Seu visa est catulis cerva fidelibus, 30 35 Sic te diva potens Cypri, Sic fratres Helenæ lucida sidera, Ventorumque regat pater, Obstrictis aliis, præter Iapyga, Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium finibus Atticis, Et serves animæ dimidium meæ. Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem Primus, nec timuit præcipitem Africum Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti, 5 10 AD L. SEXTIUM, CONSULAREM. SOLVITUR acris hiems gratâ vice veris et Favonî, Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator igni ; Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Lunâ; Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Aut flore, terræ quem ferunt solutæ. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Seu poscat agnâ, sive malit hædo. 5 10 Pallida Mors æquo pulsat pede pauperum tabernas, Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare longam : Et domus exilis Plutonia; quò simul meâris, 15 ODE V. AD M. VIPSANIUM AGRIPPAM. SCRIBERIS Vario fortis, et hostium Victor, Mæonii carminis aliti, Quain rem cunque ferox navibus aut equis Miles te duce gesserit. Pelidæ stomachum cedere nescii, Nec sævam Pelopis domum, Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem 5 Nec cursus duplicis per mare Ulysseï, Conamur, tenues grandia: dum pudor, Imbellisque lyræ Musa potens vetat 10 Laudes egregii Cæsaris, et tuas, Culpâ deterere ingenî. Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ Dignè scripserit? aut pulvere Troïo Nigrum Merionen? aut ope Palladis ODE VI. AD MUNATIUM PLANCUM, CONSULAREM. Monia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Sunt quibus unum opus est intactæ Palladis arces 15 5 Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas. Undique decerptam fronti præponere olivam. 10 Nec tam Larissæ percussit campus opimæ, Albus ut obscuro deterget nubila cœlo Sæpè Notus, neque parturit imbres Molli, Plance, mero; seu te fulgentia signis Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Quum fugeret, tamen uda Lyæo Tempora populeâ fertur vinxisse coronâ, Sic tristes affatus amicos: "Quò nos cunque feret melior fortuna parente, Ibimus, o socii comitesque ! Nil desperandum Teucro duce, et auspice Teucro; Ambiguam tellure novâ Salamina futuram. O fortes pejoraque passi Mecum sæpè viri! nunc vino pellite curas: ODE VII. AD LYDIAM. LYDIA, dic, per omnes Te deos oro: Sybarin cur properas amando Perdere? cur apricum Oderit campum, patiens pulveris atque solis? Inter æquales equitat, Gallica nec lupatis Temperat ora frænis? Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum 15 20 25 30 5 Sanguine viperino Cautiùs vitat? neque jam livida gestat armis 10 Brachia, sæpè disco, Sæpè trans finem jaculo nobilis expedito? Quid latet, ut marinæ Filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Troja Funera, ne virilis Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas? 15 |