40

45

Fortuna lustro prospera tertio
Belli secundos reddidit exitus;
Laudemque, et optatum peractis
Imperiis decus arrogavit.

Te Cantaber non ante domabilis,

Medusque, et Indus; te profugus Scythes
Miratur, o tutela praesens

Italiae, dominaeque Romae!

Te, fontium qui celat origines,

Nilusque, et Ister; te rapidus Tigris;
Te belluosus qui remotis

Obstrepit Oceanus Britannis;

Te non paventis funera Galliae, 50 Duraeque tellus audit Hiberiae: Te caede gaudentes Sygambri Compositis venerantur armis.

5

ODE XV.

CAESARIS AUGUSTI LAUDES.

Celebratur, quod pacem Orbi reddiderit; discipli naque restituta, publicae felicitati prospiciat.

METR. XVI.

Phoebus volentem proelia me loqui,
Victas et urbes, increpuit lyra;
Ne parva Tyrrhenum per aequor
Vela darem. Tua, Caesar, aetas

Fruges et agris rettulit uberes;
Et signa nostro restituit Iovi,
Derepta Parthorum superbis
Postibus; et vacuum duellis

**

lanum Quirinum clausit; et ordinem Rectum evaganti frena licentiae Iniecit, emovitque culpas,

Et veteres revocavit artes;

Per quas Latinum nomen, et Italao
Crevere vires, famaque, et imperî
Porrecta maiestas ad ortum
Solis ab Hesperio cubili.

Custode rerum Caesare, non furor
Civilis, aut vis eximet otium;
Non ira, quae procudit enses,

Et miseras inimicat urbes.

Non, qui profundum Danuvium bibunt,
Edicta rumpent Iulia, non Getae,
Non Seres, infidive Persae,

Non Tanain prope flumen orti.

Nosque et profestis lucibus, et sacris.
Inter iocosi munera Liberi,

Cum prole, matronisque nostris,
Rite Deos prius apprecati,

Virtute functos, more patrum, duces,
Lydis remixto carmine tibiis,
Troiamque, et Anchisen, et almae

Progeniem Veneris canemus.

Ei ad bellum Actiacum profecturo comitem se offert; de sua salute sic minus sollicitus.

METR. XII.

Ibis Liburnis inter alta navium,
Amice, propugnacula,

Paratus omne Caesaris periculum
Subire, Maecenas, tuo.

5 Quid nos? quibus te vita si superstite
Iucunda; si contra, gravis?
Utrumne iussi persequemur otium
Non dulce, ni tecum simul?
An hunc laborem mente laturi, decet
Qua ferre non molles viros?
Feremus: et te vel per Alpium iuga,
Inhospitalem et Caucasum,

10

Vel Occidentis usque ad ultimum sinum,
Forti sequemur pectore.

Roges, tuum labore quid iuvem meo,
Imbellis, ac firmus parum?
Comes minore sum futurus in metu,
Qui maior absentes habet:

Ut adsidens implumibus pullis avis
Serpentium adlapsus timet,
Magis relictis; non, ut adsit, auxili
Latura plus praesentibus.
Libenter hoc, et omne militabitur
Bellum in tuae spem gratiae:

Aratra nitantur mea,

15

20

Non ut juvencis illigata pluribus

25

Pecusve Calabris ante sidus fervidum

Lucana mutet pascuis;

Nec ut superni villa candens Tusculi
Circaea tangat moenia.

30

Satis, superque me benignitas tua

Ditavit. Haud paravero,

Quod aut avarus, ut Chremes, terra premam;
Discinctus aut perdam ut Nepos.

O DE II.

Alphius Foenerator, velut artis suae pertaesus, laudat vitam rusticam; sed avaritia victus, ad ingenium, et pristinam vivendi rationem redit.

METR. XII.

Beatus ille, qui procul negotiis,

Ut prisca gens mortalium,

Paterna rura bobus exercet suis,
Solutus omni foenore:

Neque excitatur classico miles truci,

Neque horret iratum mare;

5

I

Forumque vitat, et superba civium
Potentiorum limina.

Ergo aut adulta vitium propagine,
Altas maritat populos;

Aut in reducta valle mugientium
Prospectat errantes greges;
Inutilesque falce ramos amputans,
Feliciores inserit;

15 Aut pressa puris mella condit amphoris;
Aut tondet infirmas oves,

20

Vel, quum decorum mitibus pomis caput
Autumnus agris extulit,

Ut gaudet insitiva decerpens pyra,
Čertantem et uvam purpurae,

Quis muneretur te, Priape, et te, pater
Silvane, tutor finium!

Libet iacere modo sub antiqua ilice,
Modo in tenaci gramine:

25 Labuntur altis interim rivis aquae;
Queruntur in silvis aves;

30

Fontesque lymphis obstrepunt manantibus;
Somnos quod invitet leves.

At, quum tonantis annus hibernus Iovis
Imbres, nivesque comparat,

Aut trudit acres hinc, et hinc multa cane

Apros in obstantes plagas;

Aut amite levi rara tendit retia,

Turdis edacibus dolos;

35 Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem Jucunda captat praemia.

40

Quis non malarum, quas amor curas habet,

Haec inter obliviscitur?

Quod si pudica mulier in partem iuvet

Domum, atque dulces liberos;

Sabina qualis, aut perusta solibus
Pernicis uxor Appuli;