Dux regit examen. Parios ego primus iambos Ostendi Latio; numeros, animosque sequutus 25 Archilochi; non res, et agentia verba Lycamben. Ac, ne me foliis ideo brevioribus ornes,

Quod timui mutare modos, et carminis artem; TemperatArchilochi Musam pede masculaSappho; Temperat Alcaeus ; sed rebus, et ordine dispar; 30 Nec socerum quaerit, quem versibus oblinat atris; Nec sponsac laqueum famoso carmine nectit. Hunc ego, non alio dictum prius ore, Latinus Vulgavi fidicen: iuvat immemorata ferentem, Ingenuis oculisque legi, manibusque teneri. 35 Scire velis, mea cur ingratus opuscula lector Laudet, ametque domi; premat extra limen iniquus?

Non ego ventosae plebis suffragia venor, Impensis cenarum, et tritae munere vestis: Non ego nobilium scriptorum auditor, et ultor, 40 Grammaticas ambire tribus, et pulpita dignor. Hinc illae lacrymae. Spissis indigna theatris Scripta pudet recitare, et nugis addere pondus, Si dixi; rides, ait, et lovis auribus ista

Servas: fidis enim, manare poetica mella 45 Te solum, tibi pulcher. Ad haec, ego naribus uti Formido: et, luctantis acuto ne secer ungui, Displicet iste locus, clamo; et diludia posco. Ludus enim genuit trepidum certamen, et iram; Ira truces inimicitias, et funebre bellum.

EPISTOLA XX.

AD LIBRUM SUUM.

Quae illi reformidanda sint; et quae de auctore
ipse praedicare debeat, aperit.

Vertumnum, Ianumque, liber, spectare videris;
Scilicet ut prostes Sosiorum pumice mundus.
Odisti claves, et grata sigilla pudico:

10

Paucis ostendi gemis, et communia laudas;
Non ita nutritus. Fuge, quo descendere gestis; 5
Non erit emisso reditus tibi. Quid miser egi?
Quid volui? dices, ubi quis te laeserit; et scis
In breve te cogi, plenus quum languet amator.
Quod si non odio peccantis desipit augur,
Carus eris Romae, donec te deserat aetas.
Contrectatus ubi manibus sordescere vulgi
Coeperis: aut tineas pasces taciturnus inertes;
Aut fugies Uticam, aut vinctus mitteris Ilerdam.
Ridebit monitor non exauditus; ut ille,
Qui male parentem in rupes protrusit asellum
Iratus. Quis enim invitum servare laboret?
Hoc quoque te manet, ut pueros elementa do-

centem

Occupet extremis in vicis balba senectus.
Quum tibi sol tepidus plures admoverit aures,
Me libertino natum patre, et in tenui re
Maiores pennas nido extendisse loqueris:
Ut, quantum generi demas, virtutibus addas;
Me primis Urbis belli placuisse, domique:
Corporis exigui, praecanum, solibus aptum:
Irasci celerem; tamen ut placabilis essem.
Forte meum si quis te percontabitur aevum;
Me quater undenos sciat implevisse Decembres,
Collegam Lepidum quo duxit Lollius anno.

R

15

20

25

Principis laudibus poetarum laudes miscet, in quos illum vult esse benignum; atque recentiores cum veteribus acutissime comparat.

Quum tot sustineas et tanta negotia solus;

Res Halas armis tuteris, moribus ornes,

Legibus emendes; in publica commoda peccem, Si longo sermone morer tua tempora, Caesar. 5 Romulus, et Liber pater, et cum Castore Pollux, Post ingentia facta Deorum in templa recepti; Dum terras, hominumque colunt genus, aspera bella

Componunt, agros adsignant, oppida condunt;
Ploravere suis non respondere favorem

10 Speratum meritis. Diram qui contudit Hydram,
Notaque fatali portenta labore subegit,
Comperit invidiam supremo fine domari.
Urit enim fulgore suo, qui praegravat artes,

EPISTOLARUM LIB. II. 1.

259

15

20

25

Infra se positos; exstinctus amabitur idem.
Praesenti tibi maturos largimur honores,
Jurandasque tuum per numen ponimus aras;
Nil oriturum alias, nil ortum tale fatentes.
Sed tuus hic populus, sapiens et iustus in uno,
Te nostris ducibus, te Graiis anteferendo;
Cetera nequaquam simili ratione, modoque
Aestimat; et, nisi quae terris semota, suisque
Temporibus defuncta videt, fastidit, et odit:
Sic fautor veterum, ut tabulas peccare vetantes,
Quas bis quinque viri sanxerunt, foedera regum
Vel Gabiis, vel cum rigidis aequata Sabinis,
Pontificum libros, annosa volumina vatum,
Dictitet Albano Musas in monte loquutas.
Si, quia Graecorum sunt antiquissima quaeque
Scripta vel optima, Romani pensantur eadem
Scriptores trutina; non est quod multa loquamur: 50
Nil intra est oleam, nil extra est in nuce duri:
Venimus ad summum fortunae; pingimus, atque
Psallimus, et luctamur Achivis scitius unctis.
Si meliora dies, ut vina, poemata reddit;
Scire velim, chartis pretium quotus arroget annus. 55
Scriptor, abhinc annos centum qui decidit, inter
Perfectos, veteresque referri debet? an inter
Viles, atque novos? Excludat iurgia finis.

Est vetus, atque probus, centum qui perficit annos.
Quid? qui deperiit minor uno mense,
vel anno,
Inter quos referendus erit? veteresne poetas?
An quos et praesens, et postera respuat aetas?
Iste quidem veteres inter ponetur honeste,
Qui vel mense brevi, vel toto est iunior anno.
Utor permisso; caudaeque pilos ut equinae,
Paullatim vello; et demo unum, demo et item

unum:

Dum cadat elusus ratione rucntis acervi,
Qui redit in fastos, et virtutem aestimat annis;

40

45

Miraturque nihil, nisi quod Libitina sacravit. 50 Ennius, et sapiens, et fortis, et alter Homerus, Ut critici dicunt, leviter curare videtur,

Quo promissa cadant, et somnia Pythagorea. Naevius in manibus non est, et mentibus haeret Paene recens: adeo sanctum est vetus omne poema. 55 Ambigitur quoties, uter utro sit prior; aufert Pacuvius docti famam senis; Accius alti: Dicitur Afranî toga convenisse Menandro; Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi Vincere Caecilius gravitate, Terentius arte. 60 Hos ediscit; et hos, arto stipata theatro, Spectat Roma potens: habet hos, numeratque poetas

Ad nostrum tempus, Livî scriptoris ab aevo. Interdum vulgus rectum videt; est, ubi peccat. Si veteres ita miratur, laudatque poetas ; 65 Ut nihil anteferat, nihil illis comparet; errat. Si quaedam nimis antique, si pleraque dure Dicere credit eos; ignave multa fatetur;

Et sapit, et mecum facit, et love iudicat aequo. Non equidem insector; delendave carmina Livî 70 Esse reor; memini quae plagosum mihi parvo Orbilium dictare: sed emendata videri, Pulchraque, et exactis minimum distantia, miror Inter quae verbum emicuit si forte decorum; Si versus paullo concinnior unus, et alter; 75 Iniuste totum ducit, venditque poema.

Indignor quidquam reprehendi, non quia crasse Compositum, illepideve putetur; sed quia nuper: Nec veniam antiquis; sed honorem, et praemia

posci.

Recte, necne crocum, floresque perambulet Attae Ɛo Fabula, si dubitem; clament periisse pudorem Cuncti paene patres, ea quum reprehendere coner, Quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit: