C

CARMEN XXVI,

A D MUSA M.

Se, foluto animo, velle Lamiam laudare.

MUSIS

USIS amicus, triftitiam & metus

Tradam protervis in mare Creticum
Portare ventis quis fub Arcto
Rex gelidæ metuatur oræ,
5 Quid Tiridaten terreat, unicè
Securus. O quæ fontibus integris
Gaudes, apricos necte flores,
Necte meo Lamiæ coronam
Pimpleï dulcis. Nil sine te mei
10 Profunt honores: hunc fidibus novis,
Hunc Lesbio facrare plectro,

Teque, tuafque decet Sorores.

CARMEN XXVII.

AD SODALES

NATIS

Inter pocula rixantes.

ATIS in ufum lætitiæ fcyphis
Pugnare, Thracum eft. Tollite barbarum
Morem, verecundumque Bacchum

Sanguineis prohibete rixis.

Vino & lucernis Medus acinaces
Immane quantum difcrepat! impium
Lenite clamorem, fodales,
Et cubito remanete presso.

Vultis feveri me quoque fumere
Partem Falerni? dicat Opuntiæ
Frater Megillæ, quo beatus

Vulnere, quâ pereat fagittâ.

Ceffat voluntas? non aliâ bibam

Mercede. Quæ te cumque domat Venus,
Non erubefcendis adurit

Ignibus, ingenuoque femper

Amore peccas. Quidquid habes, age,
Depone tutis auribus... Ah! mifer!
Quanta laboras in Charybdi,

Digne puer meliore flammâ !
Quæ faga, quis te folvere Theffalis
Magus venenis? quis poterit Deus?
Vix illigatum te triformi
Pegafus expediet Chimæræ.

5

10

15

20

C

CARMEN

XXVIII.

Inducitur Archytas nautæ cuidam refpondens omnibus effe moriendum, oranfque ne fe infepultum jacere patiatur.

E maris, & terræ, numeroque carentis arenæ
Menforem cohibent, Archyta,

Pulveris exigui prope littus parva Matinum
Munera nec quidquam tibi prodeft

› Aërias tentaffe domos, animoque rotundum
Percurriffe polum, morituro.

10

Occidit & Pelopis genitor, conviva Deorum;
Tithonufque remotus in auras :

Et Jovis arcanis Minos admiffus ; habentque
Tartara Panthoïden, iterum Orco
Demiffum; quamvis clypeo Trojana refixo
Tempora teftatus, nihil ultra

Nervos, atque cutem morti concefferat atræ
Judice te, non fordidus auctor

15 Naturæ verique. Sed omnes una manet nox
Et calcanda femel via lethi.

20

Dant alios Furiæ torvo fpectacula Marti :
Exitio eft avidis mare nautis.

Mixta fenum ac juvenum denfantur funera: nullum Sæva caput Proferpina fugit.

Me quoque devexi rapidus comes Orionis

Illyricis Notus obruit undis.

At tu, nauta, vaga ne parce malignus arenæ
Ossibus & capiti inhumato

Particulam dare. Sic, quodcumque minabitur Eurus 25
Fluctibus Hefperiis, Venusinæ
Plectantur sylvæ, te sospite; multaque merces,
Unde poteft, tibi defluat æquo

Ab Jove, Neptunoque facri cuftode Tarenti.
Negligis immeritis nocituram

Poftmodo te natis fraudem committere ? Forfan
Debita jura, vicefque fuperbæ

30

Te maneant ipfum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla refolvent.
Quamquam feftinas, non eft mora longa, licebit, 35
Injecto ter pulvere, curras.

CARMEN XXIX.

A D

ICCIUM

Mirum quiddam, & monftri simile dicit effe, eum a Philofophiæ fludio ad militiam

transiffe.

.cci, beatis nunc Arabum invides

Gazis, & acrem militiam paras

Non antè devictis Sabææ

Regibus, horribilique Medo

Nectis catenas. Quæ tibi virginum
Sponfo necato barbara ferviet ?

Puer quis ex aula capillis

Ad cyathum ftatuetur unctis,
Doctus fagittas tendere Sericas
10 Arcu paterno? Quis neget arduis
Pronos relabi poffe rivos

15

Montibus, & Tiberim reverti;
Quum tu coëmptos undique nobiles
Libros Panætî, Socraticam & domum
Mutare loricis Iberis,

Pollicitus meliora, tendis ?

CARMEN XXX.

A D

VENERE M.

Rogat Venerem Horatius ut domeftico Glycera facrificio intersit.

VENUS, regina Cnidi, Paphique,

Sperne dilectam Cypron, & vocantis
Thure te multo Glyceræ decoram
Transfer in ædem.

5 Fervidus tecum Puer, & folutis
Gratiæ zonis, properentque Nymphæ,
Et parum comis sine te Juventas,
Mercuriufque.