fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. Tu verò, homo unánimis: dux meus, et notus consensu. Véniat mors super illos,* et descendant in infernum viventes. Quóniam nequítiæ in habitáculis eórum, * in médio eórum. Ego autem ad Deum clamávi, * et Dóminus salvábit me. Divisio Psalmi 54. Esperò, et mane, et meridiè narrábo annuntiábo; Vocem meam. Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui appropinquant mihi; quóniam inter multos erant mecum. Exáudiet Deus, et humiliábit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum : extendit manum suam in retribuendo. enútriet: æternum justo. * non dabit in fluctuatiónem Tu verò, Deus, dedúces eos in puteum intéritûs. Viri sanguinum, et dolósi non dimidiabunt dies suos ego autem sperábo in te Dómine. Psalmus 55. Justus fide erectus, in Deo solatium quærit. Iserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo, * totâ die impugnans tribulávit me. Conculcavérunt me inimíci mei totâ die; * quóniam multi bellantes ad M versum mit Ab altitúdine diéi tiego verò in te mébo, sperábo. In Deo laudabo sermónes meos; in Deo sperávi: * non timébo, quid fáciat mihi caro. Totà die verba mea execrabantur: * adversum me omnes cogitatiάnes eórum in malum. Inhabitábunt et abscondent: ipsi calcaneum meum observábunt. Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro míhilo salvos fácies illos: *in irâ pópulos confringes. * Deus, vitam meam annuntiávi tibi : posuisti lacryinas meas in conspectu tuo. Sicut et in promissióne tunc convertentur tuâ : * inimíci mei retrorsùm : * In quacumque die invo- eorum in ore ipsorum : + cavero te : ecce cognovi molas leónum confringet quóniam Deus meus es. Dóminus. In Deo laudábó ver-, bum, in Dómino laudabo, sermónem: *in Deo sperávi, non timebo quid fáciat mihi homo, In me sunt, Deus, tua, quæ reddam, *laudatiónes tibi. vota Quóniam eripuisti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu; * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium. Ant. Ad Deum clamávi, et Dóminas salvabit me. Ps. 54. Cætera, ut supra, p. 38. AD SEX TAM. Psalmus 57. Calumniatorum supplicia, bonorumque præmia Deum justum arguent. I verè útique justi tiam loquimini recta judicáte, filii hóminum. S * Etenim in corde iniquitátes operámini: * in terrâ injustítias manus vestræ concinnant. Alienáti sunt peccatóres à vulvâ, erravérunt ab útero; * locúti, sunt falsa. Furor illis secundúm similitúdinem serpentis: * sicut áspidis surda, et obturantis aures suas ; -Quæ non exándiet vocem incantantium, venéfici incantantis sapien et ter. Deus cónteret dentes Ad nihilum devenient tanquàm aqua decurrens:* intendit arcum suum, donec infirmentur. Sicut cera, quæ fluit, auferentur: * supercécidit ignis, et non vidéruut solem. * Priusquam intelligerent spine vestræ rhamnum; sicut viventes, sic in ira absorbet eos. Lætábitur justus cùm viderit vindictam: nus suas laɣábit in sánguine peccatóris. Et dicet homo : Si útique est fructus justo, útique est Deus judicans eos in terrâ. Psalmus 58. Zelus Ecclesiæ adversùs impios. Ripe me de inimícis E meis, Deus meus; * et ab insurgéntibus in me libera me. Eripe me de operánti* et de bus iniquitatem; viris sanguinum salva me, Quia ecce cepérunt áni* irruerunt mam meam : in me fortes. Neque iniquitas mea neque peccátum meum Dómine:* sine iniquitáte cucurri et direxi. Exurge in occursum * et tu meum et vide; Dómine Deus virtútum, Deus Israël. Intende ad visitandas omues gentes : * non mi murmuráb unt. sereáris ómnibus qui operantur iniquitátem. Convertentur ad vésperám, et famem patientur et circuíbunt ut canes, civitátem. Ecce loquentur in ore suo, et gládius in lábiis córum : * quóniam quis audívit ? * Et tu, Dómine, deridébis eos: * ad nihilum dedúces omnes gentes. Divisio Psalmi 58. Ortitúdinem meam ad te custódiam, quia Deus susceptor meus es : Deus meus, misericórdia ejus prævéniet me. Deus ostendet mihi super inimicos meos, ne occídas eos : * nequandò obliviscantur pópuli mei. Disperge illos in virtúte tuâ : * et depóne eos, protector meus, Dómine: ས་ ཙྪཱ Delictum oris eórum, sermonem labiórum ipsórum ; et comprehendantur in supérbia suâ. Ego autem cantábo fortitúdinem tuam, exultábo manè misericórdiàm tuam. * Quia factus es suscep tor meus, et refúgium meum in die tribulationis Ostendisti pópulo tuo dura potasti nos vino compunctiónis. Dedisti metuéntibus te Et de execratióne et mendácio annuntiabuntur in consummatióne,* in significatiónem; ut fúirâ consummatiónis, et giant à facie arcûs. Ut liberentur dilecti tui; * salvum fac dexterà tuâ, et exaudi me. Deus locútus est in sancto suo * lætábor et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculórum metíbor. pitis mei. In Idumæam extendam calceamentum meum: * mihi alienígena súbditi Dies super dies regis adjicies, * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis. Permanet in æternum in conspectu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requiret? Sic psalmum dicam nómini tuo in sæculum sæculi; ut reddam vota mea de die in diem. Psalmus 61. Frustrà oppugnatur, qui Deo subjectus in ejus tutela manet. Onne Deo subjecta Nerit anima mea ? * ab ipso enim salutáre meum. Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: susceptor meus, non movébor ámplius. Quousque irruitis in hóminem? * interficitis universi vos, tanquàm paríeti inclináto, et macérie depulse ? * Verumtamen prétium meum cogitavérunt re péllere; cucurri in siti : ore suo benedicébant, et corde suo maledicebant. Verumtamen Deo subjecta esto, ánima mea : quóniam ab ipso patién tia mea. * Quia ipse Deus meus et Salvátor meus; * adjú-·· tor meus, non emigrabo. In Deo salutáre meum et glória mea : * Deus auxílii mei, et spès mea in Deo est. Sperate in eo omnis congregátio pópuli, effiin sórum. dite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in æternum. Beátus vir, qui implévit desiderium suum ex ipsis : * non confundétur cùm loquétur inimícis suis in portâ. Ant. Nisi Dóminus custodíérit civitátem, frustra vígilat qui custódi eam. Ant. 7. B. Benedicétur. Dominum, qui ám * bulant in viis ejus. Labóres manuum tuárum quia manducábis : * beátus es, et benè tibi erit. Uxor tua sicut vitis abundans, * in latéribus domûs tuæ. Filii tui sicut novella olivarum, * in circuitu mensæ tuæ. T Ecce sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum. * Benedícat tibi Dóminus ex Sion; et vídeas bona Jerusalem ómnibus diébus vitæ tuæ. Et vídeas filios filiórum tuórum, * pacem super Israël. Ant. Benedicétur homo, qui timet Dóminum. Ant. 2. B. Convertan tur. Psalmus 128. Recentis Ecclesiæ prælia, et victoriæ. Epè expugnavérunt me a juventute med, S |