Anno ab U. C. Anno ante J. C. Anno Hor. 728 23 CONSULES. 41 { S Augustus IX. Phraates contra Tiridatem, qui Parthicum regnum occupaverat, cùm Scytharum auxiliaribus copiis proficiscitur. Tiridates ad Augustum confugit, quem sibi dedi per legatos postulat Phraates. Fit Od. 26. et 33. Lib. i. item 4. Lib. ii. Od. 26. Lib. iii. Clauditur Janus jam sub Augusto secundùm. Augustus X. 42 C. Norbanus Augustus exercitum in Arabes, duce Elio Largo Ægypti Præfecto mittit. Facta Od. 29. Lib. i. Moritur Quintilius Varus Poeta, cognatione conjunctus Virgilio, cui consolando scripsit Hor. Od. 24. Lib. i. Mæcenas Licinia amore captus, quam et paulo post duxit. Huc spectat Od. 12. Lib. ii. Victa Hispania. Parthorum à Phraate defectio. Ód. 8. Lib. iii. Augustus ex Hispania reversus, ubi periculoso laboraverat morbo. Reditum hunc celebrat Od. 14. Lib. iii. Huc etiam referri potest Od. 36. Lib. i. {Augustus XI. Non sine ratione hunc annum spectare videntur Od. 36. Lib. i. Od. 13. Lib. ii. Od. 19. et 39. Lib. iii. 731 20 44 (Cl. Marcellus Supplicium de Fannio Cœpione, et Licinio Murena, (cujus soror Mæcenati nupserat, ) in Augustum conjurantibus, sumptum. S M. Lollius Exeunte hoc anno, aut sequente ineunte scripta est Lib. i. Ep. 20. Mæcenati, qui jam decem ampliùs annos urbi præfectus fuerat, succedit Agrippa. 733 18 S M. Aurelius Tiberius cum imperio in Orientem missus, Tigranem in Armenia, Phraatem in Parthia regnum restituit. Signa Romana, quæ Parthi Crasso et M. Antonio abstulerant, reddita, Romamque remissa, Hor. scribit Lib. i. Ep. 3. 4. et 7. ut et paulo ante Od. 19. et 30. Lib. i. Od. 2. Lib. ii. et Od. 4. Lib. iii. 734 17 SC. Sentius Saturninus 47 Q. Lucretius Debellatum in Hispania per Agrippam, res à Tiberio in Oriente gestæ Romam illatæ. Scribit Hor. Ep.12. Lib. i. Virgil. Athenas proficiscitur. Megaris in morbum incidit, Brundusii moritur: Româ discedentem prosecutus est Hor. Od. 3. Lib. i. Huic anno etiam supponi possunt Od. 9. Lib. ii. et Sat. 5. Lib. ii. nec minus commodé anno 728. Ludos Seculares dedit Augustus. Carmen Seculare paulo ante paraverat Hor. ut et Od. 21. Lib. i. Od. 6. Lib. iv. at Ep. 13. Lib. i. et Ep. 1. Lib. ii. ad hujus anni finem referri possunt. Anno ab U. C. Anno ante J. C. Anno Hor. CONSULES. 737 14 50 {P. Scipio Augustus Cæsar Liciniæ Mæcenatis uxoris amore abreptus, in Galliam proficiscitur, quo liberiùs cum eâ degeret; relicto ad urbis præfecturam Statilio Tauro, pro Agrippâ, aut potius pro Messalo Corvino, qui ad id munus minus idoneus, eam paucis diebus tenuerat; hujus anni est Od. 1. Lib. iii. Od. 2. et 10. Lib. iv. M. Drusus Libo L. Piso 738 13 51 {} Sicambri et Rhæti per Drusum et Tiberium devicti, dum Augustus in Galliâ moram trahit. {C Cn. Lentulus Absentiam Augusti impatienter satis tulerunt Romani, reditum ejus avidè exoptantes. Facta est Od. 2. et 5. Lib. iv. S Tiberius Nero Redit Augustus Romam, à quo jussus Horatius, Victoriam, quam sedecim aut octodecim mensibus ante de Vindelicis, Rhætis et Sicambris reportarant Drusus et Tiberius, cecinit. Ep. 7. et 10. Lib. i. non longè ab hoc tempore absunt. M. Valer. Messala P. Sulpitius Quirinus 741 10 54 Agrippa mors. Novæ Drusi et Tiberii de Vindelicis, Rhætis, et Sicambris victoriæ. Scripta est Od. 15. Lib. iv. Quæ Ode, meo quidem judicio, ultima fuit omnium, nec melius potuit quàm in Augusti laudibus finem facere. 