Ipfum me melior cum peteret Venus, Curvantis Calabros finus. ODE XXXIV. ARCUS Deorum cultor et infrequens, PARCU Infanientis dum fapientiae Confultus erro; nunc retrorfum Vela dare, atque iterare curfus Plerumque, per purum tonantes Quo bruta tellus, et vaga flumina, Sedes, Atlanteufque finis Concutitur. valet ima fummis Mutare, et infignem attenuat Deus, Obfcura promens; hine apicem rapax Fortuna cum ftridore acuto Suftulit; hic pofuiffe gaudet. O ODE XXXV. AD FORTUNAM. Diva, gratum quae regis Antium, Vertere funeribus triumphos: Carpathium pelagus carina. Te Dacus afper, te profugi Scythae, Purpurei metuunt tyranni; Injuriofo ne pede proruas Stantem columnam; neu populus frequens Ad arma ceffantes, ad arma Concitet, imperiumque frangat. Te femper anteit faeva Neceffitas, Clavos trabales et cuneos manu Geftans ahena: nec feverus Uncus abeft, liquidumque plumbum. Te Spes, et albo rara Fides colit Velata panno, nec comitem abnegat, Utcunque mutata potentes 10 15 20 5 Veste domos inimica linquis. At vulgus infidum, et meretrix retro 25 Perjura cedit: diffugiunt cadis Cum faece ficcatis amici, Ferre jugum pariter dolofi. Serves iturum Caefarem in ultimos Orbis Britannos, et juvenum recens 30 Examen Eois timendum Partibus, Oceanoque rubro. Eheu! cicatricum et fceleris pudet, Aetas? quid intactum nefasti Liquimus? unde manum juventus 35 Metu Deorum continuit? quibus Pepercit aris? o utinam nova Incude diffingas retufum in Maffagetas Arabafque ferrum. 40 ET ODE XXXVI. thure et fidibus juvat Placare, et vituli fanguine debito Cuftodes Numidae Deos: Qui nunc Hefperia fofpes ab ultima, Caris multa fobalibus, Nulli plura tamen dividit ofcula, Quam dulci Lamiae; memor D 3 5 Actae |