Christus Jesus venit in hunc mundum peccatóres salvos facere, quorum primus ego sum.

R.br. Fortitúdo mea "Laus mea Dóminus. Fortitúdo. y. Factus est mihi in salutem. Laus mea. Glória. Fortitúdo.

. Déxtera Dómini fecit virtútem; R. Déxtera Dómini exaltávit me. Ps. 117.

AD NONA M. Ant. 5. B. Erat cum illis. Capitulum. 1. Tim. 1. Rátias ago ei qui me G confortávit, Christo

Jesu Dómino nostro, quia fidélem me existimavit

disputábat cum Græcis; illi autem quærébaut occidere eum ; quod cùm cognovissent fratres, deduxérunt eum Cæsaréam, et dimisérunt Tarsum. Act. 9.

Fit Commem. S. Polycarpi, Ant. Usque ad mortem. . Confortáre. Oratio Deus, qui nos beáti. ut in Communi unius Martyris, p. vij, et x.

Deinde S. Paulæ Viduæ, Ant. Exultávit. . Perambulábam. Oratio Exaudi. ut in Communi SS.Mulierum,p.xlij et xlv.

DIE XX v 1.

IN FESTO

priùs blasphemus fui, et persecutor, et contumeliósus.

R.br. Déxtera Dómini *Fecit virtutem. Dextera. Dextera Dómini exaltávit me : *Fecit. Glória. Déxtera.

. Confiteantur Dómino misericórdia ejus R. Et mirabilia ejus filiis hóminum. Ps. 106.

AD II. VESPERAS.
Psalmi de Psalterio

[ et ultimi loco, di sit Do minica dicitur Ps. In convertendo, p. 74. 1

Ant. Capitulum, Hymnus, et Versus, ut in Laudibus. . Misericórdiam. quod est ix. in Officio Noc

turno.

Ad Magnificat, Ant. 2. B. Loquebatur Géntibus, et

EPISCOPI ET MARTYRIS.

Semiduplex.

tore Antoníno pio, Ecclesiam in urbe regente Anicéto, Romam venit; ubi plurimos

credéntium

Marciónis et Valentíni persuasióne deceptos, reduxit ad fidem. Cùmque ei fortúitò óbviam fuisset Marcion, et diceret : Cognoscis nos? respondit: Cognosco primogenitum diáboli. Posteà vero, regnante Marco Antoníno et Lúcio Aurélio Cómmodo, quartâ post Nerónem persecutióne, Smyrnæ, dente Proconsule, et universo pópulo in amphitheatro adversùs eum personante, igni traditus est. Scripsit ad Philippenses valde útilem epistolam, quæ usque hodie in Asia conventu légitur.

se

De Epístola Ecclésia Smyrnensis ad Ecclé

R

sias Ponti.

Apud Euseb. Hist. eccl. Lib. 4. Cap. 15. Lectio iij. Ecusante Polycarpo per Génium Cæsaris juráre, et Christo maledícere, rogus apparátus est. Cùm autem eum clavis affigere vellent, Sinite me, inquit ; qui enim mihi vires dat ad ignis supplícium fortiter sustinendum, idem dabit ut immótus rogo insistam. Proinde omissis clavis, víuculis duntaxat eum astrinxérunt. Ille igitur manus post tergum connectens " et ad palum revinctus,

tanquam áries quidam eximius ex magno grege delectus, qui gratissimum holocaustum omnipotenti offerrétur Deo, cùm precatiónem complesset, ministri quibus accendendi ignis commissa erat cura rogum accendunt. Cùmque ingens flamma exarsisset, ignis fórnicis spéciem præbens, tanquam velum navis ventórum flatu sinuátum, circùm corpus mártyris stetit. Cernentes autem impii ac profáni hómines corpus flammis non posse consúmi, confectórem própiùs accédere, ensemque altè in corpus adígere jussérunt. Quo facto tanta vis sánguinis effluxit, ut ignis prorsùs extinguerétur. Ossa illius gemmis pretiosissimis carióra, et quovis auro purióra colligentes, ubi decebat condidimus.

AD LAUDES fit Commemoratio S. Paula, Ant. Date ei. . Lex Dei. Oratio, Exaudi, p. xlv.

VESPERÆ à Capitulo de Sequenti cum Commemoratione Sancti Polycarpi; Ant. Vitâ decessit. . Posuisti. Orat. Deus, qui nos beáti, p. xj, ix et x.

DIE XXVII.
IN FESTO
SANCTI JULIANI,

EPISCOPI.

Semiduplex.

Omnia de Communi

Pontificum, p. xvj.additis que sequuntur. Oratio Exaudi. p. xix.

AD NOCT. Lectiones j. et ij. de Scriptura occurrente, duabus ultimis

in unam coactis.