9 SP. Fab. Maximus 55 {Q. Elius Tubero 742 His Coss. ni fallor, Augustus Lollium C. Cæs. Nepoti octo annorum præfecit; hac de re scribit Horat. ad Lollium Ep. 18. Lib. i. ( Jul. Antonius Jul. Florus cum Tiberio in Pannonia versabatur, huic inscribit Ep. 2. Lib. ii. fuit hoc operum Horat. ultimum: non liquet certè eorum, quoram tempus est incertum, ullum post hunc annum potuisse scribi. Cl. Drusus Drusus tricesimo ætatis anno in Germania moritur. 745 6 57 {Q. Crispinus Mensem Sextilem ita dictum, quod à Martio vetere anni principio Sextus esset, à suo cognomine Augustum nuncupavit, magis quam Septembrem (quod maluerant patres et amici) quo erat natus ; quia hoc sibi et primus Consulatus, et insignes victoria obtigissent. Suet. Inclinato jam anno accidit, quod ex Dione patet, Mæcenatis, quàm et post paucos dies insecuta est Horatii mors. Atque hæc sunt, quæ de vita, scriptis, et morte Horatii compertiora habuimus dicere. Nam opera ejus dimidiam plus partem incerti sunt temporis, in quibus plerisque præclarè egisse nos putamus, si quando hanc vel illam Oden, Epistolam, etc. illam vel hanc tempore antecessisse vel secutam fuisse, aliquo indicio demonstraverimus. TESTIMONIA VETERUM SCRIPTORUM DE HORATIO. OVID. lib. 4. Trist. Eleg. 10. ET tenuit nostras numerosus Horatius aures, Dum ferit Ausoniâ carmina culta lyrd. PERS. Sat. 1. v. 116. Omne vafer vitium ridenti Flaccus amico Tangit; et admissus circum præcordia ludit, Callidus excusso populum suspendere naso. MARTIAL. lib. 8. Epig. 18. Sic Maro nec Calabri tentavit Carmina Flacci, Pindaricos posset cùm superare modos. PETRON. Sat. Homerus testis et Lyrici, Romanusque Virgilius, et Horatii curiosa felicitas. LUCAN. Poem. ad Calp. Pisonem. Ausoniamque chelyn gracilis patefecit Horati. QUINTIL. lib. 10. cap. 1. Multò est tersior ac purus magis Horatius, et ad notandos hominum mores præcipuus. Lyricorum idem Horatius ferè solus legi dignus. Nam et insurgit aliquando, et plenus est jucunditatis et gratiæ, et variis figuris et verbis felicissimè audax. AUSON. ad Nepotem. Te præeunte, Nepos, modulata poëmata Flacci, Allisonumque iterum fas est didicisse Maronem. D. HIERON. Præfat. in Chron. Quid psalterio canorius? quod in morem nostri Flacci et Græci Pindari, nunc lambo eurrit, nunc Alcaico personat, nunc Sapphico tumet, nunc semipede ingreditur. J. LIPS. Epistolic. Quæst. lib. 2. Epist. 9. Horatius in satiris placidus, lenis, quietus, monet sæpius quàm castigat; sed ita præclare tamen hoc ipsum, ut in eâ parte et arte nihil possit supra eum. MANUT. Epist. lib. 6. Ep. 7. Quis enim, qui de Poëtis modò judicare aliquid possit, qui inter Latinos omnes Horatio vel acumine ingenii, vel sententiarum gravitate, palmam non tribuit ? TAN. FAB. Cap. Epist. lib. 1. 57. Venerum ille parens Horatius ei pro suk elegantiâ et ingenii urbanitate haud dubiè placet. JUL. SCAL. De Re Poet. Carminum igitur libri vel jucundâ inventione, vel puritate sermonis, vel figurarum, tum novitate, tum varietate, majores sunt omni non solùm vituperatione, sed etiam laude: neque solùm dicendi genere humili, quemadmodum scripsit Quintilianus, contenti: verum etiam sublimi maximè commendandi. Q. HORATII FLACCI CARMINUM, SEU ODARUM, LIBER PRIMUS. ODE I. AD MECENATEM. Alios aliis rebus duci: se laude poëseos, præsertim lyricæ. MACENAS atavis edite regibus, INTERPRETATIO. O Mæcenas, orte à majo. [2] ribus proceribus, det meum columen, et chara meu gloria! sunt plerique, qui decurrentes gaudent ANNOTATIONES. Ode est monocolos, seu unius metri. Versus omues Choriambici, Asclepiadei, Tetrametri acatalecti; constant ex Spondæo, duobus Choriambis et Pyrrhichio vel Iambo; sicque scandere licet: Mice | n£s | ătăvis | edItěrẻ | gtbs ; vel isto modo faciliori, Mācēnas ǎtǎ | vis | éditě | rēgibus. 