Od. I, 1. S. 4, b. Zeile 13. 1. Wohnungen. S. 5, b. Z. 19. l. Gegen- er oben. Z. 36. I. diese letztere der welche erst. S. 6, a. Z. 9. l. siebensaitigen. Zu V. 35. vgl. Chr. G. Herzogii obss. part. XVIII, in qua proponitur nova de Carm. Horat. I, 1. versu 35. coniectura (Ger. 1847. 4.), wonach entweder inserit mit Beziehung auf Polyhymnia zu lesen, oder Quod si ... inserit d. i. Quod barbiton si me lyr. vat. inserit zu er- klären, oder Quo si me l. v. inseris zu schreiben ist. Der zweite Verbesse- rungs- und Erklärungsvorschlag verdient deshalb Missbilligung, weil H. das Wort barbiton als Masculinum gebraucht; s. I, 32, 4. Od. 2. Vgl. zur Einl. W. F. Wiedasch, Quaest. chronol. de Hor. quibusdam carminibus (Ilfeld. 1847. 4.), welcher im Ganzen zwar Franke beistimmt, aber unter dem Bilde der Tiberis und der Ilia die Parthei des Octavian sieht, weil sie in der Rache für Casars Ermordung zu weit gegangen sei. Dietsch (JNJahrb, Ll. S. 281 ff.) erblickt dagegen den Antonius darunter, der für Cleopatra gegen das Vaterland kriegt und findet in sero in coelum redeas eine Aufforderung an Octavian, die Alleinherrschaft nicht niederzulegen. S 7, b. Z. 7. 1. wo den Herbst darauf Horaz. S. 8, a. Z. 30. 1. welche fast allemal. S. 9, a. Z. 29. Zusatz: Nach Paldamus (Horatiana. Greifsw. 1847. 4.) sind die Tren nungen der Worte am Ende der Verse ein Beweis, dass Hor. die Sprache nicht zu beherrschen wusste. Dietsch (a. a. O. LII. S. 223.) dagegen hält sie für eine „Adoption von den Griechen“. S. 11, a. Z 38. 1. Ev dia d.. Od. 3. S. 15, a. Z. 10. 1. sondern nur gebrauchen die. Od. 4. V. 2. krit. Note: Truduntque sicc. coni. Oudendorp. def. Paldamus 1. 1. com- parans Isid. Orig. XIX, 2, 16. Plaut. Cas. III, 2, 27. ed. Gron. In der Einl. zu d. Od. ist Z. 11. zu lesen: noch später gesetzt werden darf, weil u. s. w. S. 17, b. Z. 1. 1. scheint; vgl. Eb. Z. 4. l. 13. Febr. Od. 4. V. 8. krit. Note: Heu mirab. coni. Schneidewin prob. Keil. quaest. Pro- pert. (Bonn. 1843) p. 27. Od. 7. V. 9. krit. Note I. Orelli 1 (d. i. Jahns 3. Ausg.). In der exegetischen Anmerk. zu V. 8. I.: 8. Plurim.] . Bestä- tigung (vgl. allenfalls die Stellen bei Obb. zu Ep. I, 17, 59.), wogegen 1. 8. W. S. 24, b. Z. 28. 1. fruchtbar st. furchtbar. S. 25, a. Z. 31. I. dem Tencer. Od. 9. S. 28, a. Z. 1. I. Neueren. V. 14. kr. Note fors auch I. S. 29, a. Z. 11. 1. en ipse. Od. 10. S. 30, b. Z. 34. I. am 15. Mai. Od. 12. S. 38, a. Z. 42. I. redire malunt quam. Eb. Z. 49. 