Ametque salsa levis hircus æquora.
Hæc, et quæ poterunt reditus abscindere dulces, Eamus omnis exsecrata civitas,
Aut pars indocili melior grege; mollis et exspes Inominata perprimat cubilia!
Vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum, Etrusca præter et volate litora.
Nos manet Oceanus circumvagus: arva, beata Petamus arva, divites et insulas,
Reddit ubi Cererem tellus inarata quotannis Et imputata floret usque vinea,
Germinat et nunquam fallentis termes olivæ, Suamque pulla ficus ornat arborem, Mella cava manant ex ilice, montibus altis Levis crepante lympha desilit pede. Illic injussæ veniunt ad mulctra capellæ, Refertque tenta grex amicus ubera; Nec vespertinus circumgemit ursus ovile, Neque intumescit alta viperis humus. Pluraque felices mirabimur: ut neque largis Aquosus Eurus arva radat imbribus, Pinguia nec siccis urantur semina glebis, Utrumque rege temperante cœlitum. Non huc Argoo contendit remige pinus, Neque impudica Colchis intulit pedem; Non huc Sidonii torserunt cornua nautæ, Laboriosa nec cohors Ulixei.
Nulla nocent pecori contagia, nullius astri Gregem æstuosa torret impotentia. Jupiter illa piæ secrevit litora genti, Ut inquinavit ære tempus aureum; Ere, dehinc ferro duravit secula: quorum Píis secunda vate me datur fuga.
CARMEN XVII.-AD CANIDIAM, JAM jam efficaci do manus scientiæ, Supplex et oro regna per Proserpinæ, Per et Dianæ non movenda numina, Per atque libros carminum valentium Refixa cœlo devocare sidera, Canidia, parce vocibus tandem sacris Citumque retro solve solve turbinem. Movit nepotem Telephus Nereïum, In quem superbus ordinarat agmina Mysorum et in quem tela acuta torserat. Unxere matres Iliæ addictum feris
Alitibus atque canibus homicidam Hectorem, Postquam relictis moenibus rex procidit Heu pervicacis ad pedes Achillei.
Setosa duris exuere pellibus
Laboriosi remiges Ulixei
Volente Circa membra; tunc mens et sonus Relapsus atque notus in vultus honor. Dedi satis superque pœnarum tibi, Amata nautis multum et institoribus. Fugit juventas et verecundus color Reliquit ossa pelle amicta lurida; Tuis capillus albus est odoribus, Nullum ab labore me reclinat otium; Urget diem nox et dies noctem, neque est Levare tenta spiritu præcordia.
Ergo negatum vincor ut credam miser, Sabella pectus increpare carmina Caputque Marsa dissilire nenia.
Quid amplius vis? O mare, o terra, ardeo, Quantum neque atro delibutus Hercules Nessi cruore, nec Sicana fervida
Virens in Etna flamma; tu, donec cinis
Injuriosis aridus ventis ferar,
Cales venenis officina Colchicis.
Quæ finis aut quod me manet stipendium? Effare: jussas cum fide pœnas luam, Paratus expiare, seu poposceris Centum juvencos, sive mendaci lyra Voles sonari: tu pudica, tu proba Perambulabis astra sidus aureum. Infamis Helenæ Castor offensus vicem, Fraterque magni Castoris, victi prece Adempta vati reddidere lumina. Et tu, potes nam, solve me dementia, O nec paternis obsoleta sordibus,
Neque in sepulchris pauperum prudens anus. Novendiales dissipare pulveres.
Tibi hospitale pectus et puræ manus, Tuusque venter Pactumeius, et tuo Cruore rubros obstetrix pannos lavit, Utcunque fortis exsilis puerpera.
Can. Quid obseratis auribus fundis preces ? Non saxa nudis surdiora navitis
Neptunus alto tundit hibernus salo,
Inultus ut tu riseris Cotyttia
Vulgata, sacrum liberi Cupidinis,
Et Esquilini pontifex venefici
Impune ut Urbem nomine impleris mec? Quid proderat ditasse Pelignas anus, Velociusve miscuisse toxicum? Sed tardiora fata te votis manent: Ingrata misero vita ducenda est in hoc, Novis ut usque suppetas laboribus. Optat quietem Pelopis infidi pater Egens benigna Tantalus semper dapis, Optat Prometheus obligatus aliti, Optat supremo collocare Sisyphus In monte saxum; sed vetant leges Jovis.
Voles modo altis desilire turribus, Modo ense pectus Norico recludere, Frustraque vincla gutturi nectes tuo Fastidiosa tristis ægrimonia.
Vectabor humeris tunc ego inimicis eques, Meæque terra cedet insolentiæ.
An quæ movere cereas imagines, Ut ipse nosti curiosus, et polo Deripere Lunam vocibus possim meis, Possim crematos excitare mortuos Desiderîque temperare pocula,
Plorem artis in te nil agentis exitus ?
Qui fit, Mæcenas, ut nemo, quam sibi sortem Seu ratio dederit seu fors objecerit, illa a Contentus vivat, laudet diversa sequentes? "O fortunati mercatores!" gravis annis Miles ait multo jam fractus membra labore. Contra mercator, navem jactantibus Austris: "Militia est potior. Quid enim? concurritur: horæ Momento citad mors venit aut victoria læta." Agricolam laudat juris legumque peritus, Sub galli cantum consultor ubi ostia pulsat. Ille datis vadibus qui rure extractus in urbem est, Solos felices viventes clamat in urbe.
Cetera de genere hoc, adeo sunt multa, loquacem Delassare valent Fabium. Ne te morer, audi, Quo rem deducam. Si quis Deus, "En ego," dicat, "Jam faciam quod vultis: eris tu, qui modo miles, Mercator; tu, consultus modo, rusticus: hinc vos, Vos hinc mutatis discedite partibus. Eia! Quid statis?" nolint. Atqui licet esse beatis. Quid causæ est, merito quin illis Jupiter ambas Iratus buccas inflet neque se fore posthac
« PredošláPokračovať » |