Me pater sævis oneret catenis,
Quod viro clemens misero peperci ;
Me vel extremos Numidarum in agros
Classe releget.
I, pedes quo te rapiunt et auræ,
Dum favet nox et Venus, i secundo
Omine et nostri memorem sepulchro
Scalpe querelam."
MISERARUM est neque amori dare ludum neque dulci Mala vino lavere aut exanimari metuentes
Tibi qualum Cytherea puer ales, tibi telas
Operosæque Minervæ studium aufert, Neobule,
Liparæi nitor Hebri,
Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno
Neque segni pede victus;
Catus idem per apertum fugientes agitato
Grege cervos jaculari et celer alto latitantem
Fruticeto excipere aprum.
CARMEN XIII.-AD FONTEM BANDUSIE.
O FONS Bandusiæ, splendidior vitro,
Dulci digne mero non sine floribus,
Cras donaberis hædo,
Cui frons turgida cornibus
Primis et Venerem et prælia destinat.
Frustra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine rivos
Lascivi suboles gregis.
Te flagrantis atrox hora Caniculæ
Nescit tangere, tu frigus amabile
CARMEN XIV.-AD POPULUM ROMANUM.
HERCULIS ritu modo dictus, o plebs,
Morte venalem petiisse laurum
Cæsar Hispana repetit penates
Victor ab ora.
Unico gaudens mulier marito
Prodeat justis operata sacris,
Et soror clari ducis et decora
Supplice vitta
Virginum matres juvenumque nuper
Sospitum. Vos, o pueri et puellæ
Jam virum expertæ, male ominatis
Parcite verbis.
Hic dies vere mihi festus atras
Eximet curas: ego nec tumultum
Nec mori per vim metuam tenente
Cæsare terras.
I, pete unguentum, puer, et coronas
Et cadum Marsi memorem duelli,
Spartacum si qua potuit vagantem
Fallere testa.
Dic et argutæ properet Neæræ
Myrrheum nodo cohibere crinem;
Si per invisum mora janitorem
Fiet, abito.
Lenit albescens animos capillus
Litium et rixæ cupidos protervæ;
Non ego hoc ferrem calidus juventa
Consule Planco.
CARMEN XV.- -IN CHLORIN.
UXOR pauperis Ibyci,
Tandem nequitiæ fige modum tuæ Famosisque laboribus:
Maturo propior desine funeri Inter ludere virgines
Et stellis nebulam spargere candidis. Non si quid Pholoën satis
Et te, Chlori, decet: filia rectius Expugnat juvenum domos,
Pulso Thyias uti concita tympano. Illam cogit amor Nothi
Lascivæ similem ludere capreæ:
Te lanæ prope nobilem
Tonse Luceriam, non citharæ, decent
Nec flos purpureus rosæ
Nec poti vetulam fæce tenus cadi.
CARMEN XVI.-AD MECENATEM.
INCLUSAM Danaën turris aënea
Robustæque fores et vigilum canum
Tristes excubiæ munierant satis
Nocturnis ab adulteris,
Si non Acrisium virginis abditæ
Custodem pavidum Jupiter et Venus
Risissent: fore enim tutum iter et patens
Converso in pretium Deo.
Aurum per medios ire satellites
Et perrumpere amat saxa potentius
Ictu fulmineo: concidit auguris
Argivi domus ob lucrum
Demersa exitio, diffidit urbium
Portas vir Macedo et subruit æmulos
Reges muneribus; munera navium
Sævos illaqueant duces.
Crescentem sequitur cura pecuniam
Majorumque fames. Jure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Mæcenas, equitum decus.
Quanto quisque sibi plura negaverit,
A Dîs plura feret: nil cupientium
Nudus castra peto et transfuga divitum
Partes linquere gestio,
Contemptæ dominus splendidior rei,
Quam si quidquid arat impiger Apulus
Occultare meis dicerer horreis,
Magnas inter opes inops.
Puræ rivus aquæ silvaque jugerum
Paucorum et segetis certa fides meæ
Fulgentem imperio fertilis Africa
Fallit sorte beatior.
Quamquam nec Calabræ mella ferunt apes
Nec Læstrygonia Bacchus in amphora
Languescit mihi nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis,
Importuna tamen pauperies abest,
Nec, si plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine
Vectigalia porrigam,
Quam si Mygdoniis regnum Alyattei
Campis continuem. Multa petentibus
Desunt multa: bene est, cui Deus obtulit
Parca, quod satis est, manu.
CARMEN XVII.-AD ELIUM LAMIAM.
ELI vetusto nobilis ab Lamo,-
Quando et priores hinc Lamias ferunt
Denominatos et nepotum
Per memores genus omne fastos
Auctore ab illo ducit originem,
Qui Formiarum monia dicitur
Princeps et innantem Marica
Litoribus tenuisse Lirim
Late tyrannus: cras foliis nemus
Multis et alga litus inutili
Demissa tempestas ab Euro
Sternet, aquæ nisi fallit augur
Annosa cornix. Dum potis, aridum
Compone lignum: cras Genium mero
Curabis et porco bimestri
Cum famulis operum solutis.
CARMEN XVIII.-AD FAUNUM.
FAUNE, Nympharum fugientum amator,
Per meos fines et aprica rura
Lenis incedas abeasque parvis
Equus alumnis,
Si tener pleno cadit hædus anno,
Larga nec desunt Veneris sodali
Vina crateræ, vetus ara multo
Fumat odore.
Ludit herboso pecus omne campo,
Quum tibi Nonæ redeunt Decembres;
Festus in pratis vacat otioso
Cum bove pagus:
Inter audaces lupus errat agnos;
Spargit agrestes tibi silva frondes;
Gaudet invisam pepulisse fossor
Ter pede terram.
|