1. des- sen Sohn ein Beispiel. V. 57. kr. N. reget auch I. Od. 13. S. 41, a. Z. 18. I. dem hier. V. 16. kr. Note: Multa p. coni. Paldam., qui lectionem valg. non e compendio VLTA, sed e Donato ad Ter. Enn. IV, 2, 10. ortam putat, ubi duo scholia alterum Acronis, qui Charisio auctore commentarios et in Eunuchum et in Adelphos Terentii composuit, alterum Donati in unam coaluisse dicuntur. Acronis autem verba ad hunc Hor. locum spuria censet idem V. D. Od. 14. S. 44, a. Z. 2. I. zu dessen Parthei er sich schon damals hinneigte. Od. 15. krit. Note: Non etiam I. V. 24. ebend. 1. Teucer et] b T Or. I. V. 36. Iliac. etiam I. Od. 16. S. 52, a. Z. 29. ist nach Aen. VII, 129. einzuschalten: s. die krit. Note zu III, 15, 2. Eb. Z. 32. I. gewöhnlich imponere. Od. 17. S. 55, a. Z. 18. I. 721 (st. 720) und Z. 40. I. Römer mutare auch. S. 56. Z. 40. I. Verherrlichen Jem. Od. 18. S. 58, b. Z. 23. 1. v. S. 59, b. Z. 49. I. Thyrsus. Od. 19. S. 61, b. Z. 7. 1. ἀελλοπόδων. In der kr. Note zu V. 2. 1. Bb edd. vett. I. - Od. 21. S. 65, b. Z. 51. 1. anredet. Od. 22. S. 68, a. Z. 19. I. muss (721... 723). S. 70, a. Z. 21. 1. Tib. IV, 1, 151. oder Z. 23. orbe st. urbe. Eb. b. Z. 19. 1. das Object und Z. 23. ist nach Aehnlich einzuschalten Ep. I, 7, 27. Od. 23. S. 71, b. Z. 40. 1. inkorrescere. Od. 24. S. 72, b. Z. 42. 1. Verhältnisse stand. S. 75, a. Z. 32. 1. dem ... oft nach ei- άv- Od. 28. S. 86, a. Ζ. 19. 1. ηϊόνος. Ζ. 25. 1. φίλος, ἢν δὲ ... τιάσαις χαρ. Eb. b. Z. 7. 1. diesen. Od. 30. kr. Note zu V. 1. 1. Gnidi codd. et. Eb. S. 89, b. Z. 16. l. vermochte. Od. 31. S. 91, b. Z. 30. 1. danach kein. V. 5. kr. N. laeta Calabr. coni. Paldam. Od. 32. S. 94, a. Z. 1. I. aus Mitylene auf Lesbos. Od. 35. S. 101, b. Z. 26. 1. ¿giln-
Nachträge und Verbesserungen.
σαν. Od. 37. kr. N. zu V. 15. 1. seros. S. 106, a. Z. 28. 1. &ọɑcɛiα und Z. 33. άлólɛɛ. Eb. b. Z. 11. 1. vertauschte.
Od. II, 1. S. 110, a. Z. 14. 1. und st. in. S. 111, b. Z. 41. ist nach 412 hinzuzufügen: Jahn zu Pers. I, 15. Od. 2. V. 18. beatorum auch
P. Od. 3. V. II. Quid auch I. S. 118, a. Z. 35. I. dasselbe Fragwort
gebr. w., welches. Sonst ist über Quid zu vgl. Epod. XII, 1 ff. Od. 7. S. 127, b. Z. 35. I. Sext. S. 128, b. Z. 2. 1. media die maxima. S. 130, b. Z. 24. I. wenn er. S. 131, a. Z. 35. 1. Invent. Eb. b. Z. 35. 1. contexere. Od. 9. S. 135, a. Z. 19. l. vor der. Od. 10. S. 137, b. Z. 31. 1. als auch anfangs 729. Od. 11. S. 141, b. Z. 19. ist nur zu streichen. Z. 24. ist nach Catull. X, 3. noch Liv. XXXIX, 9: nobile scort. einzuschal- ten. Od. 12. kr. N. zu V. 13. 1. cf. st. cd. S. 146, a. Z. 1. 1. ihn st. ihm. Od. 13. S. 147, a. Z. 37. l. in diesem. Od. 15. S. 152, b. Z. 4. 1. das Nützliche dem Grossartigen und Prächtigen. S. 153, a. Z. 38. 1. Epod. II, 10. Od. 20. ist nach Paldamus nebst Od. I, 20. untergeschoben und G. Steiner (Commentationum Hor. specimen II. Crucen. 1847. p. 12.) verwirft die dritte Strophe. S. 170, a. Z. 39. 1. diese An- sicht. S. 171, a. Z. 20. I. diese Bedeutung von vocare.
