio in uad da? no die? Dixitque Rebecca : meæ propter fílias Heth, si acceperit Jacob uxórem de stirpe hujus terræ, nolo vivere. Vocávit ítaque Isaac Jacob, et benedixit eum, præcepitque ei, dicens: Noli accipere conjugem de génere Chanaan. TM. Videns Deus, p. 347. Lectio ij. Cap. 28.1 Jacob de I Barsaber, pergebat Hae ran. Cùmque venisset ad quemdam locum, et vellet in eo requiescere post solis Occúbitum, tulit de lapídibus qui jacebant, et suppónens capiti suo, dormivit in eodem loco. Viditque in somnis scalam stantem super terram, et caeúmen illius tangens cœlum: Angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam, et Dóminum. innixum scale, dicentem sibi: Ego sum Dóminus Deus Abraham patris tni, et Deus Isaac: terrain, in qua dormis, tibi dabo et sémini tuo: eritque semen tuum quasi pulvis terræ : dilataberis ad Occidentem, et Orientem, et Septentriónem, et Meridiem : et benedicentur in te et in sémine tuo cunctæ tribus terræ. Et ero custos tuus, quocumque perréxeris, et redúcam te in terram hanc; nec dimittam, nisi complévero universa quæ dixi. R. Sicut aves, p. 347. Lectio iij. Cap. 35. Rant autem filii Jacob an ecin. Fii Lacob primogénitus Ruben, et Simeon, et Levi, et Judas, et Issachar, et Zabulon. Filii Rachel, Joseph et Benjamin. Filii Bala ancillæ Rachélis, Daniel Néphthali. Filii Zelphæ ancillæ Liæ Gad et Aser: Hi sunt filii Jacob, qui nati sunt ei in Mesopotámia Syriæ. Venit étiam ad Isaac patrem suum in Mambre, civitátem Arbee, hæc est Hebron: in qua peregrinatus est Abraham et Isaac. Et compléti sunt dies Isaac, centum octoginta annórum. Conmórsumptusque ætate, tuus est et appósitus est pópulo suo senex et plenus diérum; et sepeliérunt eum Esau et Jacob filii sui. . In erróris, p. 348. FERIA QUARTA Cinerum. Omnia ut in' Psalterio, præter præter ea, quæ hic habentur propria; et sic usque ad Vesperas Sabbati sequentis. De libro Genesis. Lectio j. J Cap. 37. puer: Oseph cùm sédecim esset annórum, pascébat gregem cum frá→ tribus suis adhu Blue et Zelphæ uxórum patris sui, accusavitque fratres suos apud patrem crimine péssimo. Israël autem diligébat Joseph super omnes filios suos, eò quòd in senectúte genuisset eum; fecitque ei túnicam polymítam. Videntes autem fratres ejus quòd à patre plus cunctis filiis amarétur, óderant eum ; nec poterant ei quidquam pacíficè loqui. Accidit quoque ut visum sómnium referret frátribus suis, quæ causa majóris ódii seminárium fuit. Dixitque ad eos: Audíte sómnium meum quod vidi: Putábam nos ligáre manípulos in agro, et quasi consurgere manipulum meum, et stare; vestrosque manipulos circumstantes adoráre manipulum meum. Respondérunt fratres ejus: Numquid rex noster eris? aut subjiciémur ditióni tuæ ? Hæc ergo causa somniorum atque sermónum, invidiæ et ódii fómitem ministrávit. R. Dies expiatiónum erit celebérrimus, et vocábiPars Hiemalis. * tur sanctus; affligetisque ánimas vestras in eo: Omnis ánima, quæ afflicta non fuerit die hac peribit de pópulis suis. . Pœnitémini ígitur, et convertímini, ut déleantur peccáta vestra: * Omnis anima. Levit. 23. Act. 3. Lectio ij. pascendis gregibus paUmque fratres illius in tris morarentur in Sichem, dixit ad eum Israël : Fratres tui pascunt oves in Síchimis: veni, mittam te ad eos. Quo respondente, Præstò sum, ait ei: Vade, et vide si cuncta próspera sint ergà fratres tuos, et pécora; et renuntia mihi quid agatur. Missus de valle Hebron, venit in Sichem: invenitque eum vir errantem in agro, et interrogavit quid quæreret. At ille respondit: Fratres meos quæro, índica mihi ubi pascant greges. Dixitque ei vir: Recesserunt de loco. isto; audivi autem eos dicentes: Eámus in Dóthaïn. Perrexit ergò Joseph post fratres suos, et invénit eos in Dóthajn. Qui cùm vidissent eum procul, ántequàm accéderet ad eos cogitaverunt illum occidere; et mútuo loquebantur: Ecce somniátor venit; ve nite, occidamus eum, et mittamus in cisternam véterem ; dicemusque : Fera péssima devoravit eum ; et tunc apparébit quid illi prosint sómuia sua. 32 R. Numquid, Dómine, p. 349. Léctio sancti Evangélii se cundùm Matthæum, IN Lectio iij. Cap. 8. N illo tempore; Dixit Jesus discipulis suis: Cùm jejunátis, nolite fierisicut hypocritæ, tristes. Et réliqua. Homília sancti Augustini Epíscopi. Serm. 207 in Quadrag. 3. Ejunemus humiliantes Ja ánimas nostras, appropinquante die quo magister humilitátis humiliavit semetipsum, factus súbditus usque ad mortem crucis. Imitémur ejus crucem, abstinéntiæ clavis edómitas concupiscentias configentes. Castigémus corpus nostrum, et servituti subjiciamus; et ne per indómitam carnem ad illícita prolabámur in ea domanda aliquantùm et lícita subtrahámus. Crápula et ebrietas étiam per dies cateres devitanda; per hos autem dies étiam concessa prándia removenda. R. Miserére, p. 349. Ad Benedictus, Ant. 7. B. Cum jejunátis, nolite fieri sicut hypocritæ, tristes: extérminant enim fácies suas, ut appareant homínibus jejunantes. Matth.6. Deinde dicuntur Preces flexis genibus, et simi ut liter ad omnes Horas, in Psalterio, p. 32. Oratio. Ræsta, Dómine, fidélibus tuis, ut jejuniórum veneranda solémnia, et cóngruâ pietáte suscipiant, et securâ devotióne percurrant. Per Dóminum. Deinde suffragia, 33. Ad Magnificat, Ant. 4. C. Thesaurizáte vobis thesauros in cœlo, ubi neque ærúgo, neque tíuea demolitur. Matthæi 6. Deinde dicuntur Preces flexis genibus, ut in Psalterio, p 32. Oratio. Nelinantes se, Dómine Imajestáti tuæ, propitiatus intende; ut, qui divino múnere sunt refecti cœléstibus semper nutriantur auxiliis. Per Dómi num. FERIA QUINTA. post Cineres. De libro Genesis. Lectio j. Cap. 37. Ixit Judas frátribus suis: Quid nobis prodest, si occidérimus fratrem nostrum, et celaMéliùs est ut venumdétur verimus sánguinem ipsius? Ismaëlitis, et manus nostræ non polluantur; frater enim et caro nostra est. Acquievérunt fratres sermónibus illíus. Et prætereúntibus Ma dianítis negotiatoribus, extrahentes e |