1. Marenas.] Ex antiquis marmoribus Græcisque auctoribus constat ita scribendum hoc nomen, non Mecænas, ut quidem è vulgo. Vide Col. Rhodig. lib. xii. cap. 16, Mæcenas equestri sed splendido natus genere, non minus Agrippa Casari charus. Vell. Paterculus. Vir ingeniosus, et magnum exemplum Romane eloquentiæ daturus, nisi illum enervâsset felicilas, miquit Seneca, Epist. 19. Atavis.] Ex Non. Marcel. quasi avi lata, id est, pater. Avi proavus propriè atavus dicitur. Plant. Pers. i, 2. 5. Pater, avus, proavus, abavus, atavus, tritavus. Qui his superiores sive anteriores sunt, Majores appellantur. Edite regibus.] Id est, viris principibus quicquid garriant nonnulli de Etruriæ regibus; quamvis etiam illorum nescio quàm et aliquò nixam fundamento seriem contexant; ut Mæcenati pater fuerit Menedorus, avus Menippus, Cacina proavus, Volturenus abavus, Titus atavas, Turrhenus trítavus, Elbius majorum primus, etc. Certè divites quosque et primarios viros nuncupari aliquando reges, constat ex auctoribus tum profanis, tum etiam sacris. Vide infra Od. 20. v. 5. ibique Annot. lib. iii. Od. 29. Tyrrhena regum progenies. 2. 0, et præsidium.] Mæcenas fuit salutis atque dignitatis auctor ac defensor apud Augustum, non Horatio tantùm sed et Virgilio, Propertio, aliisque viris literatis præsidium ac tutela: Vide lib. ii. Od. 7. Tanta verò Mæcenatis apud posteros fama extitit, ut ad omnes eruditorum Patronos id nominis transierit, quorum ex munificentiâ atque ope scientiarum fata pendere videantur. Dulce decus meum.] Decus ex nobilitate; dulce, ex familiaritate viri principis. Huc pertinet quod ait Persius, Sat i. v. 116. Omne vafer vitium ridenti Flaccus amico 3. Sunt quos, &c.] Alii gymnicis exercitationibus impense student, alii agriculturæ, alii navigationi, et mercaturæ, alii militiæ, alii venationi, etc. Curriculo.] Pro cursu, vel ipso curru, vel etiam loco in quo decurritur, accipitur ista vox. Pulverem Olympicum collegisse juvat.] Decurrendo stadium, sive Romæ, in Čirco, vel in Campo etiam Martio; sive apud Græciam in Ludis illis solemnibus, qui totius orbis frequentiâ celebrantur, in quibus pentathlon, sive quinquertium, id est, quintuplex certamen: Jaculatio, disci jactus, stadii cursus, saltus, palæstra: sive mavis, Cursus, Pugilatus, Discus, Cestus, Lucta. Stadium longum erat pedes sexcentos. Victores, Olympionicæ vocabantur coronabantur, laudabantur; vacatione munerum curæ ac tutela, perpetuâque immunitate donabantur; adeò ut Olympionicen esse censeretur aliquid majus quàm Romæ de hostibus triumphus. Quatuor apud Græcos ejusmodi celebres Ludi erant, Olympici, Pythii, Isthmii, Nemeæi. Annui quidam, ut Pythii; quinquennales Olympici et Isthmii; Nemeæi tertio quoque anno fiebant; plerique dies quinque durabant. Ab Olympicis Ludis nuncupatæ sunt Olympiades, ea spatia seu intervalla duas inter Ludorum celebrationes comprehensa. In stitutos fama est Ludos Olympicos anno 4400, ab Hercule Cretensi quidem, in honorem Pelopis, juxta flumen Alpheum, ad delubrum Jovis in Achaiâ, juxta