qui volunt piè vivere in Christo Jesu, persecutionem patiuntur. Omnes dixit, nullum excepit. Quis enim exceptus potest esse cùm ipse Dóminus persecutiónum tentamenta toferaverit? Perséquitur avaritia, persequitur ambítio, perséquitur luxúria, persequitur superbia, perséquitur fornicatio. Isti sunt persecutores graves, qui sine gladii terrore meutem hóminis frequenter eLidunt, qui illecebris magis, quam terroribus animos expuguant fidélium. Hi tibi hostes cavendi, hi gravióres tyranni, per quos Adam captus est. Muki in persecutione pública coronati, occultà hàc persecutione cecidérunt. 750 Oratio. Nfirmitátem nostram rés1 pice, omnipotens Deus; et quia pondus própriæ actióuis gravat, beatórum martyrum tuórum Fabiáni et Sebastiáni intercessio gloriósa nos prótegat. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum,etc. AD II. VESPERAS. Fit Commemor. S. Agne tis, Ant. Fortis. . Dili gam. ut in Communi Virginis et Martyris, p. xxxvj. Oratio, Omnipotens, infra. DIE XXI. SANCTE AGNETIS, Omnia de Communi Vir ginum et Martyrum, p. xxxv. additis quæ sequintur. Oratio, Omnipotens. infra. H AD NOCT. Lectio j. de Scriptura occurrente, tribus in unam junctis. Ex libro sancti Ambrósii Epíscopi de Virginibus. Lib. 1. C. 2. Lectio ij. Odie natális est sancta Agnétis. Hæc trẻdecim annórum martyrium fecisse traditur. Quò detestabilior crudelitas, quæ nec minúscula pepercitatáti : imò magna vis fidei, quæ étiam ab illa testimónium invénit ætate. Fuitne in illo corpúsculo vúlneri locus? et quæ non ha buit quò ferrum reciperet, habuit quò ferrum vinceret. Hæc inter cruentas carnificum impávida manus, hæc stridéntium grávibus' immóbilis tractibus catenárum, nunc furentis mucróni militis totum offerre corpus, mori adhuc nescia, sed parata; vel si ad aras invita raperétur, téndere Christo inter igues manus, atque in ipsis sacrilegis focis trophæum Dómini signáre victóris : nunc ferrátis colla manusque ambas insérere néxibus. Sed nullus tam tenuia membra póterat nexus inclúdere. Novum martyrii genus! Nondum idónea pœnæ, et jam matúra viccilis coronári: magistétória, certare difficilis, fa rium virtútis implevit, quæ præjudicium vehebat ætátis. Lectio iij. On sic ad thalamum quæque confundas concéde propitius, ut qui beátæ Agnétis virginis et mártyris tuæ solémnia cólimus, ejus apud te patro Nupta properaret, at cinia sentianus. Per Do ad supplicii locum, læta successu, gradu festina virgo processit. Flere omnes, ipsa sine fletu. Mirari pleríque, quòd tam fácilè vitæ suæ prodiga quam non dum hauserat, jam quasi perfuncta donaret. Stupére universi, quòd jam divinitátis testis existeret, quæ adhuc árbitra sui per ælatem esse non posset. Quanto terrore egit cárnifex ut timerétur, quantis blauditiis ut suadéret, quantórum vota ut sibi ad nuptias proveniret? At illa: Et hæc sponsi injúria est, inquit, expectáre placitúram; qui me sibi prior elégit, accipiet. Quid, per cussor moráris? Péreat corpus, quod amári potest óculis quibus nolo. Stetit, orávit, cervicem inflexit. Cérneres trepidáre carníficem, quasi ipse addictusfuisset; trémere percussóris dexteram, pallére ora aliéno timentis periculo, cum puella non timéret suo. Habétis igitur in una hóstia duplex martyrium pudóris et religiónis. Et virgo permansit, et martyrium obtinuit. Oratio. sule Diaconus ordinátus ab eodem præsule qui erat linguæ impeditióris, verbi ministérium accépit. Hunc in persecutióne Diocletiani et Maximiáni, Datiánus Valentiam in. Hispánia vinctum addúci præcepit. Se christianæ religiónis cultórem Vineéntius coram præside profes Omnipotens sempiterness, vinctus retortis bra Deus qui infirma chiis extensus est, donec mundi éligis, ut fórtia ossa sedibus suis singula vulnerato ánimo, sanum esset corpus; imo occiso ánimo, viveret corpus. Quid prodesset in æternum mortuo brevis córporis vita? Veniret dies quam commémorat Dóminus quando omnes qui in monumentis sunt áudient vocem ejus, et procédent, sed cum magna differentia. Omnes procédent, sed non omnes