J

Lectio iij. Uliánus, primus Cenomanensis Episcopus ejusdem provinciæ gentemad veri Dei cultum perduxit: unde apud eamdem nomen Apóstoli consecútus est. Anno octingentésino trigésimo quiuto, Alaricus in Episcopáli sede vigésimus tértins suc cessor curavit sancti Pontificis ossa transferri in majórem urbis Ecclésiam. Tauto concursu sacras deinceps relíquias plebs fidélis venerata est, ut anno millésimo ducentésimo primo, capsa quâ recluduntur, eminentióri fúerit loCo repósita; et erecto altári sub sancti Præsulis juvocatióne, insignis Ecclésia quæ Virgini Deiparæ nuncupabatur, sancti Juliáni nómine cognita fúerit. Caput sancti Pontíficis in eodem templo adhuc asservátur. Moniales Abbatiæ sancti Benedicti prope vicum sancti Juliáui à pratis, quasdam ejusdem reliquias in suo monastério récoli gloriantur. VESPERÆ de Sequenti, cum Commemoratione S. Juliani, Ant. Euge. ¥. Dóminus, Oratio, Exaudi, p. xx. et xix.

DIE XXVIII.

IN FESTO

SANCTI JOANNIS,
CHRYSOSTOMI 2

EPISC. ET ECCLES. DOCT.

Duplex-minus.

Omnia de Communi Doctorum, p. xxj. additis qua sequuntur. Oratio, Ecclésiam, infra.

IN I. NOCT. Lectio nes de Scriptura occur

rente.

IN II. NOCTURNO.

J

Lectio iv. Oannes Antiochiæ natus in adolescentia baptizátus à sancto Melétio Epíscopo, per aunos áliquot in solitúdine vitam egit. Quinto post susceptum Diaconátum anno, ́ Présbyter Antiochénæ Ecclésiæ à Flaviáno creátus, homilias habuit ad pópulum tanta cum eloquéntia, ut inde Chrysostomus sit appellatus. Exactis eo in munere annis duódecim, Antiochiæ subductus, in sede Constantinopolitána, mórtuo Nectario, invitus sufficitur. Tum de Clericórum móribus sollicitus, vétuit eos superintroductas habére mulieres, ac lautióres optimátum mensas frequentare. Divitum étiam fastum fórtiter retúdit. Ipse autem forma gregis factus, resécuit sumptus inútiles Ecclésia ac família episcopalis ; et quod inde supérerat, in

:

non

tum iter peragere cogitur, donec Cæsaream Cappadócia venit; ubi cùm per áliquot dies commoratus esset, remittere paululùm vis morbi cœpit sed Cæsariensis Episcopi monachorumque factióne rursum exagitátus réddere se itineri atque Isaurórum regiónem vastántium immanitati se exponere coactus est. Cucúsum tandem, quò amandátus fuerat, pervenit; ibique hiemis inclementiâ penè enectus, Armenia pauperes fru mento et cœlesti verbo páscere non déstitit. Hinc, propter crebras Isaurórum incursiónes Arabissum munítius óppidum sine perículo translátus est, deinde Pytiuntem; ut assiduis itinerum labóribus conficerétur. Comana cùm adventaret pernoctávit in Ecclésia sancti Basilisci, ubi béatus Martyr sic eum in somnis affátus est: Confide, frater Joannes, cras enim simul érimus. Sumptis postridie cœléstibus sacramentis, consignans se in modum crucis, ánimam Deo reddidit, décimà quartâ die Septembris, anno quadragentésimo séptimo. Corpus ejus máximo vírginum et monachórum concursu sepulturæ mandátum, post áliquot annos. Theodosius Arcádii filius

Calendas Februárii ejusque relíquias venerátus pro paréntibus véniam precátus est. Epíscopi autem Occidentales non priùs cum Attico Arsácii successóre aliisque Orientálibus communicáre voluérunt, quàm nomen illíus in díptyca retulissent.

IN III. NOCTURNO. Lectio sancti Evangélii se◄ cundùm Matthæum. -Lectio vij.

Ie

Cap. 5.

N illo témpore; Dixit Jesus discípulis suis: Vos estis sal terræ. Quòd si sal evanuerit, in quo saliétur? Et réliqua.

Homília sancti Joannis
Chrysostomi.

dit,

Homil. 15. in Matth. Tténdite quid díxerit, Vos estis sal terræ: per quod ostenquám necessário ista præcipiat. Non enim de vestra, inquit, tantúmmodo vita, sed de universo orbe vobis rátio reddenda est. Non ad duas quippe urbes, aut decem, aut viginti, neque ad unam gentem vos mitto, sicut mittébam prophétas; sed ad omnem prorsùs ac mare, totumque mundum, et hunc váriis criminibus oppressum.

Lectio viij.

terram

Icendo enim, Vos estis