inter spinas, sic amícamea inter filias. Cant. 2.

Ant. 1. C. Quasi stella matutina in médio nébulæ, et quasi luna plena in diebus suis lucet, Eccli 50. Ant. 4. A. Sicut lux auróræ, oriente sole, manè absque nubibus rútilat. 2. Reg. 23.

Ant. 5. B. Omuis glória ejus filiæ regis ab intùs, in fimbriis aureis circumamicta varietátibus. Ps. 44.

Capitulum. Eccli. 24.
Úi creávit me, re-

meo, et dixit mihi: In Jacob inhabita, et in Israël hæreditare, et in electis meis mitte radíces.

Hymnus.
URORA, quæ Solem
A paris,
Et ipsa Solis filia,
Quàm spléndidum, cùm
násceris,

Affers diem mortalibus !
TE luce sol vestit suà,
Tibique luna stérnitur :
Aptáta sacro vértici
Nectunt corónam sídera.

Tu nos ab hoste protege, Et mortis horà suscipe.

QUI natus es de Vírgine,

Jesu, tibi sit glória,
Cum Patre, cumque Spi-
ritu,

In sempiterna sæcula.
Amen.

Hæc Doxologia* María mater. et Qui natus es. dicitu hác die et per Octavam in fine Hymnorum ejusdem metri exceptá Dominica intrà Octavam, in cujus officio dicitur Doxologia Adventús, eti

. Benedicta tu inter mulieres, R. Et benedictus fructus ventris tui. Luc. 1.

Ad Benedictus, Ant. 7.F. Triplicatur.

Benedicta tu à Deo tuo in omni tabernáculo Jacob; quoniam in omni gente, quæ audierit nomen tuum, magnificábitur super te Deus Israël. Judith 13.

Oratio.
Amulis tuis, quæsп-

nere.

FAC, Virgo, quem sci

mus Deum Venisse terris hóspitem Per te, manens nobis adhuc Nostri sit hospes péctoris.

*MARIA mater grátiæ Dulcis parens clementiæ,

tis grátiæ munus impertire, ut quibus beátæ Virginis partus extitit salútis exórdium, Conceptionis ejus votiva solemnitas, pacis tríbuat incrementum. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum, etc.

Commemoratio

Adventús.

Feric

AD HORAS, Psalmi

nis de Laudibus.

AD PRIMA M. Ant. 3. C. Una est. In . br. y. Qui natus es de María Virgine. Canon hac die tantùm proprius, p. cxvij.

AD TERTIAM. Ant, 2. B. Sicut lilium. Capitulum, Qui creavit me. ut in Laudibus.

R.br. Elégit eam Dóminus* In habitatiónem sibi. Elégit. . Sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus, In habitatiónem. Glória. Elégit. Ps. 131. et 45.

. Deus in medio ejus

non commovébitur. R. Adjuvábit eam Deus manè dilúculò. Ps. 45.

.

AD SEX TAM. Ant. 1. C. Quasi stella matutina.

Capitulum. Eccli. 24. N Sion firmata sum, et in civitáte sanctificáta simíliter requiévi, et in Jerúsalem potestas mea. R.br. Deus in médio ejus,*Non commovébitur. Deus. . Adjuvábit eam Deus manè diluculo: Non commovébitur. Glória. Deus.

V. Magnus Dóminus, et laudabilis nimis, R. In civitate Dei nostri. Ps. 47.

AD NONA M. Ant. 5. B. Omnis glória. Capitulum. Eccli. 24. Adicavi in pópulo hoRnorificato, et in parte Dei mei hæreditas illius,

cum

de Dominica, incipiendo à I. Vesperis, quæ erunt integra de Sabbato, Commemoratione Octava in utrisque Vesperis et Laudibus.

