turbáti sunt montes in for- filii hóminum : Os meum loquétur sa* sanc- piéntiam: et meditatio cordis mei prudéntiam. Deus, in médio ejus, non commovébitur : * adjuvábit eam Deus manè diluculo. Conturbátæ sunt gentes et inclináta sunt regna; dedit vocem suam, mota est terra. Dóminus virtútum nobiscum: susceptor noster Deus Jacob. Venite, et vidéte ópera Dómini, quæ posuit prodigia super terram, áuferens bella usque ad fi * nem terræ. et Inclinabo in parabolam aurem meam : * apériam in psaltério propositiónem meam. Cur timébo in die mala? * iniquitas calcánei mei circumdabit me. Qui confidunt in virtúte sua, et in multitúdine divitiarum suárum gloriantur. Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam Et prétium redemptionis ánimæ suæ : * et laborábit in æternum, et vivet adhuc in finem.. Non vidébit intéritum, cùm viderit sapientes morientes: * simùl insípieus et stultus períbunt. Et relinquent aliénis divitias suas: * et sepulchra eórum domus illórum in æternum. Tabernácula eórum in progénie, et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis. * Et homo, cùm in honóre esset, non intellexit : comparátus est jumentis insipiéntibus, et similis factus est illis. Hæc via illórum scándalum ipsis ; et pósteà in ore suo complacébunt. * Sicut oves in inferno pósiti sunt : mors de-. pascet eos.. Et dominabuntur eórum justi in matutino : * et auxilium eórum veterascet in inferno a glória eórum. Verumtamen Deus rédimet animam meam de manu ínferi, * cùm accéperit me. Ne timúeris cùm dives factus fúerit homo * et cùm multiplicáta fúerit glória domûs ejus. Quóniam cùri interierit, non sumet ómnia; descendet cum eo glória ejus. sùm, * et terram discérnere pópulum suum. Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. Et annuntiábunt cœli jus títiam ejus * Deus judex est. quóniam Udi pópulus meus, A loquar; Israël, et testificábor tibi : neque Deus, Deus tuus ego sum. Non in sacrificiis tuis árguam te : * holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. Quia ánima ejus in vitâ ipsius benedicétur : * confitébitur tibi cùm beneféceris ei. Introibit usque in progénies patrum suorum; * et usque in æternum non vidébit lumen. Homo cùm in honóre esset, non intellexit : ★ comparátus est jumentis insipiéntibus, et similis factus est illis. Psalmus 49. Eus deórum Dóminus Docútus est; cávit terram', Deus manifestè véniet: * Deus noster, et non silébit. Ignis in conspectu ejus exardescet, et in circuitu ejus tempestas válida. Advocábit cœlum desur Non accipiam de domo tua vitulos, * neque de grégibus tuis hircos. testamentum meum per os tuum ? * Tu verò odisti disciplínam, et projecisti sermones meos retrorsùm. Si vidébas furem, currébas cum eo, * et cum adúlteris portionem tuam ponébas. Os tuum abundavit malítià, * et lingua tua concinuábat dolos. Sedens adversùs fratrem tuum loquebáris, et adversùs filium matris tuæ ponébas scandalum: *hæc fecisti, et tacui. Existimasti iniquè quòd ero tui similis : * arguam te, et státuam contra faciem tuam. rum sperabo * donec transeat iniquitas. Clamabo ad Deum al- tíssimum, Misit de cœlo, et liberávit me: * dedit in oppróbrium conculcantes me. Misit Deus misericórdiam suam, et veritatem suam ;* et eripuit animam meam de médio catulórum leónum: dormivi conturbátus. Filii hóminum, dentes eórum arma et sagittæ ; et lingua eórum gladius acutus. Exaltáre super cœlos, Deus;* et in omnem terram glória tua. Laqueum paravérunt pé* nequan- dibus meis, et incurvavérunt ánimam meam. Intelligite hæc, qui obliviscímiui Deum:* do rápiat, et non sit qui eripiat. Sacrificium laudis honorificabit me: * et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei. Ant. Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altíssimo vota tua. Ps. 49. Versus et cætera, ut supra, p. 31. AD LAUDES. Fodérunt ante faciem meam foveam, * et incidérunt in eam. Parátum cor meuni, Deus, parátum cor meum: * cantabo, et psalmum di t Ant. In te, Deus, confidit anima mea. Ant. 8. A. Beátus. et Verba iniquórum prævaluérunt super nos; * impietatibus nostris tu propitiaberis. Beátus quem elegisti, et, assumpsisti: inhabitabit in átriis tuis. Replébimur in bonis domûs tuæ, * sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte. Exaudi nos, Deus salutáris noster, ★ spes ómnium fínium terræ, et in mari longè. Præparans montes in virtúte tuâ, accinctus poténtiá : * qui conturbas profundum maris, sonum Hlúctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos à signis tuis: * éxitus matutini et vésperè delectábis. Visitasti terram, et inebriasti eam : * multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est aquis, parasti cibum illórum; quóniam ita est præparátio ejus. Rivos ejus inébria, multiplica genímina ejus ; * in stillicidiis ejus lætábitur gérminans. Benedíces coróuæ anni benignitatis tuæ ;* et campi tui replebuntur uber táte. Pinguescent speciósa deet exultatióne col serti, les accingentur Judúti sunt arietes óvium et valles abundábunt frumento: clamábunt, étenim hymnum dicent. Ant. Beátus quem elegisti, et assumpsisti, iuhabitabit in atriis tuis. Ant. 5. B. Métuant. DE Psalmus 66. Deus in toto orbe cognoscendus. Eus misereátur nostri et benedicat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri. Ut cognoscamus in terrâ viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum. Confiteantur tibi pópuli, Deus, confiteantur tibi pópuli omnes. Lætentur, et exultent gentes, quóniam júdicas pópulos in æquitate, gentes in terrà dírigis. et Confiteantur tibi pópuli, Deus, confiteantur tibi pópuli omnes : * terra dedit fractum suum. Benedícat nos Deus Deus noster, benedícat nos Deus ; et métuant eum omnes fines terræ. Ant. Métuant Dóminum. omnes fines terræ.. In Festis dicitur Canticum Benedícite. In Feriali Officio. Recédant vétera de ore vestro, quia Deus scientiárum Dóminus est, * et ipsi præparantur cogitatiónes. Arcus fórtium superátús est, * et infirmi ac cincti sunt róbore. Repléti priùs, pro pánibus se locavérunt ; * et famélici saturati sunt. Donec stérilis péperit plurimos ; * et quæ nultos habébat filios, infir máta est. Dóminus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat. Suscitat de púlvere egéet de stercore éle num, pibus, *et sólium glóriæ téneat. Dómini enim sunt cárdines terræ * et pósuit super eos orbem. Dóminum formidábunt * Ant. Non est sanctus, ut est Dóminus, et non est fortis sicut Deus fos ter. Ant. 1. B. Qui timétis Psalmus 134. Dóminum. laudate, servi, Qui statis in domo Dómini, in átriis domûs Dei nostri. Laudáte Dóminum quia bonus Dóminus: * psallite uómini ejus, quóniam suave. Quóniam Jacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi. Quia ego cognovi quòd magnus est Dominus et Deus noster præ ómnibus diis. * Omnia quæcumque vóluit, Dóminus fecit in Ut sédeat cum princípi- cœlo, interrâ,* in mari, vat pauperem. |