ad eamdem rem procédent. Omnes surrectúri, sed non omnes immutandi. Qui enim benè fecérunt, inquit, in resurrectiónem vitæ ; qui autem malè, in resurrectiónem judicii. Et ibunt justi in vitam æternam; impii verò in ignem æternum. lbi cum corpore torquebuntur, qui corpori pepercérunt. Timendo enim tormenta córporis, córpori pepercérunt; et parcendo córpori, Christum negavérunt; et uegando Christum, pœnas æternas étiam córpori distulérunt. Si distuleruut, numquid abstulérunt ? Ergo prudenter Mártyres Christi non sua córpora contempsérunt. Perversa est ista, et mundána philosophia eórum qui non credunt córporum resurrectionem. Videntur enim sibi quasi magni córporis contemptores, quia ipsa córpora quasi pro carcéribus se habére arbitrantur, quò detrúsas putant ánimas, quòd alibi antè peccavérunt. Lectio iij. Imotheus Lystris in Lycaonia natus patre gentili, et matre Judæâ, christianam colébat religiónem, cùm in ea loca venit Paulus Apóstolus. Ab infantia sacras litteras didicerat, el testimónium illi reddébant qui in Lystris erant, et lcónio fratres. Hinc factum est, ut illum Paulus sua peregrinatiónis cómitem et prædicatiónis sócium assumpserit: sed propter Judæos qui se ad Christum convérterant, scientes Timó thei patrem esse gentilem, eum circumcidit. Cùm ígitur ambo Ephesum venissent, ibi ordinatus est Episcopus ab Apostolo, ut eam Ecclésiam, imò ut totam Asiam gubernaret. Ad eum Apóstolus duas Epistolas scripsit, primam è Macedónia álteram Româ ; quibus in pastoralis officii cura confirmátus, cùm sacrificium quod uni Deo debebatur, fieri dæmonum simulacris ferre non posset, populum Ephesínum in quadam celebritate diis immolantem ab illa impie tate removére "conátus fistibus et lapidibus, ut fert Græcórum traditio óbrutus, inter discipulórum manus paulò post réddidit spiritum. CONVERSIONIS SANCTI PAULI, APOSTOLI. Duplex-majus. IN I. VESPERIS. Psalmi de Feria, et sic in omni Officio. Ant. 2. B. A bris, non est l Mbulavit in téne men ei, speret in nómine Dómini. Is. 50. Ant. 3. C. Abiit vagus in via cordis sui; vias ejus vidi, dicit Excelsus, et sanavi eum. Is. 57. Ant. 4. A. Reduxi eum, et réddidi consolatiónes ipsi. Is. 57. Ant. 5. B.Ad ómnia va→ lébit, quia lux Dei vestígium ejus est. Eccli. 50. Ant. 1. C. Dissipatum est vas quod figulus faciébat è luto, conversusque fecit illud vas alterum. Jerem. 18. Capitulum. Gen. 49. Born Babyle Socio Eatórum mártyrum tue Benjamin Jupus rapax; rum ejus nos, quæsumus, Dómine, festa tueantur, et eorum commendet orátio veneranda. Per Dómi num. VESPERÆ de. Sequenti, cum Commemoratione S. Timothei, Ant. Vitâ decessit. . Posuisti. Oratio, Deus, qui in ómnium, p. xj., ix. et x. cómedet prædam, et vésperè dividet spólia. . Ut quid, Dómine vineam tuam exterminávit aper de silva? * Deus virtútum, convértere; † Réspice de cœlo, et vide, et visita vineam istam. Quanta mala fecit hic sanctis tuis in Jerúsalem, habet potestatem alligandi omnes, qui invocant no et men tuum.* Deus. Glória. Réspice. Ps. 79. Act. 9. Ad Magnificat, Ant, 6. D. Non est sanctus, ut est Dóminus, et non est fortis sicut Deus noster: mortíficat, et vivificat; dedúcit ad inferos, et reducit. 1. Reg. 2. Oratio, ut infra ad Lau des. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Christum, qui vocávit Paulum per gratiam suam * Veníte, adorémus. Gal. 1. Psalm. Veníte, p. 2. Hymnus, Quos in hos tes, ut in I. Vesperis. IN 1. NOCTURNO. Ant. 1. C. Facta est persecutio magna in Ecclé-, sia, quæ erat Jerosolymis. Act. 8. Ant. 2. B. Omnes disper Apóstolos; si sunt præter devastabat Saulus Ecclésiam. Ibid. Ant. 5. A. Per domos intrans; et trahens viros, ac mulieres, tradébat in. custódiam. Ibid. . Usquequo, Deus improperabit inimicus ? . Irritat adversárius nomen tuum in finem ? Ps. 70. Lectiones de Scriptura occurrente. Post Lect. B. Existimáveram me adversùs nomen Jesu Nazaréní debére multa contrária ágere ; Quod et feci Jerosolymis, et multos sanctórum ego in carcéribus inclúsi; et cùm occiderentur; détuli |