Hæresi 78. Lectio iij. Aría significátur per

MEvam, quæ vivén

tium mater per ænigma nuncupatur. Illic enim mater viventium appelláta est, cùm jam illud audisset Terra es, et in terram revertéris, post trausgressiónem. Idque mirum est, quòd post offensiónem ádeò magnum cognómen ei attribútum fuit. Ac secundùm id quod sensibus óbvium est, ab illa Eva totius generis humáni origo in terra deducta est: hic verò à María vita ipsa verè in mundum intro

ducta est, ut viventem pariat, et sit María mater vivéntium per ænigma ígitur María mater vivéntium vocáta est.

quippe mors intrávit in mundum. María verò vitæ causam præbuit, per quam vita nobis nata est. Atque

ideò Filius Dei in mundum advénit: et ubi abundávit delictum, superabundávit grátia et unde mors áccidit, vita illinc processit, ut in mortis locam vita succéderet; et illátam à muliere mortem, ille qui è muliere, vita ut esset nostra natus erat, excluderet. Et quia illic quidem Eva, cùm esset virgo, in transgressióne inobedientiæ éxtitit; rursus per virginem facta est obedientia grátiæ, cùm evangelizátus est de cœlo adventus vitæ æternæ secundùm carnem.

VESPERÆ à Capitulo de Sequenti, cum Commemorat. Octava, et Feriæ Adventús.

est propria, sive sit de
Sancto, sive de Homilia.
Lectio iij.
Amasus Hispánus

quem sanctus Hieronymus virum sauctæ memóriæ, virum egrégium et eruditum in Scripturis, et virginis Ecclésiæ virginem Doctórem Vocat mortuo Libério, ad Ecclesiæ Romanæ régimen, ut ait sanctus Ambrosius, Dei judício assumptus, æmulum Pontificatus habuit Ursicínum, qui quorumdam factióne creátus pseudo-póntifex, in Concilio tandem Romáuo damná→ tus est, et ab Imperatóribus in exilium pulsus. Curas oinnes eò cóntulit Dámasus ut sacrum fidei depósitum à frequenti bæreticórum ímpetu vindicáret. Hinc convocáto Roma Concilio, Apollinaris hæresim primus ómnium anathémate percussit. Hine Ariminensem conventum, jam antè reprobatum damnavit. Sub eodem celebrátum est Constantinópoli Concilium secundum

2

cuménicum, in quo nefária Eunómii et Macedónii hæresis damnáta est et catholica fides de divinitáte Spiritûs sancti, stabilita. Cùm Priscillianistæ, infausta Manichæórum proles, in Synodo Cæsaraugustana fuissent solemni judicio proscripti, Romam petiérunt, coram Dámaso se purgare cupien

tes ; sed illos ne suo quidem conspectu diguári vóluit sanctus Póntifex. Cùm Ecclésiam rexisset annos octódecim menses áliquot, virtúte, doctrina et prudentiâ clarus, propè octogenarius, Valentiniano secundo imperante, obdormívit in Dómino, anno trecentésimo octogé simo quarto, tértio Idus Decembris; et via Ardeatína, unà cum matre et soróre, sepultus est in basilica quam ipse ædificáverat. Illius reliquiæ postea translate sunt in Ecclésiam sancti Laurentii, ab ejus nómine, in Damaso, vocatan.

DE OCTAVA. Sermo sancti Bernardi Abbatis.

sonáli unióne natúræ conditio pátitur, luci illi inaccessibili videátur immersa. Illo nimirum igne Prophétæ lábia purgantur; illo igne Séraphim accenduntur : longè verò áliter María méruit, non velut summátim tangi sed operíri magis, et circumfundi, et tanquam ipso igne conclúdi. Candidíssimus sanè, sed et calidíssimus hujus mulieris amictus, cujus ómnia tam excellenter irradiata noscuntur, ut nihil in ea, non dico tenebrósum, sed obscúrum saltem, vel minds lúcidum, sed ne tépidum quidem áliquid, aut non ferventissimum liceat suspicári.

сит

VESPERÆ à CapiCommemoratione Octatulo de Sequenti væ, et Feria Adventús.

DIE XIII. IN FESTO SANCTE LUCIÆ, VIRGINIS ET MARTYRIS.

Semiduplex.

Omnia de Communi Virginis et Martyris p. xxxv. additis que sequuntur. Oratio, Indulgentiam, p. хххіх.

L

Lectio iij. Ucia virgo Syracusána in persecutióne Dio