Od. III, 1. Vgl. Fr. Aug. Hoffmann, De Horat. lib. III. carm. 1. disput. in JArch. f. Philol. XIII. S. 499 ff. Od. 2. S. 181, a. Z. 38. 1. ἀπεχθέμεναι. Eb. b. Z. 2. ist z' zu streichen. Od. 3. Vgl. Knissel, De Hor. carm.,,lustum ac tenac." commentat. Düsseld. 1845. 4. Fr. Bamber- ger „üb. Hor. Ode III, 3." im Philol. II. S. 691 ff., welcher d. O. zur Feier des kurz vorher ertheilten Titels Augustus (727) geschrieben glaubt. Mit diesem Namen soll Octavian als ein Wesen höherer Art geehrt werden. In der Erklärung_von V. 44...48. trifft Bamb. mit uns zusammen, allein in der Rede der Juno findet er folgenden Sinn: „Wie aus dem Falle Trojas das mächtige Rom, so wird aus dem Falle der Republik ein neues Reich des Friedens und des Glückes hervorgehen." S. 183, b. Z. 34. I. erst 740 (vgl. IV, 5. Einl.) durch einen u. s. w. Od. 4. S. 195, b. Z. 2. l. 21, 10. Od. 5, 17. periret immis.] Paldamus schreibt vae miserabilis (s. Naev. fragm. p. 200. ed. Spangenb.), weil ihm die Kürze unerträglich ist. Od. 6. S. 202, a. Z. 26. l. 15, 10. S. 203, a. Z. 49. 1. ¿¿ióvti. Od. 7. S. 206, b. Z. 35. I. ihrem Geliebten treu zu bl. S. 208, a. Z. 35. 1. Peleus hören und. Od. 8. V. 17. Vgl. üb. Mäcenas' Function als Präf. urbi auch Vellei. II, 88. In der Stelle des Dio 51, 3. ist zu verbessern poßneis und κατ' ἄλλο τι ... Ἰταλίαν ἔπεμψε. Od. 9. S. 213, b. Z. 20. 1. dieses ein- zig in seiner Art ... nähernden Wechselgesangs, welchen u. S. W. V. 21. Ueb. sidere vgl. auch Lübk. zu HII, 19, 26. - Od. 11. S. 218, a. Z. 4. 1. Folge. Eb. b. Z. 46. ist s. nach Bild zu streichen. Od. 14. halten Steiner I. I. S. 14. und Paldamus für des Dichters unwürdig. S. 226, b. Z. 14. 1. Auffallende. Od. 15. S. 229, b. Z. 10. 1. 23 Jahr.
Od. 19. S. 239, b. Z. 4. ist als auch vor Auson. u. s. w. einzuschalten. Od. 21. V. 7. Promere etc. ist von iubente (nicht von descende) abhängig, 8. Zumpt, Gramm. §. 617. und Steiner S. 8. Anm. Ausserdem ist S. 242, b. Z. 27. zu I, 16, 13. zu verbessern und S. 243, a. Z. 15. ylvxɛť zu schreiben. Od. 23. V. 18. Ueb. den Ablativ nach Comparativen für quam und den Abl. 8. zu Od. I, 8, 9. und IV, 4, 23. Od. 24. S. 246, b. Z. 34. 1. müsse. S. 249, a. Z. 16. I. Ertragung. Z. 26. 1. eaedem. Z. 28. I. welcher. Od. 25. S. 252, a. Z. 18. 1. mons. Od. 27. S. 254, b. Z. 23. 1. hindern deinen. S. 258, a. Z. 7. 1. nicht bloss von. Od. 29. V. 5. Sinn: Entreisse dich jeder Hemmung und schaue von deinem Palaste aus nicht bloss nach Tibur, d. h. nach der Gegend meines jetzigen Aufenthaltes zu, sondern verlasse denselben u. s. w. S. 263, a. Z. 4. 1. nexε. S. 264, a. Z. 25. 1. gemitus. Od. 30. V. 14 ff. vgl. Ep. I, 19, 23....... 27. das. Obbarius.