Pisam et Elidem, in Campo cui Olympia nomen. Victoribus oleagina dabatur corona. Vide Virgil. Georgic, iii. 5. conspergi pulvere Olym- Collegisse juvat: metaque fervidis toria extollit ad Deos orbis moderatores. Hunc, si con- Hunc, si mobilium turba Quiritium ventus Romanorum incon- Certat tergeminis tollere honoribus; maximas dignitates; illum, Illum, si proprio condidit horreo si, congessit in suum gra- Quidquid de Libycis verritur areis ; 18. et seq. Alex. ab Alex. lib. v. cap. 8. Cal. Rhodig. lib. xiii. cap. 17. Pythii Ludi fiebant in honorem Apollinis ob interfectum Pythonem serpentem. Coronabantur lauro victores. Isth- mici a Theseo dicati Neptuno, vel Herculi, vel Melicertæ seu Palæmoni (nam variæ sunt opi- niones) in Isthmo seu in angustis faucibus Co- rinthiacis. Vietorum corona è pinu erat. De- nique Nemeæi Ludi celebrabantur vel in gra- tiam Herculis ob occisum in Nemeæâ sylvâ le- onem prodigiosæ magnitudinis, apud Cleonas Achaie civitatem in Peloponneso; vel, ut alii volunt, propter Archemorum Lycurgi puerum in Nemeæâ sylvâ defunctum. Victoribus ex apio corona conficiebatur. In istis omnibus Ludis præter exercitationes corporis, erant et ingenii certamina, videlicet poëtarum, victo- res, heroas et athletas certatim laudantiuin. Vide Pindarum. Olympicis agona Musicum addidit Nero; qui et in iis non bigis sed decem- jugi curru aurigavit victoriamque tulit. Sylla Olympiade 175. athletas et reliqua ex Olym- piis certamina Romam traduxit. Alex. ab 4. Metaque.] Meta lapis est, vel congeries quædam in acumen fastigiata, seu è lato in -Metas imitata cupressus. Fervidis evitata rotis.] Præcipuus erat labor Auson. Epitaph. 35. Prosperè clamosi spatiosa per æquora Circi Aut prius infecto deposcit præmia cursu, Septima quàm metam triverit antè rola. Græci duodenum flexum notant. Pindar. prætermittam hic veterem Britannoram in re gendis curribus bellicis industriam ac soler- tiam, ad quam usu quotidiano et exercitatione assuescebant, ut in declivi ac præcipiti loco in- citatos equos sustinere, ac brevi moderari et flec- tere, et per temonem currere, et in jugo insistere, et inde se in currus recipere citò possent. Cæ sar de Bell. Gall. lib. iv. cap. 33. meminit et 5. Palmaque.] Athletis qui Olympia, Pythia, Nemeæa, Isthmia, vicissent, Græci tantos ho- nores tribuebant, ut non modò in conventu slantes cum palmâ et coronâ ferrent laudes, sed et cùm reverterentur in suas civitates, quadri- gis triumphantes inveherentur, atque vectiga- libus à Republicâ constitutis totius vitæ spatio fruerentur. Hæc Vitruv. lib. 4. Palma verò sig- num victoriæ passim apud omnes statuitur, ex Plutarcho, proptereà quòd ea est ejus natura ligni, ut urgentibus opprimentibusque minimè Quoque magis premitur, hoc mage tollit onus. 6. Terrarum Dominos.] Ista verba quidam accipiunt de Romanis, qui fuerint victores in Evehit ad Deos.] Ad Deorum felicitatem vi- 7. Mobilium.] Quidam Nobilium leg. At il- Sive quòd hasta Quiris priscis est dicta Sabinis. 8. Tergeminis honoribus.] Amplissimis, Tri bunatu, Questurâ, Ædilitate, Præturâ, Con- sulatu, Censurâ, Dictaturâ. Alii intelligunt ite- ratos Magistratus; nonnulli sublatos et conge- minatos plausus in theatro, quales Mæcenati gratulatur Horatius, Ode 20. hujus libri. 10. Libycis.] Martial. lib. vi. Epig. 86. Apud Pindarum AiCua rugopog, Libya tritici Areis.] Varro de Ling. Lat. 4. Ubi frumenta |