Thessalosque ignes et iniqua Troja Tu pias lætis animas reponis 15 20 ODE X. AD LEUCONOEN Tu ne quæsieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi 5 ODE XI. AD AUGUSTUM. QUEM virum aut heroa lyrâ vel acri Quem deum, cujus recinet jocosa Aut in umbrosis Heliconis oris, Aut super Pindo, gelidove in Hæmo, Orphea silvæ, Arte maternâ rapidos morantem Ducere quercus ? Quid priùs dicam solitis Parentis Laudibus, qui res hominum ac deorum, Temperat horis ? Unde nil majus generatur ipso, Nec viget quidquam simile aut secundum : Proximos illi tamen occupavit Pallas honores. Præliis audax, neque te silebo, Dicam et Alciden; puerosque Ledæ, Defluit saxis agitatus humor; 20 25 30 Romulum post hos priùs, an quietum Tarquinî fasces, dubito, an Catonis 35 Nobile letum. Regulum, et Scauros, animæque magnæ Fabriciumque. Hunc, et incomptis Curium capillis, Sæva paupertas, et avitus apto 40 Conjurata tuas rumpere nuptias, Ventos, ut caneret fera Quam multo repetet Græcia milite, Et regnum Priami vetus. Eheu! quantus equis, quantus adest viris Nequidquam, Veneris præsidio ferox, 10 O MATRE pulchrâ filia pulchrior, Quem criminosis cunque voles modum Sive mari libet Hadriano. Non Dindymene, non adytis quatit Non Liber æquè, non acuta Sic geminant Corybantes æra, Tristes ut iræ quas neque Noricus Vim stomacho apposuisse nostro. 5 10 15 |