Od. IV, 2, 57...60. verwirft Steiner (S. 12.), ebenso V. 25...30. Od. 4, 24. revictae nach Steiner (S. 19.),,vicissim victae acdomitae". Die Conjectur Nutr. sanctis (V. 26.) ist schon von Bentley gemacht worden. S. 283, a. Z. 9. 1. diese Worte. Od. 6. S. 208, b. Z. 4. I. Florenz st. Mün-
chen. S. 289, b. Z. 20. 1. Ly cien. S. 290, a. Z. 19. 1. mussten auch durch die Confarreatio. Od. 7. S. 291, a. Z. 30. sind die Worte dieser u. zu streichen. Od. 9. S. 299, a. Z. 11. 1."Evda. Od. 11. S. 303, b. Ζ. 30. Ι. Βελλεροφόνταν. Od. 14, 14. prael. comm.] Paldamus bemerkt, nach Dio Cass. und Vellei. habe Tiberius eine besondere Expedition im rätischen Feldzuge unternommen und die Häuser der Feinde verbrannt; daher V. 24. med. p. ignes. V. 17. fällt die Cäsur auf; nach Pald. Bemerkung haben aber auch die Hexameter, welche sich auf Tiberius beziehen, schlechte Cäsur, s. Ep. I, 9, 4. II, 2, 1. In der Erklärung des 20. Verses ist nach unruhige das Wort Meer ausgefallen.
Epod. I. S. 327, b. Z. 6. I. des genannten Landes. üb. die Attraction vgl. noch Sat. II, 6, 11. Ns... It'. S. 357, a. Z. 2. 1. überhäufen. Mar. u. Attilius Fort. Epod. XVI. S. 367, b. Z. 6. 1. victor.
Epod. II, 37. Epod. XI. S. 355, b. Z. 30. 1. Epod. XII, 2. kr. Not. l. Epod. XIII. S. 359, b. Z. 9. 1. denselben.
In demselben Verlage ist erschienen und durch jede Buchhandlung des In- und Auslandes zu beziehen:
tragische Bühne in Athen.
Studium der griechischen Tragiker.
August Witzschel.
gr. 8. geh. Preis 24 Ngr.
Lateinische Grammatik
untere und mittlere Gymnasialclassen
höhere Bürger- und Realschulen. Zum Behuse
eines stufenweise fortschreitenden Lehrganges ausgearbeitet und mit einer reichen Auswahl classischer Beispiele versehen
Dr. Carl Eduard Putsche, ~ Professor am Großherzoglichen Gymnasium zu Weimar. Vierte Auflage.
gr. 8. geh. Preis 221⁄2 Ngr.
Hellen.
griechischen Alterthumskunde.
H. Weißenborn,
Professor an der Universität Jena.
gr. 8. geh. Preis 1 Thlr.
Lateinisch- deutsche und deutsch- lateinische
Uebersetzungsbeispiele
`aus klassischen Schriftstellern.
Zu gründlicher und stufenweise fortschreitender Einübung der Formenlehre so wie zur Vorbereitung auf die Syntax nach
Putsche's lateinischer Grammatik
mit einem Auszuge aus der Formenlehre derselben Grammatik versehen
Julius Albert Dünnebier,
Lehrer an einem Erziehungsinstitut für Knaben zu Weimar. gr. 8. geh. Preis 12 Ngr.
ihr organischer Zusammenhang
Schule und Wissenschaft.
Im Grundriß entworfen
Dr. Bernhard Matthia.
gr. 8. geh. Preis 18 Ngr.
Die Universität.
Ueberblick ihrer Geschichte
Darstellung ihrer gegenwärtigen Aufgabe.
Dr. Emil Anhalt.
gr. 8. geh. Preis 9 Ngr.
« PredošláPokračovať » |